Ερωτήματα για την κυπριακή διάλεκτο

Πρόσφατα έγραψα μιαν ιστορία που εδημοσιεύτηκε στον Πολίτη. Η Λεμεσία δεν εκατάφερεν να την θκιαβάσει τζιαι έθεσεν έναν πρόβλημαν που με προβληματίζει που την ημέραν που επήρα την απόφασην να εκφράζουμαι στην διάλεκτον. Η δυσκολία να θκιαβάσεις μιαν λαλιάν, της οποίας ο εγκέφαλος δεν εκπαιδεύτηκεν να φωτογραφίζει τες λέξεις, είναι αντικειμενικόν πρόβλημαν. Τες πρώτες φορές που εθκιάβαζα τα ποιήματα του Λιασίδη εσσυλλοβαρκούμουν, όχι λόγω του περιεχομένου, αλλά λόγω τεχνικού προβλήματος που έκαμνεν την ανάγνωσην δοκιμασίαν.

Σαν απδοδειξη ότι ο εκγέλαφος διαβάζει τις λείξες φωτοφαγρίζοντας τις είναι αυτό το μιρκό κείνεμο. Το διαζάβεται με πεσιρότερη ευκολία από τα κείνεμα μου αν το δαβιαζεται γρήρογα - γρήρογα. Είναι διότι ο εκγέλαφος σας αποκηθεύει φωτοραγφίες λέξεων και όχι σειρές γαρμάτων.

Αινο αφτώ το κοιμαινω του ωπείου τις λαιξοις γνοροίζαιται φονυτοικά αλλά που ύνε γραμαίνω με λάθως ωρθωγραφοία θα δοισκωλαιφτοίται πωλοί να το δοιαβάσαιτε.

Είναι τζιαι η δυσκολία που έρκεται που το ότι δεν υπάρχει τυποποίηση της κυπριακής γραφής τζιαι ο καθένας τα γράφει όπως του δόξει καλλύττερα. Εγώ γράφω πραγματικά όπως μου έδοξεν διότι δεν έχω καλύτερη λύση. Θέλω όμως να τα δκιαβάζουν οι αναγνώστες μου με την μεγαλλύττερην δυνατόν ευκολίαν. Η γραφή της πιό κοντικής διαλέκτου με αυτήν που έμαθα που τους παππούδες μου τζιαι μιλώ, δεν είναι αυτοσκοπός. Προτιμώ να μιλώ χωραϊτικα τζι ας με περιπαίζουν για π…. (ξέρεται πως λαλούμεν τα χωραΐτικα στον στρατόν) παρά να μιλώ ατόφια κοτσινοχωρκάτικα τζιαι να δυσκολεύκεσται να καταλάβετε. Ποιό κάτω βάλλω σας το ίδιον κομμάτιν δε 4 παραλλαγές. Αφού το θκιαβάσετε, τζιαι τες 4 φορές θα σας παρακαλούσα να μου απαντήσετε στες ερωτήσεις στο τέλος της ανάρτησης.

Α. Αρχική ακερίσιμη γραφή

"Εβούρησα σαν την πελλήν εις την φουντάναν να θκιακλίσω το σιέριν μου να φύει η ξημαρισιά του γαιμάτου. Το νερόν ήταν κομμένον. Έπιαεν με πανικός. Βουρώντας να βρω την βάτταν με το νερόν, ένωθα το δαχτύλιν μου σαν να τζι εβούττησα το μες το ασίτ της παταρίας τζι εκατάτρων μου το. Έρκετουν εις τον νουν μου το χτηνόν την ώραν που του έμπηεν ο γιος μου το μασιαίριν μες τον βούρκουραν. Εθώρουν το να σπαρταρά νώθοντας το κορμίν του να φτζιερώννει που το γαίμαν του. Εθώρουν το γαίμαν να πυτά που το κόψιμον του λαιμού τζιαι να πιτσυκλιάζει το χώμαν τζιαι τα ρούχα που έπρεπεν να πλύννω. Εκόφκουνταν τα πόθκια μου που το ανακάτσιασμαν. Εθώρουν το χτηνόν να τρεμολοά τζιαι να πορτοκλωτσά παλεύκοντας με τον θάνατον, τσυλλημένον χαμέ που τέσσερις αδρώπους. Ένόμιζα πους ήταν να φκει η ψυσιή η δική μου. Οι εικόνες εβουρούσαν μες τον νουν μου αλλά δεν εκολλούσαν η μια με την άλλην."

