Ο google map της αντροπής, ο χάρτης μιας διαπλεκόμενης διαφθοράς.

Τον θεμέλιον λίθον του Δημαρχείου Λευκωσίας έθεσεν τον ο Δήμαρχος Μιχαλάκης Ζαμπέλλας πριν πολλά πολλά χρόνια. Την επομένην, στο οικόπεδον ευρέθην συνεργείον του τμήματος αρχαιοτήτων τζιαι που τότες ξηθάφκει αρχαία με το φρουτσούιν, φκάλλοντας στο φως τρεις πόλεις πάνω στ΄άλλου. Ακόμα δεν έχουμεν δημοσιεύσεις για να ξέρουμεν λεπτομέρειες, αλλά από ότι ακούεται, έχει πάνω που θκυόμισι σσιλιάες χρόνια ιστορίαν ξηθαμμένην τζιειαμαί. Κατ΄ακρίβειαν εν 4 πόλεις πάνω στ΄άλλου που ευρεθήκαν, η τέταρτη ήταν κάτι σπίθκια Τούρτζικα που την αρχήν του αιώνα μέχρι τζιαι το πεήντα όπου τα πλιθθάρκα ενεκατώννουνταν με τα κουγκριά, τα τζιεραμίθκια, τα Λευκωσιάτικα μωσαϊκά της μοντέρνας εποχής, τους τσίγκους, αλλά τούτα δεν τα πεϊντίζει η κουλτούρα των ειδικών για την ιστορικήν κληρονομιάν τζιαι επήαν μες τα μπάζα. Τούτα βέβαια εν το μικρότερον κακόν.

Πας τον χάρτην που έφκαλα που τον Γκούγκολαν μπορεί κάποιος να δει το αρχαιολογικόν πάρκον (με μαρκαδόρον πράσινον), που πιάννει περίπου τα 2/3 του οικοπέδου που ήταν προορισμένον για το δημαρχείον. Που το 1/3 στο οποίον εδέχτην το τμήμαν αρχαιοτήτων να γινεί επέμβαση, στο 1/6 πάνω-κάτω εχτιστήκαν κτίρια πάς τες κολόνες, αφήννοντας ανέπαφα τα αρχαία που αναδεικνύονται σαν συνέχεια του αρχαιολογικού πάρκου πουκάτω που το δημαρχείον (περιοχή με μαρκαδόρον πρασινοτζίτρινον). Το πάρκον θα διασχίζει ένας περίπατος όπου ο δημότης υποτίθεται θα σιαίρεται τες διάφανες τζιαι δημοκρατικές δημοτικές αρχές του να δουλεύκουν πίσω που τα φωτεινά μεγάλα παράθυρα της σύχρονης αρχιτεκτονικής, θα σιαίρεται τον δημόσιον του χώρον μες τον οποίον διαχέεται το πνεύμαν που τόσες στρώσεις της ιστορίας του, δίπλα που την πράσινην γραμμήν που σφάζει την πόλην. Το άλλον 1/6, αφέθην εις τον Δήμον να χτίσει πάνω, κάμνοντας χρήσην ενός κανόνα της Ουνέσκο που ζητά που τους αρχαιολόγους να μεν πειράζουν έναν ποσοστόν ενός αρχαιολογικού τόπου, τζιαι να τον αφήνουν ανέντζιστον για 100 χρόνια, να τον εξερευνήσουν οι επόμενες γενεές, που θα έχουν πιο μοντέρνες τεχνικές τζιαι στο φως τζιουνούρκων ιστορικών γνώσεων που θα εξηγούν τα ευρήματα. Τζιειαμαί εψαχτήκαν μόνον οι θεμελιοί τζιαι το υπόλοιπον δεν επειράχτηκεν. Εν σε τούτον το έκτον του οικοπέδου που εν χρωματισμένον με πιο βαθύν πράσινον που εκτιστήκαν τα 4 κτίρια του δημαρχείου, στριμώχνοντας τες οικοδομές πας τον δρόμον μεταξύ του παλιού ΕΚΑΤΕ τζιαι της οδού Ισαάκιου Κομνηνού.

