Πατέντα Ηλιακός αποξηραντήρας φρούτων

Δακάτω που ζιώ άμα βάλεις τα φρούτα στον νήλιον δεν ηξερανίσκουν. Σαπίζουν. Εξ ού, τζιαι δεν ηβρίσκεις στα παρασοδιακά γλυτζιστικά σουτζιούκκου, ή κκιοφτερκού τύπου αποθήκευσην της ηλιακής ενέργειας υπό μορφήν ζαχάρεως. Ούτε σταφίθκια έσιει, παρόλον που έσιει σταφύλια. Ούτε κκεραζούθκια ξερά ποτζιείνα που έσιει στες Πλάτρες τζιαι στον Καλοπαναγιώτην.

Τωρά εφκάλαν κάτι αποξηραντήρες φρούτων, αλλά καταλιούν έναν καρατέλλον ενέργειαν τζιαι δεν είναι οικολογικόν πράμαν.

Πενεία τέχνας κατεργάζεται.

Έπιασα μιαν γλάστραν που τες εκπτώσεις με διάμετρον περίπου 35 πόντους. Έβαψα την μαύρην με πογιάν της φωθκιάς. Ανακύκλωσα τζιαι το στούππωμαν του πλαστικού βαρελιού που χρησημοποιώ για να μαζεύκω τα νερά της βροσιής που τες χολέτρες. Παρόλον που δεν έξερα τι να το κάμω, δεν το επέταξα. Εβρέθην τζιαι εταίρκασεν γάντιν πουκάτω που την γλάστραν. Εν τζιαι μαύρον τζιαι συσσωρεύκει ενέργειαν που τον νήλιον.

Εσκέφτηκα να βάλω την γλάστραν σαν ηλιακόν συλλέχτην διότι έχει θερμικήν μάζαν τζιαι αποθηκεύκει θερμότηταν, συνεχίζοντας να αποξηρανίσκει τα φρούτα τζιαι θκυό τρεις ώρες μετά πον να ππέσει ο νήλιος. Ιδού η βάση.

Ήβρα έναν κυμματιστόν πλεξιγκλάς τζιαι έκοψα το ακριβώς όσον η περίμετρος της γλάστρας συν μερικά εκατοστά για να καβαλλιτζιέφκει η μιά νάκρα με την άλλην. Εβίδωσα το με τρεις βίδες στερεώνοντας τες θκιό του νάκρες τζιαι κάμνοντας έναν τζίλιντρον 40 πόντους διάμετρον τζιαι 100 πόντους ύψος. Εφόρησα τον της γλάστρας πουπάνω.

Έπιασα ττέλιν του γουμά τζιαι εκατασκεύασα θκυο πανέρκα ττέλενα. Εκρέμμασα τα το έναν πουκάτω που το άλλον τζιαι με τρία σύρματα που ανακύκλωσα που κάτι απομεινάρια ηλεκτριών εγκαταστάσεων έκαμα διπλόν πανέριν κρεμμαστόν.

Σύμερα ετρύησα τα πρώτα κκεράζια που την κκεραζιάν. Έφαα τα διπλάσια που όσα θωρείται μες τα πανέρκα.

Εκρέμμασα τα πανερούθκια με τα κκεράζια μες τον ηλιακόν μου αποξηραντήραν τζιαι εσσιέπασα τα με το ανακυκλωμένον στούππωμαν του άλλου βαρελιού ανακύκλωσης ομβρίου νερού.

Ο αποξηραντήρας άρκεψεν δουλειάν. Αύριον πρωίν-πρωίν, παρόλην την ψύχραν 15-20 βαθμούς (πρώτα εκαλοτζιαίρκασεν τζιαι τωρά εξανασιειμώνιασεν δακάτω) ο αποξηραντήρας πιάννει 35 με σαράντα °C. Τζιαι τα κκεραζούθκια σε μιαν εφτομάδαν θα έν έτοιμα. Πέρσυ άφηκα τα παραπάνω μέρες που το καράριν τζιαι η πρώτη φουρνιά εκαραμελλώσαν σαν το παστέλλιν.

Το ότι το πλέξιγκλας είναι κυμματιστόν σε στύλ τσίγκου έχει δύο λόγους. Ο ένας είναι ότι του διά μιαν στερεότητα τζιαι να μεν λυγίζει. Ο άλλος είναι για να περνά ο αέρας γυρόν γυρόν από κάτω. Το στούππωμαν το πουπάνω έχει μιαν τρύπαν διαμέτρου περίπου 5 πόντους πράμαν που δημιουργεί έναν φαινόμενον ηλιακής καμινάδας. Ο αέρας ο ξηρός μπαίνει από κάτω, βράζει που τον συλλέκτην (την μαύρην γλάστραν), ξερανίσκει τα φρούτα, τζιαι πάει προς τα πάνω. Ο υγρός θερμός αέρας φκιαίννει που την τρύπαν του στουππώματος. Αν επροσέξετε, όπως είναι κατασκευασμένος αποξηραντήρας δεν φοάται ούτε τα νερά.

Τούτες οι μέρες που οι κκεραζιές μου εν φορτωμένες φρούτον εν μέρες χαράς. Αθθυμούμαι που είμαστιν εις το Βαρώσιν τζιαι έρκετουν μια γερόντισσα (40 - 50 χρονών) με το γαούριν τζιαι επούλεν που σπίτιν του σπιθκιού φρούτα τζιαι χόρτα. Όπως τα κκεράζια ήταν ακριβά, η μάνα μου εγόραζεν μισόν κιλόν. Είμαστιν τέσσερ΄αδέρκια. Εππέφταν μας που τέσσερα κκεράζια. Ουδέποτε έφφα κκαράζια να τα χορτάσω. Στα όνειρα μου εθώρουν πάντα ότι έφκαιννα πάνω σε μιαν κκεράζιάν τζιαι έτρωα κιλά κκεράζια χωρίς να λείφκουν. Που να έξερα ότι πον να μεγαλώσω ήταν να έχω τόσα κκεράζια που να μεν ηξέρω τι να τα κάμω...

Ο ηλιακός αποξηραντήρας κάμνει για κκεράζια, για μήλα, για σταφύλια, για ντομάτες...

Για κάτι moralisateurs οικολόγους που εκάμαν το τσιγκουννίκκιν επιστήμην για δήθεν moral reasons, ένας ηλιακός αποξηραντήρας μπορεί χρησιμεύσει να ξερανίσκουν ότιδήποτε τζιαι να τα τρών.