ότι αγάπησα.

H ψυχή μου έχει μοιραστεί στα δυό

🐙

 

Το μυθιστόρημαν που έριξεν πεθαμμένον η μήτρα άουρον.

 

Το σύντομον τούτον κείμενον είναι η περίληψη της βάσης πάνω στην οποίαν εδούλευκα μήνες για να γράψω μιαν πιο μεγάλην ιστορίαν. Το εγχείρημαν επέθανεν πριν το αντικείμενον του να γινεί πραγματικότητα. Μετά την περίληψην της ιστορίας σε 4 επεισόδια, εξηγούνται κάποιοι λόγοι πέρα πο τζ̆είνους που θα καταλάβετε που το κείμενον γιατί δεν θα γινεί ποττέ του μυθιστόρημαν. 

 

Επεισόδιον πρώτον.

 

Ήταν μες την φούρκαν του κορονοϊού. Μες στους έκτακτους που επιάσαν στην επιδημιολογικήν ομάδαν, εβάλαν τζ̆αι τον Μάριον. Έναν που επροώθαν ο ίδιος ο πρόεδρος του κόμματος. Eβάλαν τζ̆αι μιαν Μαρίαν που εφέραν άρον-άρον που το Λονδίνον. Εδούλευκεν επιδημιολόγος χρόνια τζ̆εικάτω τζ̆αι αποφάσισεν να στραφεί στον τόπον της.

 

Η ιστορία ήταν ναν αστυνομικόν το μυθιστόρημαν. 

 

Ο Μάριος μπορεί να ήταν κομματόσκυλλον, στην στατιστικήν ο νους του έκοφκεν ξ̆ουράφιν. Ήταν ποτζ̆είνους που παρόλον που τους καθίσκει το ρουσφέττιν φουρνιστούς εις στο πόστον, η δουλειά περνά που το σ̆έριν τους. Παράλληλα με τες στατιστικές του κορονοϊού, ο Μάριος έκαμνεν τζ̆αι τες στατιστικές του κόμματος εθελοντικά για τες εκλογές. Είχαν τον κόσμον ούλλον φακελλωμένον τζ̆αι εκάμναν επαληθεύσεις αν θα επααίνναν να ψηφίσουν, αν σούζουνται, αν συμπαθούσιν το Ελάμ. Ήταν να σπάσει η κκελλέ του γιατί εφάνην του ότι πεθανίσκουν παραπάνω δεξιοί παρά αριστεροί που τον κορονοϊόν εις το χωρκόν. Εν που τα σπάνια χωρκά στην περιοχήν που η αριστεροί εν παραπάνω τζ̆αι δεν εξηγήτουν στατιστικά το φαινόμενον. Εξεκίνησεν να το διερευνά τζ̆αι ήβρεν τελικά ότι τούτον το φαινόμενον επαληθεύκετουν όντος στατιστικά τζ̆αι σε άλλα χωρκά αλλά μόνον στην επαρχίαν Αμμοχώστου.

 

Άρκεψεν να διασταυρώννει τα δεδομένα. Πρώτα υπέθεσεν ότι έμπα τζ̆αι εν που εν πιό της νεκκλησ̆ιάς οι δεξιοί γέροι τζ̆αι κρόννουνται τους παπάες, πάσιν νεκκλησ̆ιάν δίχα μάσκαν, παν τζ̆αι μεταλάβουν, οι δεξιοί των κοτσ̆ινοχωρκών εν πιο ατίθασοι τζ̆αι δεν εφαρμόζουν τα μέτρα… Ο Μάριος ήταν θρήσκος αλλά ο ορθολογισμός, ορθολογισμός. Τα δεδομένα ήταν ο δεύτερος του θεός. Ως που επρόσθετεν μεταβλητές πας το μοντέλλον που έστησεν, ο στατιστικός κλειός έκλειεν τζ̆αι τα θύματα του κορονοϊού είχαν να κάμουν από κοντά ή από μακρυά με περιοχές που έδραν η βουλευτίνα κομμούνιν που αντιπάθαν σαν τον σκούντρον του διότι όπου επήαιννεν να κάμει κομματικήν δουλειάν, έβρισκεν την μες τα πόθκια του. Μέχρι που άρκεψεν να υποψιάζεται ότι κάποιον μηχανισμόν έστησεν τζ̆αι εκόλλαν τους δεξιούς γέρους κορονοϊόν τζ̆αι έστελλεν τους στον τάφον για να ορθοποδίσει το κόμμαν της που επάαιννεν πίσω πίσω. 

 

Επήεν τζ̆αι ήβρεν τον ανακριτήν αστυνόμον της επαρχίας που ήταν τζ̆αι τζ̆είνος του κόμματος τζ̆αι είπεν του τες υποψίες του. Ο ανακριτής Τσ̆ιανάκκας που το Ριζοκάρπασον, αλλιώς Τσ̆ιανακκούϊν, καθότι 1.59 στο ύψος, ήταν περιτου που τον αλουπόν τζ̆αι επερίμενεν το ότι κάποιος θα επωφελείτουν που την πανδημίαν για να καλύψει εγκλήματα, αλλά για να αλλάξει το εκλογικόν εποτέλεσμαν εν το εφαντάστην ποττέ, ιδίως που τούτους του μαλλαππάππες του ΑΚΕΛ που τα μμάθκια τους τα ίδια δεν είναι ικανοί να φκάλουν, πόσον μάλλον να φκάλουν τα μμάθκια άλλου. Τα δεδομένα ήταν όμως τζ̆ειαμαί. Στην αρκήν έν τον έπιαννεν στα σοβαρά τον Μάριον Γεωργίου, αλλιώς Μαριάτσον, καθότι 1.86, ύστερα όμως επειδή, παρότι θρησκευόμενος, την στατιστικήν εκτίμαν την, έμπην του το σκουλούτζ̆ιν του ανακριτή να διαλευκάνει την υπόθεσην.

 

Η κατάσταση επεριπλέχτην με την παρέμβασην νού άλλου συνάδελφου του Τσ̆ιανάκκα, νου παλιομερολοΐτη αρνητή παλιού στέλεχους του Δήκο που τωρά ελαμόδειχνεν. Ελαλούσαν τον λαονικόν, διότι επέρναν του πολλά να ξιτρυπώννει τους ντίλλερ των ναρκωτικών. Το μυρώϊν του Ππόϊντερ, έτσι ήταν το παραγκόμιν του στο τμήμαν, ελάλεν του ότι ήταν οι μπολιασμένοι που επεθανίσκαν. Ο Ππόϊντερ έφαν το ίντερνετ τζ̆αι έμαθεν τα ούλλα για τα Άστρα Ζένεκα, για τα Φάϊζερ. Εν χάρη στες έρευνες του Ππόϊντερ που επαληθευτήκαν τζ̆αι οι εμμονές τζ̆αι του Μάριάτσου για τα κομματικά τζ̆αι οι εμμονές του Ππόϊντερ για τα εμβόλια. Είχαν ούλλοι δίκαιον. Οι κατά πλειοψηφίαν δεξιοί γέροι που επεθανίσκαν που κορονοϊόν, κατά πλειοψηφίαν θρήσκοι, ήταν ούλλοι φρεσκομπολιασμένοι. Σσύφφωνα με τες στατιστικές του Μάριου ήταν κατά πλειοψηφίαν με καταγωγήν που τα χωρκά του Πενταδακτύλου τζ̆αι της καρπασίας τζ̆αι σσύφφωνα με τες πρώτες έρεύνες του Τσ̆ανάκκουθκιού, επήαν κατά πλειοψηφίαν μεταλαβουμενοι παρόλον που απαγορεύετουν να τους τζ̆οινωνούν οι παπάες. 