Β. Γραφή αλά Joshoua

"Εβούρησα σαν την πελλή στην φουντάνα να θκιακλίσω το σέρι μου να φύει η ξημαρισά του γαιμάτου. Το νερόν ήταν κομμένο. Έπιαε με πανικός. Βουρώντας να βρω την βάττα με το νερό, ένωθα το δαχτύλι μου σαν να τζι εβούτησα το μέσα το ασίτ της μπαταρίας τζιαι κατάτρωε μου το. Έρκετουν στο νου μου το χτηνό την ώρα που του έμπηεν ο γιος μου το μασαίρι μες τον βούρκουρα. Εθώρουν το να σπαρταρά νώθοντας το κορμίν του να φτζερώνει που το γαίμα του. Εθώρουν το γαίμα να πυτά που το κόψιμο του λαιμού τζαι να πιτσυκλιάζει το χώμα τζαι τα ρούχα που έπρεπε να πλύνω. Εκόφκουνταν τα πόθκια μου που το ανακάτσιασμα. Εθώρουν το χτηνό να τρεμολοά τζιαι να πορτοκλωτσά παλεύκοντας με το θάνατο, τσυλλημένο χαμέ που τέσσερις αδρώπους. Ένόμιζα πως ήταν να φκει η ψυσή η δική μου. Οι εικόνες εβουρούσαν μες το νου μου αλλά δεν εκολλούσαν η μια με την άλλη."

Γ. Με παραπάνω φωνητική ακρίβεια.

"Εβούρησα σαν τημ πελλήν εις την φουντάναν να θκιακλίσω το σιέριμ μου να φύει η ξημαρισιά του γαιμάτου. Το νερόν ήταν κομμένον. Έπιαεμ με πανικός. Βουρώντας να βρω τηβ βάτταν με το νερόν, ένωθα το δαχτύλιμ μου σαν να τζι εβούττησα το μες το ασίτ της παταρίας τζι εκατάτρωμ μου το. Έρκετουν εις τον νουμ μου το χτηνόν την ώραν που του έμπηεν ο γιος μου το μασιαίριμ μες τον βούρκουραν. Εθώρουν το να σπαρταρά …"

Δ. Αλα καλαμαρέ

"Έτρεξα σαν την τρελλή στην βρύση να ξεπλύνω το χέρι μου να φύγει ο λεκές από το αίμα. Δεν είχε νερό. Με κυρίεψε πανικός. Τρέχοντας να βρω τη στάμνα με το νερό, ένοιωθα το δάκτυλο μου λες και το βούτηξα μέσα σε ασίντ της μπαταρίας και μου το κατάτρωγε. Ερχότανε στο μυαλό μου το ζώο όταν του μπήγε ο γιος μου το μαχιαίρι στον λαιμό. Το έβλεπα να σπαρταρά και ένοιωθα το κορμί του να αδειάζει από το αίμα. Έβλεπα το αίμα να πετιέται από το κόψιμο του λαιμού και να σκορπιέται στο χώμα και στα ρούχα που έπρεπε να πλύνω. Μου κόπηκαν τα πόδια. Ανατρίχιασα. Έβλεπα το ζώο να τρέμει τζιαι να τινάζει τα πόδια του παλεύοντας με τον θάνατο πατημένο χάμω από τέσσερεις άνδρες. Νόμιζα πως θα μου βγεί η δική μου η ψυχή. Οι εικόνες έτρεχαν στο μυαλό μου και δεν ταίριαζαν η μια με την άλλη. "

1. Ποιά γραφή σε εσυγκίνησεν παραπάνω;
2. Ποιά γραφή εν η πιό εύκολη να διαβάσεις;
3. Μπόρεις να εκφράσεις τι διαφορετικό συναίσθημα σου προκαλεί κάθε γραφή;
4. Είναι σημαντικό η γραφή να είναι κοντά στην προφορά;
Όταν δκιαβάζεις την γραφή Β, στο νού σου ακούονται τα κυπριακά όπως τα μιλάς;
Η καλλύττερα, με ποιά γραφή ακούεις τα κυπριακά πιό κοντά όπως τα μιλάς;
Τα τελικά ν είναι σπαστικά στη γραφή;
Όταν διαβάζεις εσσίστην εποσσίστην ακούεις εshίστην εποshίστην ή εσίστην εποσίστην;
Θα έπρεπε να υπάρχουν κατσουνούθκια πουπάνω που το σ για sh, που το ζ για το j, που το ψ για το psh κλπ ή νομίζεις ότι στην ανάγνωσην εννοούνται;
Έχεις γεννικά πρόβλημα να θκιαβάζεις την κυπριακή γραφή;
Ποιού κύπριου blogger που γράφει κυπριακά δκιαβάζουνται τα κείμενα πιο εύκολα (ανεξάρτητα αν σου αρσέσκει ή αν συμφωνείς με το περιεχόμενο)

Σε ευχαριστώ για τες απαντήσεις επώνυμες, ψευδόνυμες, ή ανώνυμες.