Άννοιξη

Μακάρι (ναν νομοτέλεια η άννοιξη) λαλεί η εφτζιή πουκάτω που την προηγούμενην ανάρτησην.


Μα η άννοιξη εν τζιαι εν καμιά αυθόρμητη γιορτή, ούτε τζιαι κανέναν τυχαίον γεγονός. Εν το άρθροισμαν μιας σειράς φαινομένων που συμβαίννουν την ίδιαν χρονικήν περίοδον, που ρυθμίζουνται που το γεννικόν κλίμαν, που υποκινούνται που το ίδιον κίνητρον (την επιβίωσην του κάθε ζωντανού οργανισμού ατομικά τζιαι την συντήρησην της ζωής στο σύνολον), τζιαι που αλληλοεπιδρούν το έναν με το άλλον για να κάμουν έναν σύστημαν φαινομένων που ποιοτικά εν διαφορετικόν που το απλόν άθροισμαν.


Άμαν πιάσεις ούλλα τούτα τα χαραχτηριστικά δεν μπορείς να μεν περιμένεις την άννοιξην μετά που τούτα ούλλα που ζιούμεν σήμμερα. Τζιαι μην νομίζεις ότι ο κρόκος έκατσεν τζιαι εκαρτέραν άπραχτος την άννοιξην να έρτει. Απλά αναμένοντας ζει διαφορετικά, δουλεύκει διαφορετικά, τζιαι προετοιμάζεται για να μπορέσει κάποιαν ώραν, την ώραν που πρέπει, ν΄αννοίξει.


Η ταύτιση του Απρίλλη τζιαι του Μάη με την άννοιξην εν μεσογειοκεντρισμός. Εξαρτάται που το γεωμετρικόν πλάτος τζιαι που υψόμετρον πότε εν να ρτει η άννοιξη. Στο Τρόοδος, ή στες Άλπεις η άννοιξη έρκεται θκυό μήνες μετά που την πεδιάδαν. Στην έρημον της Ουαρζαρζάτ στο Μαρόκκον η άννοιξη έρκεται τον Οκτώβρην για να έχουν τον χρόνον οι αθθοί να σπορκάσουν τζιαι να αναπαραχθούν μες τον σιειμώναν που η κάψα εν λλιόττερη πριν να έρτει η κάψα του καλοτζιαιρκού που τα ψήνει ούλλα.


Είτε διαλύσει η Ευρώπη τζιαι ξεκινήσει άλλον πράμαν, είτε ανασυνταχτεί τζιαι σηκωθεί που τζιειαμαί που επεϊκλώθηκεν με τες αγορές, η άννοιξη θα ξεκινήσει που τζιειαμαί που το βόρειον ψύχος έκαψεν τον τόπον πρώτα.


Όσον υπάρχει ζωή, η άννοιξη εν νομοτέλεια. Τζιαι πάντα θα την πεθυμούμεν στην πιο δύσκολην στιγμήν.


Το μέλλον της Ευρώπης δεν μπορεί να εν οι παρούσες διχτατορίες της αγοράς.