 

Ο Ππόϊντερ έψαχνεν αλλου που τα κομματικά. Ήταν σίουρος ότι είσ̆ιεν να κάμει με το εμβόλιον, τζ̆αι εσύναξεν ότι πληροφορίαν είσ̆εν σχέσην με τούτον, μέχρι τζ̆αι το όνομαν του νοσηλευτή ή της νοσιλεύτριας που εμπόλιασεν. Δαμαί, η διασταύρωση των πληροφοριών του Ππόϊντερ με τα δεδομένα του Μάριου εφκάλαν τζ̆ιουνούρκον στοιχείον μες την υπόθεσην. Έφκαιννεν στατιστικά τεκμηριωμένον ότι μια κατηγορία τζ̆είνων που επεθανίσκαν, εμπολιαστήκαν που την Μαρίαν την τσ̆ιαρλούν. Η υπόθεση με τα κόμματα έδεσεν όταν εβάλαν υπό παρακολουθησην την βουλευτίναν τζ̆αι επιάαν την να συναντάται δύο φορές όχι μίαν με την τσ̆ιαρλούν. 

 

Το Τσ̆ανακκούϊν στην αρκήν αμφισβήταν τα ευρήματα του Ππόϊντερ, όχι μόνον από αζούλαν που πάντα είσ̆ιεν παραπάνω διαίσθησην που λλόου του, αλλά τζ̆αι διότι παραπάνω που τα 2/3 των όντως παραπάνω μπολιασμένων δεξιών θρησκόληπτων, δεν ήταν η Τσ̆ιαρλού που τους εμπόλιασεν. Ο Μάριος εξήγησεν του Τσ̆ιανακκουθκιού ότι στην στατιστικήν δεν είναι ο αριθμός που μετρά αλλά η στατιστική ένδειξη τζ̆αι ότι οι υποθέσεις του Πόϊντερ είχαν βάσην.

 

Η κρυφή υπόθεση του αρνητή Ππόϊντερ ήταν που του έμπην η ιδέα ότι ήταν σπείρα εμβολιαστών που έπειθεν δεξιούς να μπολιαστούν τζ̆αι εσκότωννεν τους το εμβόλιον. 

 

Το Τσ̆ανακκούιν εθεώρησεν ότι πρέπει να μεγαλώσει ο κύκλος των παρακολουθήσεων. Οι παρακολουθήσεις εφέραν οντως την Τσ̆αρλούν να συναντάται εκτός εργασίας με 6 γεναίτζ̆ιες, ούλλες  νοσηλεύτριες. Η ιδέα της σπείρας άρκεψεν να επαληθεύκεται.

Επειδόδιον 2ον.

Ο Ππόϊντερ εμέτρησε θριαμβευτής 25 μπολιασμένους που επήαν που εμβόλιον της σπείρας των 6. Έρκεται τους 4 την κκελλέν ανακοίνωσεν τους θριαμβευτικά, αλλά της Μαρίας εππέφταν της στ΄αππάϊν της 12 τζ̆αι οι παραπάνω συγγενείς της. Του Μάριου εν του έφκαιννεν η ιδέα της κομματικής καταβολής των θυμάτων. Που τους 25 είσ̆ιεν τουλάχιστον 19 που είχαν αποδεδειγμένην δράσην στην ΕΟΚΑν. Επιβεβαίωσεν του τους ονομαστικά ένας ζώντας αγωνιστής που τον επισκέφτην καταύτοις στο γεροκομείον του συνδέσμου αγωνιστών παρακάμπτοντας την απαγόρευσην. Η πληροφορία βόμβα όμως που έκαμεν τον Μάριον να θριαμβεύει ήταν ότι η βάση δεδομένων των ρουσφεθκιών που είσ̆εν εις το κόμμαν. Έφκαλλεν ότι με τον έναν ή με άλλον τρόπον τζ̆αι τες 6 εβοήθησεν τες η βουλευτίνα παρότι ήταν ούλλες δεξιών καταβολών.

 

Της μιάς εκανόνισεν της 50% αναπηρίαν για ψυχολογικά προβλήματα. Της άλλης εκανόνισεν της ραντεβού με τον καλλύττερον ψυχίατρον των ψυχιατρικών υπηρεσιων. Της άλλης ήβρεν της τρόπον να της πληρώννει το Γεσύ τα ραντεβού της με τον κομματικόν ψυχίατρον, τον σπουδασμένον σε ανατολικές χώρες, που δεν ήταν του Γεσύ. Της άλλης εκανόνισεν της επίδομαν που το γραφείον ευημερίας παρόλον που εδουλευκεν χάφτταϊμ νοσοκόμα. Ούλλες νοσοκόμες, ούλλες εμβολιάζαν, ούλλες εσυναντηθήκαν με την Μαρίαν την Τσ̆ιαρλούν την συνάδελφον του Μαριάτσου στην επιδημιολογικήν ομάδαν. Τα στοιχεία εγινήκαν αρκετά για να φκάλουν ένταλαλμαν να ψάξουν την βουλευτίναν τζ̆ια να ανακρίνουν την Τσ̆ιαρλούν, όταν ο ππόϊντερ ανακάλυψεν ότι όσοι επεθάναν μπολιασμένοι που την σπείραν δεν είχαν 1 τσιρόττον πας το μπόλιν αλλά 2, τζ̆αι ήταν ούλλοι κολλημένοι σε σχήμαν Χ, σταυρόν του Αποστόλου Ανδρέα όχι σταυρόν του Γριστού.

 

Την ανάκρισην της Τσ̆ιαρλούς έκαμεν την το Τσ̆ιανακκούϊν πριν να πάει να κάμει έρευναν στο σπίτιν της βουλευτίνας. Όταν την ερώτησεν αν εγνώριζεν τες 6 άλλες είπεν όϊ, αλλά όταν της έδειξεν τα βίτεο με τες συναντήσεις, είπεν του οτι είναι μέλη μιας νεοσύστατης οργάνωσης που αγωνίζεται για την αποκατάστασην της τιμής των γυναικών που εβιαστήκαν που τους Τούρκους το 74. Η λλίη αριθμητική του Τᾰιανακκουθκιού έκαμεν αμέσως τον λοαρκασμόν. Η ηλικίες των εμβολιαστριών το 74 ήταν 8 με 16 ετών. Συνήλικες του. Η πιο μεγάλη ήταν η Μαρία που ήταν 16. Αρώτησεν την αν εβιάστηκεν τζ̆είνη ή κάποια που τες 6 τζ̆αι η Μαρία απάντησεν του ότι εν προσωπικά δεδομένα.

 

Η ανάκριση της βουλευτίνας έριξεν παραπάνω φως την υπόθεσην.

Επεισόδιον 3ον.

 

Η φωτογραφία είναι που τον πόλεμον της Αλγερίας. Οι στρατιώτες είναι Γάλλοι.

Την Ροδούλλαν που εβοήθησεν η βουλευτίνα για 50% αναπηρίαν, ήταν διότι δεν άντεχεν να πάει να μαρτυρήσει ένορκα στες υπηρεσίες ότι επί 15 μέρες εβιάζαν την 6 Τούρτζ̆ιοι κάθη μέρα μπροστά στην μάναν της τζ̆αι τον τζ̆ύρην της μέχρι να πάει ο Ερυθρός Σταυρός να τους φέρει που τα κατεχόμενα στες ελεύθερες περιοχές. Η Ροδούλλα δεν έριξεν τον μωρόν στες βάσεις των Εγγλέζων, όπως αλλες Ελληνοκυπρίες που εβιαστήκαν, ιδίως μετά την δεύτερην εισβολήν. Τζ̆είνης έριξεν της το μια κκιλιντζ̆ιρού που έξερεν τες τέγνες της σπιθκιάσιμης απόφξυσης. Που την Ροδούλλαν εμπολιάστην ένας παπάς 88 χρονών που εξομολόγαν κόσμον στον προσφυγικόν καταυλισμόν που τους έφερεν ο ερυθρός σταυρός, ένας θείος της τζ̆αι η δασκάλα της του κατηχητικού.

