Δευτέρα 25 Μαρτίου 2013

Και μετά τη ζειμπεκιά;





Παρά να ακούω καλαμαράν δημοσιογράφον να μιλά για την Κύπρον, καλλύττερα να ακούω αππωμένην κοπελλούαν να τσακρά πίσσαν μες το στόμαν της ή Ομονοιάτην να κλάννει.

Τηλεόρασην τζιαι ράδιον να ακούω δεν βάλλω, με Ελβετικά, με Κυπριακά. Έτσι τζιαι αλλιώς άμαν γινεί κάτι το σημαντικόν, κάποιος θα μου το πει. Έμαθα ότι εχτυπηθήκαν οι πύργοι του Τρέιντ Σέντερ στην Νέαν Υόρκην πριν να χτυπηθεί ο δεύτερος τζιαι μάλιστα τον δεύτερον έφτασα να τον δω σε απ΄ευθείας μετάδοσην. Έμαθα για το κούρεμαν που εσσυφφώνησεν ο Αναστασιάδης σε χρόνον αστραπήν. Έκοψα τυχαία σε σπίτιν κυπραίικον σε Ευρωπαϊκήν πρωτεύουσαν τζιαι είπαν μου τα ούλλα που πρώτον σιέριν τζιαι μάλιστα που πηγές πληροφόρησης πριν να περάσουν που τα μέσα. Άμαν έσιει κάτι σημαντικόν θα μου το πούσιν, τζιαι άμαν θέλω να μάθω παραπάνω θα πάω να ρωτήσω τζιειαμαί που πρέπει χωρίς να υποστώ την κακομεταχείρησην που κάμνουν τα μέσα στον κόσμον που θέλει να σκέφτεται.

Όντας σε σπίτιν ξένον, είσιεν τηλεόρασην τζιαι εσαυλαρίζαν κάτι καλαμαράες στην ΕΡΤ για την Κύπρον. Άκουσα τους τζιαι άντεξα τους 35 δευτερόλεπτα, πριν να την κλείσω. «Τώρα που έκαμε την ζειμπεκιά της η Κυπριακή βουλή, ποιος θα διαχειριστεί την συνέχεια» εφώναζεν με τον στόμφον του παντογνώστη εμπειρογνώμονα ένας οικονομολογίσκος, ποτζιείνους που τα ξέρουν ούλλα.

Ποιάν ζειμπεκκιάν βρέ κουρούπεττε!  Μα για ποιούς νομίζεις ότι μιλάς;  Μα νομίζεις ότι η κυπριακή βουλή εν ο Τσοχατζόπουλλος που χορεύκει βαρετά για να του πισκαλίζουν τα αντράκια της οντζιάς που ξηκοκκαλίζουν τον δημόσιον πλούτον μαζίν του στην Ελλάδαν, οξά ο πους εν ο Γιωργάκης που θέλει να δείξει ότι κάτι έπιασεν τζιαι που τον «λεβέντην παπάν του»;. Νομίζεις ότι ο κόσμος που συνάεται έξω που την βουλήν της Κύπρου εν το ΚΚΕ, οξά πους εν το ΠΑΜΕ που εκάμαν πάνω που 30 παναπεργείες τζιαι ούτε τα εκνίσαν, με της τρόϊκας με του Ελληνικού διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος, που  εψήφισεν τα νομοσχέδια με τα μνημόνια εν μία νυχτί;

Στην Κύπρον αγαπητέ Ελλαδίτη, η ζεϊπεκκιά εν υπάρχει. Υπάρχει ο ζειπέκκικος, αλλά εν δευτερεύοντας χορός. Στην Κύπρον χορεύκουμεν καρτζιλαμάν, γεναίτζιες τζιαι αδρώποι, τζιαι συρτόν, αζιζιέν ή πολίτικον, ή ψιντρήν βασιλιτζιάν. 

