Τα τέρατα τους Τρούλλους, τα τέρατα της Κύπρου.

Bullyingλέει το λεξικόν: προσπάθεια να βλάψεις, να φοερίσεις, να εξαναγκάσεις (κάποιον που θεωρείται αδύναμος).

Τί είναι που δεν καταλάβετε κύριε μουχτάρη; Όι, δεν είναι απλά πειράγματα. Τούτη εν η διαφορά της λαϊκής δεξιάς που την λαϊκήν αριστεράν. Όσον χώρκατος τζ̆αι να είναι το πλάσμαν κύριε μουχτάρη, την σήμμερον ημέραν δεν μπορεί να κάμνει πους δεν καταλάβει. Δεν μπορεί να είσαστιν τόσον χοντρόπετσος, μουχτάρης άδρωπος τζ̆ιόλας, που αντίς να ζητήσετε θεσμικά συγνώμην που τα πλάσματα που οποία η κοινωνία που σας έστεψεν μουστάρην εστέρησεν το παιδίν, ανυσηχείτε για το κακόν όνομαν που εφκάλαν οι Τρούλλοι!! Κακόν όνομαν είχατε που παλιά μες τζ̆είν το χωρκόν κύριε μουχτάρη, διότι η πλειψηφία έσ̆ει τα ίδια άσ̆σ̆ημα μυαλά που κουλιαντηρίζετε τζ̆αι σεις.Μέχρι τζ̆αι το απίθανον φυσικόν τοπίον που σας έτυχεν δεν σέβεστε τζ̆αι καταστρέφετε το για να προβάλλετε powerpointτον νούν σας πάνω. 

Με την χοντρόπετσην ευαισθησίαν που σας έκαμεν η εθνικοφροσύνη μες τα κατηχητικά, μες τες νεκκλησιές, μες τα εθνικόφρονα σωματεία, ακόμα τζ̆αι μες τα σχολεία, για όσους εφκάλετε έναν σχολείον μες τζ̆είνον το χωρκόν, δεν καταλάβετε πιλέ τί εγίνην! Άλλον η βία, άλλον το να βλάψεις, άλλον το να φοερίζεις, άλλον το να εξαναγκάζεις κάποιον πον να βρεις απροστάτευτον που τον κοινωνικόν ιστόν τζ̆αι άλλον τα πειράγματα κύριε μουχτάρη. Η διαφορά του νού που το άλλον εν η διαφορά της λαϊκής δεξιάςπου την λαϊκήν αριστεράν.

Έτσι για να το καταλάβετε, φανταστήτε για μιαν στιγμήν να ήταν κάτι “αναρχοκουμμούνια” όπως τα λαλούν κάτι που σας μοιάζουν, που να επιάνναν έναν ποτζ̆είνα τα μωρά του κατηχητικού που τα βάλλετε τες κυριακάες να κρατούν εξαπτέρια μες τες νεκκλησιές τζ̆αι να το εβάλλαν να φωνάζει “ζήτω ο Χριστόφκιας, γαμώ τη Ανόρθωσην”. Έτσι για πείραγμαν, τζ̆αι να το εβάλλαν να πίννει όστι να πεθάνει που τα ξεράσματα του για να δείξει πως “εν άντρας” τζ̆αι λαλεί το η ψυσ̆ή του...

Ήταν να σ̆σ̆ίσετε τον κώλον σας κύριε μουχτάρη τζ̆αι ήσ̆αν να βάλετε τον αστυνόμον φίλον σας να τους συνάξει να τους κάτσει μέσα με δίχα ένταλμαν πιλέ. Ήταν να σας βάλλουν τα μέσα που εγόρασεν η παράταξη που αντιπροσωπεύετε που το πρωΐν ως την νύχταν να οδύρεστε να φκάλλουν τηλεθέασην πας το μνήμαν του ήρωα που έπεσεν από την κομμουνιστικήν βίαν. 

