Πέμπτη 5 Μαρτίου 2009

Στα παιδιά που ονειρεύνται...


Πρίν να φύω για την Κύπρον, κάποιος μπλογκερ (δεν αθθημούμαι ποιός) μου είπεν να μεν ιξιχάσω την φωτογραφικήν. Του αφιερώννω την πρώτην με τα τταουσιάγκουλα που την Καντάρα. Όποια φωτογραφία σας αρέσει κάμετε της τσίλ (από το τσιλλώ) τζιαι θα την δείτε μεγενθυμμένην.

Τον Όφρυν της πάρακάτω φωτογραφίας τον αφιερώννω στον αντικακομούτσουνον για τους κρίνους του γιαλού που μου εχάρισεν το καλοτζιαίριν.

Το αλλον μελισσάκιν πάρακάτω το αφιερώννω στην Δρακούναν για τα γέλια που κόφκω κάθε φοράν που θα περιγράψει το εθνοκαφρικόν χωρκατιλλίκκιν. Το χάζιν είναι ίσως η ανώτατη μορφή ομορκιάς. Εθκιάλεξα της την πιό όμορφην ορχιδέαν.

Το όρχιν παρακάτω δεν θα τον αφιερώσω στον Γρκικστόρην διότι μπορεί να το παρεξηγήσει. Θα του αφιερώσω άλλον φκιορούιν πιό κάτω. Το όρχιν αυτόν τον αφιερώννω στο Αγρινόν που δεν παρεξηγά.

Άλλος όφρυς. Τούτος εν του Λεξιπένητα για τες ακούραστες του προσπάθεις να προάξει την κυπριακήν μπλογκολογιάν.


Δεν ξέρω γιατί εσκέφτηκα τον Κωνσταντίνο με αυτήν την φωτογραφία. Του την αφιερώννω.

Το άλλον το Σιλένουμ φέρνει μου στο νούν τον Γιώργο Ιορδάνου.

Τζιαι έναν ερίγκιον, κοινώς Πάγκαλλον για το αέρφιν τον μουσικόν τον Διάσπορον που κάθεται στην Αμέρικα. Ξέρω. Θα τον επροτίμας μες το ξίδιν, αλλά τι να κάμουμεν που δεν υπάρχει ψηφιακόν ξίδιν να κάμουμεν reconstitution πάγκαλλους ξιδάτους; 

Την μπισκουτέλλαν αφιερώννω του την του φίλου μου μου Άνεφ του χωρκοΰρη που επήα να τον επισκευτώ τζιαι δεν τον ήβρα. Θα επροτίμας ίσως λαψάναν αλλά τζιαι η μπισκουτέλλα της ίδιας οικογένειας των σταυρανθών είναι.

Μιάν ίριδαν για την Σταλαμαθκιάν. Είμαι σίουρος ότι θα της αρέσει.


Τζιαι μιαν φωτογραφίαν για την Φωτούλλαν. Πάει της το χρώμα

Αυτή η μαντραγόρα είναι για τον Γρηκστόρη. Παρόλον που αρχαίοι υμών πρόγονοι αποδίδαν της αφροδισιακές ιδιότητες για τ΄αγγάστριν τζιαι θα μπορούσα να την αφιερώσω σε καμιάν μπλογκαρούν που γυρέφκει άντραν, εγώ σου την αφιερώννω εσέναν γρήκστόρη μου για την λεπτότηταν που έχουν τα φκιορούθκια της άμαν την προσέξεις καλά. Επιφανιακά φαίνεται πολλά vulgaris φυτόν αλλά κατά βάθος άμαν κοιτάξεις σε δεύτερον πλάνο τι παρουσιάζει είναι οfficinarum. 

Τσαρτελλούιν μου αυτόν είναι για σένα. 