Όταν κατεβαίννουν σσιλιάες Κυπραίοι ομπρος που την βουλήν, η φωνή τους βαρεί διαφορετικά στα φκιά του βουλευτή, στα φκιά του συστήματος. Ο πολιτικός ηξέρει τους ούλλους έναν-έναν, έστω τζιαι αν εν που μιαν κατ΄ευθείας πελατειακήν σχέσην. Ξέρει τους όμως, τζιαι εν τούτον που μετρά, τζιαι καταλάβει τι θέλουν να του πουν. 

Ο Κυπραίος χορεύκει πρώτα καρτζιλαμάν, τζιαι ύστερα συρτόν για να πάρει τον πιο δυνάμενον του τζιειαμαί που θέλει, ώς που φτάννει η δύναμη του, η δύναμη των επιχειρημάτων του, τζιαι άμαν του τελειώσει η δύναμη, ως τζιει που τον πέρνει η πονηρκά του, η παραποθκιά του. Τζιαι ακόμα τζιαι αν η δύναμη του, ή η πονηρκά του δεν του φτάννει τζιαι σσιύφκει, σσιύφκει όι σαν τον δούλον, αλλά σαν το αγρίμιν που τσουλλώννει τζιαι καρτερά την ώραν να γελάσει του δυνάστη του να του διαφύγει.

Καρτζιλαμάν ο λαός, συρτόν οι πολιτικοί. Ο κάθένας ότι μπρόρει για να σωθεί ότι μπορεί να σωθεί που τα δόγκια τους καρχαρίες που εκάμαν πάνω στην χώραν. Άκου τζιει ζειπεκκιαν η βουλη! Έσιει τζιαιρούς να χορέψει βουλή τζιαι λαός για τον ίδιον σκοπόν.

Στο συλλογικόν υποσυνείδητον του Κυπραίου, κύριε Ελλαδίτη δημοσιογράφε που τα ξέρεις ούλλα, ο αντίπαλος είναι πάντα δυσανάλογα υπερδύναμος . Μια τέθκοια πάλη θέλει την ταχτικήν της, πράμαν που δεν εν μες την κουλτούραν σου, είτε εθνικιστής είσαι, είτε κουμμουνιστής, είτε κουλτουριάρης. Τζιαι μπορεί να σσιυλλοτρωούμαστιν σαν λαός, όταν μουντάρει τον τόπον ο δυσανάλογα μεγαλύττερος αντίπαλος, ξηάννουμεν τα σσιυλλοφαΐματα τζιαι γινισκούμαστιν μονόουλοι, γιατί μόνος του κανένας δεν τα φκάλλει πέρα άμαν ο τόπος εν μιτσής, τζιαι ο αντίπαλος τέρας. Όταν εγίνην η εισβολή, οι αριστεροί επολεμίσαν τζιαι εσκοτωθήκαν δίπλα-δίπλα με τους πραξικοπηματίες. Τους λοαρκασμούς μας εκανονίσαμεν τους ύστερα.

Όταν πάει άθρωπος τζιαι πέρνει μιαν τσένταν με πεντέμισι σσιλιάες € στο ταμείον αλληλεγγύης για να σωθεί ο τόπος, χωρίς να καταλάβει ότι θέλει 1.8 εκατομύρια οικογένειες να πάρουν τόσα λευτά η καθεμιά για να φκεί η σούμα των 10 δίς, πως το εξηγά ο καλαμαράς δημοσιογράφος που δεν έζησεν πραξικόπημαν, πόλεμον τζιαι εισβολήν; 

© η φωτογραφία είναι κλεψιμιά που τον φίλο μου τον Κύπρο στου οποίου το σπίτιν εβρέθηκα προχτές τζιαι εφωτογράφησα την που το βιβλίον του Reno Wideson που ήβρα πας την βιβλιοθήκην του




