Αλοα-Μαράθα-Σανταλλάρης

Photo published by Sevgül Uludag in Yenidüzen 15 Aug 2018

English text below for TC readers

Έρεξα τα 35 να μάθω τί έκαμεν η ΕΟΚΑ Β στην Αλόαν. Ούτε οι δικοί μας δεν τα ελαλούσαν να μεν ρίχνουν ιμις̆  πετρόλαον πας στην προπαγάνδαν του Ντεχτάς̆

Εζωγράφιζεν ο Μιχάλης ο Κιρλιτσ̆άς τον πίνακαν του τζ̆αι αρώτησα τον τί είναι Αλόα που έγραφεν πάνω. Δεν έξερα καν πους εν χωρκόν.

Είπεν μου για την μάναν που εκαταράστην τα παιθκιά της που της επήραν τα ρούχα ολομάτζ̆ελλα να τα πλύννει.

Για να μεν ιβρικολατζ̆άσει η σσιωπή μες την ψυσ̆ήν μου, όπως εβρικολάτζ̆ασεν η αδικία μες το κράτος δικαίου που με κυβερνά, έκαμα το λαμπρόν μέσα μου λόγια τζ̆αι έβαλα τα σε μιαν ιστορίαν, όπως ο φίλος μου τον Μιχάλης ο Κιρλιτσ̆άς το έκαμεν χρώματα, όπως ο φίλος μου ο Γιώρκος ο Κάρβελλος το έκαμεν νότες, όπως ο φίλος μου ο Σαββής ο Κούλεντρος το εσκάλισεν πας τες πέτρες.

Φέτη ήρταν οι 14 πάλε. Την ώραν που εμάς πονεί η ψυσ̆ή μας, τζ̆είνοι χώννουν την δικήν τους σαν τους κάττους, στον νοσ̆σ̆ον της σημαίας τζ̆αι της ιδέας που τους κάμνει τόπον.

Ο φίλος ο Νουρής Σιλλάή εμετάφρασεν μου την Εξομολόγισην της κυρίας Πετρούλλας στα τουρκοκυπριακά, τζ̆αι εν μεγάλη η συγγίνηση μου που την δημοσιεύκειη Γενίντουζέν στες 15 τζ̆αι 16. Στα Ελληνικά έτην δαμαί όπως την εξαναδημοσίευσα πέρσυ. Την φωτογραφίαν έπεψεν μου την η Σεβκιούλ τζ̆αι έβαλεν την με την δημοσίευσην εις την εφημερίδαν. Η δημοσίευση στα τουρκοκυπριακά εν έναν βήμαν να κάτσει η ψυσ̆ή μου στον τόπον της, αλλά πραγματικά εν να κάτσει όταν το κράτος εν να δικάσει τους ενόχους για τα εγγλήματα πολέμου που εκάμαν στον όνομαν του έθνους.

ALOA-MARATHA-SANDALLARIS

I was over 35 years old to lern about what EOKA B did in Aloa-Maratha-Santallaris. Neither “our people” were telling us anything in order “not to provide grist to Denktash's propaganda mill”.

MichalisKirlitsias was painting his painting and I asked him what Aloa was. It was written on the painting. I did not even know it was a village.

He told me about the mother who cursed her children when they took their clothes bloody to wash them.

So that the silence in my soul not become a vampire, like the injustice in the rule of law that governs my country became, I made the fire burning my soul a story, as did with it my friend Mihalis Kirlitsias colors like my friend George Karvellos made notes, as my friend Savvis Koulendros sculpted on the stone.

Again 14 at the time when our soul hurts, they hide their own like cats, in the shadow of the flag and the idea that gave them space to exist and do what they did.

My friend, Nouri Silay, translated the Confession of Mrs Petroulla to the Turkish Cypriot dialect and my emotion is strong that Yenidüzen published it at 15 and 16 August 2018. The storey in Greek is here,as I re-published last year. Sevgul Uludag sent me this photo that she will put it tomorrow with the publication in Yenidüzen.

The publication un Turkish Cypriot dialect is a small step for my soul towards peace, but it will really find peace when the state will judge the criminals for the crimes they committed agains humanity to the name of nation.

The link to Yenidüzen. (first part)