Tο πρώτον μέρος για τα κτίρια μηδενικής ενέργειας στην Κύπρο, με θκυό προσομοιώσεις, αποδόμησεν τον μύθον της παραδοσιακής βιοκλιματικής αρχιτεκτονικής.
- Το παραδοσιακόν πέτρενον σπίτιν της γιαγιάς, ναι είναι πιο δροσερόν που τα σημερινά σπίθκια το καλοτζιαίριν, αλλά τον σιειμώναν απέχει μέχρι τζιαι 14 ολόκληρους βαθμούς που την θερμικήν άνεσην του σύχρονου αθρώπου. 14 βαθμούς που την άνεσην είναι σαν να λαλούμεν έτη φωτός…
- Για να αντεπεξέλθει το πλάσμαν σε έτσι κλιματικές συνθήκες εσσωτερικού χώρου, πρέπει να προσαρμόσει την ζωήν του στο εσσωτερικόν κλίμαν, να ζει σαν νομάδας τον σιειμώναν βουρώντας το καταλιάιν την ημέραν να βράσει, τρυπώννοντας μες τα ρούχα με τες όρνιθες να γλυτώννει το καρβούνιν της νύχτας. Για να ζήσει σύχρονος άθρωπος σε έτσι σπίτιν, θέλει να κρούζει 1800 λίτρα πετρόλαον, έξω ο κλιματισμός το καλοτζαίριν, ή να έσιει μισοδότζιν άνεσην, όπως σχεδόν σε ούλλα τα κυπριακά σπίθκια για να κρούζει λλιόττερον τζιαι να κάμνει οικονομίαν. Η Στετέ μου εκατάφερνεν τα να ζήσει μιαν ζωήν χαρισάμενην στα δικά της στάνταρς με έτσι σπίτιν εφαρμόζοντας μεικτήν στρατηγικήν κρούζοντας 3-4 τάγκια πετρόλαον μες σε μιαν σόπαν πετρολάου. Έβραζεν το σώμαν της τζιαι όχι το σπίτιν.
Για να κάμουμεν σύχρονα κτίρια μηδενικής ενέργειας, δεν είναι πίσω που θέλει να πάμεν, αλλά ομπρός. Να πάμεν πίσω στην παραδοσιακή βιοκλιματική αρχιτεκτονική ναι, αλλά για να εμπνευστούμεν να πάμεν μπροστά, όχι για να ξανακάμουμεν την αρχιτεκτονικήν του παππού μου του Παντελή.
Σήμμερα θα συνεχίσουμεν την αποδόμησην του μύθου της παραδοσιακής βιοκλιματικής αρχιτεκτονικής απαντώντας στα ερωτήματα που εβάλαμεν στην προηγούμενην ανάρτησην.
« Το πλιθθάρι πιο βραστικόν που την πέτραν » λέει η παράδοση, τζιαι ο Woofis ελπίζει ότι το οικολογικόν προϊόν του συμπεριφέρεται καλλύττερα που την πέτραν.
Η απάντηση είναι ναι. Αλλά το επόμενον ερώτημαν είναι πόσον; Κανεί για να σου φέρει άνεσην;
Η γραφική παράσταση που δείχνει μιαν που τες πιο κρυαδερές μέρες του σιειμώνα λαλεί ότι το πλιθθάριν (πράσινη γραμμή) ένι μέχρι τζιαι 1°C πιο βραστικόν που την πέτραν (βαθκειά κότσσινη γραμμή) την ημέραν, αντίς δηλαδή 11 ½ °C φκάλλει 12 ½ °C με τους γεώλιθους (πορτοκκαλλιά γραμμή), που δεν έχουν άσιερον μέσα τζιαι εν πιο βαρετοί, φτάννει στους 12°C. Την νύχταν οι τρεις γραμμές συνταυτίζουνται σχεδόν. Που ήσουν; Πούποτε δηλαδή… Πάλε 14 βαθμούς απόστασην που την ελάχιστην άνεσην έχουμεν, με άτε-άτε έναν βαθμόν κρυάδαν λλιόττερον την ημέραν.
Το καλοτζιαίριν θωρούμεν ότι η διαφορά εν του ιδίου μεγέθους, άρα το πλιθθάριν εν κάπως πιο ζεστόν, πράμαν που δείχνει πως ότι εκερδίσαμεν τον σιειμώναν χάννουμεν το το καλοτζιαίριν.