Τούτον εν για τον Τζιυρκάκον

Βεριτύ το χρώμαν του ψυχανθούς αυτού δεν αποδίδεται ακριβώς στην φωτογραφίαν. Στην πραγματικότηταν εν πιό ποιητικόν όπως αυτά που γράφεις. Όταν το εφωτογράφιζα το έκαμνα ενσυνείδητα για να σου το αφιερώσω.

Αυτόν το Σαρκοποτέριουμ σπινόσουμ είναι για την Δοκισήσοφην.  Έχει δύο σημεία η αφιέρωση. Το πρώτον είναι η αισθητική που κρύφκεται πίσω που τα προστατευτικά αγγκάθκια. Δες χρώμα, δες περιεχόμενο του φρούτου που ποσσιεπάζει, δες τι όμορφα που δένει το φρούτο με το φύλλο. Το δεύτερον είναι ζήτημαν χρήσης. Το σαρκοποτέριουμ είναι είδος rosacea (ναι η ίδια οικογένεια με τα τριαντάφυλλα όσον τζιαι να το κρύφκει). Κοινώς μαζίν, χρησημοποιείται για να κάμνεις σαρκές μάζενες για να σαρίζεις τες τσιλλάρες που σου αφήννουν σιφτασμένοι μπλογκερς στον δημόσιο χώρον των σχολίων.


Αυτή η Μαυρομμάτα είναι του φίλου μου του Φιρφιρή. Ελπίζω να μεν έππεσα έξω τζιαι να είσαι αποελίστας.


Τζιαι μια gagea για την Λεμέσιαν πυρόγαν.




Αυτά τα σκορταλούθκια τα αφιερώννω στον Πολίτην Πίτταν που γράφει στα ιστομαγειρέματα. Σίγουρα κάποιον μεζέν θα φκάλει μαζί τους.

Τον Λάζαρον τον αφιερώννω στον Νικόλα τον Άλληόχθη. Τα γραψίμια του έχουν έναν πρώτον πλάνον νοήματος όπως τα εξωτερικά πέταλλα που είναι τα άνθη που θωρούν οι παραπάνω. Μετά έχουν μιαν δεύτερην στρώση ανθών που είναι οι μικρές μαργαριτούες που θωρείται γυρόν γυρόν που τα πέταλλα. Μετά είναι τα άλλα που είναι τόσον αρμονικά τοποθετιμένα που φκάλλουν έναν αισθητικόν φρακτάλ νοημάτων τρίτου πλάνου ανάγνωσης. Είναι το τρίτον είδος ανθών που φκάλλει ο λάζαρος. Ένας λάζαρος δεν είναι λοιπόν έναν άνθος αλλά μερικές εκατοντάδες, μαζεμένες σε τριών ειδών οικογένειες.

Αυτήν την αρκολουβάναν ποιού να την αφιερώσω τζιαι να μεν του κακοφανεί; Άτε αφιερώννω την στο προεδρικές για όλες τες πολιτικές λουβάνες που ειπωθήκαν από όλους μας.

Τούτον εν της Ά βίτα βίβα. Θα καταλάβει γιατί, αν έβρει τι φκιόρον είναι τζιαι αν έβρει πως διαμορφώννονται οι θήκες των σπόρων που κάμνει μετά την ανθοφορίαν.

Αυτή η χωστή (ή καυκαρούα ή αρκοτζινάρα) είναι για τον Γληόρην μου. Συνταγή: Πιάννεις έναν μασιέριν μακρύν, τζιαι χώννεις το βαθκυά στην ρίζαν (όπως κάμνεις του εθνικισμού, του ρατσισμού, της κλεψιάς ή της άρπακόλας). Άμαν την φκάλεις που την ρίζαν, πιάννεις έναν έναν τα φύλλα τζιαι καθαρίζεις τα που τα αγγάθκια. Τρώεις την σάρκαν του φύλλου ή βουττημένην μες το άλας τζιαι το όξυνον, ή ξιδάτην, ή βραστήν με το ξίδιν τζιαι το αλευρούιν. Τα αγγάθκια φυλάεις τα για να τα σύρεις στα μούτρα της μπουρζουαζίας. Προσέχεις όμως να μεν τριπύσεις τα σιέρκα σου τζιαι να σου μείνει ο πόνος.

Αυτόν είναι της Alm, κοινώς Almost blogger. Η ομορκιά αυτού το φκιόρου μοιάζει με την μινιμαλίστικην αισθητικήν που παράγει το σχεδόν μπόγκ της.

Του φίλου μου του Λινοπάμπακου, του Αντραία που διά ππουνιές, του Joshoua, του ελατοχελίδονου, του δασκάλου μου του Θεοπέμπτου, του Τέρρα ινκόγκνιτα, του Σραόσια Ροκάσια, τη Μιχάλη, τους ombion, της αράχνης, της Leni, του impius του Βαλεντίνου, του Γιώργου Στρατή, του Προλεταριακού, της Δόχτορος Ψυχίας, του φίλου μου του Αδαή, του ποιητή του Κκαϊλή, του Δραπέτη, του brc, του μπανανιστανού, της Rose, του Μαύρου αίματος, του Στέλιου του Παπαλάγγι, της Candy, του Κουτσοφτίδη του αναρχιτέχτονα, του Μαρίνου Κλεάνθους, τζιαι καμπόσων άλλων (επολλύνετε ρε γαμώ το τζιαι σίγουρα κάποιοι θα μου διαφεύγουν), δεν είναι που δεν θκιαβάζω τα μπλόγκια σας τζιαι δεν σας έβαλα ειδικήν αφιέρωσην. Είναι που ελείψαν οι φωτογραφίες οι καλές τζιαι βάλλω σας ούλλους μιαν συλλογικήν αφιέρωσην παρακάτω.



Όποιος νομίζει ότι δεν του πάει το φκιόρον του ας το πεί να του θκιαλέξω άλλον την επόμενην φοράν που θα έρτω στην νήσον των Αγίων (και μή).

Άτε δετε τα φκιορούθκια να ανοίξει η καρκιά σας φύλλα φύλλα, διότι η επόμενη ανάρτηση θα θέλει στομάσιν σιερένον.

37 σχόλια:

stalamatia είπε...

Ασερα μου έχω το δαμέ μπροστά και το καμαρώνω ,καλά κάμνεις τζιαι είσαι σίουρος ότι εν μου αρέσει .Αρέσκει μου πολλά που εν έτσι όμορφο και περήφανο,ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.
Εγύρησες με δώρα φορτωμένος Ασερα μου ετάϊσες τα μάθκια μας και την καρκιά μας ,τωρά καρτερούμε να ταϊσει τζιαι τη ψυσιή μας.Σε φιλώ.
Υ.Γ,
Θ α το βγάλω φωτοτυπία.

Terra Incognita είπε...

Nα σαι καλά!!
Μου έφτιαξες την μέρα:)

firfiris είπε...

Σήμερα οι συναδέλφοι θα αναρωθκιούνται γιατί είμαι διπλά πρόσχαρος.
Νάσαι καλά τζιαι ο Θεός μαζίν σου.

Νικόλας Κυριάκου είπε...

Ευγνωμοσυνη

Αντρικκος είπε...

Άννοιξες μας την καρκιά μας φύλλα-φύλλα! Ότι πρέπει για να ξεκινήσουμε καλά το Σαββατοκύριακο μας. Νά'σαι καλά...

Unknown είπε...

Άντε μωρέ! Έκλεψα 3 λεπτά από τη μούρλα της ημέρας για να δω τι έχεις γράψει και εχάζεψα από τις ομορφιές σου. Νάσαι καλά μωρέ, νάσαι καλά...

Ανώνυμος είπε...

Σ' ευχαριστώ πολύ...
Τί όμορφη κίνηση...
Πολύ τρυφερό λουλουδάκι η gagea, μου θυμίζει τα κρινάκια του αγρού του Ρίτσου...