 

Της Κουλίτσας ρίξαν της το οι Εγγλέζοι στο Ακροτήριν τζ̆αι οι γονιοί της επέψαν την στην Αγγλίαν να την χαρτώσει μια θεία με Εγγλέζον που “δεν τους κόφτει τζ̆εικάτω για παρθενιές τζ̆αι τρυπημένες” όπως της εξήγησεν η μάνα της. Εγίνην νοσοκόμα στο Μάντσ̆εστερ αλλά επειδή η σχιζοφρένεια εφάτσ̆ησεν της που την πρώτην ημέραν που την εχαρτώσαν, εχώρησεν αμέσως διότι όταν την επιάνναν οι κρίσεις ανόμιζεν ότι ήταν η Μήδεια. Ήταν γνωστή της Μαρίας που την Αγγλίαν τζ̆αι εν η Μαρία που την έστειλεν στην βουλευτίναν για βοήθειαν. Τα φάρμακα για την σχιζοφρένειαν τότες, ακόμα τζ̆αι στην Αγγλίαν, αφήνναν πολλές παρενέργειες τζ̆αι το φρενοκομείον που έζησεν 3 χρόνια στην Αγγλίαν δεν είναι όπως τωρά. Ήταν κανονική φυλακή. Η Κουλίτσα ήρτεν εις την Κύπρον κάπως σταθεροποιημένη, σε σημείον που εμπόρεσεν να δουλέψει, αλλά που την ημέραν που εστράφην ήταν έναν βασανιστήριον τα μιαν πάνω τζ̆αι μιαν κάτω. Οι συναδέλφισσες της ελατρεβαν την στα πάνω, αντιπαθούσαν την στα κάτω. Η Μήδεια εσταθεροποιήθηκεν με τα νέα φάρμακα που της εδοσολόγησεν ο ψυχίατρος που της εκανόνισεν η βουλεύτρια τζ̆αι εμπόρεσεν να συνεχίσει να εργάζεται κανονικά. Μεταξύν όσων εμπόλιασεν ήταν η μάνα της 88 χρονών, ο παπάς της 92 παλιός αγωνιστής της ΕΟΚΑ, η θεία της 98. Η θεία της σύμφωνα με τες πληροφορίες του Μάριου, ήταν φανατική της εκκλησ̆ιάς, παλιά της ΟΧΕΝ, χαμηλοβλεπούσα, αυστηρών ηθών τζ̆αι επίσης δραστήρια στον αγώναν. Από τα κουτσομπολιά που εσύναξεν ο Μάριος για τα θύματα, οι εκκλησ̆ιές τζ̆αι τα αυστηρά ήθη ήρταν ύστερα στην ζωήν της θείας της Κουλίτσας. Στα νιάτα της ήταν τσ̆αφκινού τζ̆αι καθόλου χαμηλοβλεπούσα. Ήταν είπαν του που τες τύψεις που επαπάθκιεψεν, διότι ήταν τζ̆είνη που εκράτεν αιχμάλωτον το εγγλεζούϊν που εκαταδίκασεν ο δικαστής του χωρκού εις θάνατον σαν αντίποινον για το κρέμμασμαν του χωρκανού ήρωά του αγώνα. Ήταν έναν εγγλεζούϊν γιος ψηλόβαθμου στρατιωτικού που το επιασαν όμηρον. 6 μήνες μες την οικογένειαν εσυνδέθην ψυχολογικά με την θείαν της Κουλιτσας που το ετάϊζεν τζ̆αι ελάλεν της κλαίωντας που τον έμαθεν τζ̆αι ελληνικά « μάμμα, όχι σκοτώσει εμένα ». Που την ημέραν που επαίξασιν οι θκειούες της Κουλίτσας το εγγλεζούιν στο περβόλιν τζ̆αι ερίξαν το μες τον νεκατόλάκκον, έριξεν το τζ̆αι η θεία στες νεκκλησ̆ιές τζ̆αι τα αυστηρά ήθη. Μες το χειρόγραφον βιβλίον της βουλευτίνας που έκαμεν κατάσχεσην το Τζ̆ιανακκούϊν, στο κεφάλαιον που έγραφεν την ιστορίαν της Κουλίτσας της Μήδειας, έγραφεν ότι η θεία της ήταν το πλάσμαν που ετόλμησεν να της πει “αν δεν εφόρες κοντήν φούστούαν εμπόρηεν να μεν σε πατήσει ο Τούρκος”.

 

Ως την ιστορίαν της Φρόσας ο Τσ̆ιανάκκας εν άντεξεν τζ̆αι έφκαλεν τα άντερα του θκιαβάζοντας το χειρόγραφον της βουλευτίνας. 

Επισόδιον 4ον τζ̆αι τελευταίον.

No quieren: εκτύπωση του Goya 1810-1820, 

 

Ο Τσ̆ανάκκας κάλεσεν τον Μαριάτσον τζ̆αι τον Ππόϊντερ τζ̆αι είπεν τους ότι η υπόθεση έκλεισεν. Δεν υπάρχουν τεκμήρια ανθρωποκτονίας, ότι αν συνεχίσουν να κάμνουν ιστορίες συνομωσίας με τα εμβόλια θα τους καταγγείλει στον τύπον για παράνομην χρήσην προσωπικών δεδομένων πολιτών, ότι δεν μπορεί κάποιος να ξέρει τες πολιτικές πεποιθήσεις των πολιτών τζ̆αι να κάμνει στατιστικές του πεζοδρομίου με τους αρνητές τζ̆αι έδωκεν τους το βιβλίον της βουλευτίνας σφραγισμένον που την αστυνομίαν να το πάρει ο Ππόιντερ αμέσως πίσω χωρίς να το αννοίξει. 

 

Εκάλεσεν την Μαρίαν την Τσ̆αρλούν. Είπεν της ότι καλά έκαμεν να μεν παραδεχτεί αλλά εσύστησεν της ότι πρέπει να πιάσει τα ππουρτού της τζ̆αι να πάει πίσω στο Λονδίνον. Είπεν της να μεν παραδεχτεί ποττέ της διότι δεν υπάρχει τρόπος να βρεθει τεκμήριον τί είσ̆ιεν μες τες σύριγκες, αλλά κανεί. Επροείδοποίησεν την ότι τωρά που τους εβάλαν στην μούττην του σ̆σ̆εππέττου, εν να τες πιάουν με την σύριγκαν του εμβολίου γεμάτην ζωντανόν ιόν αντίς με το υλικόν που έρκουνται ανάννοιχτες που το εργοστάσιον. Τωρά είπεν της πρέπει να προσέχουν διότι θα πάσιν τζ̆αι να μεν κανέσουν

 

Η Μαρία αρώτησεν τον Τσ̆ιανάκκαν γιατί το κάμνει τούτον. Ο Τσ̆ιανάκκας εξεροκατάπκιεν να αντέξει να το πει. Απάντησε της ότι η αρφή του εν άντεξεν να ζήσει να βιάζεται κάθη μέρα που τούτην την σκατοκοινωνίαν τζ̆αι αυτοκτόνησεν στα 18 της, 9 μήνες μετά τον πόλεμον, όταν της επιάσαν το Τουρτζ̆ίν που δεν εθέλησεν να ρίξει τζ̆αι επέψαν το σε ορφανοτροφείον για υιοθεσίαν στην Ελλάδαν. Αν δεν σε ανακαλύφκαν ήταν να σε πέψω να μπολιάσεις τζ̆αι την μάναν μου, τον τζ̆ύρην μου, τον αρφόν μου τον μεγάλον, είπεν της σφίγγοντας τα δόγκια του για παύσην, αλλά τωρά πρέπει να προστατέψεις τον εαυτόν σου τζ̆αι να ζήσεις ότι σου έμεινεν με την καρκιάν πιο αλαφρήν που τα καθάρματα που δημιουργά αυτόν που είμαστιν, αυτόν που μας εκάμασιν. Η Μαρία εν έριξεν έναν δάκρυν που την αποκάλυψην του Τσ̆ανακκουθκιού. Άκουεν ψυχρή σαν το μάρμαρον. Όσα δάκρυκα εμπορηεν να φκάλει το σώμαν της έκλαψεν τα ήδη μετά που κάθε φοράν που άκουεν θόρυβον που έμοιαζεν με τσακριτζ̆ιαν τζ̆αι ενόμιζεν πους εν ο πόλεμος τζ̆ι εξανάρκετουν. Μετά που κάθε φορά που εφήρνετουν  επειδή έπειθεν το σώμαν της να δεχτεί χάδιν που άντραν πιστεύκοντας ότι έτσι ήταν να της περάσει. Μετά που κάθε φοράν που ερκούντασιν τα τέρατα στον νύπνον της τζ̆αι εξύπναν, τζ̆αι της εξαναλάλεν η μάνα της “εκανόνισεν τα χαρκιά σου ο θείος σου, εν ναν καλλύττερα στην Αγγλίαν”.

