Τρίτη 2 Αυγούστου 2011

Μακάριος τελικά

... o που δεν έχει ανάγκην
να αφήκει να παραδώσουν το λείψανον του στους παπάδες σας

τζιαι να πεθάνει με την αηδίαν της ιδέας
ότι το νεκρόν του κορμίν θα αρκέψει να αποσυντίθεται
κάτω που το φως του τζιερκού σας

ως τίμημαν
για την αποδοχήν των παιθκιών του στην κοινωνίας σας

12 σχόλια:

Aceras Anthropophorum είπε...

την πουτάναν

Βαρβάρα είπε...

Ε ε ε εφώναξες μου Ασέρα;

Ανώνυμος είπε...

Βαρβάρα κάμε πίσω! εν΄εμέναν που εφώναξεν ο Ασέρας. Ατε να δώ.

Κυπρούλλα της Δυσούλλας τζιαι του ΄Ομηρου.

ιων σκεπτικός είπε...

Στο κειμενον σου που διάς παμόν, δεν αφηκες δυνατότητα να γραφούν σχόλια. Θα #παρακάμψω# τούτην την επιθυμία σου για να σου πω ότι έδωκες πάρα πάρα πολλά μέσα που τα κείμενά σου.

Παραπάνω που όσα υποψιάζεσαι.

Σεβαστή η απόφασή σου. Να ξέρεις όμως ότι κόφκεις μια φλέβαν που φέρνει γαίμαν τζιαι στον νούν τζιαι στην καρκιάν. Κλείεις ένα παράθυρον τζιαι σκοτεινιάζει παραπάνω η ήδη σκοτεινή κάμαρή μας.

Εύχομαι με ούλλην μου την καρκιάν να περάσεις τα δύσκολα τα δικά σου, γλήορα τζιαι να παν ούλλα για σέναν καλά.

Εγιώ πάντως εννα συνεχίσω καθε μέρα να φακκώ την πόρταν του μπλογκ σου. Που ξέρεις; Μπορει να πεθυμήσεις να μας πεις έναν καλόν λόον ...... Να είσαι καλά.

Disciple είπε...

καταλάβω σε....

κάμε ό,τι νομίζεις καλύτερο για σένα

Kai Na Katharisoume Tous Kakomoutsounous είπε...

Το ψηφιακό κώνιον δεν σου πρέπει.

Ανώνυμος είπε...

Ti tha apoginoume xoris esena? Giati mas egkataleipeis sta duskola? Mi mas afineis monous kai pio ftoxous...

stalamatia είπε...

Εστειλα ξανά σχόλιο αλλά απ'ότι είδα δεν έφτασε.
Λυπάμαι που εγκαταλείπεις!
Και θα μας λείψεις!
Και να σου πω και κάτι; Κακώς τα παρατάς! Αλλο να κάνεις διάλειμμα και άλλο να φεύγεις !

Ανώνυμος είπε...

Ξανασκέφτου το. Το blog σου ήταν σημαντικό για μας.

Αντώνης είπε...

Acera μην φεύκεις, γιατί τόση απογοήτευση, από έναν που χάριζε αισιοδοξία σε άλλους;

Ανώνυμος είπε...

Καλό συνέχεια στο ταξίδι σου …

ο ύποπτος είπε...

Άξυππα εθθυμίθηκα τζίνους τους γάμους τους προτεινούς που έρκετουν ο ηλεκτρολόγος με μια σακκούλα σύρματα. Εκάρφωνε, εβίδωνε, έβαλλε τζιε κανένα στύλλο τζιαμέ που δεν εισιε τοίχο τζιε άξυππα ... ω!! τι ωραία πολύχρωμα λαμπιόνια. Για να γινεί ο γάμος τζιε νάναι όλα χαρούμενα. Τζιε γιώ, μιτσής ακόμα, έκαμνα μεγάλη χαρά.

Όμως ο γάμος κάποτε τελειώνει τζιε ο ηλεκτρολόγος έπρεπε να κατεβάσει τα σύρματα. Τζι’ εμένα έπιανε με το μεγάλο μαράζι γιατί τα πολύχρωμα λαμπιόνια έπρεπε να σβήσουν....