Προχτές είπα σας ότι εσκούλληζζεν με το ττόζιν μιας απαίσιας μαυρίλας που έφκαιννεν που τα βάθη του τόπου μου τζιαι εκάλυφκεν τζιαι την κυπριακήν μπλογοσφαίραν. Εκατάληγα ότι "που το φθινόπωρον δεν την γλυτώννουμε".
Έχω μιαν εκ των προτέρων απαίχθειαν για το φθινόπωρον διότι αναγγέλλει τες μέρες πον να μιτσιάνουν τζι εν να νυχτώννει που τες πέντε το δείλις, αναγγέλλει τον προσωρινόν θάνατον της φύσης, την κρυάδαν, το σιόνιν πας το παρμπρίζ κάθε πρωΐν, τες ιώσεις, τους πονόλαιμους, τα χριστούγεννα...
Την ξερήν μαθησμένην τζινάραν εφωτογράφησα την πας την Μαδαρήν ακολουθώντας την μαλαήν του Στροβολιώτη. Είχα έρτει βουρητός στην Κύπρο για λλιοήμερην παραμονήν προ ημερών τζιαι εσάρταρα κλεφτάτα-κλεφτάτα που την δουλειά να παρπατήσω στα τοισιά της Μαδαρής. Η ομορκιά του τόπου ήταν τόσον απίστευτη όσον την επερίγραφεν ο διαδικτυακός φίλος.
Εκτός που τα ξερά μαθησμένα με δίχα άνθος τζιαι με δίχα σπόρον απομεινάρια φυτών, είσιεν τζιαι αθθισμένα colchicium troodi. Φυτά που παν κόντρα στο revma της φύσης. Αθθίζουν όταν τα άλλα φυτά πεθανίσκουν τζιαι κάμνουν καρπόν άμαν τα άλλα εν πεθαμμένα. Τα φύλλα τους φκάλλουν τα την άννοιξην τζαι περνούν απαρατήρητα ανάμεσα στην γεννικήν πρασινάδα. Είναι ο πελλός που την πόρταν του κόσμου της χλωρίδας.
Μετά την εξηλεωτικήν απόδρασην στη φύση τζιαι την ψηφιακήν αποτοξίνωσην, εστράφηκα τζιαι έδωκα σήμερα το πρωΐ έναν γυρόν πας τα μπλόγκς. Ε παρόλον το φθινόπωρο, ήβρα μπλόγκς αθθισμένα τζιαι εξανάπιασεν μέσα μου η ελπίδα τζιαι κατ΄επέκτασην η χαρά. Αποφάσισα λοιπόν να συνεχίσω με τες φωτογραφίες της Μαδαρής τζιαι βάλλω σας το όμορφον Κολχίκιον που εν έν τον σιειμώναν που αναγγέλλει αλλά τα όμοφρα πον να έρτουν ίσως το χρόνου. Αν δεν μας κρούσει ούλλους η κλιματική αλλαγή.
9 σχόλια:
Τι όμορφον!
Πάω τζι εγώ αρκετά συχνά στη Μαδαρή, αλλά εν είμαι προπονημένη καλά να πάω που τζιαμέ ως το Δόξα σοι ο Θεός για να δώκω γυρόν τα τοισhιά. Επιφυλάσσομαι για του χρόνου πόννα σάσει ο καιρός, πριν το καλοτζαίριν!
Το φθινόπωρον μπορεί να ππέφτουν τα φύλλα, να τιτσιρώννουνται τα δεντρά, τζαι η εικόνα για τα μμάθκια μας ναν καταθλιπτική. Αρώτα όμως τζαι την γην, που μόνον έτσι θρέφεται, γίνεται το λίπασμαν ποννα δεχτεί τους σπόρους, τζαι συνεχίζεται ο κύκλος.
ΟΧΙ ΣΤΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΑΙΣΙΟΔΟΞΩΝ!!!
Τα χαζοχαρούμενα είναι το ψωμοτύρι της πολιτικής τζιαι οι εξαρτημένοι των εμπόρων...
Δικαίωμα στη θλίψη...
Eν πολλά όμορφα το φκιορούθκια εν τα εξαναείδα τζιαι το τραούδι με τον Αλκίνοο πρώτη φορά το ακούω εν ούλλον αλήθκιες.Να περνάς καλά.
"αναγγέλλει τον προσωρινόν θάνατον της φύσης, την κρυάδαν, το σιόνιν πας το παρμπρίζ κάθε πρωΐν, τες ιώσεις, τους πονόλαιμους, τα χριστούγεννα..."
τζιαι γω τα χριστουγεννα βάλλω τα μεσ τα ιδια περιφραζόμενα...
Καμιάν φορά λαλώ οτι οι επόχες μόνο στην Κεντρική Ευρώπη τζιαι πάραπανω επηρεάζουν το κόσμον τόσον πολλά...
Σε ούλλες τες εποχές η πατρίδα μας η ίδια εν να ένει.. Τζαι κυριολεκτικά τζαι μεταφορικά..
Τζαι με τα θετικά τζαι τα αρνητικά της.
Όπως το είπε ο Αγρινός...
Εγώ πάντως όποτε πάω στα βουνά επιστρέφω αισιόδοξος :)
Ακόμα και χθες που πέρασα από τόπους που μόλις και αντέχουν ακόμη εν όψει των πρώτων βροχών (μάλλον τέλος της βδομάδας).
Και το φθινόπωρο! Ω το φθινόπωρο! Η καλύτερη εποχή του χρόνου: η μόνη με προοπτική!
Στροβολιώτη, μεν μου πεις ότι το Σάββατο 9/10 εννα βρέσιει. την Κυριακήν ναί το Σάββατον όι, κάμε κάτι σε παρακαλώ. Τωρά σοβαρομιλώ, εννα βρέσιει; τζιαι πού;
Δημοσίευση σχολίου