Πέμπτη 26 Αυγούστου 2010

Swiss γενναιοδωρία

Μιαν τζιαι επιάσαμεν τους Ελβετούς ας συνεχίσουμεν.

Ελβετική γενναιοδωρία: είναι σαν να λαλούμεν Κυπριακή οργάνωτική παράδοση, κυπριακή κρατική αποτελεσματικότητα, Ελληνική λογιστική. Πας τον Ελβετόν μπορείς να βασιστείς. Δεν θα σε κλέψει, εκτός που αν έχει νόμον να του επιτρέπει να το κάμει νόμιμα. η βάση του δικαίου τους όμως εγίνην για να τους επιτρέπει να σε κλέφτουν φτάνει να πιάννει μια τράπεζα κκιάριν). Αλλιώς, βάλλεις του σσσιλια φράγκα χαμαί τζιαι θα τα πκιάσει τζιαι να τα πάρει στην αστυνομίαν.

Πάω στην πρώην πεθθεράν μου. Που τον τζιαιρόν που δεν είμαι πιόν με την κόρην της αγαπά με, λατρεύει με. Το ότι μισά την η κόρης της είναι λόγος αρκετός να με αγαπά τζιείνη εμέναν. Κανένας άλλος λόγος δεν συντρέχει. Ά. ίσως τζιαι το σσυφφέρον της να της πέρνω τα μωρά διότι η κόρη της δεν της μιλά εδώ τζιαι πενταετίαν.

Πάω να πιάω το μωρόν. Σιγά που θα επήαιννα για άλλον λόγον. Φιλούθκια, κκουλαφούθκια. Έσσω εν έμπηκα. Εντάξι, φίλοι αλλά να μεν το παραχέζουμεν τζιόλας. Έμεινα μες την αυλήν τζιαι έτρωα δαμάσσιηνες που μιαν φορτωμένην δαμασσιηνιάν. Μόλις με θωρεί: "μα αρέσκουν σου τα δαμάσσιηνα; να σου δώκω να πάρεις μητά σου. Έχω τόσα πολλά. Είναι γλυτζιά, είναι υπέροχα.

Εντάξι. Ευχαρίστως.

Άρκεψεν να σούζει ελαφρά το δεντρόν τζιαι να συνάει ότι ππέσει πουκάτω. Είδαν ότι έκαμνεν χιλλέν τζιαι κάθε έναν δαμάσσιημον που έππευτεν τπου το δεντρόν έπιαννεν τζιαι έναν ποτζιείνα που εσαπίζαν χαμαί τζιαι δεν εφαίνετουν τζιαι πολλά σαπόν. Βασικά, τα πρώτα δαμάσσινα που ψήννουνται έχουν αΊπιν τζιαι βιάζουνται να ψηθούν πριν να τα πογάλει το δεντρόν.

Ευχαριστώ, στο επανειδήν, να μου φέρνεις τα μωρά, νναί σίουρα, ευχαριστώ για τα δαμμάσσιηνα, τίποτε χαρά μου.

Φτάννω έσσω τζιαι αννοίω το πρώτον
Μαύρον τζιαι γέρημον, ε σκουλουτζιάρηκον

Ανοίω άλλον, έτα τζιειαμί

Αννοίω αλλόναν

αλλόναν

Μαύρα τζιαι γέρημα που την κκελλέν της. Μισή τσένταν δαμάσσιηνες τζιαι ήβρα μιαν καλήν. Τζιαι ερεσκιάζετουν τες τόσον πολλά η ψυσιή μου.

Έτσι εν ο Ελβετός. Για να σου δώκει μούχτιν κάτι πρέπει να του κουστίζει να το πετάξει. Άμαν σου το πουλήσει όμως δεν θα σε κλέψει. Αν μου επούλεν η πρώην πεθθερά μου δαμάσσιηνες δεν θα μου εδιάν ούτε μιαν σκουλουτζιασμένην.

Ο κάθε λαός με τα δικά του. Έχουν άλλα καλά. Εν ανάγγη ναν τζιαι γενναιόδωροι;

Ως το βράδυν επιάσαν με τα κοψίματα. Θα εκαταλάβατε γιατί.

8 σχόλια:

astronaftis είπε...

Έννεν γενναιοδωρία δηλαδή να σου καθαρίσει το έντερό σου;

Defiance είπε...

Νομίζω πρέπει να ανταποδίδεις την "καλοσύνη". Έτσι για να μάθει ο άλλος πως ότι σπείρεις θερίζεις. Πάρτης καμιάν ημέρα κανένα γάλα, λλίον πριν γινεί αναρή. Κανένα ψουμί φρέσκο, πριν θκυο εφτομάδες.

postbabylon είπε...

a thn mississan...
alla pistepse me, nomizw to fainomeno paratiritai se oullhn thn kentrikhn eurwph:-D

Κυπριακόφωνος είπε...

