Σάββατο 11 Ιουνίου 2011

Πατέντα Ηλιακός αποξηραντήρας φρούτων


Δακάτω που ζιώ άμα βάλεις τα φρούτα στον νήλιον δεν ηξερανίσκουν. Σαπίζουν. Εξ ού, τζιαι δεν ηβρίσκεις στα παρασοδιακά γλυτζιστικά σουτζιούκκου, ή κκιοφτερκού τύπου αποθήκευσην της ηλιακής ενέργειας υπό μορφήν ζαχάρεως. Ούτε σταφίθκια έσιει, παρόλον που έσιει σταφύλια. Ούτε κκεραζούθκια ξερά ποτζιείνα που έσιει στες Πλάτρες τζιαι στον Καλοπαναγιώτην.

Τωρά εφκάλαν κάτι αποξηραντήρες φρούτων, αλλά καταλιούν έναν καρατέλλον ενέργειαν τζιαι δεν είναι οικολογικόν πράμαν.

Πενεία τέχνας κατεργάζεται.

Έπιασα μιαν γλάστραν που τες εκπτώσεις με διάμετρον περίπου 35 πόντους. Έβαψα την μαύρην με πογιάν της φωθκιάς. Ανακύκλωσα τζιαι το στούππωμαν του πλαστικού βαρελιού που χρησημοποιώ για να μαζεύκω τα νερά της βροσιής που τες χολέτρες. Παρόλον που δεν έξερα τι να το κάμω, δεν το επέταξα. Εβρέθην τζιαι εταίρκασεν γάντιν πουκάτω που την γλάστραν. Εν τζιαι μαύρον τζιαι συσσωρεύκει ενέργειαν που τον νήλιον.

Εσκέφτηκα να βάλω την γλάστραν σαν ηλιακόν συλλέχτην διότι έχει θερμικήν μάζαν τζιαι αποθηκεύκει θερμότηταν, συνεχίζοντας να αποξηρανίσκει τα φρούτα τζιαι θκυό τρεις ώρες μετά πον να ππέσει ο νήλιος. Ιδού η βάση.


Ήβρα έναν κυμματιστόν πλεξιγκλάς τζιαι έκοψα το ακριβώς όσον η περίμετρος της γλάστρας συν μερικά εκατοστά για να καβαλλιτζιέφκει η μιά νάκρα με την άλλην. Εβίδωσα το με τρεις βίδες στερεώνοντας τες θκιό του νάκρες τζιαι κάμνοντας έναν τζίλιντρον 40 πόντους διάμετρον τζιαι 100 πόντους ύψος. Εφόρησα τον της γλάστρας πουπάνω.


Έπιασα ττέλιν του γουμά τζιαι εκατασκεύασα θκυο πανέρκα ττέλενα. Εκρέμμασα τα το έναν πουκάτω που το άλλον τζιαι με τρία σύρματα που ανακύκλωσα που κάτι απομεινάρια ηλεκτριών εγκαταστάσεων έκαμα διπλόν πανέριν κρεμμαστόν.

Σύμερα ετρύησα τα πρώτα κκεράζια που την κκεραζιάν. Έφαα τα διπλάσια που όσα θωρείται μες τα πανέρκα.


Εκρέμμασα τα πανερούθκια με τα κκεράζια μες τον ηλιακόν μου αποξηραντήραν τζιαι εσσιέπασα τα με το ανακυκλωμένον στούππωμαν του άλλου βαρελιού ανακύκλωσης ομβρίου νερού.


Ο αποξηραντήρας άρκεψεν δουλειάν. Αύριον πρωίν-πρωίν, παρόλην την ψύχραν 15-20 βαθμούς (πρώτα εκαλοτζιαίρκασεν τζιαι τωρά εξανασιειμώνιασεν δακάτω) ο αποξηραντήρας πιάννει 35 με σαράντα °C. Τζιαι τα κκεραζούθκια σε μιαν εφτομάδαν θα έν έτοιμα. Πέρσυ άφηκα τα παραπάνω μέρες που το καράριν τζιαι η πρώτη φουρνιά εκαραμελλώσαν σαν το παστέλλιν.

