Τες σκέψεις μου για την οικονομίαν τζιαι τα όρια της έβαλα τες με ολοκλήρωμένον τρόπον σε αυτόν το άρθρον. Δεν γίνεται ανάπτυξη χωρίς όρια μέσα σε ένα κόσμον με όρια. Αυτά τα πράματα είναι κουβέντες των οικονομολόγων που θωρούν μόνον τες συναλλαγές ψας τζιαι οι συναλλαγές δεν έχουν υλική βάση. Προσφορά τζιαι ζήτηση, τζι αν ανάθεμαν τι προσφέρουμεν τζιαι τι ζητούμεν, φτάννει να δουλεύκει η μηχανή.
Στροφές η οικονομία να πιάσσει, όι όμως για να αυξήσουμεν τζιαι άλλον την κατανάλωσην μη ανανεώσιμων πόρων τζιαι να ρυπαίνουμεν αμετάκλητα τους τόπους. Είναι η ποσότητα, είναι τζιαι η ποιότητα.
Αντί να δουλεύκει ο κόσμος να παράγει ολοέναν τζιαι παραπάνω, τζιαι το μάρκεττιν να προσπαθεί να πείσει τον κόσμον να γοράσει φτηνόττερα για να γοράσει παραπάνω, για να μπορέσει να πετάξει τα περσινά τζιαι να αυξήσει την κατανάλωση για να αννοίξουν παραπάνω δουλειές, θα μπορούσεν η διαφήμηση τζιαι οι αρχές της οικονομίας να προωθούν την ποιότητα με στόχον την λιγότερην ποσοτικήν κατανάλωσην. Αντί να πιάννει στροφές η οικονομία για να παράξει παραπάνω, θα μπορούσεν να πάρει στροφές για να παράξει καλλύττερα. Με λλιόττερους ρύπους, με καλλύττερες συνθήκες τζιαι τζιείνους που παράγουν, με λλιόττερον ξηντίλησμαν των μη ανανεώσιμων πόρων.
Η προώθηση της ανάπτυξης από ποσοτικής άποψης για να αννοίουν δουλειές τζιαι να ππεύτει η ανεργία δυστυχώς είναι τζιαι τούτον λύση του εξήντα για την οικονομία όπως οι πλαθκοί δρόμοι εν λύση του εξήντα για την πολεοδομίαν. Η διαφήμηση, οι αξίες που προωθούνται που την οικογένεια τζιαι που το σχολείο, οι νόμοι του κράτους, πρέπει να έχουν στόχον να μάθουν τον άνθρωπο να εκτιμά την ποιότητα τζιαι όχι την ποσότητα. Να τον κάμνουν να είναι έτοιμος να πληρώσει την τιμή που πρέπει για να πίασει έναν προϊόν που να αντέχει στον χρόνον, που να έχει παραχθεί με βιολογικές αρχές, που να έχει παραχθεί από εργαζόμενους χαρούμενους. Όι να αρπάσσει τζιαι να πετάσσει βήρα βήρα σκατοπράματα που την Κίναν.
Αυτή η Αμερικανιά, η αγγλοσαξονιά κατ΄ακρίβειαν, της φτήνιας τζιαι του ανταγωνισμού που έκαμεν τες αξίες φτηνές τζιαι τον κόσμο φτηνιάρη να μεν πεϊντίζει την ποιότηταν τζιαι να θέλει τζιαι να θέλει , τζιαι παραπάνω τζιαι παραπάνω τζιαι να μεν χορτάννει με τίποτε, τζιαι να θέλει τα φτηνά για να μπορεί να γοράσει τζι άλλα τζιαι να γεμώννει τους ΧΥΤΑ τζιαι τες χωματερές, αυτή η οικονομία που μόνον δείχτην για την ευρωστίαν της έχει την ποσοτικήν ανάπτυξην, οδηγά τον κόσμον ολοένα τζιαι πιο γρήγορα σε μετωπική σύγκρουση με την φύση.
Χαμένος που την σύγκρουσην τούτη θα είναι πρώτα ο φτωχός, τζιαι αν η σύγκρουση εν πολλά βίαια θα πάει τζιαι ο πλούσιος μαζίν. Τζιαι ο πλούσιος χαλάλιν ας πάει, τζιείνος εσυντέλεσεν παραπάνω για να έρτει η αντίθεση με την φύση, ο φτωχός όμως πάλε άδικα θα πάει. (στες 19΄000 € που απαρήγαγεν μια κκελλέ στην Κύπρο έκρουσεν 50'000 kWh, ≈ 3'300 € τζαι ≈ 18 τόνους CO2, δηλαδή έναν κυπριακόν € με το αγρινούιν πάνω κρούζει 2.6 κιλοβατώρες, το 17% της αξίας του κρούζει σε υδρογονάνθρακα τζιαι παράγει περίπου 1 κιλό CO2. Ό τζιύρης μου που πιάννει 10'000 € σύνταξη κρούζει 10 τόνους CO2, ο μέσος Κύπριος με 19΄000 παράγει 19 τόνους τζιαι ο γεννικός διευθυντής τριβίλλουρων και κοινωνικούν κνίσματος που πκιάννει 100΄000 € κρούζει 100 τόνους CO2).
Στροφές να πκιάσει η οικονομία για να ρίξει την κατανάλωσην της σε μισήν κιλοβατώραν το € αντίς 2.3 σήμερα τζιαι στον έναν τόνον CO2 ανά κεφαλήν αντίς 18. Τζιειαμαί να δεις δουλειές πον να πρέπει να αννοίξουν. Αλλά για να γινεί τούτον πρέπει πρώτα αν αλλάξει ο κόσμος κκελλέν, ή να καρτερά να του την αλλάξει η φύση με το εσιέκκιπι.
7 σχόλια:
Που την παράσταση σου δηλαδής εγεννήθηκα τότε που άρκεψεν ο κόσμος να χαλά. Μακάρι σε αλλό τόσα χρόνια να πάμεν πίσω τζιαμέ που ήμαστουν τότε...αλλά εν τα ξέρω...
Αρέσκει μου το πάθος σου τούτον, ευχαριστώ.
Το παρόν σύστημα επιβιώνει μόνο με μεγιστοποίηση και αύξηση της κατανάλωσης.
Σε ένα κόσμο με όρια, αυτό σημαίνει σταδιακή υποβάθμιση του κόσμου.
Και αφού δεν υπάρχει εναλλακτικό σύστημα, ο κόσμος όπως τον ξέρουμε έχει ημερομηνία λήξης.
Είναι κακό αυτό;
Αμα δεν έχεις πιαστείς στον ιστό της κατανάλωσης μπορείς να δεις ξεκάθαρα τα πράγματα γιατί είναι τόσο απλά. Όταν όμως ανεβοκατεβαίνεις σε αυτόν μπλέκεσαι και παραμένεις εκεί μέχρι να φαγωθείς!
Στροβολιώτη δεν έχει κακό. Να λήξει να δούμεν τζιαι μεις κανέναν τζιουνούρκον κόσμο. Μπορεί ναν καλλύττερος. Πάντα οι νεότεροι κόσμοι που έφτοιαξεν ο άνθρωπος ήταν καλλύττεροι που τους προηγούμενους.
Aceras,
Έχω υπόψιν μου κάτι πιο δραστικό: η εξάπλωση του σύγχρονου καπιταλισμού, μέσω της παγκοσμιοποίησης, και η τελική του αποτυχία, είτε μέσω μιας κολοσσιαίας πολεμικής σύγκρουσης είτε μέσω μιας τραγικής και μεγάλης κλίμακας οικολογικής καταστροφής, ίσως να αποτελεί το τέλος του ανθρωπίνου είδους.
Κανένας από εμάς δεν κατέχει πιστοποιητικό εγγύησης του είδους του επ’ άπειρον.
Αν παρουμεν την αποψη που εκφραζεις στο ακραιο της :
το προβλημα με την στροφη της οικονομιας οπου να μας κοφτει μονο η ποιοτητα και το οικολογικο, και να να εχουμεν μονο βιολογικα προιοντα κτλ κτλ, ενει πως οι οικονομιες μας ενεν ετοιμες. Νταξει εμεις στην Κυπρο αν ακολουθησουμε αυτα που λες εν να γινουμε φτωχοτεροι, με μικροτερο μορφωτικο επιπεδο, λιοτερες δουλειες κτλ κτλ αλλα εν θα πεθανουμε. Αν το ακολουθησει ολοκληρος ο κοσμος θα αφανηστουν δεκαδες εκατομμυρια απο προσωπου γης, ειδικα στις πιο φτωχες χωρες. Επειδη ζουμε στην χλιδη σε συγκριση με αλλα μερη του κοσμου νομιζουμε πως ουλος ο κοσμος ετσι ενει.
Υπαρχει λογος που οι οικονομολογοι εν οικονομολογοι και δεν μπρει ο καθενας να λεει οτι του κατεβει.
Που την αλλη μπορει να θεωρεις πως τουτο που προτινεις μπορει να δουλεψει σε εναν κοσμο με πιο λιον πληθυσμο, τζαι εαν αφανηστουν καμποσα εκατομμυρια και οι υπολοιποι ειναι αρκετα πλουσιοι για να το εφαρμοσουν τουτο, εν πειραζει γιατι εμεις που θα μεινουμε μπορουμε.
Εαν δεν παρουμε την αποψη που εκφραζεις στο ακραιο της. Τοτε ναι οπως ειναι η οικονομια μας εαν επιπλεον ειμαστε λιγοτερο σπαταλοι,τζαι να λερωνουμε πιο λιον το περιβαλλον χωρις να πηγαινουμε στο αντιθετο ακρο, μαλλον καλο θα καμουμεν.
Αλλα εν γινεται να σταματησουμε να αγοραζουμε κινεζικα. Ξερεις την ζημια θα καμουμε πρωτα πρωτα στον εαυτο μας, υστερα στους κινεζους, υστερα στην παγκοσμια οικονομια εαν ειμαστε σπαταλοι και αγοραζουμε προιοντα στην τιμη που δεν τους αξιζει ;
Το πιο μεγάλο και χωρίς λύση οικολογικό πρόβλημα είναι ο υπερπληθυσμός. Σήμερα το 1 δις τρώει όσα τα υπόλοιπα 5 δις τζε ήδη όπως έγραψεν πιο παλιά ο Ασέρας τρώμε που τη μάνα, όταν γίνουμε 7-8 δις τι θα γίνει; Όταν μάλιστα το όνειρο των 5 δις είναι να τρων όσα τρωει σήμερα το 1 δις.
Ακόμα τζε αν ακολουθήσουμε το Σχέδιον Ασέρας, αμφιβάλλω αν θα αντιστρέψουμε τη πορεία.
Δημοσίευση σχολίου