Μια ανάλυση σσύφφωνα με την νόρμαν ISO 15251 λαλεί ότι με το πλιθθάριν χωρίς σύστημαν θέρμανσης τζιαι κλιματισμού σε έναν παραδοσιακόν σπίτιν έχουμεν 819 ώρες πυράν, 4269 ώρες κρυάδαν τζιαι 3672 ώρες άνεσην. Η πέτρα διά 672 ώρες πυράν, 4415 ώρες κρυάδαν τζιαι 3673 ώρες άνεσην. Με λλία λόγια, όσες ώρες κρυάδαν εγλυτώσαμεν τον σιειμώναν, επιάσαμεν άλλες τόσες σε πυράν το καλοτζιαίριν. Οι κύβοι με το χώμαν διούν κάτι ανάλογον, 771 ώρες βράστην, 3645 ώρες άνεσην τζιαι 4344 ώρες κρυάδαν.
Κάτι που με επαραξένεψεν στες προσομοιώσεις, είναι ότι παρόλον που η συμπεριφορά ενός ξαπόλυτου σπιθκιού χωρίς θέρμασην τζιαι ψύξην εν ουσιαστικά παρόμοια, άσχετα που το αν εν κτισμένον με πλιθθάριν ή με πέτραν, αν πιάσουμεν να τα θερμάνουμεν τζιαι να τους βάλουμεν άρκοντισιον, η διαφορά στην κατανάλωσην εν πιο σημαντική. Το πλιθθαρόχτιστον, λόγω της μεγαλλύττερης θερμομονωτικότητας του θα καταλύσει το μισόν πετρόλαον για την θέρμανσην που το πετρόχτιστον ενώ το κτίριον με τους κύβους συμπιεσμένου χώματος 420 λίτρα λλιόττερον, (27% κάτω)
Άρα αυτόν που εφαντάστην ο Woofis, ότι δηλαδή οι κύβοι συμπιεσμένου χώματος εν κάτι τις καλλύττεροι ου την πέτραν εν αλήθκεια. Η διαφορά στην κατανάλωσην το καλοτζιαίριν εν ελάχιστη, ενώ για τον σιειμώναν η διαφορά εν σημαντική. Η βελτιωμένη όμως συμπεριφορά δεν σημαίνει ότι πιάννουμεν τον στόχον. Το παραδοσιακόν κτίριον με πλιθθάριν ή γεώλιθους δεν είναι αρκετά δροσερόν, είναι όμως πολλά κρυαδερον τον σιειμώναν τζιαι κρούζει πολλήν ενέργειαν σε σχέσην με την ενεργειακήν τάξην Α για να κλιματιστεί.
Επροσομοίωσα το πετρόχτιστον σπίτιν ασπρογιασμένον όπως το ασπρόγιαζεν ο παππούς μου. Έβαλα του επίσης ασπρογιασμένην στέγην όπως κάμνουν σε πολλά νησιά του Αιγαίου.
Είναι αλήθκεια ότι το καλοτζιαίριν το ασπρογιασμένον σπίτιν εν πολλά πιο δροσερόν. 416 ώρες πυράς εν σχεδόν ανεχτές τζιαι δεν θέλεις κλιματισμόν. Το πρόβλημαν όμως του σιειμώνα εν πολλά πιο έντονον, τζιαι όπως οι άσπρεσ πέτρες δεν απορροφούν την ηλιακήν ακτινοβολίαν, θέλει αλλό 400 λίτρα πετρόλαον για να το θερμάνεις. Επειδή όμως στα παλλιά τα σπίθκια δεν είναι το σπίτιν που εθερμαίναν οι σόπες αλλά τα πλάσματα, νομίζω ότι για τον παππούν μου δεν θα έκαμνεν πολλήν διαφοράν η επιπλέον κρυάδα που έφερνεν το ασπρόγιασμαν.
Στην πάνω γραφικήν παράστασην θωρούμεν ότι το ασπρισμένον σπίτιν το καλοτζιαίριν εν έναν βαθμόν πιο δροσερόν που το μη ασπρισμένον. Στην κάτω γραφικήν παράστασην θωρούμεν ότι εν έναν βαθμόν πιο κρυαδερόν.
