Χρόνια Bio

Ο κόσμος πάει μπροστά. Είπαμεν το τζιαι στην προηγούμενην ανάρτησην τζιαι επαναλαμβάνω το τζιαι τωρά πιο φωναχτά. Όποιος θωρεί τον κόσμον να πααίννει πίσω πίσω ή που το κακόν στο σιειρόττερον είναι που προβάλλει την εσσωτερικήν του μαυρίλαν πάνω στον κόσμον τον έξω. Παρά να αγωνιά για τον κόσμον που θα καταστραφεί, καλλύττερα να σταματήσει να αγωνιά που γερνά τζι εν να πεθάνει. Έτσι τζιαι αλλιώς θα πεθάνουμεν ούλλοι μιαν ημέραν. Γιατί να μελαχονιούμαστιν τωρά που ζιούμεν;

Εχτές επήα στο σούπερμάρκετ. Είχα συνδεθεί πας το ιντερνετ-σούππερμαρκετ την προηγούμενην, έκαμα το ψούμνισμαν, τζιαι τζιαμαί που έκαμα κλικ να πληρώσω, είπεν μου ότι που Δευτέρας θα μου τα φέρουν λόγω φόρτου εργασίας. Εβάψαμεν την. Πρέπει να πάμεν στο συνεργατικόν. Θκυο ώρες μες το απαίσιον το φώς της φλορένσας, μέσα στο πλήθος που ηδονίζεται να αρπάσσει που πας τα ράφκια, μες τα κοπελλούθκια που στριγγλίζουν τζιαι θέλουν τζιείνον - θέλουν τούτον, μες τα ζευκάρκα τα παγιάτικα που φκάλλουν το έσκιν τους ο ένας πας τον άλλον για έναν ποτσίν γιαούρτιν, για μιαν μάτσαν μαϊτανόν. Δεν εγίνετουν όμως αλλιώς. Χριστούγεννα δεν γίνεται να τα φκάλουμεν με τα απομειράρκα των μακαρονιών, το πουρκούριν τζιαι τες φατζιές που εκόψαν έσσω.

Που τον τζιαιρόν που έσιει να πατήσω σε σούππερμαρκετ αλλάξαν πολλά. Το ράφιν των βιολογικών φθαρτών εδιπλασιάστην. Ότι έχει μη βιολογικόν, έχει το τζιαι βιολογικόν τωρά. Δεν λείπει τίποτε. Καρότα, σαλάτες, μαντορίνια, όξινα, πορτοκάλια, μήλα, κουνουππίθκια, κολοκούθκια, μανιτάρκα, σέλλενα, ρόκες, κολιάντρους, μαιτανούς... Άμαν ετέλειωσα που τα χόρτα εσυνειδητοποίησα ότι δεν εγόρασα τίποτε το μη βιολογικόν. Πρώτα δεν τα έβρισκες ούλλα. Επέμενα στα βιολογικά μόνον για τες τομάτες τζιαι τα σταφύλια που εν τα πιο επιβαρυμένα πράματα. Άμαν δεις τι ψέκασμαν ππέφτει πας τα σταφύλια, πρέπει να έχεις τάσεις παιδοκτονίας για να διάς έτσι πράμαν των κοπελλουθκιών σου. Ακόμα τζιαι στο σούπερμαρκετ έχει φορές που το σταφίλιν εν άσπρον που το θειάφιν. Όσον για τες τομάτες, μπορεί να εν καλλιέργειες εκτός χώματος, αλλά πας το αμμάτιν όπου εν ενωμένον το κοτσάνιν τους έχει συγκεντρωμένα φάρμακα για να σκοτώνουν μύκητες τζιαι ζωήφια ακόμα τζιαι μεταθάνατον της τομάτας. Γοράζεις τομάταν βιολογικήν τζιαι τομάταν κανονικήν: τρεις ημέρες μετά, η βιολογική σαπίζει. Η κανονική, δεκαπέντε μέρες μετά, ξερανίσκει, στραγκά αλλά δεν παθαίνει τίποτε. Μια βιολόγος φίλη μου είπεν μου ότι έκαμεν ανάλυσην το αμμάτιν της τομάτας τζιαι το τι ήβρεν δεν λέγεται (δημόσια). Είπεν μου αν επιμένω να τες τρώω, τουλάχιστον να κόφκω το αμμάτιν τζιαι να το πετάσσω. Πετάσσουνται τα 80% των συγκεντρωμένων φαρμάκων.