 

Πριν να φύει η Μαρία, εσταμάτησεν την ο Τσ̆ιανάκκας τζ̆αι λαλεί της: Να σε αρωτήσω τζ̆αι γώ κάτι. Γιατί εσκοτώννετε μόνον δεξιούς τζ̆αι θρήσκους; Τί ρόλον έπαιζεν η βουλευτίνα; Η Μαρία απάντησεν του ότι δεν έσ̆ει ιδέαν. Η βουλευτίνα απλά όταν επήεν να βοηθήσει μιαν θκυό που τες επελλλάναν δεύτερην φοράν μέσα στες υπηρεσίες του κράτους ξαναβιάζοντας τες τρίτην φοράν, μιαν οι Τούρτζ̆ιοι, μιαν οι συγγενείς τζ̆αι τα αγαπημέναν πρόσωπα τζ̆αι πουπάνω μιαν το κράτος να τους ζητά αποδείξεις ότι εβιαστήκαν Ενδιαφέρτην τυχαία τζ̆αι ήβρεν τζ̆αι τζ̆είνη αυτά που ξέρουν ούλλοι, τζ̆αι οι υπηρεσίες. Εκουβαλούσαν τες με τα λεφωρεία που τους προσφυγικούς καταυλισμούς στο νοσοκομείον τους εγγλέζους στο ακροτήριν να τους τα ρίξουν. Αν προσθέσεις τες κοτζ̆ιάκαρες που τες εκόψαν τζ̆αι δεν αγκαστρώννουνταν τζ̆αι τα μωρά που δεν είδαν περίοδον, αν προσθέσεις τζ̆είνες που τους το ερίξαν με τα γιατροσόφκια ή που τους το ερίξαν δικοί μας γιατροί, αν προσθέσεις τζ̆είνες που εβιάσαν μόνον μιαν-θκυό φορές σε μέρες που δεν εκουτσακώνναν, φκάλλει εκατοντάδες κόσμον. 800 ο πιο συντηριτικός αριθμός. Ο Ερυθρός Σταυρός δεν διά πληροφορείες. Χώρκα οι αδρώποι που εβιάσαν μπροστά στους γονιούς τους ή μπροστά στες γεναίτζ̆ες ή τα παιθκιά τους να τους εξεφτελίσουν, χώρκα οι αιχμαλώτοι που τους εβιάζαν μπροστά στους άλλους αιχμαλώτους τζ̆αι κουβαλούν το κρυφόν ως σήμμερα. Άρκεψεν η γεναίκα έρευναν να γράψει το βιβλίον τζ̆αι έτυχεν σου να είσαι εσύ ο πρώτος αναγνώστης. Τωρά γιατί όσους επέψαμεν στον Άην Πέτρον να λογοδοτήσουν εκόψαν ναν δεξιοί, θα είναι μάλλον διότι πάνω στον Πενταδάκτυλον όπου καταγούμαστον δεν είσ̆ιεν αριστερούς. Εξάλλου τζ̆αι οι έξι μας που δεξιές οικογένειες εφκήκαμεν εξ όσων γνωρίζω.

 

Τούτον θα είναι. Είπεν της το Τσ̆ιανακκούϊν. Άτε, τωρά. Εισητήρια τζ̆αι πίσω. Δεν είναι τούτος τόπος για σέναν. Λάμνε έβρε ειρήνην αλλού εσού που μπόρεις. Εν να μείνουμεν εμείς να πληρώννουμεν εδώ τζ̆αι για τες έξι σας, τζ̆αι για τες εκατοντάες σας κατά τες στατιστικές της βουλευτίνας.

 

Πριν να φκεί του γραφείου η Μαρία, εκοντοστάθην τζ̆αι στράφην πίσω. Τζ̆αι για τες εφτά μας να λαλείς. Που την Αγγλίαν ήρταμεν θκυό να κάμουμεν την δουλειάν. Η Αεργκιούλ εκτός που τους δικούς της βιαστές, διότι τζ̆αι τζ̆είνων τα ίδια τους εκάμαν οι δικοί τους, εμπόλιασεν τζ̆αι κάτι γέρους της TMT που εκρατούσαν όπλα το 74 τζ̆αι εβιάζαν τζ̆αι ρέσσαν. Μπορεί μες τζ̆είνους να έπεψεν εις τον αγύριστον τζ̆αι τους βιαστές της αρφής σου. Τζ̆αι μες τους μπολιασμένους που έν ήβρετε, έσ̆ει τζ̆αι κάτι Πηώτες που ούλλοι ξέρουν τζ̆αι κανένας δεν μαρτυρά τζ̆αι κάτι Καλοψιδκιώτες που τους εμπολιάσαμεν εμείς για την αρφήν μας την Αεργκιούλ.

A! Προλαβαίννει να ρωτήσει ο Τσ̆ανάκκας. Τζ̆αι ο σταυρός του Αποστόλου Αντρέα με τον τσιρόττον; 

Δεν είναι σταυρός. Εν το Χ που μας εβάλαν τα πλάσματα που εκαρτερουσαμεν να μας στηρίξουν τζ̆αι δώκαμεν τους το πίσω. 

 

Επίλογος

 

Η ιστορία τούτη επέθανεν πριν να γινεί μυθιστόρημαν. Υπολόγιζα σαν αστυνομικός ανακριτής να μπώ αδιάκριτα μέσα στα σπίθκια των δεύτερον πέρασμαν βιαστών, να ξικλωνίσω την καθημερινότηταν τους, το τί καθορίζει αυτά που πιστεύκουν, το τί υποκινεί τζ̆αι το τί δικαιολογεί αυτά που κάμνουν. Έθελα να γινώ ο μισ̆ιαρός τους σπιθκιού τους, το φυλλόδεντρον μες τον νηλιακόν τους, η σκνίπα που κάθεται πας την τζ̆εφαλαρκάν της καρκόλας τους να ακούσω τί λαλούν, πως σκέφτουνται.

 

Τον βιασμόν σαν ύστατην μορφήν επιβολής της εξουσίας έξερα τον. Τον βιασμόν σαν έγγλημαν πολέμου τζ̆αι όπλον απαγορευμένον που τες διεθνής συμβάσεις επίσης έξερα τον. Ντζ̆ίζω τον κάθημερα κάμνωντας σκρολ ντάουν τζ̆αι σκρολ απ πας το τηλεφωνούιν μου. Πάνω που 70% του κοβαλτίου που το κάμνει τηλεφωνούϊν τζ̆αι αρκετόν ποσοστόν του λιθίου που κάμνει την παταρίαν του παταρίαν εξορυσσεται που τους 6 000 000 πεθαμμένους νεκρούς που εσκοτώσαν τα όπλα τζ̆αι τες 60 000 ζωντανές τζ̆αι ζωντανούς νεκρούς, που ο βιασμός εσκότωσεν τους την ψυχήν εις τον πόλεμον του Κόγκο. Ακούω τον απόηχον του που την Ουκρανίαν να τον καταγγέλλουν οι γυναίκες του ενός αντιμαχόμενου στρατοπέδου για το άλλον, που το Ισραήλ τζ̆αι την Γάζαν, παλιόττερα που το Ιράκ, το Βιετνάμ, την Λατινικήν Αμερικήν, πιο παλιά που την Αλγερίαν. Τούτον τον βιασμόν εξηγείς τον σαν το φτηνόττερον πυρομαχικόν που έχει αυτός που κρατεί το όπλον τζ̆αι μπόρει να σκοτώσει. Βιάζοντας τες γεναίτζ̆ες, τες κόρες, τες μανάδες του εχθρού, εν τες μανάδες σας, τες γεναίτζ̆ες σας, τες κόρες σας που βιάζετε, εξηγεί στους πολεμιστές κάθε στρατοπέδου η Justine Masika Bihamba που δεν εσταμάτησεν να αγωνίζεται. Τζ̆είνη με την οργάνωσην της μόνον εδεχτήκαν την μαρτυρίαν τζ̆αι εδώκαν παρηορκάν τζ̆αι δύναμην να σηκωστούν να ζήσουν σε 23 000 θύματα του βιασμού στο Κόγκο. “Άμαν βιάσεις την γεναίκαν τζ̆αι την κόρην του εχθρού σου μπροστά του, σκοτώννεις του τον ανδρισμόν του, σκοτώννεις του την δύναμην του, βιάζεις μιαν τζ̆αι σκοτώννεις μιαν οικογένειαν” απάντησεν της ένας μαχητής του κοβαλτίου.

