Η αμαρτία του καλοήρου

Η ιστορία τούτη εν εμπνευσμένη που την έκθεσην του αρχιτέκτονα Philippe Rahm "architecture invisible" στο Παρίσιν τζαι πιο συγκεκριμένα που το κειμενούιν αυτόν (γαλλιστί)


Αν ιγράψεις www.inathos.gr θα ππέσεις πας την τελευταία λλέξην της τεχνολογίας του ίντερνετ. Μπαίνεις σε μοναστήριν του 10ου αιώνα τζαι μπορείς μάλιστα ν΄άψεις τζαι τζερίν στη χχάρην του Αγίου Ξενοφώντος στο Αγιον Όρος. Εν η πρώτη φορά στην ιστορίαν της ανθρωπότητας που γεναίκα μπόρει να μπει μες τουν την εκκλησιάν τζαι να άψει τζερίν με το ίδιον της το σιέριν.

Ο πάτερ Ιλάριος* εξηγά με μεγάλην περνιέραν ότι τα τελευταία 1000 χρόνια το μόνον θηλυκόν που μπόρεσεν να διεισδύσει στην χώραν της ασιτίας είναι η όρνιθα. Εγρειάστην να λασκάρει ο νόμος διότι οι πετεινοί δεν κάμνουσιν αυκά, τζαι με δίχα αυκά, ιδίως δίχα την ζαλατινένην ουσίαν που σταθεροποιεί την πογιάν των αγιογραφιών, οι εικόνες ξιθωρκάζουν.

Οι γεναίτζες μπορούν λοιπόν τωρά ν’άφτουν τζιερκά στον Άγιον όσα θέλουν, όσες φορές θέλουν, τζαι χωρίς να πιάνουν το ρίσκον ν’άψουν φωθκιές τζαι δαίμονες στους ταλέπορους ασκητές.

Προσέχετε όμως, όϊ τωρά να νομίσετε ότι τα σύνορα της αυτόνομης μοναστικής περιοχής εν τατσιά τρυπημένη που αφήνει να περάσει ότι ξεράσει η μοντέρνα κοινωνία. Αθθυμηθήται πως το ορθόδοξον έθνος απάντησεν παρόν στο κάλεσμαν των πατέρων εναντίον της ευρωπαϊκής ταυτότητος.

«...και εδόθη αυτώ δούναι πνεύμα τη εικόνι του θηρίου, ίνα και λαλήση η εικών του θηρίου και ποιήση ίνα όσοι εάν μη προσκυνήσωσιν τη εικόνι του θηρίου αποκτανθώσιν και ποιεί πάντας, τους μικρούς και τους μεγάλους, και τους πλουσίους και τους πτωχούς, και τους ελευθέρους και τους δούλους, ίνα δώσιν αυτοίς χάραγμα επί της χειρός αυτών της δεξιάς ή επί το μέτωπον αυτών, και ίνα μη τις δύνηται αγοράσαι ή πωλήσαι ει μη ο έχων το χάραγμα, το όνομα του θηρίο ή τον αριθμόν του ονόματος αυτού. Ώδε η σοφία εστίν ο έχων νουν ψηφισάτω τον αριθμόν του θηρίου, αριθμός γαρ ανθρώπου εστίν και ο αριθμός αυτού εξακόσιοι εξήκοντα έξ.»

– «Το ευαγγέλιον είναι ολοκάθαρο,» λαλεί ο γέροντας Ιλάριος, πιστός μαθητής τζαι ακολουθός της διδασκαλίας του Αγίου Πατέρα Παΐσιου. «όπως λέει η αποκάλυψις του Ιωάννου, κεφάλαιον ΙΓ’, όποιος δεν προσκυνήσει το θηρίον θα πεθάνει, και όποιος δεν έχει επάνω του σήμα του αντίχριστου, ούτε να αγοράσει θα μπορεί ούτε να πωλήσει. Γιατί η ένωση των απίστων, γιατί το Παπο–Λουθηριανόν αιρετικόν κράτος θέλει να μας επιβάλει την ταυτότηταν του 666;» διερωτάται ο καλόηρος. «Είναι διεθνής σύμβαση λεν οι υπάλληλοι του δαιμονικού έθνους. Όλοι οι bar code πρέπει να αρχίζουν απο μια διπλή γραμμή, διπλήν να έχουν και στο τέλος, διπλήν και εις την μέσην. Εντελώς τυχαία η γραμμή η διπλή είναι ο αριθμός 6. Έξι στην αρχήν, έξι στο τέλος, έξι και στην μέσην. Ας κρατήσουν οι χαζοφράγκοι τις ταυτότητες τους και ας μας αφήσουν ήσυχους. Αν η σύμβαση είναι διεθνής, το κακόν είναι ακόμα πιο μεγάλο. Μόνον όσοι αρνηθούν την ταυτότηταν του αντιχρίστου θα γίνουν δεχτοί στο αιώνιον βασίλειον του κυρίου...»