Ως δαμαί καλώς. Με έτσι έργον, ανάθθεμαν τζιαι τα δέκα χρόνια καθυστέρησην που έπιασεν η οικοδόμηση του δημαρχείου, ανάθθεμαν τζιαι τα κόστη που επήαν στα ύψη. Η ποίηση τζιαι η ομορκιά που έπιασεν τούτον το έργον άθελα του, αξίζει τες δυσκολίες τζιαι τα κόστη τα οποία κάποτε θα ξηχαστούν τζιαι θα μείνει η αξία του έργου. Οι επόμενες γενιές Λευκωσιατών νομίζω θα νοιώθουν περήφανοι για τον πολιτισμόν μερικών ανθρώπων της γενιάς που έφερεν σε πέρας έτσι έργον με έτσι σέβας προς την κληρονομιάν της πόλης, με έτσι αισθητικήν ευαισθησίαν, με έτσι σέβας προς το περιβάλλον τζιαι την οικουμένην, που θα είναι κτίρια σχεδόν μηδενικής ενέργειας, με έτσι σέβας προς τα πλάσματα με ειδικές ανάγκες που θα μπορούν να έχουν πρόσβασην σε κάθε άκρην του δημοτικού δημόσιου χώρου τζιαι των γραφείων, με έτσι κουλτούραν διοίκησης, που εκφράζει μέσα που την αρχιτεκτονικήν την διαφάνειαν τζιαι την απουσίαν στεγανών. Όποιος επαρακολούθησεν το έργον, θα δει ότι οι συνεδρίες του δημοτικού συμβουλίου θα γίνονται σε έναν είδος μοντέρνας έκδοσης της εκκλησίας του Δήμου, όπου ο δημότης θα μπορεί να παρακολουθεί διάφανα ότι τον αφορά που τα κοινά. Στην Λευκωσίαν πάει να γεννηθέι ένας νέος πολιτισμός, άξιος της ιστορίας της.

Η σούππα όμως της χρηστής διοίκησης ξινίζει, όταν δει ο δημότης τι γίνεται πίσω που τους τσίγκους που την άλλην πλευράν της Ισαάκιου Κομνηνού. Η αρχιεπισκοπή, η εκκλησία του Θεού, έσκαψεν τρεις ορόφους βάθος να χώσει τους θεμελιούς του υπόγειου ππάρκιν πον να έσιει πουκάτω που τον γιγάντιον καθεδρικόν ναόν τζιαι το τμήμαν αρχαιοτήτων δεν ήβρεν ούτε έναν κουζίν. Ούτε έναν. Νο αρχαία γράφει πας τον χάρτην. Ούτε μιαν που τες τέσσερις στρώσεις πόλεων που ήβρεν τρία μέτρα πάρα τζιει που την Ισαάκιου Κομνηνού. Το 2117, αν γινεί ο κόσμος που βόλου, τζιαι οι αρχαιολόγοι πάσιν να ψάξουν πουκάτω που τα χαλάσματα του νέου δημαρχείου όπως επρόβλεψεν μέσα που τους κανόνες της η Ουνέσκο, στο διπλανό οικόπεδον θα έβρουν μόνον τα ερείπια της ματαιοδοξίας ενός παπά που την Τάλαν, θα έβρουν την σσιωπήν ενός διεφθαρμένου κράτους όπου ο ένας εθνικόφρονας καλύφκει τον άλλον, κάμνει πους εν ιξέρει, βάλλει τα κομματικά της παράταξης του πάνω που την ηθικήν της δουλειάς του, ακόμα τζιαι του πάθους που εσπούδασεν τζιαι αφιέρωσεν την ζωήν του (ας πούμεν της αρχαιολογίας, της χρηστής δημόσιας διοίκησης, της αρχιτεκτονικής του αστικού χώρου, της αισθητικής, της ιστορίας...). 

Αντρέπουμαι που η ευρωπαΐζουσα ελίτ της πρωτεύουσας της χώρας μου ετσούλλωσεν τζιαι άφηκεν να γινεί τούτον το έγκλημαν αμάθειας, έγκλημαν έλλειψης πολιτισμού τζιαι πολιτιστικής αναισθησίας, έγκλημαν υποκρισίας, αφήννοντας έναν κουτοπόνηρον άσχετον να γράψει την τάτσαν του πας την πιό όμορφην πόλην της Κύπρου. Δεν εβρέθην ένας αρχαιολόγος, ένας οικολόγος, ένας φιλελεύθερος Λευκωσιάτης δημότης, ένας αρχιτέκτονας, ένας ιστορικός, ένας Έλληνας, ένας Κυπραίος, ένας πολεοδόμος, ένας δεξιός, σοσιαλιστής, φιλελεύθερος δημοτικός σύμβουλος, ένας δημοσιογράφος, να μπορέσει να σταθεί αποτελεσμάτικά μπροστά σε μιαν τέθκοιαν χοντράδαν, μιαν τέθκοιαν διαπλοκήν, μιαν τέθκοιαν διαφθοράν. Οι Λευκωσιάτες θα έχουν καθεδρικόν ναόν πριν να έχουν δημαρχείον. Έτσι κκελλέ, έτσι ξιουράφιν θέλει. 

(με έναν κλικ πας τες εικόνες κάμνει ζουμ να δεις καλλύττερα)