Οι γέροι μου εδουλέψαν σαν τους σσιύλλους μιαν ζωήν τζιαι πριν τζιαι ύστερα που τον πόλεμον. Ο γέρος μου άφηκεν τουλάχιστον πέντε με δέκα χρόνια που την ζωήν του μες τα εργοτάξια να φακκά κομπρέσιον ή να οδηγά σιοίρον τζιαι να κουντά χώματα για έναν μεροκάματον. Η μάνα μου άφηκεν άλλα τόσα μες την αυλατζιάν των πατατών ή έφκα τζιαι κατεύα πας τες σκάλες των ξενοδοχείων να τες σφουγκαρίζει τζιαι να καθαρίζει 13 δωμάτια την ημέραν. Εσυνάξαν καμιάν εικοσαρκάν σσιυλλιάες ευρώ τόσους γρόνους δουλειάν (ο γέρος εδούλευκεν ως τα 70 του).  Με 700€ σύνταξην τζιαι με φουαρταλλίτικες συνήθειες της νιότης τους, τα μισά εξόθκιασεν τα σαν συμπλήρωμαν της σύνταξης. «Τί θα τα κάμουμεν, Εν να τα πάρω μαζίν μου; Εμείναν μου άτε-άτε αλλο 5 γρόνοι…» 


Ετηλεφώνησα τους σήμμερα να δω πως πάσιν με την κατάστασην τζιαι εγύρεψα να πω πους τελικά εγλυτώσαν την που εν εκουρέψαν τζιαι το πουντζίν τους.

- «Μα τζιαι να μεν πιάσιν που μας, εν να πάμεν να τραβήσουμεν μόλις αννοίξουν οι τράπεζες να δώκουμεν εις το ταμείον αλληλεγγύης που μόνοι μας. Εν να πάμεν ούλλοι, τζιαι εν να δώκουν τζιαι οι Κυπραίοι του εξωτερικού! Εν να αφήκουμεν τον τόπον να παττήσει;»

- «Μα παπά ξέρεις πόσα εκατομύρια Κυπραίους έπρεπεν να έσιει να πάρουν τες οικονομίες τους για να φκάλετε όσα ζητά η Τρόικα;»

- «Εμείς εν να τα πάρουμεν τζιαι όσα τζιαι να ναι, κάτι είναι για το κράτος…»

Έκλεισα το τηλέφωνον τζιαι εσφίχτηκα να μεν γεμώσουν τα μμάθκια μου. 

Έκατσα τζιαι γω ξαγρυπνίαν να προσεύχουμαι στον θεόν που δεν πιστεύκω, πέρκι καταφέρει να φκει πουπάνω ο πρόεδρος που επίσης δεν πιστεύκω τζιαι πετύχει ότι καλλύττερον ημπορέσει. Τζιείνου έτυχεν. Αύριον εν να ξημερώσει νέα μέρα τζιαι αν ηξηπνήσουμεν παραπάνω υπόδουλοι στους συνέταιρους μας, εν να θέλει να δουλέψουμεν τόσον παραπάνω για να τους ηξηφορτωθούμεν. Ο καθένας με τον τρόπον του.

… Λογαριάσατε λάθος με το νου σας εμπόροι
δε μτριέται πατρίδα λευτεριά με τον πήχη
κι αν μικρός είναι ο τόπος και το θέλει και μπορεί
τον ασήκωτο βράχο να τον φάει με το νύχι
Τούτη η δίψα δε σβήνει τούτη η μάχη δε παύει
χίλια χρόνια αν περάσουν δεν πεθαίνουμε σκλάβοι

Θεοδόσης Πιερίδης




19 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ασέρα, θκιεβάζω σε τζαι γεμώνουν τα μμάθκια μου... Να τους σιαίρεσαι έτσι γρυσούς γονιούς! Με τέθκια πλάσματα ο τόπος δεν χάννεται... Τζιαι άηστον στην πάνταν τον αμπάλατον καλαμαράν δημοσιογράφον... Ό,τι τζιαι να του πείς, δεν υπάρχει περίπτωση να καταλάβει...
Δημήτρης Μάμας.

Νηπενθές είπε...