Η κυπριακή παραδοσιακή αρχιτεκτονική, δεν μπορεί να απαντήσει στες ανάγκες του σύχρονου αθρώπου. Απάντησεν στες ανάγκες του αθρώπου της παλιάς εποχής ο οποίος επροσάρμοσεν την ζωήν του στην μέγιστην κλιματικήν προστασίαν που εμπόρηεν να του προεσφέρει το καταφύγιον τζιείνον χωρίς χρήσην ενέργειας. Για να γινεί το παραδοσιακόν σπίτιν σύχρονον, θέλει να κρούζεις πολλήν ενέργειαν, η οποία είναι ακριβή τζιαι για την πούγκαν τζιαι για το περιβάλλον.
Στο επόμενον θα δούμεν αν σώζεται η κατάσταση με το να βάλουμεν τζιάμια διπλά στον νότον χωρίς θερμομόνωσην. Θα δούμεν επίσης πόσην θερμομόνωσην θέλει για να γινεί σχεδόν μηδενικής κατανάλωσης τζιαι πόσα τετραγωνικά μέτρα ηλιακούς συλλέκτες θέλει για να γινεί πραγματικά μηδενικής κατανάλωσης.
11 σχόλια:
Πολλά ενδιαφέρον. Αλλά καλύπτει ούλλες τες πτυχές των ιδιοτήτων των υλικών; Ας πούμεν οι ωμόπλινθοι (τούτος εν πιο δόκιμος όρος παρά τα γεώτουβλα, διότι γεώτουβλα εν τζιαι τα ψημένα, εγώ θα κάμνω άψητα τούβλα), σε αντίθεσην με την πέτραν, το Shειμώναν θα απορροφούν υγρασίαν στο εσωτερικόν τζιαι το καλοτζιαίριν θα την εκπέμπουν. Άρα ο δείκτης "δυσφορίας" πρέπει να εν σημαντικά χαμηλότερος όταν αντί 80% έshιεις 50% υγρασίαν.Αλλά δυστυχώς εν έχω εντρυφήσει στο θέμαν τούτον, αν τζιαι μηχανικός.
Θκιό χρήσιμες παραπομπές:
http://opensourceecology.org/wiki/Superinsulated_CEB_Construction
http://www.ecohabitar.org/wp-content/uploads/2012/01/04-5793-1.pdf
Το κείμενον επικεντρώννεται στες ιδιότητες της θερμομόνωσης τζιαι της θερμοχωρητικότητας των υλικών. Της δυναμικής θερμικής ανταπόκρισης του χτιρίου στο κλίμαν.
Τωρά για το αν αναπνέει τζιαι αν ιδρώννει ο τοίχος, σηκώννει ξεχωριστήν ανάρτησην. Τζιαι αναπνέει, τζιαι δρώννει, αλλά πρέπει να καταλάβεις το φυσικόν φαινόμενον τζιαι τες πραγματικές επιπτώσεις στο εσσωτερικόν κλίμαν.
Η υγρασία έχει σημμασίαν για τον τοίχον, όχι για το κλίμαν ή για την ποιότηταν του αέρα. Η ιδέα σου σσυχχίζει τα λλίον. Αν ο τοίχος δεν είναι υγειής μουχλιάζει. Ο τοίχος μπορεί να είναι υγειής τζιαι άμαν αναπνέει, τζιαι άμαν έν αναπνέει, αλλιώς δεν θα εχτίζαμεν τοίχους με μπετόν που δεν αναπνέουν.
Τζιαι αναπνέει τζιαι δρώννει ο τοίχος, αλλά το σπίτι εν όπως το πλάσμαν που αναπνέει τζιαι που την μούττην, τζιαι που το στόμαν, τζιαι που το δέρμαν, που χάννει υγρασίαν τζιαι που την κατουρίστραν, τζιαι που την αναπνοήν, τζιαι που το δέρμαν. Η υγρασία που συσσωρεύκει ο τοίχος, τζιαι που την ξερνά προς τα έξω ή προς τα μέσα άμαν εν ξερός ο αέρας, εν όπως το δρώμαν τζιαι την αναπνοήν που το δέρμαν του πλασμάτου. Άμαν του στουππώσεις την μούττην τζιαι το στόμαν φκάλλει κορτάτζιν παρόλον που αναπνέει τζιαι που το δέρμαν. Τζιαι το σπίτιν, αμαν του σφραγίσεις τες πόρτες (το στόμαν), τα παράθυρα η το σύστημαν μηχανικού εξαερισμού (την μούττην) , δεν είναι που το δέρμαν (τους τοίχους) πον να μπορέσει να αναπνεύσει. Μεταξύ των αναρτήσεων που λοαρκάζω να κάμω για τα χτίρια μηδενικής ενέργειας θα παρεμβάλω έναν με τούτον το θέμαν.