 

Τον δεύτερον όμως βιασμόν που υπόκεινται τα θύματα που τα πλάσματα που τους αγαπούσιν κλείωντας τους το στόμαν πως τον εξηγείς. 50 χρόνια που την εισβολήν, 50 χρόνια σιγής τζ̆αι κρυφού πόνου που να μεν τον συναφέρνει κανένας, πως τον εξηγείς;

 

Έθελα να φτύσω μέσα που το μυθιστόρημαν μου την παραδοσιακήν κυπριακήν κοινωνίαν που εγέννησεν σ̆ειρόττερα τέρατα στην μοντέρναν, κληροδοτόντας της τα τερατογονίδια που κουβαλεί που τα βάθη των αιώνων. Εσταμάτησα όταν άρκεψα να ψάχνω το θέμαν του βιασμού τζ̆αι αρρώστησα. Εθκιάβασα τες « Αγωνίες »,  της Δήμητρας Δημητρίου, αλλά τζ̆ιαμαί που πραγματικά  αρρώστησα, ήταν με το μυθιστόρημαν της Despendes « Baise moi ». Είχα την πρόθεσην να φτύσω πίσω τούτην ούλλην την υποκρισίαν των κυπριακών αξιών που αδίστακτα επιτρέψαν σε γονιούς, μανάδες, αρφάδες, αρφούδες, γειτόνους, συγγενείς να ξαναβιάσουν τα θύματα χώννοντας τα που τον κόσμον μέμπα τζ̆αι τατσώσουν τους το όνομαν τους τζ̆είνους. Έθελα να φτύσω του κράτους τζ̆αι των πατριωτικών δυνάμεων που το δράμαν των θυμάτων τους ενδιαφέρει μόνον στο μέτρον που θα το εξαργυρώσουν σε πατριωτικήν κορόναν στο χρηματιστήριον του μακροχρόνιου. Είχα την προθεσην να εκδικηθώ εγώ 50 χρόνια μετά για τους δικούς μου λόγους.

 

Όταν όμως ιμπείς μέσα στο σσυφφούνιν του βιασμού, πέραν του ότι αρρωστάς, έστω για τους δικούς σου λόγους, καταλάβεις ότι πρέπει να έσ̆εις διάθεσην να μείνεις άρρωστος χρόνια όστι να τελειώσει το γράψιμον ενός μεγάλου κειμένου. Εκαταλάβα επίσης που το βιβλίον της Despendes ότι καμία εκδίκηση δεν μπορεί να αλαβρύνει έτσι πόνον αν δεν είναι ανάγκη τού ιδίου του θύματος. Εκατάλαβα ότι δεν θα ήταν μόνον εγώ που ήταν να αρρωστήσω, αν το έγραφα καλά θα αρρωστούσαν τζ̆αι τζ̆είνοι που θα το εθκιαβάζαν.

 

Τζ̆αι να το άρκεφκα το μεγάλον το κείμενον, δεν θα άντεχα να το τελειώσω.

 

Ετέλειωσα το με τούτον το κειμενούιν τζ̆αι δεν θα το ξαναπιάσω.

 

Ας όψουνται που τα κάμασιν. Ας όψουνται οι κοινωνίες που εγεννήσαν άντρες που ερεθίζονται σεξουαλικά μπροστά στον τρόμον του αδύνατου. Άντρες που τους φκάλλει καύλαν θα βάλλουν άλλον πλάσμαν κάτω που τον τρόμον του όπλου που τους εδώσασιν να σκοτώσουν. Άντρες, σ̆σ̆ιλλιάδες άντρες, που άμαν τους φκάλεις τον κοινωνικόν φραγμόν έρκουνται σε οργασμόν δημόσια βιάζοντας. 

 

Ας όψουνται οι κοινωνίες που φκάλλουν μανάδες τζ̆αι τζ̆ουρούδες που ξαναβιάζουν τα βιασμένα παιθκιά τους ότι τάχα μου εν να τα προστατέψουν. Ας όψουνται οι αρχές που ζητούν πιστοποιητικά βιασμού.

 

Το μη μυθιστόρημαν τούτον επέθανεν όπως το μωρόν το άουρον που το ρίφκει η μήτρα πριν να τελειωθεί να γινεί πλάσμαν πον να ζήσει.

 

Τέλος.

Berceuse pour Melina

 

Ήταν τα γενέθλια του μωρού μου που εγένετουν γεναίκα.

Λαλώ του φίλου μου του καλού, Κάρβελλε μου ο χρόνος παρπατά γλήορα. Το καλοτζ̆αίριν γίνεται τζ̆ιόλας γεναίκα η Μελίνα μου. Θέλω να της χαρίσω κάτι που τον τόπον μου. Να ξέρει πιλέ μου πόθθεν έρκουνται εναν σωρόν πράματα που το είναι της.

Ήταν τότες που εμάθθαιννα την Ρωσσικήν Αβανγκάρντ τζ̆αι εστράτεφκεν με που τη Σκάλαν ο Γιώργος ο Κάρβελλος  με τες συφφωνίες του Σ̆οστακόφιτς, που την Βοστώνην ο Χρίστος ο Κούλεντρος που επέμενεν να έβρω την Σονάταν του για Τσ̆έλλο τζ̆αι πιάνον. Έχουν τζ̆αι τα καλά τους τα σόσ̆ιαλ ανάλογα σε τί σ̆έρκα θα ππέσουν. Είσ̆ιεν δίκαιον ο Χρίστος. Εκόλλησεν η βελόνα μου πας την Sonata for Cello & Piano ειδικά πας την εκτέλεσην του 1934 με τον βιολονσ̆ελίσταν Ροστρόποβιτς τζ̆αι τον ίδιον τον Σ̆οστακόφιτς̆ στο πιάνον. Το έργον τούτον λέει ο μύθος πας το ίντερνετ, επαράγγειλεν του το ο φίλος του ο Κουμπάτσκι σε μιαν φάσην δύσκολην της δημιουργικής του ζωής. 

Ελάλουν το του Γιώργου που μου επαραπονιέτουν πως μετά την Χοιροκοιτίαν του στην οποίαν τα έδωσεν όλα, ετσιλλούσαν τον οι υποχρεώσεις, τα επαγγελματικά με τα σχολεία, μικροϋποχρεώσεις ποτζ̆εί μικροϋποχρεώσεις ποδά, δεν του εμείνισκεν χρόνος τζ̆αι πάθος να γράψει κάτι που την καρκιάν του.

Αντρέπουμουν τζ̆ιόλας αλλά έχοντας θκιαβάσει μόλις πριν της ιστορίαν με τον φίλον του Σ̆ιοστακόβιτς̆ ετόλμησα τζ̆αι λαλώ του Γιώργου: "νομίζω μόνον εσύ μπορεί να μου βάλεις έναν κομμάτιν Κύπρον σε νότες να το χαρίσω της κόρης μου που γιορτάζει το καλοτζ̆αίριν τα 18 της".

