anti-tabac

Τσιάρον ήπια την τελευταίαν φοράν που ήμουν 18 χρονών. Έκτοτε, εκτός που τες σσιλιάδες παθητικά τσιάρα που ερούφησα τον τζιαιρόν που ο άθρωπος ήταν απολίτιστος τζιαι δεν τον έκοφτεν πόσον ενοχλεί τον πλησίον του, δεν τον εξανάβαλα στο στόμαν μου. Ούτε καν σε ηλεκτρονική φόρμαν

Ούτε καπνιστής είμαι, ούτε αλκοολικός, ούτε χασσικλής. Έχω όμως άλλα αΐπια. Είμαι μπλογκιστής τζιαι κοκαλαϊτικός.

Σήμερα λοιπόν πον μέρα εναντίον των εξαρτήσεων απαρθήκαν δύο μεγάλες αποφάσεις:

1. Μειώννεται το μπλογκοσερφάρισμαν σε κάτω που δύο φορές την εφτομάδαν (έξω τα γραψίμια).

2. Μειώννουνται οι κοκαλάες σε δκυό την εφτομάδαν.

Άιιι. Μόνον τζιαι που είπα θκυό ετάραξεν το στομάσσιν μου. Για να μειώσω τες κοκαλάες σε  κάτω που δύο, πρέπει να τρώω σκατοφάγια κάτω που δύο φορές την εφτομάδαν. Διότι κύριε, πως θα κουντήσεις το ποσκούπιδον που σου σερβίρουν εις την καντίναν να πάει κάτω αν δεν πάρεις κοκα λάι;

Άτε, χαλαρώννω τους όρους του στοισιήματος για να είμαστιν πάντα μέσα: Μειώννουνται οι κοκαλάες σε μάξιμουμ τέσσερεις.

Άτε να δούμεν μέχρι πότε.