Το ότι το πλέξιγκλας είναι κυμματιστόν σε στύλ τσίγκου έχει δύο λόγους. Ο ένας είναι ότι του διά μιαν στερεότητα τζιαι να μεν λυγίζει. Ο άλλος είναι για να περνά ο αέρας γυρόν γυρόν από κάτω. Το στούππωμαν το πουπάνω έχει μιαν τρύπαν διαμέτρου περίπου 5 πόντους πράμαν που δημιουργεί έναν φαινόμενον ηλιακής καμινάδας. Ο αέρας ο ξηρός μπαίνει από κάτω, βράζει που τον συλλέκτην (την μαύρην γλάστραν), ξερανίσκει τα φρούτα, τζιαι πάει προς τα πάνω. Ο υγρός θερμός αέρας φκιαίννει που την τρύπαν του στουππώματος. Αν επροσέξετε, όπως είναι κατασκευασμένος αποξηραντήρας δεν φοάται ούτε τα νερά.

Τούτες οι μέρες που οι κκεραζιές μου εν φορτωμένες φρούτον εν μέρες χαράς. Αθθυμούμαι που είμαστιν εις το Βαρώσιν τζιαι έρκετουν μια γερόντισσα (40 - 50 χρονών) με το γαούριν τζιαι επούλεν που σπίτιν του σπιθκιού φρούτα τζιαι χόρτα. Όπως τα κκεράζια ήταν ακριβά, η μάνα μου εγόραζεν μισόν κιλόν. Είμαστιν τέσσερ΄αδέρκια. Εππέφταν μας που τέσσερα κκεράζια. Ουδέποτε έφφα κκαράζια να τα χορτάσω. Στα όνειρα μου εθώρουν πάντα ότι έφκαιννα πάνω σε μιαν κκεράζιάν τζιαι έτρωα κιλά κκεράζια χωρίς να λείφκουν. Που να έξερα ότι πον να μεγαλώσω ήταν να έχω τόσα κκεράζια που να μεν ηξέρω τι να τα κάμω...

Ο ηλιακός αποξηραντήρας κάμνει για κκεράζια, για μήλα, για σταφύλια, για ντομάτες...

Για κάτι moralisateurs οικολόγους που εκάμαν το τσιγκουννίκκιν επιστήμην για δήθεν moral reasons, ένας ηλιακός αποξηραντήρας μπορεί χρησιμεύσει να ξερανίσκουν ότιδήποτε τζιαι να τα τρών.

13 σχόλια:

the Idiot Mouflon είπε...

Εύγε!

Κάμνε τα τούτου ώσπου μπορείς ακόμα. Όχι, δεν είναι αυτό αναφορά εις το επερχόμενο γήρας.

Με τα γερμανικά ... αγγούρκα και τις φύτρες, προβλέπω να μπαίνουν σύντομα τέθκοιοι αυστηροί νόμοι τζιαι κανόνες... που στο τέλος θα επιτρέπεουν την καλλιέργεια τζιαι την επεξεργασία μόνον δια σκοπούς Αγοράς, μόνον με ελεγχόμενες ποικιλίες (Τροποποιημένα τζιαι "φυσικές", τεχνητές διασταυρώσεις), μόνον με σπόρους "μούλες" (δλδ. που φκάλλουν φκιόρα ανίκανα να παράξουν τα ίδια σπόρον) τζιαι μόνον είδη "εμπλουτισμένα" με ένα καρατέλλο αντιβιοτικά, φυτοφάρμακα τζιαι συνθετικά, ανόργανα λιπάσματα με χαμηλό δείχτη απορρόφησης.

Εσύ βέβαια ξέρεις τα καλλίτερα που μένα, γράφω τα μόνο για να σχολιάσεις τζιαι να μαθαίνουν όσοι που τους αναγνώστες δεν ξέρουν.

Επειδή τούτοι μάχουνται να μεν αφήκουν καμιάν άλλη επιλογήν εκτός που τα μονοπώλια σπόρων τζιαι τα σούπερμαρκετ... νομίζω πρέπει να ξεκινήσει ένα κίνημα "αγανακτισμένων καταναλωτών".

Εισηγούμαι τζιαι όνομα "the right to Pickle".

Aceras Anthropophorum είπε...

