Τετάρτη 20 Μαΐου 2009

Aposeris foetida



Κάμε τσιλ με τον ποντικόν πάνω στην εικόνα για να την δείς μεγάλη.

13 σχόλια:

Diasporos είπε...

foetida -δηλαδή βρωμοζωλά? Εν πολλά ωραίο φκιόρον ομως. Πρέπει να εν ποτούτα που γεννικοποιούμεν τζιαι φκάλλουμεν τα μαργαρίτες αλλά αμαν τα δούμεν που κοντά έχουν πλούτο μεγάλο. Εν κυπριακό φκιόρο?

Τί σου είναι τα φκιόρα ά. Τούτον έσιει χαρούμενα δαχτυλούθκια τζιαι κορώνες. Προχτές στο δάσος εθώρουν κάτι ορχιδέες κοντές, με τεράστιο μίσχο φουσκωτόν που ορκίζουμαι έμοιαζεν με γεννητικόν όργανον γεναίκας.

Aceras Anthropophorum είπε...

Απόσερις είναι που το αρχαίο ελληνικό απο-σέρις. Σέρις ήταν τα πικρά. Τα αντίδια ελαλούσαν τα σέριδες. Φαίτιδα είναι ακριβώς όπως το είπες που το λατινικόν foetida δηλαδή βρωμερή

Περί σέριδων τωρά άκου το τούτον

Ὡς κῆπον τεθυκώς, δεῖπνον παρέθηκεν Ἀπελλῆς,
οἰόμενος βόσκειν ἀντὶ φίλων πρόβατα.
ἦν ῥαφανίς, σέρις ἦν, τῆλις, θρίδακες, πράσα, βολβοί,
ὤκιμον, ἡδύσμον, πήγανον, ἀσπάραγος·
δείσας δ᾿ ἐκ τούτων μὴ καὶ χόρτον παραθῇ μοι,
δειπνήσας θέρμους ἡμιβρεχεῖς, ἔφυγον.

Επεριπαίζαν τους χορτοφάες που τα τα τότες. Σε ελέυθερην μετάφρασην:

O Απελλος μας επαράθεσεν δείπνον ψία τζιαι έσφαξεν κήπον, νομίζοντας ότι είσιεν να βοσσιήσει κουέλλες αντί φίλους. Είσιεν ρεπάνια, αντίδια, τήλιν (fenugreek), μαρούλια, πράσα, κρομμύδκια, βασιλιτζιάν, δκιόσμιν, πήγανον (ρούτα), αγρέλλια. Φοούμενος ότι ύστερα πο τούτα ούλλα ήσιαν να μας βάλει τζιαι τον σανόν άμαν τζιαι έφαα λλία νεροχόγλαστα ετράπηκα σε φυγήν.

Το φκιορούιν είναι λοιπόν όχι μόνον βρομερόν, είναι τζιαι θεόπικρον. Εν της ίδιας οικογένειας με τα αντίδια. Η κόρη μου άμα πάμεν περίπατον, κόφκει ένα φυλλούιν τζιαι πάει βουρητή στην μάνα της τζιαι λαλεί της "μάμμα, μυρίστου να δείς είντα ωραία μυρίζει". Ταράσσουν τα στομάσια της ανίδεης μάμμας (βρωμεί πατάτες σαπές).

Aceras Anthropophorum είπε...

Ά. Τζιαι το ποίημαν για τους vegis έγραψεν το ο Ammianus Marcelinus που εγεννήθην περί το 330 μχ στην Αντιόχια.

Kai Na Katharisoume Tous Kakomoutsounous είπε...

Και χάριν εις τον Ammianus Marcelinus έχουμε αυτό το ωραίο ποίημα για τα εδώδιμα χόρτα της τότε εποχής!

(fenugreek: μάραθος/άνιθος;;;)

Aceras Anthropophorum είπε...

βάλε fenugreek πάνω στον γκούγλολα τζιαι θα δεις φωτογραφίες. Είναι κάτι σαν τες φατζιές τες πολύγονες που στην Ελλάδαν λαλούν νυχάκιν. Νυχάκιν λαλούν τζιαι το ρύζιν. Εδώ φαίνεται τζιαι η ανάγκη της ύπαρξης του επιστημονικού ονόματος του κάθε ζωικού τζιαι φυτικού είδους. Στην προκειμένην Trigonella foenum-graecum (χάρη στον γκούγκολαν τζιαι όχι χάρη στη γνώση μου)

Ματίλτα είπε...

Εν συγγενικό του ραδιτζιού Dandelion?
Στην Κύπρο εν τρων τα αγριοραδίτζια πολλά, μάλλον λόγω του ότι εν πολλά πικρά. Οι καλαμαράες όμως θεωρούν το delicacy τζε πουλούν τα στις Λαϊκές.

Λαλούν ότι καθαρίζουν το συκώτι. Με την ρίζα τους κάμνουν καφέ "υγιεινό" το dandelion coffee........

.....Οι χτίστες στο εργοτάξιον απέναντι εκουρτήσαν στην διαπασών κάτι όμορφα τούρτζικα τζε εμαρακλώσαν με.

ΠΑΜΕ ΚΑΛΑ!!!

