Σάββατο 9 Μαΐου 2009

Ένας Νάρκισσος τζιαι για σένα




Το χωράφι άθθισεν πάλε.

Χωράφιν πον το αγαπάς, μεν καρτεράς ν΄αθθίσει.

Τα φκιόρα εν όπως την αγάπην. Όσα τζιαι να δώκεις δεν λείφκουν.



Ένα Νάρκισσον για το αέρφιν τον Διάσπορον που τον εζήτησεν


Τζιαι θκυό για το αέρφιν που μας εγέννησεν η ίδια μάνα


Τζιαι ένα μπουκέττον για την μάνα που με νίωσεν


Τζι΄έναν για την αγάπη μου


Τζιαι σσίλιους νάρκισσους για τον κόσμον ούλον π΄αγαπώ


{Για τζιείνους πον αγαπώ έσιει αγγούριν}

Ήρτεν η άννοιξη τζιαι πας τες Άλπεις


Το μονοπάτιν των ναρκίσσων φέρνει τον κόσμον στον παράδεισον




Μια ορχιδέα διαμαρτύρεται: είμαι τζιαι γώ όμορφη

Εντάξει κορού. Είναι δυνατόν να σε ξιχάσουμεν. Έκαμες 8 χρόνια κόπον ώστι να αξιωθείς να μας χαρίσεις τα κάλλη σου τζιαι εν να σε ξιχάσουμεν για έναν νάρκισσο; Ούτε για χίλιους δεν θα σε τσαλαπατήσουμεν. Χαρίζω σε στην θεά Δήμητρα.

Οι Νάρκισσοι κοιτάζουν τον νήλιον που δύει


Λάμνε νήλιε στο καλόν, τζιαι αύριον να φέρεις μιαν χαράν στον κόσμον ούλον π΄αγαπώ.


Τζιαι όποιος κόψει κατά τες Άλπεις στες 12 του Ιούλη, να κοπιάσει ποδά να μας δώκει έναν σιέριν να θερίσουμεν το χωράφιν των ναρκίσσων. Είπαμεν. Χωράφιν πον αγαπάς, μεν καρτεράς ν'αθθίσει. 

Άπαξ τζιαι ξηλειφτήκαν οι νάρκισσοι, θέλει 1000 χρόνια να ξανάρτουν. Μέχρι το 1972 στο σπίτι που μεινίσκω εμείνισκεν ένας τυφλός. Ήταν ο τελευταίος της γενιάς των Aubore που εχτίσαν το σπίτιν κάπου μεταξύ 1680 τζιαι 1720. Έζησεν μέχρι τα εβδομηνταπέντε του με το νερόν της πηγής τζιαι χωρίς ηλεκτρισμόν. Στο κάτω δωμάτιον εμεινίσκαν οι αίγιες του τζιαι η κατσελλού του. Τωρά εν η είσοδος τζιαι το μπάνιο μας. Σε μιαν καμαρούν ήταν η κουζινού του με μιαν τσιμινιάν. Τωρά εν η κρεβατοκάμαρη μας. Η οικογένεια εμείνισκεν σε μιαν καμαρούν πουπάνω που την κουζινούν. Τωρά εν η κάμαρη της κόρης μου. Το κυρίως σπίτιν ήταν το σιλό του σανού. Η Κυρία που εγόρασεν τη φάρμαν όταν επέθανεν ο τελευταίος των Aubore εφτζιόρωσεν τον σανό για να δει το χώρο που θα έπιαννε το σαλόνι. Ο χτίστης που το εσύγκοψεν τότες, υπολόγισεν τον χώρο να χωρεί όσον σανόν παράγει το χωράφιν μιαν χρονιά. Ο αρχιτέκτονας που το εμετάτρεψεν σε σύγχρονον σπίτιν το 72 έβαλεν ένα σαλόνι τζιαι μιαν κρεβατοκάμαρη στην σοφίτα όπου μεινίσκει ο έφηβος μου τωρά. Το σπίτι ετοποθετίθην τζιειαμαί που να βολέφκει καλλύττερα να τζιοιλάς τον σανόν που το βουνόν τζιαι να ππέφτει μέσα. 