Τωρά για το ωμόπλινθος, δεν μου αρέσκει διότι τζιαι τα πλιθθάρκα ωμά είναι. Εγώ θα έλεα "τούβλα με συμπιεσμένο χώμα" ή τούβλα ωμού συμπιεσμένου χώματος. Εν η αλήθκεια πλιθθάριν εν κάπως μειωτικόν, με την έννοιαν ότι ο πελάτης θα θωρεί το εύθραυστον τζιαι την μηχανικήν αστάθειαν του πλιθθαρκού τζιαι ίσως φοάται να το υιοθετήσει. Θέλει να λάβει τζιαι το μάρκεττινγκ υπόψιν η λέξη.
Είδα τα λινκς που έστειλες. Πρόσεχε να μεν τα αντιγράψεις διότι τούτον το χτίσιμον εν για τους Μαροκάνους τζιαι για τους Μαυριτανούς που δεν έχουν σιειμώναν.
Αν δεν εντάξεις στο οικοδομικόν σύστημαν σου σημαντικήν θερμομόνωσην, φτηνήν, τοπικήν, οικολογικήν, με τον ίδιον μακρύν κύκλον ζωής που έχουν τα τούβλα σου, το προϊόν σου είναι καταδικασμένον να αποτύχει διότι θα απευθύνεται στην οικονομίαν τζιαι την κοινωνίαν του παππού μου. Εσύ θα θέλεις να πουλήσεις το προϊόν σου στους σύχρονους σου :)) Αλλά θα γράψω παραπάνω για το πόσην θερμομόνωσην στο επόμενον. Θα κοιτάξω τζιαι την συμπεριφοράν της κάθε λύσης σε σχέσην με την υγρασίαν, διότι εν άμαν βάλεις θερμομόνωσην που μπορείς να τα γερημιάσεις.
Ασέρα, νομίζω ξεχνάς μια σημαντική παράμετρο. Τα παλιά τα σπιθκια όπου είχαν τόπον γυρόν τους είχαν κήπο. Στο χώμα τζαι σε γλάστρες. Στραταρκάν τζαι δέντρα. Είσιεν τζαι το δικό μου. Στραταρκαν γυρόν γυρόν (100 τετραγωνικά καλυμμένα), 4 μανταρινιες, συτζιάν, 2 μεσπιλιες, κρίνους, τριανταφυλιές, γιασεμιν. Δυστυχώς τα κλήματα αρρωστήσαν τζαι εφήαν οι στραταρκες. Εβαρέθην τζαι η μάνα μου να συνάει φύλλα τζαι σιγά σιγά έκοψεν τα ούλλα ο τζύρης τζαι ετσιημέντωσεν τα. :(
Αλλά εκάμναν διαφοράν. Το σπίτν της κοτζιακαρης της γειτόνισσας μου εν έτσι ακόμα. Τζαι της γιαγιάς μο στο χωρκόν τζαι πολλά άλλα ακόμα που τα θωρώ τζαι σιέρουμαι. τη διαφοράν νιώθεις την άμαν κάτσεις πουκάτω που την στραταρκάν μες το καλοτζαίριν σε έτσι σπίθκια. Πουκάτω που μιαν πέρκολαν κρούζεις. Πουκάτω που το κλίμα εν άλλον πράμαν ειδικά άμαν έσιει τζα 2-3 δεντρά περμετρικά τζαι μια φάοσαν άλλα μικρά φυτά στο χώμαν τζαι σε γλάστρες. Νιώθω το τζαι στο κηπούδιν μου.
Νομίζω ότι χωρίς να το ξέρουν οι παλιοί (τουλάχιστον μετά το 50 που εγίναν της μόδας ο στραταρκές) χωρίς να καταλαβαίνουν ακριβώς τι εκάμναν εδημιουργούσαν έναν μικροκλίμα γυρόν του σπιθκιού που ειδικά το καλοτζαίριν έκαμνεν διαφοράν. Δεν ξέρω τζαι πολλά για το θέμαν αλλά εν κάτι που το έζησα που ήμουν μιτσής.