μα έντα καλή πεθθερούα...! πκοιά που τες θανάσιμες πεθθερούες έν τούτη; χαχαχα

Itsmylife είπε...

Έγλεπε που λλόου της φίλε μου...Εν φολιδόρ μες τον καφέν που ννα σου βάλει!

ιων είπε...

Γιαξ, εφωτογράφησες τα τζιόλας. Καλάν εν εσκέφτηκεν ότι μπορεί να φαν τζιαι τα μωρά;
Για τα φρούτα συνέχεια....
Εμπήκαμε σε μιαν υπεραγορά πα στες Αλπεις. Αρέσαν μου τα ροδάκινα. Πήρα ένα σακκούλλι έβαλε πεντέξι. Κοιταζω δίπλα μου εναν κύριο εβαλεν μπανάνες, εβαλεν το σακκούλλιν πάνω στην ζυγαριάν επάτησεν ένα αριθμόν, έβκαλεν του κολλούαν, εκόλλησεν την πάνω στο σακκουλλουιν, επροχώρησεν.
Ατε τωρά, τι έγραψεν; Την τιμήν, ή κάτι άλλον; Εβιάζουμαστεν εν είχα χρόνον να κάτσω να παρατηρώ τι θα έκαμνεν κάποιος άλλος. Ρωτώ μιαν υπάλληλον τι να κάμω. θωρεί με βλοσυρά, σαν να θωρεί καμιάν ηλίθια ή κανέναν εξωγήινον. Λαλεί μου πρεσσ eleven, σοβαρή, αγέλαστη, ανέραστη. Αι σιχτίρ, λαλώ που μέσα μου, παλαβή.
Οκ Μερσί. Χαμογελώ.

Για κάθε κάσιαν φρούτα, είσιεν εκτός που την τιμήν τζιαι εναν αριθμό που αντιστοιχούσε πάνω στην πιλάντζαν με την τιμή του φρούτου.

Καλάν ποιος τους θωρεί αν βάλουν ας πούμεν φράουλες που εν 7 φράγκα το κιλόν (λέω τώρα ) τζιαι πατήσουν κάτι άλλον που εν 2 φράγκα το κιλόν;

Η εν τόσο νομοταγείς που δεν το κάμνουν;

Aceras Anthropophorum είπε...

Ντα πού είσαι να δεις. Αν επήαιννες στην COOP θα εθώρες πελάτες που πιάννουν έναν καρροτσίν τζιαι μιαν μηχανήν που σκανάρει τζαι πιάννοντας το προϊόν περνούν το τζιόλας στο λοαρκασμόν. Μετά παν στην κορούν στο ταμείον τζιαι πληρώνουν αυτόν που γράφει η απόδειξη. Η μηχανή πιάννει έναν στους 100 τζιαι ζητά του να ξαναπεράσει που το ταμείον (όπως το κκοντρόλ που κάμνουν στα λεωφορεία). Αν κάμεις λάθος μέχρι καμιάν δεκαρκάν φράγκα δεν σου λαλούν τίποτε. Αν εν καμιάν εικοσαρκάν κάμνουν σου παρατήρησην τζιαι αν τους έκλεψες πραγματικά σου βάλλουν πρόστιμον τζιαι σου αφαιρούν το δικαίωμαν να ξανασυμμετάσχεις στο σύστημαν. Περίπου 30% των πελατών δεν περνούν που το ταμείον τζιαι γλυτώννεις τζιείν τες ουρές. Επιπλέον, ταξινομείς τα πράματα μες τες τσέντες όπως θα θέλεις να τα συστήλεις σπίτι σου.

Αν εθκιάβαζες τζιαι εφημερίδαν θα εθώρες επίσεις ότι πας τες κασιούες που έιναι ελεύθερες μες τους δρόμους με στήβες εφημερίδες, έχει έναν κουκουμάν τζιαι ρίχνεις μέσα τα λευτά που πρέπει έχοντας μόνον τον εαυτόν σου τζιαι την συνείδησην σου να σε βλέπει.

κι αγνάντευε... είπε...

Καλά, το τελευταίο που περιγράφεις με τα σουπερμάρκετ δε φαντάζομαι να γίνει στην Κύπρο στον αιώνα τον άπαντα... Μου ήρθε στο νου διαβάζοντας ο παπάς μου, που κάθε φορά που θα έρτει πλάσμα φιλοξενούμενο, θα φύει που σπίτι του με μια τσάντα γεμάτη φρούτα, κολοκούθκια, ντομάτες, ό,τι υπάρχει διαθέσιμο. Είπαμε, εν άλλες οι αρετές μας.