Στην Ελβετία αυτόν που λαλείς είναι πραγματικότητα. Όι το φρικιαστικόν σκέλος. Το ποιητικόν. Υπάρχει μια επιστροφή στο αυθεντικόν. Οι λαϊκές αγορές αξαναναστηθήκαν. Η πελατεία είναι νέοι άνθρωποι τζιαι τα προϊόντα ενδιαφέροντα, ποτζιείνα που δεν βρίσκεις στες υπεραγορές. Εξαναναστήσαν τζιαι πολλές παλιές ποικιλίες (με την βοήθειαν όι μόνον οργανώσεων αλλά τζιαι του κράτους). Έχουμεν οργανώσεις όπως retropomme ή pro spiecie rara που ψάχνουν τες παλιές ποικιλίες τζιαι βοηθούν τον κόσμον να τες συντηρεί. Από δεντρά, μέχρι αγγούρκα τζιαι τομάτες, έως αίγες τζιαι όρνιθες. Κατοικώ μέσα σε περιφεριακόν πάρκο φυσικού περιβάλλοντος. Εσυνασπιστήκαμεν καμιάν δεκαπενταρκάν χωρκά τζιαι εκυρίξαμεν την περιοχήν περιφεριακόν πάρκον. Έναν που τες εκατοντάδες πρότζιεκτ που λειτουργούν είναι ο εντοπισμός τζιαι ο πολλαπλασιασμός παλιών ποικηλιών φρουτόδενδρων. Πρόπερσι εδιανύμαν γύρω στες 100 κκεραζιές τζιαι φέτος γύρω στες 500 μηλιές. Παρόλον που στο χωράφιν μου έχω δεκάδες παλιά δεντρά, εφύτεψα φέτη μιαν μηλιάν τζιαι μιαν τζιυονιάν παλιάς ράτσας. Του χρόνου θα μου φέρουν τζιαι άλλες.

Το κομμαν της ριζοσπαστικής αριστεράς οργάνωσεν πριν τρία χρόνια έναν πολλά όμορφον θεσμόν που θα σου άρεσκεν (όπως τζιείνους που έκαμνεν η αριστερά στην Κύπρον το σαράντα τζιαι το πεήντα). Οργάνωσεν πεντέξι μικρούς παραγωγούς που θέλουν να διακινούν τα προιόντα τους εκτός υπεραγορών. Την πρώτην χρονιάν ήβρεν καμιάν τριανταρκάν άτομα που εδεχτήκαν να πληρώνουν κάπου 15 € την εφτομάδαν τζιαι έχουν δικαίωμαν έναν πανέριν με φρούτα τζιαι λαχανικά που τους ετοιμάζει ο παραγωγός ανάλογα με το τι φκάλλει το χωράφιν. Ο παραγωγός έχει σσυφφέρον να βάλλει καλόν πράμαν μες τα καλάθκια για να κρατά τον πελάτην. Ο αγοραστής δεν έχει να σκεφτεί για λαχανικά. Ο παραγωγός του κανονίζει να έχει καθημέρα τζιαι κάτι φρέσκον τζιαι διαφορετικόν. Το πείραμαν έπιασεν τόσον καλά που τωρά οι αγοραστες είναι πάνω που 200 τζιαι πρέπει να γραφτείς σε λίσταν αναμονής για να σου φέρνουν.

Είναι αληθκια ότι στην ΕΕ υπάρχει τούτη η τάση τυποποίησης διότι εξυπηρετεί το μεγάλον αγροκεφάλαιον. Μέχρι τζιαι πέρσυ τα αγγούρκα έπρεπεν να είναι ίσια για να είναι τυποποιημένα τζιαι να μπορούν να πουληθούν σε σούπερμάρκετ.

Εγώ δεν τα βλέπω μαύρα. Οι κυβερνητικοί τζιαι οι πολιτικοί την δουλειάν τους, εμείς την δουλειάν μας.

stalamatia είπε...

Για σου Ασερα καιρό τώρα θέλω να αποξηράνω κάποιο φρούτο και ντομάτες αλλά δεν ήθελα να τα βάλω στο φο΄΄υρνο με τις ώρες,Αφού έχουμε μπόλικον ήλιο τούτος ο τρόπος εν πιο καλός.Ηθελα να σε ρωτήσω αν για παράδειγμα βάλω ένα ταψί και από πάνω μια σχάρα τοποθετήσω π.χ ντομάτες πάνω στη σχάρα και τις σκεπάσω με ένα πανί ή τούλι και όλη μέρα είναι στον ήλιο θα κάνω δουλειά;;

Aceras Anthropophorum είπε...

Δοκόμασε. Αν το ταψί είναι μαύρο τζιαι θωρεί το ο νήλιος (έστω τζιαι μερικώς διά μέσου των ντομάτων) ίσως δουλέψει διότι έχετε πολλήν ήλιον.

Η ιδέα όμως είναι να δημιουργήσεις έναν ρεύμαν αέρα ζεστού που να σου αποξηραίνει τα φρούτα. Εγώ εδημιούργησα το κάμνοντας μιαν "καμινάδαν" τζιαι βάλλοντας την γλάστραν την μαύρην για να βράζει τον αέραν.