Ο ατέρμονος συνεχής χώρος του παντοτινού έαρος που επαγκοσμιοποίησεν την θερμοκρασίαν, την σχετικήν υγρασίαν τζαι την φωτεινότηταν μιας καλής ημέρας της 21ης του Μάη στο Παρίσσιν**, σταματά μαζίν με τες ταυτότητες της Ευρωπαϊκής Ένωσης εις την Ουρανούπολην. Τζιαμέ βρίσκεται το τελωνείον του μικρού λιμανιού που ενώνει τα 20 Μοναστήρκα με τον έξω κόσμον. Είναι κλιματιζόμενον στους 21 βαθμούς το καλοτζαίριν τζαι θερμενόμενον στους 22 τον σιειμώναν με φλορένσες που φωτίζουν 2000 lux σιειμώναν καλοτζαίριν, νύχταν τζαι μέραν.

Ένας Έλληνας ορθόδοξος ξενιτεμένος μπορεί να ξεκινήσει για προσκύνημαν κατά το καλοτζαίριν του Νοτίου ιμισφαιρίου που το κλιματιζόμενον διαμέρισμαν του στην Μελβούρνην, να μπει μες το κλιματιζόμενον ταξίν, να περάσει που το κλιματιζόμενον αεροδρόμιον εις το αεροπλάνον, στην αρκήν κλιματιζόμενον, μετά θερμενόμενον, να σταυρώσει μήκη τζαι πλάτη τζαι ωριαίες ζώνες, πάντα στην ίδιαν έντασην φωτός, στην ίδιαν θερμοκρασίαν, στην ίδιαν υγρασίαν που βρίσκουμεν τζαι στο αεροδρόμιον της Θεσαλλονίκης, στο τζίτρινον ταξίν που σε πέρνει στην στάσην των λεωφορείων, στο πούλμαν που σε παίρνει στην Ουρανούπολην. Στην Ουρανούπολην όμως τέρμαν. Η παγκοσμιοποίηση σταματά τζιαμέ που σταματούν οι άπιστοι, οι γεναίτζες τζαι οι ταυτότητες της αμαρτίας.

Τούτον το φίλτρον πον τόσον δύσκολον διαπεραστεί που τον πρόσκαιρον μεντερνισμόν, εγλύτωσεν το δάσος του Άθωνα που την μπουλντόζαν τζαι την ανάπτυξην. Οι επισκέπται, 200 την ημέραν ούλοι τζι ούλοι, προσεκτικά θκιαλεμένοι, που τους οποίους οι αλλόθρησκοι εν μπορούν να ένει παραπάνω που 10, μπορούν να ανακαλύψουν τζαι να δοξάσουν το παρθένον μεσογειακόν δάσος, ενέντζιστον τους τελευταίους 10 αιώνες.

Οι τοίσιοι των μοναστηρκών που κρέμμουμται πας τους απάτητους βράχους τζαι που γλιτώσαν τους καλοήρους που τες επιδρομές των Σαρατζιινών τζαι των σταυροφόρων, διατηρούν τα ήθη τζαι τα έθιμα χιλίων χρόνων.
Η θερμοκρασία, σε τούτον τον ανυπόταχτον τζαι άρκον περιβάλλον, κατεβαίνει τον σιειμώναν 25 βαθμούς Κελσίου κάτω που τους 21 του αειέαρος τζαι ο βορκάς τσακκίζει τα κόκκαλα όποιου τολμήσει να κυκλοφορήσει έξω. Το καλοτζαίριν εκτοξεύκεται στους 25 βαθμούς πάνω που τους 21, ο πύρουλλος κρούζει πέτρες τζαι ον νήλιος σου φακκά στο κούτελλον.

Ο δαίμων, που κανονικά θα έπρεπεν να είσιεν μείνει στην Ουρανούπολην με τες γεναίτζες, δεν αφήνει τον γέρονταν Ιλάριον ήσυχον. Μεταμφιέζετε σε βορκάν, ταπισόν σε ανεμοβροσιήν, τζαι μουσιεύκει τον άθρωπον του θεού όταν κατεβαίνει στον μόλον να γοράσει καμιάν κλάτσαν μάλλενην να περάσει τον σιειμώναν. Το πονηρόν πνεύμαν ορπίζει ότι ο καλόηρος θα θυμώσει όταν θα τρέμει που το σιόνιν τζαι τελικά, αμαρτάνων, θα βλαστημήσει προφέροντας το όνομαν του. Μα ο Ιλάριος, μέσα στα ράσα του τα τυραννισμένα που τον άνεμον, ανεβαίνει με υπομονήν το ανηφορικόν μονοπάτιν. Παρόλον τ΄αγιάζιν που του ντζίζει το κόκαλον τζαι του παραλύει τα δαχτύλια, αντιστέκεται και δεν καλεί το όνομαν του. Δεν άφηκεν καν να διαπεράσει την αγνήν του σκέψην έναν αίσθημαν λύπης για το θερμενόμενον μετρό τζαι το αδιάβροχον αυτοκίνητον της κοσμικής ζωής.