- "Καλό φίλε μου, μεγάλη μου χαρά τζ̆αι τιμή να σκεφτείς έτσι" είπεν μου ο Γιώργος με ούλλην τζ̆είνην την γλυτζ̆ιάν κυπριακήν ταπεινότηταν που χαρακτηρίζει πολλούς Κυπραίους τζ̆αι ταυτόχρονα τζ̆είνον τον αθώον ενθουσιασμόν που χαραχτηρίζει το Γιώργον άμαν εν χαρούμενος.

Έτσι έφκην η Berceuse pour Melina pour Violon et Piano που επρωτόπαιξεν λλίους μήνες μετά ο Νίκος Πίττας στο βιολίν τζ̆αι ο  Rami Sarieddine στο πιάνον.

Απολαύσετε το πρώτον σ̆αίριν τζ̆αι παρακολουθήννετε τες παραστάσεις με κυπριακήν κλασσικήν μουσικήν εσείς που έσ̆ετε την τύχην να μπορείτε να ακούσετε τον ήχον της σε αίθουσαν. 

 

Είσαστιν τέρατα, ή ποδογλύφτες τεράτων

Μια βάρκα ήρτε από μακρυά...

 

Μακρυά που τα μουσικά δρώμενα, έμεινα με την μουσικήν πεθαννένων να με συντροφεύκει τζ̆αι ώρες-ώρες να την βαρκούμαι. Δεν θέλω να γινώ όπως ούλλους που τους καθουνται τα χρόνια τούβλα πας στα ζινίσ̆ια τζ̆αι γινίσκουνται κοτζ̆ιάκαρες: "...εμάς τον τζ̆αιρόν μας..."

Τζ̆αι ο τζ̆αιρός μια διάσταση μέσα στον χωροχρόνον είναι. Αναλογα με τη γωνιάν πον να δείς τα πράματα, μπορείς να την συμπυκνώσεις τζ̆αι να τα δείς ούλλα πίτταν,  χωρίς χρονικήν διάστασην, όπως θωρείς τετράγωνον σε δύο διαστάσεις έναν κύβον τρισδιάστατον άμαν τον θωρείς πουπάνω τζ̆αι κάθετα.

Έστειλεν μου ο φίλος μου ο Αντώνης έναν σύνδεσμον με μουσικήν του Δημήτρη Μητσοτάκη. Η γωνιά του χρόνου που μου έκατσεν, με το πρώτον άκουσμαν έφερεν μου το τούτον στον νούν. Επιττάκωσεν ο χρόνος τζ̆αι το 1949 εγίνην σήμερα. 

Σήμμερα όμως ήρτεν έτσι:

Τούτον όμως δεν είναι μόνον σε άλλον χρόνον,  έφαεν τζ̆αι άλλην γραμμική μετατροπήν τζ̆αι τούτη ήταν στον χώρον. Δεν ήταν βάρκα που έφευκεν, ήταν βάρκα που έρκετουν απο μακρυά.

Ήρτεν εις τον νούν μου ο Παύλος Λιασίδης που εβρέθην εις την Σκάλαν τζ̆αι θώρεν 

δάκρυκα των μάνων τζ̆αι των χαρτωμένων 

να σπαράζουν τζ̆αι 

να μεν ακούεις άλλον, 

πο' ναν αχ τον γιόν μου, 

τζ̆ι εν να μου τον φάει 

η μάυρη ξενιθκειά... 

Εκατσεν ο Λιασίδης είπασιν τσας πάρα τζ̆ει που την βάρκαν να τα γράψει. Έγραψεν τα ούλλα, Έγραψεν τα να τα πεί όμορφα για τους πολιτικά αναλφάβητους του τότες. Άμαν όμως η πυξίδα του νού εν η μαρξιστική διαλεκτική τζ̆αι η ταξική ανάλυση, η σκέψη δεν λανθάννεται τζ̆αι η κρίση εν σωστή όσον η ταξική δομή εν έσ̆ει αλλάξει. Έγραψεν τα τότες τζ̆αι για τότες τζ̆αι για τωρά. Το 49 που ο Τσιτσάνης ετραούδαν με την Νίνου τζ̆αι την Μπέλλου τον απόκληρον, ο Λιασίδης έγραφεν: 

"η αιτία ένε, π΄ούλα σου τα πλούτη, 

Τζ̆ύπρος μου σου κλέψαν, δίχα ν΄αντραπούν, 

έτσι όπου πάσιν, οι κουρσάροι τούτοι 

αρφανιάν τζ̆αι φτώσ̆ιαν, δάκρυκα σκορπούν.

Αλλάσσω γωνίαν, πιττακώννει ο χρόνος ξανά τζ̆αι που τον Λιασίδη φέρνει με στο 2017. Μισός πλανήτης πρόσφυγες τζ̆αι σύ που ζ̆είς βρε βλάκα φωνάζει που το 17 ο JuΛιο. Φωνή βοώντως εν τη ερήμω. 

Η ποτζ̆εί όχθη της βάρκας που ποσ̆αιρέταν ποιητικά ο Λιασίδης εγίνην η ποδά.  Ο κόσμος αλλάσσει. Ο κόσμος εξαγριώννεται. Οι ήττες η μιά μετά την άλλην. Η πιο άνοστη της οψη είναι το παιδίν της νιότης σου του οποίου το μίζερον "εγώ" εμεγάλωννεν τότες μέσα στο μεγαλείον ενός όμοφρου "εμείς" τζ̆αι γίνετουν υποφερτόν, τωρά που έμεινεν ορφανόν από "εμείς",  κρέμμεται το "εγώ" ακόμα πιο μίζερον,  άνοστον όπως μιαν κωλοπετσ̆ιάν που παστέλλωσεν τζ̆αι της οποίας ο κάτοχος νομίζει δείχνει ακόμα το νεανικόν κωλομέριν. Όχι τοτινέ σύντροφε, δεν ήρταν οι μαύροι έσσω σου. Ούτε το Πουρνάρα εν έσσω σου, ούτε τα χαλόσπιτα που νοικιάζει ο κάθε επιτίδιος σε άστεγους ξένους.

Ο κάθε κόσμος γράφει την μουσικήν του τζ̆αι μεις ταξειδιώτες που την μιαν εποχήν στην άλλην. Άρεσεν μου πολλά ο Δημήτρης Μητσοτάκης τζ̆αι ούλλες οι φωνές που επιλέγει να τραουδούσιν μαζίν του.

Τι τύχη που μου έτυχεν τζ̆αι είδα τζ̆αι τι σημαίνει προλεταριακός διεθνισμός στην πράξην, όχι μόνον στα δευτέρκα τζ̆αι στα ιστορικά αρχεία.

Κάποτε πολιτικοι πρόσφυγες ήταν εκατοντάδες σ̆σ̆ιλιάες Έλληνες. Τζ̆είνοι που εποτινάξαν τον Ναζί που την χώραν αλλά που δεν τους εχώρεν ο καπιταλισμός. Τζ̆είνοι που οι εγκάθετοι του  εκυνήγησαν να εξοντώσουν.

Δέτε το βιτεούδιν πάρα κάτω αν έσ̆ετε ώραν να δείτε πως εζήσαν οι Έλληνες πρόσφυγες στο μακρυνόν Σοβιετικόν Ουζμπεκιστάν, στην Τασκένδην. Τωρά ξέρουμεν ότι αυτή η προλεταριακή αλληλεγγύη υπήξεν. ΥΠΗΡΞΕΝ άρα μπορεί να υπάρξει. Θα εν διαφορετική. Αλλά μπορεί να υπάρξει. 

 

Ακροατή του Άστρα άκουσα σε.