Ούσσουτε τουλάχιστον να μεν βαρυνίσκετε παραπάνω την κατάστασην. Τούτα τα αντράκια που εσκοτώσαν τον συμπολίτην τους ναί κύριε μουχτάρη, πίννουν πολλά για να σας ιμιάσουν τζ̆αι “να γινούν άντρες”. Λαλούν το ανεξάρτητες επιστημονικές έρευνες, δεν ιγρειαζούμαστιν την άποψην σας να μας πείτε εσείς τί εν πολλήν τζ̆αι τί εν λλίον. Τζ̆αι τζ̆είνα που εβάλλαν το μωρόν να φωνάζει για να το ταπεινώσουν, πάλε που σας τα εξησηκώσαν τζ̆αι που τους γονιους που τους ενιώσαν. Εν τζ̆είνα που η παράταξη που σας έκαμεν μουχτάρην, χωρίς να αντρέπεται τζ̆αι χωρίς να φοάται, σαλαβατά στα γήπεδα, στα σόσ̆ιαλ μίντια τζ̆αι στους χώρους διασκέδασης άμαν πιεί τζ̆αι μπει κκέφιν τζ̆αι νοιώσει μιαν στιγμήν “διχτάτορας” η “σατράπης”. Εν τζ̆είνα που εκάμαν σύχρονην πολιτικήν που το 11 τζ̆αι δά οι επικοινωνιολόγοι του αρχηγού σας, για να φανατίζουν εσάς τζ̆αι τους γονιούς των αλητουθκιών που εσκοτώσαν τον φίλον τους να τον ηφκάλετε πρόεδρον.

Ετιμωρηθήκαν α! Εν ανάψαν λαμπρατζ̆αν να χαρούν πάσκαν τζ̆αι να σύρουν τσάκρες όπως άλλες χρονιές ήβρετε να πείτε για να αλαφρύνετε την θέσην τους. Φορούσιν μαύρα. Ζάβαλλι μου! Μαύρα εφόρησεν η Κύπρος ούλλη που τους καπάταηες  του τύπου αντράκια που “γαμούν τον Χριστόφκιαν τζ̆αι την Ομόνοιαν”, που γαμούν τζ̆αι ρέσσουν. Η παράταξη σας ούλλη είναι έναν καρκίνωμαν πας την κοινωνίαν της Κύπρου που βλάφτει, που φοερίζει, που εξαναγκάζει όποιον θεωρεί αδύναμον. Θαρκέται πους ο κόσμος εν δικός της, όπως εμάθαν οι εθνικόφρονες χωρκανοί σας στα αλητούθκια τους που τα 15 τους. Γίνεται δημόσιος κίνδυνος, γίνεται εθνικός κίνδυνος, καταστροφικόν τέρας για τους πολλους, άμαν καυλώσει με αισθήματα παντοδυναμίας.

Τούτοι είσαστιν κύριε Μουχτάρη τους Τρούλλους. Τούτοι. Τζ̆αι τούν τον νούν κουλιαντηρίζετε. Τούτον που γράφετε πας τα βουνά τους Τρούλλους, τούτον που κάμνετε φαρματζ̆ερά λόγια της αναισθησίας μόλις αννοίξετε το στόμαν σας. Τούτον που άμα πάρει τα πάνω του τζ̆αι κόψει ττεναφάν πλάσμαν ανυπεράσπιστον, δεν θα δυστάσει να δράσει όπως ιδράτε που τον τζ̆αιρόν που υπάρχετε σαν πολιτική παράταξη. 

Μεν έσ̆ετε έννοιαν για τα λατζ̆ινάρκα της κοινότητας σας. Του χρόνου εν να άψουν λαμπρατζ̆ιάν, του χρόνου εν να φκάλουν τζ̆αι τα μαύρα, τζ̆αι πον να μεγαλώσουν, αν δεν αλλάξει ο νους τους, τον πιο αρτζ̆ιάτον εν να τον ηφκάλετε τζ̆αι μουχτάρην να σας διαδεχτεί.

Ότι τζ̆αι να πούμεν, ότι τζ̆αι να γράψουμεν, λόγια εν να μείνουν. Έναν τίποτε δίπλα που τον πόνον των πλασμάτων που κλάισιν το πλάσμαν που αγαπήσασιν. Η ζημιά εγίνην. Le monstre a passé à l'act. Πάλε.