Οι νάρκισσοι εδημιουργήσαν αποικία στο χωράφι διότι για εκατοντάδες χρόνια εθερίζετουν. Μετά τον θάνατον του κυρίου Aubore, εβάλαν κατσέλλες μέσα για να μεν φάει το χωράφιν το δάσος. Τωρά που έτυχεν του σπιθιού άθρωπος που πονεί το χώμαν, εστρέψαμεν τα ρολόγια πίσω να γλυτώσουμεν όσους ναρκίσσους που εγλυτώσαν που το πάτημαν των κατσέλλων (που τα 3/4 του χωραφκιού εξηλειφτήκαν). Του κυρίου Aubore έπιαννεν του ένα μήνα να θερίσει τον σανό με την φασούλα. Η μηχανή θα το κόψει σε μιαν ημέραν. Θέλει όμως 30 ζεφκάρκα μπράτσα να κατεβάσουν τον σανό του βουνού κάτω. Είπαμεν, οι εθελοντές είναι ευπρόσδεκτοι. Έσιει τζιαι τόπον να τους τζιοιμήσουμεν 2-3 νύχτες. Έχουμεν τόπον στη σοφίτα, από όπου θα μπορούν ποσιαιρετούν τον νήλιον που τα παράθυρα όπως τον εποσιαιρετήσαν σήμμερα οι νάρκισσοι της φωτογραφίας την ώραν που έδυεν Εγραφές με email.


32 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ευχαριστώ για τον νάρκισσο!

(Παίρνω για δεδομένο ότι εν νάρκισσο που έπιασα τζαι όι αγγούριν!)

Aceras Anthropophorum είπε...

Αν κάνεις κλίκ στην φωτογραφία με τους χίλιους Νάρκισσους, θα δείς τους παραπάνω με λεπτά πέταλλα (Narcissus Radiifolious) τζιαι μερικούς παραπάνω σπάνιους με πασιόφυλλα πέταλλα (Narcissus Poeticous). Χαρίζω σου έναν νάρκισσο των ποιητών να σε εμπνέει να γράφεις.

ρίτσα είπε...

ουαου !

αν ήμουν τσας πιο πελλη ήταν να σηκωστώ νάρτω. είμαι τζιαι καλή στες αγροτικές δουλειές τζιαι εν φοούμαι να λερωθώ

αρέσκει μου τζιαι η φύση, τζιαι πάντα είχα έναν κόλλημα με την ελβετία σαν χώρα για κάποιο λόγο

τζιαι φαίνονται τόσον όμορφα!

Greekstories είπε...

Εγω θελω ειδικη αφιερωση...

Ανώνυμος είπε...

@Greekstories

Re aν σου απαντησει ο Aceras "εσhει αγγουρην" εν να σε πειραξει ξα εν το παρεις σαν ειδικην αφιεωση?
:)))))))))

ΕΠΟΙΚΟΣ ΝΟ 10 είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Aceras Anthropophorum είπε...

Χωρικέ είσαι διεστραμμένη σκέψη :))) Ζαττίν έσιεται το μες το γαίμα σας εσείς οι χωρικοί. Άμαν πάεις στο σύλλογο του χωρκού μου άλλον που τέθκειες μπηχτές δεν ακούεις.

Άκου μερικές:
Ελαφαζάνεφκεν ένας για τα ράλλι του πας το Τρόοδος. Πάνω στο αποκορύφωμαν του ενθουσιασμού της διήγησης ..."βουννώ του την δευτέραν, έσυρεν με πας την κούρβαν" ... Αντικόφκει τον ο Ζαχαρής με αφέλεια τάχα βοσκού τζιαι λαλεί του "έκαφκεν πολλά;"

ή το άλλον:
Εράντηζεν το στενόν μακαρίτης ο Μηνάς με το λάστιχον τζιαι έρεσσεν ο μακαρίτης το Σιοιρίν με την μοτορούν. Εστίλλωσεν το λάστιχον τζιαι εράντισεν τον τάχα που έβρεσιεν. Σταματά το Σιοιρίν τζιαι δικλά πας τον θεόν κάμνοντας που εν είεν το Μηνάν τζιαι λαλεί του θεού "Τζιύριε μου τζιαι θεέ μου, εππουστέψαν οι Μηνάες μας καλοτζιαίριν τζιαιρόν!" . Έμεινεν χάσκοντα ο Μηνάς. Άμαν εσυνήρτεν πολοάτε του τζιαι λαλεί του "Εν οι Ττοφήες μας που εποουστέψαν εν εν οι Μηνάες μας". Ήταν όμως ποσπασμένος, ήδη την είχεν φάει. Καλλύττερα να έβρισσεν.