Πραγματικά Ασέρα, δάκρυα, αλλά χαράς τζιαι ευγνωμοσύνης για τέθκιους παππούδες. ακούμε τζιαι εμείς οι μιτσιοί να μαθαίνουμε τι σημαίνει στέρηση..

Ανώνυμος είπε...

Aσέρα, πριν να θκιαβάσω ότι έγραψες, έστειλά σου εναν ηλεκτρονικόν μύνημαν που μου έστειλέν η κόρη μου. Εκλαια την ώρα που σου το έστελλα. Συνεχίζω να κλαίω τωρά που θκιαβάζω τα δικά σου. Ασέρα, εννα στραφούμεν μέστην αυλατζιάν των πατατών, να πιάσουμεν δύναμην που την γην, να την ποτίσουμεν με το δρώμαν μας τζιαι το δάκρυ μας, πέρκι μας συγχωρήσουν τα παιθκιά μας για τα ερείπια που τους αφήννουμεν, τζιαι πέρκι μας συγχωρήσουν οι γονιοί μας που εκαταϊσιέψαμεν τους κόπους τους.

ιων

kkai-Lee είπε...

Καλημέρα Acera

Ούλλα θα παν καλά. Η δυναμική που δημιουργείται που την κουλτούρα του κυπραίου πάντα φέρνει θετικά αποτελέσματα. Συνήθως πιο γλίορα από ότι υπολογίζεται. Η αδροπιά εν μεγάλη λέξη τζιαι ευτυχώς ακόμα υπάρχει τζιαι μεταδίδεται που γονιούς σε παιθκιά. πχ το παράδειγμα στο κείμενο σου.

Θα φκούμε τζιαι τούτον το βουνό

Brenda είπε...

Είσαι ένας λεβέντης που γεννήθηκε από λεβέντες γονιούς! Να 'σαι καλά!

Ανώνυμος είπε...

.......

Aceras Anthropophorum είπε...

το μέιλ της ΙΩΝ στέλλει εδώ

http://eleutheriellada.wordpress.com/2013/03/25/ελεύθεροι-κατακτημένοι/

Όποτε γράψει ο Αλκίνοος Ιωαννίδης πρέπει να τον διαβάζει κανείς

Beatrix Kiddo είπε...

τούτοι οι ανθρώποι πονούν για τον τόπο τους, και μένα οι παππούδες μου το ίδιο, και ήταν καιρός να τον ξυπνήσουμε και μεις.
όπου κι αν πάω η ελλάδα με πληγώνει-πάντα-δεν θα καταλάβει ποτέ!

Ανώνυμος είπε...

Κάθομαι τζαι εγώ μπροστά που το κκομπιούτερ, θκιεβάζω σε, θκιεβάζω το κείμενο του Αλκίνοου, τα σχόλια των άλλων δαμέ τζαι παν τα δάκρυα σιωνωτά. Θα με θωρούν τζαι τα ξένα πλάσματα γυρώ μου τζαι θα αναρωθκιούνται. ΄Ενα ευχαιστώ που μου εθθύμισες που πόθεν έρκουμαι τζαι πού ανήκω...

astronaftis είπε...

το θετικό είναι που θα ανακαλύψουμε άλλες χαρές στη νέα σκλαβιά που μας ήβρε...

...μόνο που εν εκατάλαβα πώς θα τα βγάλουν πέρα όσοι απολυθούν με παιδιά να σπουδάζουν και δάνεια να τρέχουν και/ή καταθέσεις που εξαφανίστηκαν.

πρέπει να στηρίζουμε τζαι κάπου την αισιοδοξία μας...πού;

Aceras Anthropophorum είπε...

Στη δουλειά τζιαι στη χαρά να δουλεύκεις για κάτι που θεωρείς ότι αξίζει.

Την πρώτη χρονιά που ήρτε εξωτερικό εκαθάριζα τζιάμια. Τα καλοτζιέρκα εδούλευκα κομπρεσόρο, άλλοι εκάμναν τα καρσόνια. Η δουλειά δεν είναι αντροπή. Εκάμαν την αντροπήν για να πιάουν αξίαν οι οκνιάρηες. Είναι τζιαι μέσον να κρατήσουν την εξουσίαν της τάξης τους πάνω στην τάξην που δουλεύκει.

