Τραπεζίτες go home

*

Αυτή δεν είναι η Ένωση της Ευρώπης που ονειρευτήκαμεν.


Να πάτε στανάθθεμαν, να πάτε πο τζιει που ‘ρτετε κατοχικοί πραξικοπηματίες εγκάθετοι του κερατά. Την Δημοκρατίαν χρειαζούμαστιν την ακόμα γιατί  δεν γίνεται πλέον να σκοτωνούμαστιν ως που να βρεθεί κοινωνική συναίνεση. Μετά τον δεύτερον παγκόσμιον ετέλειωσεν αυτή η φάση.


   **


Οι αθρώποι που χειρίζουνται κκομπιούτερ τζιαι επικοινωνούν με σμαρτ φόουν είναι ικανοί να φανταστούν μιαν νέαν μετάλλαξην της κοινωνίας, που δεν βασανίζει ανθρώπους, ούτε σωματικά, ούτε ψυχικά, που δεν κρούζει την υφήλιον, που σέβεται την ζωήν, τα ζώα τζιαι τα φυτά. Αυτοί οι αθρώποι, εμείς, είμαστιν ικανοί να σιαιρούμαστιν την φύσην, να διούμεν χαράν στο σώμαν μας, να επικοινωνούμεν τζιαι να κάμνουμεν τον εαυτόν μας τζιαι τους άλλους καλλύττερους, να σκεφτούμαστιν τζιαι να μηχανευκούμαστιν όι πως να φκάλουμεν τ΄αμμάτιν, ή τον τάφον του άλλου, αλλά πως να κάμουμεν την ζωήν πιο όμορφην τζιαι κάλλύττερην. Όι μόνον την ζωήν μας, αλλά την ζωήν σαν έννοιαν.


 Art will save the world? διερωτάται ο διαδικτυακός μου φίλος Διάσπορος


   ***


Τα πάντα ρει τζιαι τίποτε δεν μένει το ίδιον. Ότι καλόν φανταστούμεν για να φκούμεν που τα σκατά μέσα στα οποία μας εβάλαν αυτοί που εμπιστευτήκαμεν θα είναι du jamais vu. Κάτι που κανένας δεν το εξανάδεν πριν, είπεν μου έναν πλάσμαν που αγαπώ.


Δεν είναι θκιαβάζοντας τον Λένιν πον να έβρουμεν πως θα κάμουμεν το νέον. Είναι κάμνοντας αυτόν που έκαμεν τζιείνος για την εποχήν του. Να φανταστούμεν αυτόν που δεν εφαντάστην ακόμα κανένας.


Ο παλιός κόσμος εν ποσπασμένος. Καπιταλιστές, κομμουνιστές, σοσιαλιστές, πράσινοι, ανάρχες, αντιεξουσιαστές, δεν φελούν πιον σε τίποτε. Αφάαν τα ψουμιά τους. Η συντήρηση σε ιστορικές στιγμές που χρειάζεται ανανέωση είναι καρκίνος. Τωρά ήρτεν η ώρα της Αλήθκειας. Δεν γίνεται να περιπαιζούμαστιν άλλον. Περιπαίζεις τον άλλον τζιαι δέχεσαι να σε περιπαίζουν, ενώ ξέρεις ότι αυτά που ακούεις είναι ψέματα, διότι κρύφεις για να περάσουμεν. Το κάμνεις όταν η συντήρηση φέρνει παραπάνω κέρδος που την ανανέωσην.


Τωρά όμως όλα παν του κώλου.


Θέλουμεν τζιουνούρκα κριτήρια για το τι είναι καλόν τζιαι για το τί είναι κακόν. Τα παλιά επεθάναν με τον καπιταλισμόν τζιαι με τον κομμουνισμόν. Θέλουμεν τζιουνούρκους μύθους για να περιπαίζουμεν την φαντασίαν μας. Ότι καλόν έδειξεν ο καπιταλισμός, ο κομμουνισμός, ο σοσιαλισμός, οι πράσινοι, οι ανάρχες, οι αντιεξουσιαστες να  το πάρουμεν. Ότι εσυνέβαλεν στο να καταστραφεί η φύση τζιαι στο να πονήσει άνθρωπος να πάει στο καλόν τζιαι να καταγραφεί στην ιστορίαν για να μεν επαναληφθεί.