Το ψούμνισμαν ήταν κάπως πιο ευχάριστον που άλλα σούππερμάρκετ λόγω της passabene. Η passabene εν έναν πρωτοποριακόν σύστημαν που βοηθά στην κατάργησην της πλαστικής σακκούλλας τζιαι που σου γλυτώννει έναν τέταρτον να περάσεις που το ταμείον. Φέρνεις τες σακκούλλες τες ρούχενες ή τες χάρτενες που έσσω σου, δείχνεις την κάρταν σου τζιαι πιάννεις έναν μηχανάκιν που κάμνεις σκάν μόνος σου τους κωδικούς των προϊόντων που πιάννεις που τα ράφκια. Μπιπ, μπιπ τζιαι ταξινομείς τα μες τες σακκούλες με την υσηχίαν σου όπως σε βολέφκει που θα τα καταντζιάσεις. Περνάς που το ταμείον, δείχνεις το μηχανάκιν που έκαμεν την σούμαν τζιαι σε εμπιστεύκουνται, πληρώνεις, τζιαι φεύκεις. Έναν στους 100 ζητά τυχαία η μηχανή να του κάμουν έλεγχον ώστε να αντρέπεσαι να τους κλέψεις άμπα τζιαι πιάουν σε. Τούτον το σύστημαν εγλύτωσεν εκατομύρια πλαστικές σακκούλλες, χιλιάδες ώρες αναμονής, χιλιάδες εργατοώρες κοπέλλων που σπάζουν να κάθουνται να περνούν τα προιόντα μπιπ μπιπ που το σκάνερ, χιλίαδες κέρδη για το συνεργατικόν όπου ψουμνίζω (Coop). Αυτόν που λένε αυτοί που μου είναι αντιπαθείς Win-Win.

Πάμεν στο ράφιν με τους σπόρους τζιαι τα όσπρια. Ολα βιολογικά. Στην αρκήν εβάλλαν τζιαι που τα θκυό, αλλά όπως ο κόσμος επροτίμαν τα βιολογικά επαρατήσαν τα κανονικά. Οι φατζιές εν πιο μιτζιές (αλλά πιο γλυτζιές), το ρουβίθκια εν πιο σκούρα, το σιτάριν πιο ψιντρόν. Έπιασα ότι χρειάζουμε. Προς το παρόν μόνον βιολογικά έχει μες το καρρότσιν.

Όταν έφτασα στο ψάριν τζιαι στο κρέας επήρα την απόφασην ότι το δώρον που θα έκαμνα του εαυτού μου τούτα τα χριστούγεννα θα ήταν να πάρω μόνον βιολογικά. Θα εθώρουν τζιαι την διαφοράν της τιμής στον συνολικόν λοαρκασμόν. Έπιασα Νορβηγικόν βιολογικόν σωλομόν πέρκι γλυτώσει λλίον ο άγριος τόνος, έπιασα βοδινόν βιολογικόν, ζάμπες βιολογικού κοτόπουλλου τζιαι ζαμπόν βιολογικόν για τα μωρά που τους αρέσκει το κρέας. Βιολογικόν βούτηρον, βιολογικήν μοτσαρέλλαν, βιολογικήν κρέμαν, βιολογικά γιαρούρτια. Το στοίχημαν για βιολογικά χριστούγεννα στέκει. Ελπίζω να αντέξει ως το ταμείον.

Εσκέφτουμουν ότι θα μου κάτσει ο κούκος βιολογικόν περδίκιν .

Βιολογικά πισκότα με βιολογική σοκολάταν πάνω, βιολογικόν χριστουγενιάτικον ιταλικόν Panini, βιολογικά κκόφλεξ. Φτάνω στο ράφιν με τα κρασιά. Άτε, να κάμουμεν εξαίρεσην την Σιαμπάνια. Ε, όταν ήβρα τζιαι Σιαμπάνιαν βιολογικήν εκατάλαβα ότι κάτι αλλάσσει μες τον κόσμον. Έπιασα μιαν με μεγάλην χαράν.