Anef_Oriwn είπε...

Φίλε Aceras,

Ωραίο [και συγκινητικό] το κείμενο ΣΟΥ! Αναδεικνύει την κουλτούρα και τη φιλοπατρία του απλού κυπραίου! Αυτο-μαστιγωτικό όμως το κείμενο του Αλκίνοου Ιωαννίδη! Και δεν αγγίζει πολιτικά τα αίτια των “αρχοντοχωριάτικων” [μικροαστικών] συνήθειων που διαμόρφωσε ο κύπριος στα χρόνια της [εφήμερης τελικά] ευημερίας του... Αυτή η αρχοντοχωριάτικη κουλτούρα ΜΑΣ, που περιγράφει ο Αλκίνοος απέτυχε παταγωδώς και διελύθη στα εξ ων συνετέθη. Και είναι αυτήν που κλαίμε σήμερα! [Να δούμε σε πόσους γάμους θα πηγαίνουμε πλέον]... Δες χαρακτηριστικά κι ένα από τα συνθήματα των τραπεζιτικών υπαλλήλων [μ’ όλο το σεβασμό προς τους ιδίους και τα δικά τους τα «χρόνια τα δύσκολα» που έρχονται]... Γράφανε λοιπόν κάποια πλακάτ τους: “ΤΑ ΤΑΜΕΙΑ ΠΡΟΝΟΙΑΣ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ”!!! [Δεν θα το σχολιάσω, απλώς θα διερωτηθώ αν δεν είναι προτιμότερο τα παιδιά να έχουν προοπτικές για δουλειά, παρά λεφτά έτοιμα και ανέσεις διασφαλισμένες]...
Πέραν τούτου διερωτούμαι γιατί ο κάθε μεροκαματιάρης, συνταξιούχος, άνεργος πρέπει να βάλει από το υστέρημα του για να σώσει αυτό το κράτος της διαπλοκής, του ρουσφετιού, των μέσων και του βολέματος των ημετέρων. Και ξέρουμε ποιοι συστηματικά το έκαναν αυτό και ποιοι είχαν τις προσβάσεις ή/και έλεγχαν αυτό το κράτος... Εν μασκαραλλίκκια [κατ’ εμένα] τούτα τα “Ταμεία Αλληλεγγύης” και δη όταν αυτά που θα στηρίζονται στην εθελοντική προσφορά. Αυτό που χρειαζόμαστε τώρα είναι μια θεσμοθετημένη και συγκροτημένη λαϊκή πολιτική μέσα από την οποία να πραγματοποιηθεί μια ανακατανομή και αναδιανομή του πλούτου. Τούτο θα διασφαλίσει ένα στοιχειώδες επίπεδο ζωής για την πλειοψηφία του κόσμου και θα περιορίσει και την κοινωνική αναταραχή. Ένα πρώτο μέτρο πρέπει είναι η επιμήκυνση της περιόδου παροχής ανεργιακού επιδόματος, από τους 6 στους 18 μήνες...

Να συμπληρώσω όμως και κάτι για τους δύο χορούς στους οποίους βασικά αναφέρεσαι και τη σημειολογία τους: την ελληνική ζεϊμπεκιά και τον κυπριακό καρτζιλαμάν... Ο πρώτος είναι όντως πολύ ωραίος χορός αλλά μοναχικός [ασχέτως αν άλλοι γύρω από τον χορευτή κτυπάνε παλαμάκια]... Είναι ένας χορός που αναδεικνύει την ατομικότητα. Από την άλλη ο καρτζιλαμάς χορεύεται από δύο άτομα, το ένα αντίκρυ στο άλλο, κάτι που αναδεικνύει μια συλλογικότητα και μια συντροφικότητα! [Πληροφοριακά η λέξη «καρτζιλαμάς» προέρχεται από την τουρκική λέξη «karşılamak» που σημαίνει συναντώ]...