Στο πρώτον άρθρον εμίλησα εκτενώς για την εξωτερικήν δροσιάν πουκάτω που το κλίμαν. Ο εξωτερικός χώρος ήταν αναπόσπαστον μέρος της κατοικίας. Όπως έγραφα, ο παππούς μου ετζιοιμάτουν έξω πουκάτω που την "στραταρκάν" όπως λαλείς (πρώτην φοράν ακούω να την λαλούν έτσι, εμείς ελαλούσαμεν καλύφην). Είχαν τζιαι τραπεζούιν τζιαι ετρώαμεν έξω.
Η εξωτερική σκίαση στα παλιά τα σπίθκια που δεν είχαν τζιάμια, είχεν λλίην επίδρασην πάνω στην εσσωτερικήν θερμοκρασίαν. Απλά ο αέρας με τον οποίον εξαερίζεται το σπίτιν εν έναν αέραν πιο δροσερός. Ηλιακά κέρδη έτσι τζιαι αλλιώς τα παλιά τα σπίθκια δεν είχασιν διότι δεν είχαν τζιάμια.
Αν ο εξωτερικός χώρος εν τσιμεττωμένος, ή ακόμα σιειρόττερα έχει μαύρον κατράν, ή μαύρην ξύλενην βεράνταν, η κατάσταση επιδεινώννεται διότι ο αέρας που θα εξαερίσει το σπίτιν θερμαίνεται.
Η μεγαλλύττερη όμως επίδραση που έχουν τούτα τα εξωτερικά χαρακτηριστικά εν πας το κλίμαν του άμεσα εξωτερικού χώρου που παλιά τουλάχιστον ήταν βασικόν μέρος όπου εξελίσσετουν η ζωή. Τον καφέν έπιννες τον έξω, έτρωες έξω, εκουνούστιζες έξω, έπιννες πύρες έξω, πολλές φορές ετζιοιμάσουν έξω. Τωρά εν λλίον πιο δύσκολον να κάθεσαι στο κκομπιούτερ να θκιαβάζεις τα μπλόγκς έξω :)) Άμαν νοιώθες δροσιάν έξω, τότε τζιαι η εσσωτερική πυρά εν πιο υποφερτή. Άμαν έσιεις καταφύγειον που την ζέστην, ψυχολογικά αλλάσσει πολλά το perception του κλίματος.
Ωραία και ενδιαφέρον τα όσα γράψετε, και πολύ σωστά τα όσα είπε ο woofis. Κάτι που ίσως το συγκεκριμένο προγραμμα να μην σου βγάζει είναι η αποθηκευμένη ενέργεια (θερμοκρασία) στα υλικά. Π.χ σκέφτου ένα τζάκι με πυροτουβλα και μετά ένα με γυψοσανίδα. Το πρωτο αν απορροφήσει αρκετή ενέργεια (ζέστη) θα την στέλνει πίσω στο δωμάτιο για πολλές ώρες. Το δεύτερο μόλις σβήσουν τα ξύλα θα παγώσει. Τα ίδια υλικά σκέφτου τα σαν τόιχους....
Στραταρκά, επειδή στρατεύκει το κλήμα τζαι παίρνει το όπου θέλεις. :)
Αν εκατάλαβα καλά, επειδή είμαστε ακόμα στα σπίτια του 1900 (ας πούμε) που δεν έχουν παράθυρα γυάλλενα και οι πόρτες τους εν κλείουν ο αέρας που εν έξω μπαίνει εύκολα μέσα τζαι η θερμοκρασία του μέσα γίνεται η ίδια με έξω ανεξάρτητα με την οποιαδήποτε θερμομόνωση;
Πάντως εμείς το καλοκαίρι εν έξω που την φκάλλουμεν κάμνουμεν τα ούλλα που λαλεις (εκτος τον ύπνον) αλλά γιατί να κάτσω στο κομπιουτερ να δω μπλογκς; Τηλέφωνον, ταμπλεττα, λαπτόπιον;;; Ακόμα τζαι την τηλεόρασης γυρίζουμεν την τζαι καθούμαστεν έξω... ;)
Α! Το άλλον που ήθελα να πω! Οι πεδινοί δεν εκάμναν τσιμινιές γιατί ξύλα δεν είσιεν πολλά! Τζαι τα ξύλα που είχαν/εμαζεύκαν/εκόφκαν ήταν για τον φούρνον που άναφκεν μια φορά την εφτομάδα να κάμει ψουμί. Να κρούζεις ξύλα για να βράσεις στα πεδινά ήταν πολυτέλεια.
