Κάτι που χάννεις

Τα τελευταία 5 χρόνια επέρασα μια αρκετά δύσκολην οικονομικήν περίοδο. Δόξασοι ο θεός, επεράσαμεν. 5 χρόνια οικονομίες εν δύσκολον όμως. Οι φανέλλες μου ελύσαν τζιαι τα σόβρακα μου λουβούσιν. Αφούς εν πουμέσα τζιαι εν φαίνουνται, δεν τα άλλαξα τα τελευταία 7-8 χρόνια. Ηλεκτρονική συσκευή δεν εγόρασα που την ημέρα που επαντρεύτηκα τζιαι ο τελευταίος δίσκος που εγόρασα ήταν ο δίσκος του Λέκκα με τον Μαρκόπουλλο.

Τζιειαμαί που επήαμεν να εύρουμεν τα πόθκια μας, ήρταν μας οι πλύμηρες του 2005 τζιαι επήρεν ο ποταμός το μισό εισόγειο του σπιθκιού. Πάλε πρόσφυγας. Έχασα ούλλα μου τα βιβλία, τζιαι επήεν τζιαι ο δίσκος του Λέκκα. Τα πατώματα του εισογείου, η ηλεκτρική εγκατάσταση, οι σωνήνες επήαν του ποταμού. Η ασφάλεια επιόρωσεν μόνον τα μισά. Πάλε πουκάτω. Σαράντα σιηλιάες φράγκα του ποταμού.

Άμαν κόψεις τα μη απαραίτητα σιγά σιγά φκαίννεις πουπάνω. Επήαν καλά τζιαι οι δουλειές, φέτη αναπνεύσαμεν λλίον. Όι πους τρέχουν που τα ποϊνάρκα μας, αλλά τουλάχιστον δεν χρωστούμε πκιον τίποτε. Επιτέλους τζιοιμούμαι τζιαι δεν έχω εφιάλτες. 

Τα χριστούγεννα εγόρασα τζιαι 6 τζιουνούρκα σόβρακα. Επέταξα όσα ελύσαν τα λαστιχούθκια τους. Ενίωσα 5 χρόνια τζιαι τωρά έχω τζιαι σέξαπίλ.

Για πρώτη φορά μετά που το 2003 επρόσφερα του εαυτού μου δώρον. Αγόρασα έναν Άιπποτ Τάτς τζιαι εσιαίρουμουν το σαν το μωρό. Έβαλα όσους δίσκους είχα, τζιαι μου άρεσκεν να ταξιδεύκω μες το τραίνον τζιαι να ακούω ελληνικά τραούθκια.

Εχτές έπιασα το μηχανάκι να ακούσω τον Πέτρον Γαϊτάνον που ετραούδαν άξιον εστί. Δεν ξέρω γιατί είμαι σικκιρτισμένος, αλλά ακούωντας τα πάθη του Χριστού στην φωνή του Γαϊτάνου ένοιωθα πραγματικά μιαν ταύτηση με αυτόν που εκφράζαν οι ύμνοι. Όποιος τζιαι να έγραψεν αυτήν την μουσική, σίουρα εκατάφερεν να ταυτιστεί με τα πάθη του Γριστού. Τζιαι η φωνή του Γαϊτάνου άμαν λαλεί  "...τον εν τω σταυρώ τας χείρας εκτίναντα, και συντρίψαντα το κράτος του εχθρού..." σε βυθίζει στα τάρταρα να δεις τον Άδη. Δεν ξέρω γιατί οι αθρώποι έχουμεν ανάγγην να νοιώσουμεν πότε πότε πως επεθάναμεν. Ίσως γιατί η αναγέννηση μας τονώννει την ύπαρξη.

Τσιλλώ το κουμπούι, τίποτε. Ξανατσιλλώ, τίποτε. Με μηλούιν δακκαμμένον φαίνεται με τίποτε. Έμεινα με θκυό σιειλη καμένα τζιαι δεν άκουσα τους ύμνους να νοιώσω πως επέθανα. Εν να μείνω τζιαι ανανάστητος.