Aceras Anthropophorum είπε...

Ανεφ βασικά εν διαφωνούμε. Το κείμενον εγράφτην σε μιαν ώραν υπερφορτισμένην συναισθηματικά, τζιαι ξέρεις πολλά καλά ότι έτσι ώρες δεν ηφκαίνει πουπάνω ο πολιτικός ορθολογισμός. Για να ήμουν εψές πιστός στες πρώτες παραγράφους του κειμένου που έγραψα μετά το όχι της Βουλής που έκρινα με επιδοκιμασίαν, δεν θα έπρεπεν να κάτσω εψές να θωρώ τα δράματα του Καρεκλά τζιαι βεντέττων που επήαν τζιειαμαί τζιαι ελαλούσαν ο ένας το κοντόν του τζιαι ο άλλος το μακρύν του κάμνοντας μας νοιώθουμεν ξανά τες μηχανές των αεροπλάνων της εισβολής.

Ανώνυμος είπε...

Φίλε Ανευ, Τα ταμεία προνοίας ανήκουν στα παιδιά μας, είναι και το πλακάτ που εκρατούσα και εγώ και το έχω ακόμα σπίτι. Δεν διαφωνώ ότι τα παιδιά μας θα έπρεπε να είχαν προοπτικές για εργασία. Με τα ποσά του ταμείου προνοίας καθολου δεν θα είχαν τα παιδιά μας ανέσεις και λεφτά εξασφαλισμένα. Με το ποσό που έχω ή μάλλον ΕΙΧΑ μετά από 33 χρόνια τίμιας, ευσυνείδητης εργασίας, περιλαμβανομένου και του εθελοντικού ταμείου, δεν ξοφλώ ούτε τα μισά μου χρέη. Αν τα χάσω, θα μου μείνουν ούλλα τα χρέη. Φοβούμαι ότι μάλλον σύντομα θα μείνω και άνεργη. Οπότε το σπίτι που είναι υποθήκη με τους νέους νόμους εκποιείται. Σαν εμέναν χιλιάδες υπαλλήλων που δεν φταίμε σε τίποτα. Εμείς είμαστε οι εργάτες στην παραγωγή για να το πω διαφορετικά. Οι αποφάσεις λαμβάνονταν άνωθεν. Τζιαι να χαρείς ότι αγαπάς, παρέτα μας με την ανακατανομήν τζσιαι την αναδιανομήν του πλούτου. Ποιού πλούτου ρε φίλε; Τα εκατομμύρια που εβκήκαν έξω; Ελαλούσετε τόσον τζιαιρόν να δώσουν οι έχοντες και κατέχοντες τζιαι το μόνον που εκαταφέραμεν να κάμουμεν ούλλοι συλλογικά ( λαλώ συλλογικά για να μεν αρκέψεις,) ηταν να φέρουμεν την τρόικαν να μας φάει με τα ρούχα. Είναι ο μέσος κύπριος πολίτης σαν εσέναν τζιαι σαν εμένα έχων τζιαι κατέχων που πρέπει να πληρώσει τα πάντα που την τζέπην του, πέρα που τους φόρους. Να πληρώννει να κινείται, να πληρώννει για ιατροφαρμακευτική να πληρώννει για παιδεία;

ιων

Anef_Oriwn είπε...

ΙΩΝ,

Το ζήτημα που θέτω [και που τόσο σε ενοχλεί] για «την ανακατανομήν τζσιαι την αναδιανομήν του πλούτου», θα το επεξηγήσω [όπως ΕΓΩ το εννοώ] πιο αναλυτικά κάποια άλλη στιγμή. Ήδη στην προηγούμενη που παρέμβαση μου που έκαμα εδώ, αναφέρθηκα στους ανέργους. Είπα πως πρέπει να αυξηθεί ο χρόνος παροχής του ανεργιακού επιδόματος για να περιοριστούν σε κάποιο βαθμό και κοινωνικές αναταράξεις… Από πού θα βρεθούν τα χρήματα; Έχω την άποψη ότι δεν έχουν χαθεί όλα, αν και ένα σημαντικό ποσοστό του κόσμου έχει πλέον προλεταριοποιηθεί καθώς έχει χάσει ή θα χάσει δουλειές, επιχειρήσεις, εισοδήματα και περιουσιακά στοιχεία και σίγουρα θα αντιμετωπίσει τεράστιες δυσκολίες… Άσε που η οικονομία ΜΑΣ επήεν κυριολεκτικά και καθ’ ολοκληρίαν ττούμπα. Έχει κλάδους της οικονομίας που κυριολεκτικά θα διαλυθούν… Εγώ πάντως, αν θα μιλήσω για το εαυτό μου, θα πω «μαθημένα τα βουνά που τα χιόνια»… Πολλά προβλήματα θα φανούν όταν θα επανέλθουμε [αύριο, μεθαύριο] στην καθημερινότητα μετά το σιοκ που δεχτήκαμε… Από πού όμως θα εξευρεθούν χρήματα και πόροι για να βοηθηθεί και να ζήσει αξιοπρεπώς ο κόσμος; Ή/και να εξασφαλιστούν κεφάλαια για να δραστηριοποιηθεί επαγγελματικά, ακόμα και στον πρωτογενή τομέα που τόσο πολύ παραμελήθηκε ή/και υποβαθμίστηκε; Δεν πρέπει αυτά τα έστω και λίγα [που έμειναν] να δκιαμοιραστούν με τον άλφα ή βήτα τρόπο και να αξιοποιηθούν;

Ίσως τα ψεσινά γεγονότα και οι αποφάσεις στο Eurogroup να έχουν προσπεράσει αυτή μου την άποψη [για «την ανακατανομήν τζσιαι την αναδιανομήν του πλούτου»], όμως ήταν τόσες πολλές οι στρεβλώσεις και η ανισομέρεια που παρατηρούνταν στην κατανομή του παραγόμενου “εθνικού” προϊόντος που προκαλούσαν τεράστιες κοινωνικο-οικονομικές ανισότητες και αδικίες. Κάποια στιγμή θα πρέπει να δούμε και τη σχέση οικονομικής ευχέρειας/ευημερίας με τη κοινωνική συνείδηση και πολιτική ωριμότητα…

Πάντως ο Πρόεδρος στο αποψινό του διάγγελμα υποσχέθηκε πως θα διατηρηθούν δεν θα χαθούν τα Ταμεία Προνοίας! Εγώ για την ώρα ΔΕΝ θα σχολιάσω τη δήλωση του… Όμως θέλω να σημειώσω ότι παρατηρώ μια φιλολογία [από τα νεοφιλελεύθερα παπαγαλάκια στα οποία αναφέρομαι στην νέα μου ανάρτηση – link: http://aneforiwn.blogspot.com/2013/03/572013.html] που σπρώχνουν προς την καταστρατήγηση έστω και στοιχειωδών προνοιών των συλλογικών συμβάσεων στ’ όνομα της επανεκκίνησης της οικονομίας…

the Idiot Mouflon είπε...

http://www.youtube.com/watch?v=cEbuv-uXvhM

Νηφάλια Μέθη είπε...

Έτσι ειναι όπως τα λες. Καλώς σε βρήκα!

Ανώνυμος είπε...

Είσαι λεβέντης ρε Ασέρα...

Αλαβρός Ταξίαρχος είπε...

Απλά ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ. Να 'σαι καλα εσύ, οι δικοί σου, οι δικοί μας! Μπορεί να περάσουμε δύσκολες μέρες αλλα θωρώ που τα τωρά ουλλα τα καλά που έρκουνται, τζαι ξεκινούν που τουτην την αναρτηση τζαι συνεχίζουν στα comments πουκατω. Κουράγιο τζαι δύναμη χωρκανοί!