Αν πιάσεις μιαν κάσιαν χάρτενην λλίον ψηλήν τζιαι πογιατίσεις την μαύρην που μέσα τζιαι πόξω, βάλεις της έναν σελλοφάν διαφανήν πουπάνω τζιαι φκάλεις μερικές τρυπούες, φκάλεις τζιαι μερικές τρυπούες στο κάτω μέρος της κάσιας (για να μπαίννει ο αέρας ο φρέσκος από κάτω τζιαι να φκαίννει από πάνω ο υγρός τζιαι να φέφκει) τζιαι στερεώσεις με κάποιον τρόπον έναν κόσσιηνον, μιαν τατσιάν, έναν πανέριν με το υλικόν για αποξήρανσης στο ενδιάμεσον της κάσιας, σίουρα θα δουλέψει.

Αν κοιτάξεις δαμαί θα δεις πολλών ειδών αποξηραντήρες. Σκέφτου έναν που ταιρκάζει με την ποσότηταν των φρούτων που θέλεις να αποξηράνεις τζιαι που μπορείς να τον κατασκευάσεις εύκολα (το πιό απλόν μιαν κάσιαν μαύρην με έναν γιαλλίν πουπάνω τζιαι μερικές τρύπες να αναπνέει) τζιαι ξαναρώτα με. Εδώ το λίνκ

http://www.google.ch/search?hl=fr&q=séchoir+solaire+fabrication&bav=on.2,or.r_gc.r_pw.&biw=1296&bih=692&um=1&ie=UTF-8&tbm=isch&source=og&sa=N&tab=wi

stalamatia είπε...

Ευχαριστώ Ασερα θα προσπαθήσω να φτιάξω όπως μου είπες!Μόνο να φτιάξει ο καιρός ξάθε μέρα βρέχει!

Diasporos είπε...

Οι ελβετοί εκάμναν τα ποτόν για να διατηρήσουν το φρούτον σε μορφή ζάχαρης ένν'ε? -αφού εσού έν πίννεις όμως, ήβρες τον τρόπον.

Τραχανάν εδοκίμασες να αποξηράνεις με το σύστημα σου ρε?

Bananistanos είπε...

Τσαμαρέλλαν;

Aceras Anthropophorum είπε...

Α!! Τωρά που το λαλείς έχεις δίκαιον. Εγώ δεν το πίννω τζιαι πολλά, το αυτοκίνητον μου όμως μπορεί να το πιεί.

100 κιλά κκεράζια φκάλλουν 10 κιλά αιθανόλην 52%, άρα 5 κιλά 99.9%. Πες ότι για την καύσην που χρειάζεται για να κάμω την απόσταξην πρέπει να κρούσω 2 λίτρα αιθανόλην που την προηγούμενην χρονιάν, φκάλλει μας 3 λίτρα καθαρόν οικολογικόν κκιάριν υδρογονάνθρακα. Η κοτζιακάρα μου η βολξβάγκεν θέλει 8 λίτρα για να τζιοιλήσει 100 χιλιόμετρα, άρα με εκατόν κιλά κκεράζια μπορώ να κόψω 37 χιλιόμετρα. 5 κκεραζιές, φκάλλουν μου τρία οικολογικά αλέ ρετούρ στην δουλειά. Σαν βιοκαύσιμον τα κκεράζια είναι ακριβά. Για να έχει νόημαν πρέπει να αυτοκίνητα να ρίξουν την κατανάλωσην στο 1 λίτρα τα εκατόν.

Τραχανάν δεν εδοκίμασα εγώ. Εδοκίμασεν όμως ο γέρος ο Ττοφής ο Λύσκο (πρέπει να τον ηξέρης) αλλά δεν τρώεται. Έθελεν να κάμει βιομηχανικήν παραγωγήν τραχανά. Όποιαν μέθοδον τζιαι αν εχρησιμοποίησεν για να επιταχύνει την αποξήρανσην έφκαλλεν μιαν γεύσην ανούσιου ή σαπιμένου. Φαίνεται ότι κάτω από την επίδρασην του ήλιου γίνονται διάφορες ζυμώσεις στο γιαούρτιν του τραχανά που εν η βάση της γεύσης του. Στο τέλος έκαμεν μιαν τεράστιαν ταρράτσαν πάνω στην οροφήν του τζιαι άπλωθεν τον τραχανάν όπως έκαμνεν τζιαι η μάνα του, τζιαι η στετέ του.