Βάλλω το άιπποτ πας το γιου ες μπι του κκομπιούτερ να φορτώσει, τίποτε. Δεν φορτώννει. Πάω πας το ίντερνετ να δώ είνταν που γίνεται, βρίσκω ότι τα άιπποτ άμαν τα αφήκεις να φτζιορώσουν τέλλια ποσπάζουνται. Άτε. εποσπάστην το μασκαραλλίκκιν, Ευτυχώς που έχει εγγύηση.

Σήμερα φτάννω σπίτι σκοτωμένος που την ποστασιάν, η κόρη μου ήταν πολλά ανύσηχη. Ρε μωρό μου τι έχεις. Μιαν υπερδραστηριότηταν που δεν εξαναείδα. Ανυπακοή, προκλητικότητα.

Σε κάποια στιγμή, κοιτάζει μες τα μμάθκια τζιαι λαλεί μου. "Παπά δεν το έκαμα σκόπιμα να ρίξω το άιπποτ σου μες το αποχωρητήριο. Έππεσε μου. Ζητώ σου συγνώμη".

"Σιαίρουμαι μωρό μου που ήβρες το κουράγιον να το πεις αλλά είμαι πολλά λυπημένος που δεν θα μπορώ τωρά να ακούω τα αγαπημένα μου τραούθκια.  Πραγματικά είμαι πολλά λυπημένος." (τζιαι είμαι)

"Μα παπά θα σου γοράσω άλλον. Δεν μπορώ να σε θωρώ να λυπάσαι"

"Η λύπη είναι μέρος της ζωής μας. Άμα χάσουμε κάτι που αγαπούμε λυπούμαστιν ώστι να μας περάσει. Εν πολλά λεφτά ένα άιπποτ. Δεν μπορείς να μου γοράσεις. Ο παπάς δεν θα έχει μηχανούιν να ακούει μουσική. Τζιαι άρεσκεν μου τόσον πολλά να ακούω μέσα στο τραίνο."

"Παπά, υπόσχομαι σου ότι μόλις μεγαλώσω, τα πρώτα λεφτά που θα πιάσω θα σου γοράσω έναν καινουριο άιπποτ"

"Εντάξει. Αλλά ώς που να μεγαλώσεις δεν θα μπορώ να ακούω μουσική τζιαι λυπούμαι πολλά"

"Να σου κάμω ένα σχέδιο καλό. Να σου κάμω το καλλύττερον σχέδιον που έκαμα ποττέ"

"Ναι αλλά με το σχέδιον δεν ακούεις μουσικήν. Ο παπάς δεν έχει πιά μηχανάκι να ακούει μουσική"

"Να σου κάμω ένα σχέδιο με ελληνικές νότες. Να σου σχεδιάσω "Μια φορά και έναν καιρό"

Εθώρουν το μωρό μου να συνειδητοποιά ότι δεν μπορεί να κάμει τίποτε για να διορθώσει το ατύχημα. Ίσως ναν η πρώτη φορά που καταλάβει την εννοια του μή ανατρέψιμου.

"Έχει πράματα που άμαν τα χάσουμεν δεν μπορούμεν να τα φέρουμεν πίσω όσον τζιαι να θέλουμεν. Σημασίαν έχει που δεν το έκρυψες τζιαι παρόλον που λυπούμαι για το μηχανάκι που έχασα, σιαίρουμαι που έκαμα κόρην που έχει θάρρος να λαλεί την αλήθκειαν χωρίς να φοάται."

"Μα παπά εγώ έχω διαπαιδαγώγηση"

Άμαν τζιαι είδεν με τζιαι χαμογέλασα, έγυρεν το μωρόν τζιαι ετζοιμήθηκεν ύσηχον