Του Γρηκστόρη αφιερώννω του το πρώτο φκιόρον που δεν έχει ειδικήν αφιέρωση. Αφήννω σας να τα κανονίσετε μόνοι σας αν θέλεις να του χαρίσεις εσύ άλλον πράμαν :)))

Κομμένες όμως οι ειδικές αφιερώσεις. Όποιος έχει παράπονο ας κάμει κλίκ πας τη φωτογραφία με τους 1000 νάρκισσους να τη μεγαλώσει τζιαι να πιάσει όσους θέλει. Τζιαι όποιοι δεν του αρέσκει ας πιάσει το κοτσάνι του νάρκισσου του Γρηκστόρη :)))

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Ανώνυμος είπε...

Σωστοι οι χωρκανοι σου.

Οσο για τον Γκρηκστoρη εγιω βαλω στοιχημαν οτι επροτιμαν να του αφιερωσεις τον κρινον της παναγιας :))))

Diasporos είπε...

Αέρφιν έν έφτασα να σε ρωτήσω για τους νάρκισσους τζιαι έβαλες μας τους! Μα έχουν μιάν ιδιαίτερην περηφάνιαν στη φάτσαν τους πρέπει να εν πολλά ωραίοι που κοντά. Ευχαριστώ σου για την αφιέρωση φίλε μου.

Πρέπει να εν πολλά χαρούμενος ο m. Aubore στην παράδεισον που το σπίτιν του έππεσε στα σιέρκα σας. Εγλυτώσαν οι νάρκισσοι, τζιαι ο σανός του κόμα θερίζεται. Καμιά τσουρούδαν έν έβαλες ομως να τρώει λλίο σανόν που το μάλι σσου τζιαι να παίζουν τα κοπελλούθκια. (να κάμνεις τζιαι τυρίν, γάλαν, τζιαι μαλλίν μάλιστα) Πάει τζιαμέ που είσαι. Αλλά εννα θέλεις στάβλον.

Το δεντρό σου το αθθισμένον ήντα μπου έναι?

Aceras Anthropophorum είπε...

Διάσπορε έκαμα βοσκός που το 75 μέχρι το 81. Αθθημούμαι μετά τον πόλεμο έσπασα τον κουκουμά τζιαι αγόρασα ένα ριφούι. 8 ολόκληρες λίρες. Το ριφούιν έκαμεν ριφούιν τζιαι λλίον λλίον πριν να πάω στρατό είχα κοσπέντε. Παράλληλα με το σκολείο. Ήταν η φυγή μου, ήταν ο παράδεισος μου. Ξημάντρισμα, ξησταύλισμα, γάλεμα, χαλλούμια, ξιγεννήματα, σφαξίματα των ριφκιών...

Πέρσυ παρολίγο να γοράσω 2 Alpaga αλλά εκσκέφτηκα ότι δεν εγέρασα αρκετά για να περιοριστώ.

Το δεντρόν εν αππηθκιά, τζιαι χωρικέ πρόσεχε μην αρωτήσεις "τρώτε αππήθκια που την αππηούσσου;" διότι θα σου στείλω τον Γρήκστόρην.

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Ανώνυμος είπε...

Ρε Αcera κανει με τον Γκρηκστορη τζαι αν ρεξει που δαμε τζαι συρει μας κανεναν "επιατεμε στο στομαν σας τζαι δεν μου διατε παμον" εν να παθουμεν σαν τον χωρκανον σου τον Μηναν:)))

Aceras Anthropophorum είπε...

Πεεεε. Αν εφοούμουν να μου πουν ότι ππουστοδείχνω... Να φανταστείς επήα τζιαι πάνω στο μπλόγκ του Γρκηκστόρη τζιαι άφηκα τζιαι σχόλιο (τρανή απόδειξη). Και όχι μόνον. Επήα τζιαι στου κκάλαρφουλ τζιαι έλαβα μέρος σε συζήτηση κατά πόσο θα έπρεπεν να θανατώννει η εκκλησία τους γκέηες για τα εγγλήματα τους ή αν θα έπρεπεν να τους δέχεται στους κόλπους της ως άσωτους υιούς σαν καλοήρκα. Ετοιμάζω ανάρτηση σχετική. Άρα να μεν αννοίξουμε τη συζήτηση εδώ. Ας μείνουμε στους νάρκισσους ; )

Ματιλτα είπε...

Έγραψε ο Λινοπάμπακος

"επηαν τζαι ειπαν της πελλης
ποσ εν να παω περα..
τζαι εμαεψεν την θαλασσαν, τζαι εσηκωσεν αεραν"..

με το σχόλειο: δαμαι υπαρχει εναν δειν που παει προς τα μεσα..σαν ειδος εσωστρεφειας..


Τζε επροσπάθουν αμμα εν αθθυμούμουν ένα σχετικό τραούδιν του τόπου μου, με διαφορετικόν δειν ....

Αθθυμήθηκα το τωρά που είδα τα φκιόρα του τόπου σου...

"..Αννεν να πάεις πήαινε
τζε η καλή σου ώρα...
στην στράτα που να περπατάς
τριαντάφυλλα τζε φκιόρα"

Ανώνυμος είπε...

Αέρφην ευκαριστώ πολλά

Ανώνυμος είπε...

:)
maria t.

Arahni είπε...

Ουφ...βάλεις μας σε μεγάλον πειρασμόν τωρά, για το θέρισμαν. Εν που τα πράματα που μου αρέσκουν γιατί θυμίζουν μου που ήμουν μωρό τζαι έπαιζα μέσα στα χωράφκια.

Unknown είπε...

Ασέρα,
Ζηλεύκω τζαι θέλω νά 'ρτω στο θέρος. Ας όψεται η ανακαίνηση του προσφυγηκού που εν μου αφήννει μκακκίραν για μπακκίραν. Του χρόνου με το καλόν...

stalamatia είπε...

Ασερα μου ευχαριστούμε για τους νάρκισσους αφού ξέρουμε το ότι μας αγαπάς .Μεν ακούεις κανένα Γκρηστόρη μου τζιαι σέναν αγαπά σε.Ασερα πήεννε στον επίτροπο περιβάλλοντος έχει κάτι για σένα τζιαι για μένα.

Greekstories είπε...

Χωρικε...για το αγγουρι δηκωνεθι συζητηση το θεμα..χεχεχε

Ασερα ειδασε οτι επηες τζιαι αλλου τζιαι αρχισες κουβεντουες με ξενους χρωματιστους τζιαι αρχιζω να ζηλεφκω. Ουλλα τζ' ουλλα αλλα...

Neraida είπε...

Acera,
Εθκιάβασα το εχτές το άρθρο σου.

Τζιαι ακόμα ώρες ώρες κλείω τα μάθκια μου τζιαι νώθω ότι είμαι μες τα χωράφκια.

dokisisofi είπε...

έχουν να πουν για τους ελβετούς ότι είναι οι χειρότεροι εραστές.
Αλλα όταν ζεις σε τέτοια μέρη, τι να το κάνεις το σεξ ρε παιδιά?

Η σοφίτα στο σπιτάκι με τις τζαμαρίες είναι όλα τα λεφτα!

Aceras Anthropophorum είπε...

Χα χά χα! Δοκισήσοφη η κυρία που μας το πούλησε έβαλε στην κρεβατοκάμαρη της που ήταν μέσα στη σοφίτα καθρέφτες κολλημένους στο ταφάνι. Άρα άμα ππέφτεις ενάσιελα βλέπεις τον εαυτό σου εις τετραπλούν. Άμα έχεις γεναίκα πουπάνω σου είναι σαν να σε καβαλλητζιέφκουν τέσσερεις τζιαι φαντάζουμαι αν είσαι γεναίκα τζιαι βλέπεις προς τα πάνω θα είναι κάτι ανάλογο.

Πάντως το σπίτι τώρα διαθέτει κυπραίον αρσενικόν

Νεράιδα μακάρι να μπορούσα να σου έστελλα λλίη μυρωθκιά που φκάλλει το χωράφι με τους νάρκισσους. Να φανταστείς κάθημέρα μόλις χαθεί τζιαι η τελευταία ηλιακτίδα μες τη λίμνη τζιαι κοτσινίσει ο ουρανός, γυρίζει αμέσως ο αέρας τζιαι αντί να φκαίννει ζεστός προς τα πάνω, κατευαίννει που το βουνό κρύος προς τα κάτω. Φαντάσου πόσο φορτίζεται με άρωμα άμα χαδεύκει τούτα ούλλα τα φκιόρα πριν να μπει που το ανατολικό παραθύρι που σπιθκιού μέσα. Δυστιχώς δεν μπορώ να τον περάσω που το παραθύρι του αναρτητή σχολίων.

Γρηκστόρη μην αποκαλύπτεις μυστικά. Θα στιγματίσεις το μπλογκ μου τζιαι δεν θα έρκουνται ομοφοβικοί αναγνώστες.

Σταλαμαθκιά εσέναν αξίζει σου το χωράφιν ούλλον έτσι καλόν πλάσμα που είσαι.

Χαρίτωνα τζιαι του χρόνου εν να θέλουμε εθελοντές.

maria t σε χαιρετώ. Χαιρετώ τζιαι ο αέρφι μου τζιαι την Ματιλντα

Άτε καληνύχτα σας τζιαι αύριο εν να σηκωστώ που τες πέντε.

ΙΩΝ είπε...

Ασέρα, έχω μαντήλι για τον ήλιο, δρεπάνι για τον θερισμό, αν σοβαρομιλάς για το θέρος να φέρω τζιαι λλία χαλλούμια, κανέναν τεράτσι λουκάνικο, λλίην αναρήν, κληματόφυλλα να κάμουμεν κουπέπια, ροδόστεμμαν να κάμουμεν μαχαλλεπίν, κάμνω τζιαι σπουδαία πουρέκκια, πισιήες, εννα φκάλω τα έξοδά μου. Υπέροχες οι φωτογραφίες, νάστε καλά να χαίρεστε το σπίτι σας.

dokisisofi είπε...

ακερας δεν λεμε κατι διαφορετικό

kyriakos είπε...

Ουαου.. ωραίες photos..

kyriakos είπε...

Ουαου.. ωραίες photos..

Aceras Anthropophorum είπε...

ΙΩΝ τί θέλεις να σου πώ για να πιστέψεις ότι μιλώ σοβαρά;

Χαίρε Κυριάκο.

Δοκησίσοφη αρέσκει μου η κότα σου. Επέτυχες την επιλογή.

dokisisofi είπε...

τι εννοείς;

Ανώνυμος είπε...

Ασερά μου σε χαιρετώ ξανά, λόγω φόρτου εργασίας σήμερα αθκιασέρισα να δω τα γραφόμενα σου...
Ανατρίσιασα σήμερα με τις ομοιότητες μου έσιεις με τους δικούς μου Ελβετούς... Οι δικοί μου μηνίσκουν σε μια φάρμα ακριβώς την ίδια σε ένα χωρκό έξω που τη Γενεύη. Στην ουσία μηνίσκουν πάνω που μια φάρμα με άλογα. Για να φκεις πάνω στο σπίτι τους (που εκαταφέραν τζαι εσυνδιάσαν το Κυπριακό με το Ελβετικό στυλ τέλεια)ακούεις τα άλογα να ρουθουνίζουν. Την πρώτη φορά που ήρταμε έκαμεν μου τρομερή εντύπωση. Αν τα καταφέρω (εν τα πάω πολλά καλά με τες τεχνολογίες)θα σου στείλω φωτογραφίες που τον κήπο, τες όρνιθες τζαι τα άλογα.
Το μεγαλύτερο σοκ όμως το έπαθα όταν είδα κορούες του χωρκού να έρκουνται να ξισταβλίσουν τζαι να καθαρίσουν τα άλογα ενώ οι δικές μας δεν καταδέχουνται ούτε να ρέξουν πόξω που τον γουμά...τζαι που να τον έβρουν να μου πεις...
Η πλάκα η μεγάλη είναι να τρώεις φοντού τζαι να ακούεις Θεοδωράκη...
Σε χαιρετώ ξανά....
Ελένη

drakouna είπε...

Πολύ δελεαστική η πρόσκληση σου Acera. Σαν τις Άλπεις το καλοκαίρι εν έσιει :)