Επαρπάτουν μες τον δρόμο με χαρά σε ξένη χώρα. Ξαφνικά ήρτεν αυτός το στύλλος τζιαι που την έφερεν κατακούτελλα. Εμώρισα τζιαι παρολίγον να την φάω χαμαί.
Όταν εσυνήλθα, επροσπάθησα να σκεφτώ τι εσκέφτηκα τζιαι με ετιμώρησεν έτσι το υπερεγώ. Η τελευταία λέξη που είχα σκεφτεί πριν να μου την φέρει πουπάνω ήταν Εγώ.
Παρόλον που εμαύρισεν το μάτι μου τζιαι επρίστηκεν ούλλη μου η βούκκα, ο στύλλος της EDF ήταν η αιτία να ανακαλύψω έναν στύλλον στο υποσυνείδητον. Τωρά θα ξέρω να τον πογυρίζω.
8 σχόλια:
Κουμπάρε τα σημάθκια που μας φέρνει η φύση δέν είναι ποτέ τυχαία. Εν τζιαμέ, διά μας τα απλόχερα κάθε στιγμή, τζι εμείς έν διούμε σημασία επειδή τζοιμούμαστεν πάνω μας οι περισσότεροι. Άμα ξυπνήσει το πλάσμα, τζιαι οι στύλλοι μιλούν του.
Θωρώ ομως τζι άλλο στύλλο στην απόστασην ά? Εν σειρά.
Είπαν μου να σου πώ οι μαστόροι των συμβόλων τούτα: όι να τους πογυρίζεις όπως εσκέφτηκες, να τους φκείς σάν τον στυλλοβάτη τζιαι να παρπατάς σύρμα σύρμα να πάεις που την άλλην.
Διάσπορε σε ευχαριστώ για την ιδέα που δεν μου ήρτε. Άμα δεν είμαστιν μόνοι μας στον κόσμο, οι ιδέες πολλαπλασιάζονται. Η δική σου ιδέα εν πκιο στρινιάρικη τζιαι την υιοθετώ. Ελπίζω να τα καταφέρω να φκώ ως την κορυφήν εγώ που δεν είμαι sportif.
χαχααχαχα πολλά ζωντανή περιγραφή.
Άρεσεν μου τζιαι ο συμβολισμός.
Αμάν τούτον το σύμπαν. Άμαν εν καταλάβουμεν κάτι που μας λαλεί, διά μας την κατακέφαλα :-)
Ε τούτο σου έλειπε να ξαναδώσεις πάνω του.Ακου έμαθε να τον πογυρίζει !! Εθώρες καμιά κορού τζιαι εν τον είδες;
Το σύμπαν πως θα τιμωρήσει τούτους που εβάλαν τους στύλλους μεστην μέσην του πεζοδρομίου, τζιαι ούτε μάνα με το καροτσάκιν του μωρού, ούτε οποιοδήποτε άλλος μπορεί να περάσει;
Εν αλήθκεια όμως ότι τον περισσότερον χρόνο της ζωής μας δεν είμαστε συνειδητοί. Βλέπουμε χωρίς να βλέπουμε, ακούμε χωρίς να ακούμε, κάμνουμε χίλια δυο πράγματα ενώ το μυαλό μας ταξιδεύει αλλού.
...please where can I buy a unicorn?
ο στύλλος του υποσυνειδήτου εν ο Σταυρός?
Ενόμιζα πως μόνο εμείς οι Κυπραίοι βάζουμε ταπέλλες μες την μέση του παιζοδρομίου..
Τελικά ο Homo garos en universal φαινόμενο...
ωραίος συμβολισμός όντως... Μόνοι μας θκιαλέουμαι τα μονοπάτια που εννα ακολουθήσουμε τζιαι πάλε μόνοι μας τα γεμώνουμεν εμπόδια - στύλους...
Ο πρώτος στύλλος παλούτζιν μπορεί ναν ο εγωισμός. Τούντον στύλλο ενεν καλά να τον καβαλιτζέψεις ούτε να τον πογυρίσεις μα να τον ξεριζώσεις τζιαι να τον ρίψεις..
Ο δεύτερος στύλλος μπορεί ναν μια ανησυχία, μια φοβία. Πας τούντους στύλους εν καλίττερα να φκεις πάνω να χορέψεις πας τα σύρματα ώσπου να γλυκάνει ο ήχος που φκάλλουν.
Στο τέλος του ταξιθκιού αθθυμάσαι πως τζιείνους ούλλους τους στύλλους εσύ τους έβαλες, καταλάβεις πως ο εαυτός σου εδιαμορφώθηκε τζιαι άλλαξε που τζιείνη ούλλη τη προσπάθεια να πογυρίσει τους στύλλους, να φτάσει κάπου τζιαι τι κάμνεις;
Συνειδητοποιείς πως μόνο ένας στύλλος υπάρχει. Ένας καλός στύλλος. Τζιείνος που τόσα χρόνια εχόρευκες γυρών του τζιαι ποττέ εν επρόσεξες ότι ο στύλλος είσαι εσύ.
Τότε είτε παίζεις πελλό τζιαι συνεχίζεις τον χορό που έμαθες τόσα χρόνια είτε που φκαίνεις που τον κύκλο τζιαι γινίσκεσαι συνειδητά ο άξονας..
Δημοσίευση σχολίου