Νοιώθω όπως την τζινάραν την ξερήν που μάθησεν τζιαι δεν έχει τίποτα άλλον ούτε να δώκει, ούτε να πάρει. Θκιαβάζω τα μπλόγκς τούτες τες μέρες τζιαι με πιάννει κατάθλιψη. Έκατσα να γράψω σοβαρήν ανάρτησην αλλά τα παράτησα. Είπα, έ βαριέ...
Άυριο ιντερνετ-αποτοξίνωση. Χειρονακτική εργασία για την συντήρηση ρεζέρβας άγριας φύσης. Θέλει να καθαρίσουμε τόνους ενεπιθύμητα δέντρα που κατατρών τα ξέφωτα που ένει ζωτικός βιότοπος για πολλά είδη πουλιών, φυτών, ερπετών, εντόμων... Ενεκτίμητη πηγή ζωής τζιαι βιοποικηλότητας. Ανεκτίμητη πηγή χαράς.
Ούφ. Να γλυτώσω που την ψηφιακήν μαυρίλαν που επλάκωσε στην Κύπρο. Τελικά που το φθινόπωρο δεν γλυτώννεις.
Άυριο αυτό που θα μου λείπει δεν θα είναι το ίντερνετ.
7 σχόλια:
Εν γενική η μπλογκοκατάθλιψη νομίζω..
Όμορφος τρόπος για ιντερνετ-αποτοξίνωση... Καλά να περάσεις. :o)
Συμπάσχω!!!!!
Επεράσαν οι καλές οι μέρες της μπλογλόσφαιρας φαίνεστε μου!
μάλλον αρκέψασιν να επιρεάζουνται πκιον τζαι τα ιστολόγια που την διάθεσην του κόσμου της Κύπρου.
εγιώ φταίω για την κατάθλιψην; :ρ
Καλήν δουλειάν, τζιαι πρόσεχε τες φωλιές με τα πουλιά. .)))
Πολλά ωραία φωτογραφία. Enjoy YOUR tomorrow :)
Δεν λύνονται οι προβληματισμοί με ξεγνοιασιά... χρειάζεται που και που λίγη μαυρίλα. Καλή δουλειά!
Άσερα καλή σου μέρα. Τωρά που ετέλειωσεν η αποτοξίνωσή σου, πέρνα πόσσω μου να κόψουμεν καμιάν κουβένταν. patosmetrypav.blogspot.com
Δημοσίευση σχολίου