Έφτασα στο ταμείον. Έδωκα το μηχανούιν, έδωκα την κάρτα, 320 φράγκα. Δεν κοιτάζω ποττέ τες τιμές αλλά ξέρω πως συνήθως πληρώνω από 280 μέχρι 450 φράγκα αναλόγως του μεγέθους του ψουμνίσματος. 320 εν ένας καλός μέσος όρος για γιορταστικά ψώνια. Τελικά έτο, έσιεις έναν πάτζιετ τζιαι γοράζεις αναλόγως ότι χρειάζεσαι παραπάνω. Επαρατήρησα ότι άμαν γοράζεις βιολογικά αλλάσσει τζιαι η στάση σου τζιαι γοράζεις μόνον ότι έχεις ανάγκην. Σέβεσαι το προϊόν. Δεν γοράζεις για να πετάσσεις. Το "εν πιο ακριβά τα βιολογικά" λοιπόν αλλού. Τζαι το χρυσάφιν εν ακριβόν. Γοράζεις όσον έχεις ανάγκην. Δεν το γοράζεις για να το πετάσσεις.

Η μόνη τάτσα μες το καρρότσιν μια εξάδα Coca Cola Light. Ε τι να κάμουμεν. Ο καθένας με τες αδυναμίες του. Μπορεί να μεν μου κάθονται οι Gringos τζιαι η κουλτούρα τους, αλλά την εξάρτησην από την Coca δεν είμαι έτοιμος να ξαπολύσω. Ούτε για Diet Pepsi (μπλιαχ) ούτε για βιολογικόν μυλοχυμόν.

Επλήρωσα τζιαι εστράφηκα έσσω χαρούμενος που ο κόσμος αλλάσσει. Δεν είναι που ένας χαζοχαρούμενος bobo (bourgeois boheme) έκαμεν εναλλακτικόν shoping therapy συντηρώντας με το μεροκάματον του το green market. Είναι που άμαν πιάσεις κάθε προϊόν θκιαβάζεις πίσω την αγάπην του παραγωγού του προς την ζωήν, προς την γην που το επαρήξεν. Αγάπην για το προϊόν το ίδιον. Διότι για να παράξει κάποιος έναν κολότζιν βιολογικόν πρέπει να ξέρει τι αρέσκει τζιαι τι δεν αρέσκει της κολοτζιάς. Ποιοί εν οι εχθροί της για να τους προσέχει τζιαι ποιοί εν οι φίλοι της για να τους βοηθά. Ο παραγωγός του βιολογικού μήλου έβαλεν πάνω σε κάθε δεντρόν μιαν φωλιάν πουλιών για να έρκουνται να τρων τα έντομα, τζιαι άφηκεν την βιοπικοιλώτηταν γυρόν που το περβόλιν να φκάλει πεταλλούδες τζιαι μέλισσες για να κάμνουν την επικονίασην. Ο παραγωγός του βιολογικού βουθκιού δεν εκαταχράστην την γήν με υπερπαραγωγήν, ούτε τζιαι εστήβασεν τα χτηνά το έναν πας το άλλον για να φκάλει παραγωγήν. Τζιαι το κοτόπουλλον το βιολογικόν είχεν δύο μέτρα τετραγωνικά τόπον για λλόου του, τζιαι η όρνιθα που έκαμεν το βιολογικόν αυκόν επαρπάτησεν πας το χώμαν τζιαι έφαεν χόρτον που την γήν. Ο βιολογικός σωλομός δεν έφαεν αντικαταθλιπτικά με την σέσουλαν για να αντέξει το να μεγαλώσει σε μιαν κλούβαν με χιλιαδες άλλα ψάρκα στηβασμένα μέσα.

Δεν θα ξηχάσω όταν έφκηκα να θκιανευτώ μες τους αμπελώνες της Champagne μιαν φοράν που έτυχεν να περνώ τζιαι την περιοχήν. Έβρεχεν. Το νερόν που έτρεσιεν που τα χωράφκια που επλύννησκεν η βροσιή τζιαι ετζιύλαν μες τα αυλάτζια ήταν μπλέ που άλατα του χαλκού. Τζαι πουκάτω που τες κληματζιήες η γή ήταν έρημη. Πουκάτω που τες κληματζιήες της Σιαμπάνιας της βιολογικής φκάλλει φκιόρα.

Ο κόσμος πάει ομπρός τζιαι γίνεται καλλύττερος.

Θέλει αμμάτιν τζιαι βούλησην για να θκιαλέξεις την καλήν του όψην. Ώς που πιάννει παραπάνω τόπον η καλή όψη του κόσμου, τόσον λλιόττερον τόπον πιαννει η μαύρη του. Έτσι, όπως οι βιολογικές φατζιές εκτοπίσαν τες κανονικές πας τα ράφκια του συνεργατικού, η καλή όψη του κόσμου μπορεί να εκτοπίσει τζιείνην που δεν μας αρέσκει.

Χρόνια βιολογικά.