Kai Na Katharisoume Tous Kakomoutsounous είπε...

Ασέρα, τώρα κατάλαβα.

Ματίλτα, κι' εμείς τα τρώμε, άμα τα βρούμε (τα λατρεύω!). Σίγουρα βοηθούν σε παθήσεις συκωτιού, κ.α.
-λεγεται και taraxacum αλλά και "dent de lion" από το σχήμα των φύλλων του.

Diasporos είπε...

Πολλά καλόν το ποίημαν απάγγειλα το τζιαι εγέμωσεν το στόμαν μου!

Το fenugreek εν κύριο συστατικό στο κκάρυ, επίσης βάλλουμεν το στα λουκάνικα τζιαι τα ψητά κρέατα. Έσιει άγριο στα βουνά του τροόδους νομίζω. Εν κίτρινο στο χρώμα αλλά αμαν το επεξεργαστούν ασπρίζει τζιαι κάμνουν το σκόνη.

Ματίλτα είπε...

Κακομούτσουνε, τζε μένα αρέσκουν μου πολλά, τζε συνάω τα. Η γιαγιά μου όμως λαλεί ότι εν τα τρώσιν. Το καλό εν ότι εν πολλά κοινό φυτό - βρίσκεις το παντού. Όμως το πραγματικόν αγριοραδίτζι εν άλλον φυτόν, πιό σπάνιο που το dandelion. Τα φκιόρα του εν ένα όμορφο μπλε. Τζε νομίζω έννεν τόσο πικρό.

Ασέρα, τα πράσα εμείς λαλούμε τα σκουράθες

the Idiot Mouflon είπε...

Έσhει τρεις ώρες τσιλλώ... τσιλλώ... τζιαι πάλε το ίδιο size τη θωρώ !

Aceras Anthropophorum είπε...

Αγρινό αν τζιοιμάται το τσιλ γράψε http://4.bp.blogspot.com/_LCHWeTl7lH8/ShRkYQHwuwI/AAAAAAAAAks/D9DcFi3ON2I/s1600-h/DSCN3242.JPG τζιαι θα σου φκεί σε 800Χ600 πιχέλ.

Για τα taraxacum τωρά. Τρώνται τζιαι καλοτρώνται. Δακάτω εν η κατεξοχήν σαλάτα του Μάρτη που σου καθαρίζει τα βλαντζιά σου που τα λιπαρά του σιειμώνα. Σερβίρεται σε ούλλα τα εστιατόρια από τον φεβράρη (εισαγόμενα που την Ιταλία) μέχρι τζιαι τον Μάρτη. Άπαξ όμως τζιαι ενέφανεν το φκιόρον πικρίζει τζιαι δεν τρώεται. Ούτε καν βραστό. Είναι φυσικά άλλον είδος που τον απόσερην που είναι πραγματικά βρομερός. Ο κήπος μου είναι γεμάτος dent de lion τζιαι δεν ιξέρω πως να τα ξιλιφτώ. Φκάλλω, φκάλλω, κάμνω σαλάτες τον Μάρτη, αλλά τίποτε. Αρέσκκουν του τα χωράφκια τα αζωτούχα. Η προηγούμενη ιδιοκτήτρια του σπιθκιού έβαλεν τόσον λίπασμα για το γρασίδι, που μόλις εσταμάτησα να βάλλω φάρμακα για να σκοτώννουν τα "αγριόχορτά" εγέμωσεν ο τόπος ταράξακουμ τζιαι τριφύλλίν.

Για την σαλάτα του taraxacum κάμνεις το εξής: Κόφκεις τα που βαθκειά στην ρίζα όταν είναι ακόμα πολλά τρυφερά. Άν εκόμπιασεν ο αθθός τρώνται ακόμα αλλά αρκέφκουν τζιαι πικρίζουν. αν ξιστρουφώσει το φκιόρον ξίας τα. Πλυννίσκεις τα καλά καλά διότι φκαίννει τζιαι χώμαν άμαν τα κόφκεις που βαθκειά. Μετά κόφκεις τα ψιλή σαλάτα τζιαι κάμνεις μιαν απλή σάλτσα με άλας, λάδι τζιαι ξίδι. Τα βαλσαμικό ξίδι πάει τους πολλά διότι το χόρτον έχει δυνατόν χαρακτήρα. Μετά το αυκό το βραστό σφικτό πάει πολλά μέσα τζιαι λλίο μπέικον κομμένον μικρά μικρά κομματούθκια. Το όξινον δεν πάει πολλά με τα πικρά.

Οι καλαμαράες εν έναν είδον ήμερου αρκοράδικου που πουλούσιν στες λαικές τζιαι σερβίρουν στάνταρ βραστόν μες τα κέντρα. Είναι λλιόττερον πικρόν.

the Idiot Mouflon είπε...

Δεν είναι για τη φώτο που ελάλουν !

Aceras Anthropophorum είπε...

Χχά χα χα! Πολλές φορές το Aceras Anthropophorum εν πολλά χαντο φκιόρο :)))

Τωρά να σου πώ να φωνάξεις τον Γρήκστόρην να σε βοηθήσει εν να με παρεξηγήσεις τζιόλας ;??