Νοικοτζυρεμένη οικονομία, νοικοτζιυρεμένη φύση, ελεύθερος άνθρωπος να κάμει την ζωήν που γουστάρει,  ισότητα προς τους νόμους με δίχα κλίκκες που κλέφτουν τζιαι δίχα εξουσιαστικά στεγανά, ζώα τζιαι φυτά χαρούμενα προστατευμένα που την ξημαρισιάν τζιαι που τους βασανιστές, άνθρωπος που δεν σκοτώνει αλλά δημιουργεί για να επιβιώσει, άνθρωπος που σιαίρεται να δουλέφκει γιατί έχει σαν αντίβαρον πολλαπλάσιαν απόλαυσην... Έτο τι μπόρει να φτάσει η δική μας γεννιά που δεν το έφτασεν καμιά άλλη πριν.

****

Τα κριτήρια όσων ανακατώννουνται με τα πολιτικά είναι παρωχημένα γιατί κανένας δεν τα θέλει όλα. Δεν γίνεται να είσαι ευτυχής τόπους-τόπους. Συναίνεση δεν ένει οδυνηρός συμβιβασμός. Ένει βέλτιστον ισοζύγιον.

Σύφφωνα με την ταπεινήν μου κρίσην, την ίδιαν ημέραν, εγινήκαν δύο τραγικά γεγονότα που δεν παν προς την κατεύθυνσην του ορθού όπως ορίζεται που τα δικά μου κριτήρια. Στην Ελλάδαν, μια κυβέρνηση εγκάθετη που τους tραπεζίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αυτής που δεν αγάπησα, τζιαι στην Κύπρον μια κυβέρνηση υπό την κηdeμονία του φόβου προς την Μούτις τζιαι την Στάνταρτς εν Ππούαρς, που γυρεύκει συναινέσεις που να μεν πολλοπειράζουν τα σσυφφέροντα του συσσωρευμένου πλούτου, αποφασίσαν, η μια να ιδιωτικοποιήσει το Εθνικόν Αστεροσκοπείον Αθηνών τζιαι να του μειώσει το κοντύλιν κατά 30%,  η άλλη να μειώσει κατά 25% τες μόνιμες θέσεις Ινστιτούτον Γεωργικών Ερευνών τζιαι άλλες τόσες στο τμήμαν περιβάλλοντος του υπουργείου γεωργίας. 

Όσον έχουμεν τους τραπεζίτες να κάμνουν κουμάντον, δεν είναι δημοσιονομικόν σπάστρεμαν που θα γίνεται. Είναι μείωση του κοινωνικού αγαθού για να συνεχίζουν να κερδίζουν που την ράσιην του κόσμου πέντε τοκογλύφοι τζιαι κοσπέντε κομισσάριοι τους.

Επειδή που την ΙΚΕΑ αναπαυτικήν καρέκλαν πάνω στην οποίαν κρατώ το Μάκκιντος πας τα γόνατα μου (δεν κουφανίσκει ο σπόρος όπως λαλούσιν) δεν μπορώ να κάμω τίποτε άλλον, εσκέφτηκα να φωνάξω ψηφιακά 

Τραπεζίτες go home!!!

Τζιαι όποιος θέλει ας ακούσει. Αν πάω μες τ΄αγιάζιν τζιαι φωνάξω στο Σύνταγμαν ή στην Λήδρας εν να ακούσει κανένας καλλύττερα;

Τζιαι μετά κάμνω κλικ εδώ να υπογράψω μιαν petition τζιαι ότι φκει. Σαν κοινωνικό άτομο, έτσι τζιαι αλλιώς, μια ψήφον έχω τζιαι ένα κκομπιούτερ με σύνδεση στο ίντερνετ.

* Παρμένο από ένα τοίχο στην Αθήνα (Λεωφόρος Πηραιώς) καμωμένο από Κρέτση και Αναστασάκο 

** The prayer από το Orphens lament των Μογγόλων Χουν Χουρ Του. Έχει ακόμα δημιουργίαν που παραμένει εκτός λογικής της αγοράς.

*** Τζιαι άμα σμίξεις περιοχές εκτός αγοράς από την Ασία τζιαι την Ευρώπη μπορεί να φκάλει τζιαι τούτο 

**** Περιοχές εκτός αγορών έχει τζιαι πάνω στο ίντερνετ. Παρμένο από εδώ