Όταν εξαναήβρεν την βράστην των πασιών τοίχων του μοναστηρκού του Ξενοφώντα, εστέγνωσεν τα μουσιεμένα του ράσα στην τσιμινιάν τζαι ετράβησεν κάτω μιαν πινιάν τσίπουρον αγιορίτικον. Άμαν εσυνήρτεν λλίον, άρκεψεν να εξηγά στον νεαρόν Κώσταν, που ήρτεν για προσκύνημαν έτσι κατασιείμωνα που την Μελβούρνην, ότι υπάρχουν πολλοί τρόποι να βρεις την ειρήνην στην συνείδησην σου. Εξήγησεν του Κώστα που έθελεν να γινεί καλοήριν ότι η ζωή της μοναστικής λιτότητας είναι μία μεταξύ πολλών άλλων οδών προς τον Κύριον.

– «Κώστα παιδί μου, ο θεός να σε ευλογεί και το Άγιο Πνεύμα να σε φωτίσει να κάνεις την επιλογή σου. Θες να απαρνηθείς την ζεστασιά του διαμερίσματος σου και να έρθεις μαζί μας να βρεις την ζεστασιά του Κυρίου; Αν το αποφασίσεις, να ξέρεις ότι η φυγή δεν θα σε σώσει από τον πειρασμό της αμαρτίας. Θα σε κατατρέχει όπου και να πας. Αν απαρνηθείς την άνεση, να ξέρεις ότι δεν διάλεξες την πιο εύκολη οδό προς την αιώνια ζωή. Αν αφήσεις το ζεστό σου σπίτι και βρεθείς κάποτε στην κατάσταση που βρίσκομαι τώρα, δεν θα έχεις το δικαίωμα να πεις λυπούμαι που τα πόδια μου παγώνουν, η κρύα βροχή με πεθαίνει, δεν αντέχω άλλο αυτό τον καιρό του διαβόλου»

Η ίλαρη τζαι σχεδόν θηλυπρεπής φωνή του τριανταπεντάχρονου γέροντα Ιλαρίου, μόλις εξεστόμησεν τ’όνομαν του, άλλαξεν άρπα τζαι εμετατράπην σε άρκαν αδρωπινήν φωνήν θυμωμένην.

– «Και τώρα φύγε από μπροστά μου υιέ της αμαρτίας. Ποίο πνεύμα σε έφερε στον δρόμο μου και με έκανες να βλασφημήσω. Από σήμερα και στο εξής, να κάνεις 1001 μετάνοιες αν θέλεις να συχωρεθείς που παρέσυρες άνθρωπο του θεού να αμαρτήσει και παραπονεθεί που του πάγωσαν τα πόδια. Απο το αμαρτωλό διαμέρισμα σου να ανάβεις ένα κερί κάθε μέρα στο όνομα του Αγίου Ξενοφώντος, και να στέλνεις σαν απόδειξη ένα email στον γέροντα Αθανάσιο του τμήματος πληροφορικής του μοναστηρίου. Στο χιλιοστόν πρώτον μήνυμα, ο θεός θα σε συγχωρέσει.»

Ο Κώστας, απορημένος, έπιαεν την στράταν να στραφεί πίσω στην Ουρανούπολη.

Ο Αγιος Ξενοφώντας λαμβάνει καθημερίς έναν ψηφιακόν τζιερίν ονλάϊν εκ μέρους του Κώστα που την Μελβούρνην για να τον ισσυχχωρίσει που παράσειρεν τον γέρονταν στην βλασφημίαν.

Ο Άγιος λαμβάνει επίσης έναν πραγματικόν τζερίν τζαι μιαν προσευχήν που το τζιελλίν του Ιλάριου για να τον ισσιχχωρήσει που έμπην εις τον πειρασμόν να ποθήσει τον σκάπουλλον που την Μελβούρνην.

* Τα ονόματα που χρησημοποιούνται είναι φανταστικά. Άν υπάρξει καμιά διαβολική σύμπτωση, δεν έχει γίνει σκόπιμα.

** Ο ατέρμονος συνεχής χώρος του παντοτινού έαρος που εδημιούργησεν τεχνιτά ο άνθρωπος για να κουρρώννει μέσα, εστοίχισεν στην ανθρωπότηταν, και όχι μόνον, το 1/3 του φαινομένου του θερμοκηπίου, το 1/3 της τρύπας του όζοντος τζαι το 1/3 των υδρογονανθράκων που έκρουσεν μέχρι σήμερα (δηλαδή των μισών αποθεμάτων που εδιέθετεν η υφήλιος).