 

Ακροατή του Άστρα άκου σα σε! Εμίλαν σου η Αλεξία Ιωαννίδου για έναν άνθρωπον τον οποιον ετρομοκράταν ένας αλήτης ακροδεξιός εγκληματίας την ώρα που έκαμνεν την δουλειάν του ντελίβερι της Βόλτ τζ̆αι είπες του Νεόφυτου “πρέπει Νεόφυτε να παραδεχτούμεν ότι υπάρχει τζ̆αι το μεταναστευτικόν”

 

Άκουσα σε τζ̆αι έμεινα άφωνος. Δεν ήβρες άλλον να πεις. Να διεισδύει το τέρας του φασισμού ντυμένον στα μαύρα μες την κοινωνίαν, τζ̆αι συ, ακροατή, τζ̆αι με σοσιαλιστικές καταβολές μπορώ να φανταστώ, να πιάννεις το τηλέφωνον για να επαναλάβεις τα βρώμικα λόγια της ακροδεξιάς προπαγάνδας που έκαμες ήδη τζ̆αι δικόν σου λεξιλόγιον. Αν δεν το κατάλαβες, να σου το πώ: είσαι στο κατώβλιον του παραμάγαζου της Χρυσής Αύγής στην Κύπρον. Σε λλίον θα λαλείς "ναι είμαι φασίστας, έσ̆εις να πεις τίποτε;".

 

Μεταναστευτικόν, ακροατή του Άστρα, δεν σου λέω αγαπητέ, διότι δεν σε αγαπώ εσέναν, έσ̆ει πλάσματα πιο αξιόλογα να αγαπήσω, πλάσματα να σαν την Αλεξίαν για παράδειγμαν που το αυθόρμητον που της ήρτεν μπροστά στα τέρατα ήταν να προσφέρει προστασίαν, μια κοπελλούα, σε έναν νέον παιδίν που κινδυνεύει που να το μασ̆αίριν, τους λοστούς, τες πέτρες στα σ̆αίρκα ενός ανώμαλου ακροδεξιού μπράβου του ΕΛΑΜ. Η λέξη μεταναστευτικόν υπάρχει διότι είναι το ιδεολογικόν όχημαν των δεξιών τζ̆αι ακροδεξιών πολιτικών για να απευθυνθούν σε σέναν, ακροατή του Άστρα, κατά τάλλα με αριστερές καταβολές, ιδίως με αριστερές καταβολές. Απευθύνονται πρώτα στο ένστιγκτον σου, έχοντας ήδη μπει οι θεωρητικοί τους στην ψυσ̆ήν σου, με θεωρίες περί ισλαμοποίησης που δημοσιέυει η Σημερινή, με θεωρίες περί σχεδίων της ΜΙΤ να μας πιάουν τέλλια οι τούρτζ̆οι που δημοσιέφκει ο Φιλελεύθερος, με τες θεωρίες περί ξημαρισ̆ιάς, περί κινδύνου να σου βιασουν την γεναίκαν ή την κόρην, λες τζ̆αι οι μετανάστες εν Μεταξάες, ή μπάντα Ισραηλινών τουριστών, με τες θεωρίες περί παχουλών παροχών που το κράτος, τα φέικ νιους Κουλία περί τσιεκκουθκιών ή περί πυρομανών που σου κρούζουν την Βόρειον Ελλάδαν. Δεν υπάρχει μεταναστευτικόν, ακροατή του Άστρα, υπάρχει μετανάστευση, υπάρχει προσφυγιά, υπάρχει φτώσ̆ια, υπάρχει κόσμος σε απόγνωσην. Μεταναστευτικόν είναι η εργαλειοποίηση τους που την δεξιάν για νέαν στρατολόγησην πολιτικά αμόρφωτων ανθρώπων ερεθίζοντας τους συναισθηματικά αντανακλαστικά φόβου, μίσους, αηδίας προς κάποιον πιό αδύναμον που δεν διαθέτει το ελάχιστον φίλτρον πολιτισμού, πολιτικής ανάλυσης, διαλεκτικής σκέψης, ανθρωπιστικών αξιών.

 

Θα έβρισσα ακροατή του Άστρα. Θα έβρισσα τζ̆αι θα σε άφηννα να αλωνίζεις κυρίαρχη άποψη “υπάρχει τζ̆αι το μεταναστευτικόν”, εγέμωσεν η Κύπρος, δεν μπορεί ένας μικρός τόπος να χωρέσει την μιζέριαν του κόσμου. Εσκέφτηκα το. Απόν φορτώννει πο΄σσω σου τάνα του να φορτώσει. Θα σου εμίλουν για την πλούσιαν Ελβετίαν, για το όμορφα δάση τζ̆αι την οικολογικήν συνείδησην του κόσμου να ταξιδέψει το φαντασιακόν σου.

 

Επήα έσσω μου όμως τζ̆αι είδα την μαύρην σκιάν του εκφασισμού να φορτώννει τζ̆αι πο΄σσω μου. Άκουσα πλάσματα που αγάπησα να μου λαλούσιν “εγέμωσεν ο τόπος μαύρους”, “εν ιμπόρω να τους θωρώ "έσσω μου" να κυκλοφορούν αργόσχολοι τζ̆αι να τους ταΐζει το κράτος”. Επιάν με τα μαύρα ριά, διότι ήμουν άνενοιας, τζ̆αι εθεωρητικολογούσα για το πως η αριστερά θα μπορούσεν να αντιπαλέψει την φασιστικοποίησην της κοινωνίας, την επέλασην της ακροδεξιάς στες εκλογές ούλλων των ευρωπαϊκών κρατών.

 

Τρέμουν τα σ̆αίρκα μου, τρέμει η φωνή μου. Δεν θα μπορέσω να σου μιλήσω στο ράδιον χωρίς να πάρει πουρλόττον το γαίμαν, χωρίς να σκάσει η φωνή, χωρίς κυβερνήσει το νεύρον τα λόγια μου. Η συμβολική σσιωπή εγίνην εξ ανάγκης πραγματική, όπως τον θεωρητικόν κύνδυνον της φασιστικής εξαγρίωσης που από θεωρητικόν ρίσκον γίνεται μέραν με την μέραν πραγματικότητα τζ̆αι κάμνει ποζαύλιν φιλίες, οικογενειακές σχέσεις, αυρότητες. Σε λίγον θα θέλει "να φαγωθούμεν ματαξύ μας", ποιά ιδέα θα φκεί πουπάνω, ο φασισμός ή ο άνθρωπος.

 

Σσιωπώ χωρίς να σσιωπίσω. Δεν θα φκώ να τα πώ στο ράδιον να στενοχωρκούμαι να κρατήσω το συναίσθημαν που ξισ̆ειλά. Γράφω σου τα δαμαί τζ̆αι αν θέλεις έλα θκιάβας τα αν θέλεις τράβα τον δρόμον σου με τους ναζί τζ̆αι άφης με ύσηχον.

 

“Υπάρχει τζ̆αι το μεταναστευτικόν”. Έχω σου νέα. Όσον υπάρχει ματανάστευση θα υπάρχει μεταναστευτικόν. Αν έκαμες ιδεολογίαν σου την ακροδεξιάν, η αντίδραση σου εσένα θα είναι να πααίννεις να δέρνεις αδύναμους ανθρώπους διότι σου κάμνει τόπον το κράτος του Αναστασιάδη τζ̆αι του δελφίνου του, ή θα κρυφοσ̆αίρεσαι που το κάμνουν αλλοι για σέναν. Ίσως να σ̆αίρεσαι ήδη χωρίς να τολμάς να το πεις ακόμα τούτον, που επνίξαν άλλοι για σέναν 700 μετανάστες στην Πύλον για να ακούουν οι άλλοι τζ̆αι να τραβούν πίσω να μεν έρτουν “έσσω” σου. Κριτικάρεις τον Αναστασιάδην αλλά επικροτείς κατά βάθος τες πολιτικές Νουρή να καστιορά 5, 7, 9 μέρες νηστικούς τζ̆αι πεινασμένους μες την βάρκαν για να στέλλουν sms τζ̆είνων που περιμένουν στον ξύλινον πάγκον να πιαν το επόμενον σαπιοκάραβον να φοηθούν να μεν έρτουν. Η αντίδραση μου εμέναν είναι είναι να κοιτάζω τον ουρανόν τζ̆ιαι όσον μακρυά τζ̆αι είναι τ΄άστρα, εγώ την γλώσσα μου να τους ιβγάζω, διότι έμαθε μου ο Ναζίμ Χικμέτ που τον τζ̆αιρόν που ήμουν μιτσής μες την Εδόν, ότι το πιο εκπληκτικόν, το επιβλητικόν τζ̆αι πιο μεγάλον, είναι ένας άνθρωπος που τον μποδίζουν να βαδίζει, είναι ένας άνθρωπος που τον αλυσοδένουνε, είτε παρπατεί μέσα στην Ινδίαν μέσα στους δρόμους της Χαλκούτας, είτε μες τους δρόμους της Λεμεσού ή της Χλώρακας.