Unknown είπε...

Πράγματι, έφτιαξες μας τη μέρα. Εθαύμασα τα ούλλα αλλά παραπάνω θαυμάζω σε εσένα.

Ευχαριστώ

Kai Na Katharisoume Tous Kakomoutsounous είπε...

Ασέρα, άξιον το προσκύνημά σου. Σ' ευχαριστώ για τον όφρυν. Τελικά, είσαι μάστρος της μικροφωτογραφίας.

Ανώνυμος είπε...

Τζαι μόνο τα κυκλάμινα να έβαλλες πάλε τέλεια θα ήταν η αφιέρωση. Καλές διακοπές :)

gregoris είπε...

φκαριστώ σου πολλά σύντροφε για την αφιέρωση. εκπληκτικές πάλε οι φωτογραφίες σου. σιερετίσματα τζιαι ελπίζω που εννά ξανάρτεις Κύπρο να τα καταφέρουμεν να βρεθούμεν τζιαι που κοντά, ίσως μέσω της ματίλντας.

Ανώνυμος είπε...

Thekkiou gia to fkioroudin!

Inta kala na to xa fitemeno dame dipla mou...

eipa sou oti loarkazo na fite4o sporous je na kamo diki mou paragogi laxanikon/frouton???

anipomono gia to kalokairi :P

Anef_Oriwn είπε...

Φίλτατε Aceras,

Έshισες!!! Είσαι πράγματι μάστρος στη φωτογράφηση της (κυπριακής) Φύσης!
It’s (S)excellent!!! Χάρμα οφθαλμών!!! (Εξαιρετικό γενικά το postάκιον)!
Σ’ ευχαριστώ πολύ για την αφιέρωση (όμως εν κατάλαβα ποιον αρκολούλουδο εν η μπισκουτέλλα)!
Λυπάμαι που δεν βρεθήκαμε! (Gregoris – σχεδόν μια πόρτα, που λαλούσιν, είμαστε με τον Aceras, τζιαι εν τα καταφέραμεν).

Φίλε,
την ώρα που φαίνεται πως πέρασες από το σπίτι (όπως υπολογίζω κατά τις 6 το απόγευμα της περασμένης Παρασκευής) λείπαμε όλοι (σε μαθήματα – γηράσκομε αεί διδασκόμενοι) και μετά πήγαμε για φαγητό!
Σίγουρα ήταν μια καλή ευκαιρία να βρεθούμε και να τα πούμε από κοντά!
Πάντως μέχρι τι Σάββατο το πρωί το πίσω μέρος της αυλής του σπιτιού ήταν γεμάτο ανθισμένες και ευωδιαστές λαψάνες κι άλλα αγριόχορτα! Το Σάββατο κάναμε γενική εκκαθάριση - η αυλή μετατρεπόταν σε ζούγκλα!

Shερετούμεν!

Anef_Oriwn
Παρασκευή 6/3/2009 – 7:50 μ.μ.

Lexi_penitas είπε...

Εφκαριστούμεν σου πολλά Ασερα. Μα τόση ομορκιά συνάμενη σε ένα κουτσιή γης; Εν τζιαι μια πρόκληση για μας ούλλους να την γνωρίσουμε τζιαι να τη προστατέψουμε.

Εφκαριστώ σου τζιαι για την αφιέρωση. Αφιέρωσα σου τζιαι εγιω ένα τραγούδιν στο μπλογκ μου που μιλά για τη ΜΑΝΑ ΓΗ.

stalamatia είπε...

Aσερα μου ο υπολογιστής έφαε μου ένα (να)Καλά κάμνεις τζιαι είσαι σίουρος ότι εν( να)μου αρέσει.

Drapetis είπε...

Είσαι μαγκας! Νομιζω ενθουσιαστηκαμε ολοι με τα λουλουδια και τες ομορφιες που μεταφερεις, μαζι με τις αφιερωσεις σου! Να'σαι καλα Ασερα!

Ανώνυμος είπε...

Όρχις κερασφόρος; Μάσhαλλα μας ρε Ανθρωποφόρον! Θέκιου.

Bananistanos είπε...

Άξιος!

kkai-Lee είπε...

Φίλε Aceras

Πολύ όμορφες ( όπως πάντα ) οι φωτογραφίες σου

Ευχαριστώ για την αφιέρωση

Σιερέτα μου την φαμίλια σου

Έσιεις σιερετίσματα που τον μουχτάρη

Χρωστείς ( ή χρωστώ )
μια ζιβανία

ALm είπε...

ευχαριστώ είδικά για την κίνηση και γενικά για ούλλες τες ομορφκιές που μας δείχνεις.
για την αγάπη σου για την φύση, σου αφιερώνω τουντο μαγευτικό ντοκιμαντέρ: http://www.youtube.com/watch?v=-BseGLUTkD8

:)

Aceras Anthropophorum είπε...

Γιά σας ούλλους που αφήκετε μύνημαν. Δεν θα σας απαντήσω του καθενού προσωπικά διότι μάχουμαι να τελειώσω την επόμενην ιστορίαν.

Η τελευταία φωτογραφία αφιερώννεται επίσεις τζιαι σε όσους εξέχασα (είπαμεν, επολλύνετε). Την Ρίτσαν, την Λενούν, την Τταλλούν, τον Ππάσσεντζιερ, τον Ντιντζεϊ Μάον που εξανααναστήθην, τζιαι όσους ακόμα ξιχαννω. Ένας νους πόσους να φτάσει :)))

Λάζαρος είπε...

"Ένας λάζαρος δεν είναι λοιπόν έναν άνθος αλλά μερικές εκατοντάδες, μαζεμένες σε τριών ειδών οικογένειες."

Έχουμεν το εμείς οι λάζαροι τούτο, εν η αλήθκεια...

koutso είπε...

Aγαπημένε μου Αδέρουμ και περιπατητή των χόρτων και των φκιόρων.Λυπούμαι αν σε στεναχώρησα με την τελευταία μου ανάρτηση με τα κομμένα δένδρα στην Εξω Βρύση στη Πάφο.Αν είσαι Κύπρο έλα να μας δείς .Ευχαριστώ για την αφιέρωση τζιαί ελπίζω να γνωριστούμε απο κόντά.Ξεκινάμε σήμερα την πρώτη αντίδραση με μια συγκέντρωση έξω απο το Δημαρχείο μέσα στο Δημοτικό Κήπο και βλέπουμε .Τα δένδρα όμως έγιναν καυσόξυλα.Μπαστάρδοι!!!

kontris είπε...

kalan, gia mena den eshi tipote.exases tzie to klidin tou aftokinitou mou pou tin enian sou na ta fotografisis:))

Aceras Anthropophorum είπε...

Χα χά χα!! Εκαρτέρουν το τούτον το σχόλιο.

Βρέ κόντρη, θέλεις δημόσιαν αφιέρωση; Είσαι τίποτε πολιτικός; Αν μέν άφηννες τζιείνον το μπλόγκ σου να γεμώσει αζαγιές, ήσιαν να σε βάλω τζιαι σέναν μες την λίσταν της μπλογκολογιάς. Εθεώρησα ότι έν σου έκατσεν το μπλόγκιν τζιαι εξαπόλυσες το. Εν για αυτόν που δεν σε εσυνάφερα.

Για να είμαστιν όμως δίκαιοι, πρέπει πώ σε όσους μπλόγκερς που αφιέρωσα ότι αν δεν έπιαννεν την πρωτοβουλίαν ο Κόντρης να με πάρει στην Καντάρα, τα κυκλάμινα της πρώτης φωτογραφίας δεν θα τα είχα αποθανατίσει.

Κόντρη μου για σέναν θα έχει ειδικήν αφιέρωσην στην μεθεπόμενην ανάρτησην που θα έχει φωτογραφίες που τα κατεχόμενα.

Έλατο Χελιδόνι είπε...

Συνήθως φκιόρα εν σε γεναίτζιες που διάς. Αλλα εννα δεχτούμεν την εξαίρεση. Ευχαριστώ Ασέρα, έσηεις ειδικό φακό για μάκρο όξα ξέρεις κόλπα τζιαι φκαίνουν έτσι τέλειες?

Greekstories είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Aceras Anthropophorum είπε...

Ελατοχελίδονον είναι με μια φωτογραφική που αγόρασα 150€ μεταχειρισμένην που τες έφκαλα. Είναι η coolpix 980 της Νικκον. Είναι κάτι το μοναδικόν. Δεν εξανάφκην έτσι φωτογραφική. Έχει μάκρο ενσωματωμένο μέχρι 2 εκ απόσταση τζιαι μπορείς να κάμεις όλες τες ρυθμίσεις manually όπως έκαμνα τζιαι πας την παλιάν μου την Ζενίθ πριν 25 χρόνια.

Γρηγκστόρη εν εκατάλαβα τι θέλεις να πεις. Άρεσεν σου οξά εν σου άρεσεν η Μαντραγόρα που σου έβαλα;

Marlen είπε...

Ασέρα έκατσες τζαι εσκέφτηκες ποιό φκιορούιν πάει με την ιδιοσυγκρασία του κάθε μπλόγκερ και έκαμες τούτο το απίστευτο ποστ. Πραγματικά δεν παίζεσαι! Επίσης νοιώθω την ανάγκη να σε χρίσω υπερασπιστή της βιοποικιλότητας. Εγώ τόσα φκιόρα στην Κύπρο ποτέ δεν πρόσεξα. Ευχαριστούμε που μας δανείζεις τα μάτια σου.

Diasporos είπε...

Αέρφιν καλώς επήες πίσω στη δεύτερη πατρίδα σου. Μα τί θησαυρούς εμάζεψες που τη νήσο!
Εν ουλλα τα φκιόρα υπέροχα, μα εμέν αρέσκει μου ο πάγκαλλος πιό καλά, εν ούλλον αγκάθκια αλλά εν εύγευστος μές το ξίδι, έτσι καλοποτισμένος τζιαι νιούμενος που εναι. Κόπιασε τζιαι ποδά, έχω πολλές δουλειές τελευταία γράφω σάν τον πελλόν τζιαι εχαθήκαμεν...

lakis είπε...

Όμορφα τζιαι κυπριακά. Εφωτογράφισα τζι εγώ καμπόσα εχτές. Μια τζιαι εν έμπηκα σαν Αδαής, αλλά σαν το εγώ μου, σ' ευχαριστώ επώνυμα για την αφιέρωση. Μέρα καλή:)

Ανώνυμος είπε...

Να'σαι καλά πούρεκκε μου :)

Bananistanos είπε...

Διάσπορε, αλόπως φτάνεις Πίτσιλλος, ο πάγκαλλος εν καλός τζε βραστος με το λουβί (αντί λάχανα)

Greekstories είπε...

Εσυγκινησες με πολλα...αληθκεια που σου λαλω...

ρίτσα είπε...

pretty
in a box for us
silly
bloggers
πατρίς.

Theopemptou είπε...

Τιμή μου ....
ευχαριστώ που με θυμήθηκες και για όλες τις πληροφορίες που μου δίνεις στο blog.
Σήμερα παρακολούθησα μια εξαιρετική παρουσίαση για τα φυτά του πενταδακτύλου και δάκρυσα. Οι φωτό του βουνού ήταν υπέροχες ....

avidaviva είπε...

Εθχαριστω για το δωρο που με ταξιδεψε σε ομορφους τοπους.