Chariton Iosifidi, το κλίμα και αλλά δέντρα/φυτά λαμβάνονται υπόψη σε σε προγράμματα όπως το L.E.E.D.S. Για να πιστοποιηθει το κτίριο με platinum έιναι απαράιτητα. Π.χ κτίριο John Deere Αμερική νομίζω.
@Αντρέα νομίζω ο Ασέρας έκανε την προσομοίωση για ένα σπίτι του 1900 που σε αντίθεση με τα σημερινά μοντέρνα κτήρια δεν ήταν δυνατόν να κλείσει ερμητικά ( ή σχεδόν) και να παγιδεύσει τον δροσερό αερα της νύχτας το καλοκάιρι ή τον πιο ζεστό αέρα της μέρας το χειμώνα. Οπόταν οι απώλειες του ήταν μεγάλες.
Ας με διορθώσει ο Ασέρας αν τα λέω λάθος.
Λοιπόν:
το κτίριον που προσωμοίωσα επερίγραψα το στην πρώτην ανάρτησην. Έχει ελάχιστα παράθυρα, τα οποία αννοίουν με λογικόν τρόπον για εξαερισμόν.
Δεν έχει πολλά ηλιακά κέρδη, για αυτόν ο νήλλιος δεν το επηρεάζει μπαίννοντας κατ΄ευθείας μέσα. Μπαίννει έμμεσα βράζοντας τους τοίχους τζιαι ιδίως τα τζιεραμίθκια στη στέγην, που παρόλον που εν κάπως θερμομονωμένα με τα καλάμια, μπάζουν θερμότηταν, αφούς έναν τζιεραμύδιν πιάννει θερμοκρασίες πάνω που 60°C το καλοτζιαίριν. Εξ, ού τζιαι ο λόγος που υποστηρίζω ότι το κλήμαν έχει σημασίαν για το εξωτερικόν κλίμαν τζιαι όχι τόσον για το εσσωτερικόν (σε τούτην την περίπτωσην). Φυσικά το να διάς την ευκαιρίαν σε έναν κάτοικον να καταφύγει έξω στην δροσιάν σε ώρες που έσσω γίνεται φούρνος, κάμνει τον φούρνον πιο υποφερτόν, έστω τζιαι τες στιγμές που ο άλλος εν αναγκασμένος να είναι μέσα. Ζήτημαν ψυχολογίας.
Αλλά τζιαι για τα γυάλλενα τα σπίθκια, είναι σπάνια που έναν δεντρόν είναι αρκετόν. Βοηθά ναι, είναι αρκετόν; θα μας το πεί μέλλουσα προσομοίωση πον να κάμω όταν θα αναλύουμεν το προσφυγικόν.
Το λογισμικόν που χρησιμοποιώ, ξέρει τζιαι λοαρκάζει τόσον τον φυσικόν αερισμόν, όσον τζιαι την αποθήκευσην της δροσιάς τζιαι της ζέστης μέσα στους τοίχους. Ακριβώς τούτη εν η αξία του.
Αν παρατηρήσετε τες θερμοκρασίες το καλοτζιαίριν, η θερμοκρασία μέσω εν πιο κάτω που την εξωτερικήν σε ώρες καύσωνα, παρόλον που εν εκτός θερμικής άνεσης. Ο λόγος εν η αποθήκευση της δροσιάς κατά την νύχταν μέσα στην βαρετήν θερμική μάζαν της πέτρας. Ο λόγος εξάλλου που η πέτρα εν πιο δροσερή που το πλιθθάριν, εν διότι η πέτρα έχει μεγαλλύττερην θερμική μάζαν τζιαι αντιδρά με πιο γλυτζιύν τρόπον στες αυξομοιώσεις θερμοκρασίας.
Μάλιστα! Τότε, αγαπητέ Ασέρα, πόσον πράσινον και σε πιοιαν διαρρύθμισην εν αρκετον τζαι ικανοποιητικόν για να κάμει διαφοράν το καλοκαίρι;
Υποθέτοντας ότι κάποιος βρίσκει τρόπο να θερμομονώσεις ικανοποιητικά την στέγη/ταράτσα.
Σημείωση: είδα σπίθκια σε διάφορους τόπους στην Κυπρο με στραταρκάν στην ταράτσα. Cool!
Δημοσίευση σχολίου