Μπανανιστανέ, η τσαμαρέλλα είναι επίσης συσσωρευμένη ηλιακή ενέργεια. Ίσως να κάμνει. Πάντως οι Ελβετοί έχουν πολλά πιο ωραίες μεθόδους που μάς τζιαι φκάλλουν κάτι αλλαντικά παραδοσιακά που είναι άπιαστα. Τα αποξηραίνουν για παράδειγμαν σε υψόμετρον πάνω που 3000 μέτρα όπου δεν έχει ούτε μούγιες, ούτε βακτηρίδια, τζιαι βάλλουν τα στον νήλλιον τζιαι τον ξηρον αέραν. Φκάλλει έναν σπουδαίον στέγνωμαν τζιαι η γεύση κάτι το απίθανον. Δοκίμασε Viande séchèe de grisons αν τύχει.

Ανώνυμος είπε...

Ωραία πατέντα , τη ποικιλία κκεράζια έχεις ?? τα πετροκκέραζα καμνουσιν

the Idiot Mouflon είπε...

@Anthropophorum

Τα "μαύρα" τζιαι τα "άσπρα", τα "αισιόδοξα" τζιαι τα "απαισιόδοξα" (τα goth/emo τζιαι τα trendy) εγώ αφήννω τα για τους μαρκετίστες τζιαι τα δωδεκάχρονα. Σκέψη και πράξη μπορούν να υπάρχουν χωρίς τέθκιους διαχωρισμούς.

Σε παρακαλώ, τούτον το είδος του ταμπελώματος με ασπρόμαυρα να το αποφεύγεις για την περίπτωση μου.
(Σήμερα, τετάρτη είμαι Τουρτίστας, αύριο θα είμαι Ερυθρόδερμος DiscordiaNής απόχρωσης. Ευχαριστώ.)

Εγώ απλά χάρηκα που υπάρχουν ανθρώποι με μεράκι για τέθκοιες απόπειρες... αλλά που την άλλη δεν μπορώ να προσπεράσω τις πραγματικές τάσεις που υπάρχουν όχι μόνο στους νομοθετικούς κύκλους αλλά... (τζιαι τούτο πρέπει να το παρατηρήσεις άμα ξανάρτεις Κύπρο) ...τζιαι σε εμάς τους ίδιους ως καταναλωτές (βάλλω πρώτα τον εαυτόν μου).

***

Κάτι είπες της Σταλαματιάς για πογιά... εν υπάρχει κίνδυνος για κατάλοιπα της; Έχεις να προτείνεις "φυσικές" μπογιές στο μαύρο;

stalamatia είπε...

Εχω κουτιά μαύρα χαρτινα από τα ικεα νομίζω εφεραν τα τα κουπελούθκια μου περσι να βάλου πράματα μέσα ,έτσι εν θα βάψω!

Aceras Anthropophorum είπε...

Ναι. Η πογιά δεν πρέπει να εν πλαστική διότι θα αποσυντεθεί τζιαι να εκπέμπει διάφορα τοξικά. Έχει πογιές οικολογικές. Πρέπει επίσης να είναι πογιές που αντέχουν την θερμοκρασίαν. Εγώ έπιασα πογιαν που εν για τους φούρνους τζιαι τες φουκούδες.

Εδοκίμασα να μαυρίσω την γλάστρα πρώτα με κάρβουνο αλλά δεν μου έφκαιννεν τζιαι για αυτόν εγύρεψα πογιάν της θερμότητας. Εσκέφτηκα ότι άμαν δεν κρούσει τζιαι δεν μυρίζει μέσα στον φούρνον θα είναι πιο σταθερή. Ελπίζω να μεν έπιασα τίποτε το καρκινογόνον. Πάντως επογιάτησα το έξω τζιαι άφηκα το μέρες να στεγνώσει.

Ελπίζω επίσης να μεν εν καμιά πογιά που έχει μόλυβδο μέσα. Θεωρητικά απαγορεύεται.

Ανώνυμος είπε...

Κάμνεινς βλακείενς !!! Εδοκίμασαν τον κόλπον πουν κάνεινς καιν επήραν ταν αρχίδιαν μουν !!!΄Ούτεν καιν η Sailorn Moon θαν έκανεν τέτοιενς βλακείενς ! Τον κεφάλιν σουν έχειν Λάσπην από κόπραναν βουβάλων ! Είσαιν τελείωνς βλάκανς !!! Ουστν πουστοκούμπαρεν !