 

Τέρας να γινείς όπως εγινήκαν 43.9% των Γερμανών στες εκλογές του 1933 τζ̆αι σχεδόν ούλοι ως το 1945, εγιώνι άνθρωπος θα μείνω, όπως έμεινεν η Δολόρες Ιμπαρούρι, όπως έμεινεν ο Δημητρώφ, ο Μπρέχτ, ο Εζεκίας Παπαϊωάννου που επήεν κοπελλούιν αψηφόντας τον θάνατον να πολεμίσει τον φασισμόν που επέλαυνεν στην Ισπανίαν. 

 

Δεν με πειράζουν οι μαυρήες που κυκλοφορούν παρπατητοί πας τα παιζοδρόμια τζ̆αι μες τα λεφωρεία που δεν έχουν αυτοκίνητον σαν εσέναν που σε βρίσκει κάποιος στα μποτιλιαρίσματα. Δέν με πειράζουν καν οι γκάγκξστερ ξένοι που ήρταν τζ̆αι γοράσαν 3 εκατομμύρια διαμέρισμαν αντίς 300 000 που αξίζει τζ̆αι κατοικούν τα ψηλά δώματα πας τους πύργους της Λεμεσού. Πειράζουν με τα εγγλήματα των γκάγκξστερ τζ̆αι ξένων τζ̆αι ντόπιων, η εκμετάλλευση πως εκάμαν τα 3 εκατομμύρια να έρτουν να τα πετάξουν του κάθε κυπραίου παραπόττη ντιβέλοπερ ή δικηγόρου της Ντραγκέττας του πρώην τζ̆αι νυν κυβερνητικού Δημοκρατικού Συναγερμού. 

 

Δεν με πειραζει που διουσιν σε όποιον εν αιτητής ασύλου 270€ τον μήναν, 9€ την ημέραν, να μεν πεθάνει της πεινας, να μεν ιθκιακονά ή να μέν θέλει να κλέφτει για να επιβιώσει, μέχρι να του εξεταστεί η αίτηση. Δεν με πειράζει αν εν πραγματικός δικαιούχος ασύλου, πραγματικός κατατρεγμένος ή παραποττουϊν που αρπάσσεται που κάθε ελπίδαν τζ̆αι έπαιξεν κορώνα γράμματα ότι είσ̆ιεν τζ̆αι δεν είσ̆ιεν για έναν εισητήριον στον “παράδεισον” που εσύ μισείς ή ονομάζεις “έσσω μου”. Πειράζει με που αν κάμει λάθος η λειτουργός τζ̆αι στην βιασύνην δεν ιξέχωρήσει κανένα γκέϊ παιδίν τζ̆αι στείλει το πίσω στο Ιραν ή στο Αφχανιστάν κατατάσσοντας το “οικονομικά εξαθλιωμένον παραποττούϊν” μπορεί να το κραμμάσουν πον να το παραλάβουν στο αεροδρόμιον ή να το εξαφανίσουν, όπως απαίξαν τα δύο μαυρούθκια μόλις εστραφήκαν στην Νιγηρίαν που τα επιστρέψαν που το αεροδρόμιον Λάρνακας χωρίς να εξετάσουν την αίτησην τους για πολιτικόν άσυλον. Τζ̆αι έχω σου τζ̆αι άλλα νέα. Τζ̆αι να κόψουν το επίδομα πείνας που τον αιτητήν, εσύ δεν θα δεις καν την μυρωθκιάν του. Θα τα δώσουν στην ξενοδόχον που στηρίζουν ταξικά για να τους στηρίζει το κόμμαν επιχορήγησην να ανακαινίσει μούχτιν το ξενοδοχείον της με πρόσχημαν την πράσινην ανάπτυξην για να σε σώσουν που την κλιματικήν αλλαγήν.

 

Δεν ξέρω πως να σου μιλησω ακροατή του Άστρα πέρκι έστω τζ̆αι τελευταίαν στιγμή το σκεφτείς να μεν θκιαβείς το κατώβλιον της φασιστικής ομάδας που θέλει να κυριεύσει την κοινωνίαν τζ̆αι να κυβερνήσει το κράτος προσφέροντας σου έναν τζ̆ιουνούρκον “ανήκω” της μισανθρωπίας. Θα σου πώ μόνον τζ̆αι τα κακά νέα που είχα να πώ τζ̆αι στα αγαπημένα μου πρόσωπα που μου εκοινοποιήσαν την συμπάθειαν τους στον φασιμόν, Εσσω μου, Έσσω μου με κεφαλαίον, όι απλά μεταφορικά πας το παιζοδρόμιον του χωρκού ή πουκάτω που τον φίκον της Πλατείαν Ελευθερίας ή πας τον πεζόδρομον της Λεμεσού που ονομάζεις εσύ έσσω σου: να ξέρεις πως ότι αηδίαν ινοιώθεις εσύ για τον Ινδόν ή τον Νιγηριανόν που ζ̆ει με 300 ή με 600€, έτσι αηδίαν ινοιώθει τζ̆αι για σέναν η κυράτσα που καπαρτίζει τζ̆αι δείχνει το τσαντάκιν 2500€ Prada να την φωτογραφήσουν τα μίντια people. Τζ̆αι θα σου πώ τζ̆αι το τελευταίον που του είπα τζ̆είνου που μου είπεν “κάμνουν τζ̆αι έναν καλόν τούτοι του ΕΛΑΜ”: φερ τον νούν σου τζ̆αι αν είσαι πολιτικά αναλφάβητος κάτσε τζ̆αι θκιάβασε έναν βιβλίον παρά να κάμνεις τον ρήτοραν μεγάφωνον της ακροδεξιάς. Θκιάβασε ας πούμεν το βιβλίον που εμεταφράσαν οι εκδόσεις Αλμύρα που συνεργάζουνται με τον Άστρα με την αυτοβιογραφίαν της Ντολόρες Ιμπαρούρι να καταλάβεις πως εδιείσδυσεν ο φασισμός μες τες μάζες στην Ισπανίαν τζ̆αι πως τον επολεμήσαν οι Ισπανοί τζ̆αι διεθνιστές αντιφασίστες. Αν μεν ιθκιαβάζεις, κάτσε τζ̆αι άκου πας το Youtube την Εβραίαν του Μπρέχτ που την παίζει η Έλλη Λαμπέττη να δεις πως έφτασεν το ναζισμός να κυβερνά την σκέψην του πιο απλού μορφωμένου Γερμανού νοικοκυραίου. Η ακροδεξιά αναδιπλώννεται. Ξύπνα, τζ̆αι να είναι ο νους σου σ̆εηττάνης, τζ̆αι η σκέψη σου διαλεκτική τζ̆αι θκιαβασμένη, η καρκιά σου με το μέρος της ζωής, όχι της μισανθρωπίας, αν θέλεις να σου ξαναπώ αγαπητέ.

Το βιβλίον της Ντολόρες Ιμπαρούρι βρίσκεις το στο βιβλιοπωλείον Περιδιάβαση στην Ορόκλινην τζ̆αι παραγγέλλεις το που το ίντερνετ δαμαί.

Βρίσκεις το τζ̆αι σε audiobook αν μεν έσ̆εις συνήθειαν να θκιαβάζεις να το ακούεις άμα όδηγάς ή άμα κάμνεις δουλειές που το τηλεφωνούϊν σου δαμαί: