Ούτε αγγάστριν ελέφαντα να ταν. Έγραψα τούτην την ιστορίαν που το 2010, πριν καν ναν στην επικαιρότηταν οι καλοήροι με την πουμπάρταν του Εφραίμ στο Βατοπέδιν. Δεν μου άρεσκεν η αρκή, εξανάγραψα την αρκήν, ύστερα δεν μου άρεσκεν το τέλος, έγραψα τέλος, ύστερα δεν μου άρεσκεν η μέση, άλλαξα την μέσην.
Εστράντζισα. Δύο χρόνια έφτασεν εις το τέλος. Εκδόθην στες 31 του Δετζιέβρη το 2012. Σας το παραδίδω τζιαι φεύκει που πάνω μου. Τωρά ανήκει σας εσάς. Είναι τζιαι στην κυριολεξίαν public domaine dedicated
Πρόκειται για έναν περιδιάβασμαν στα βάθη της ορθοδοξίας. Της άσιλας.
Εν το δεύτερον μου ψ-βιβλίον (ebook που λαλούμεν τζιαι στα ελληνικά) τζιαι ανάρτησα το τζιαι τούτον στην ψ-σουβάντζαν. Τσιλ εδώ ή http://e-souvantza.blogspot.ch/ για να το έβρετε μαζί με το πρώτον που ήταν η Πόρτα που τρίζει.
Ευχαριστίες για την βοήθειαν.
Χαρά μου που έχω τούτην την σύνθεσην για ξώφυλλον.
Ευχαριστίες τζιαι για το διόρθωμαν
5 σχόλια:
'Ηξερά το ότι ο τζινούρκος χρόνος επιφύλλασε εκπλήξεις... αλλά τούτη εν καλοδεχούμενη τζιαι απρόσμενη. Επαραίτησα πιον να τσιεκκάρω... έμεινα με δκυό σσιείλη καμένα που τον τζιαιρόν της πόρτας... έμεινε μου το τρίξιμο ρε. Άτε τζιαι καλή χρονιά να'σσιεις. Ευκαριστώ σε.
Συγχαρητήρια φίλε μου. Θα το διαβάσουμε τζιαι θα σχολιάσουμε!
ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ! ΚΑΙ Ο ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΣΟ ΚΑΙ Ο ΕΠΙΛΟΓΟΣ.ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΜΕ ΝΕΑ Ψ-ΒΙΒΛΙΑ
ΤΑΤΙΤΑ
Θέλω να πιστεύω ότι η ιστοριούλλα σου είναι προϊόν φαντασίας.
Να σάσουμεν λίο το εξώφυλλο φίλε; I'd be happy to do it.
Δημοσίευση σχολίου