Τρίτη 29 Μαρτίου 2016

Έναν τζ̆έρασμαν στους Ντουμανήες

Ε Ντουμανήες, είσαστιν λεβέντες!

Με δίχα να σας ηξέρω, τζ̆αι με δίχα να σας δω ποττέ που κοντά, εκάμετε με τζ̆αι χάρηκα ρε, εκάμετε με τζ̆αι γέλασα, εκάμετε με τζ̆αι έκλαψα.

Εύχουμαι σας έμπνευσην αστείρευτην τζ̆αι νεύρον να συνεχίσετε να αντιστέκεστε στον κάθε χερκελέν που ξημαρίζει την ομορκιάν.

Επειδή δεν είναι κάθημέρα που βρίσκεις πλάσματα να σε κάμουν να χαρείς, θα έθελα να σας ευκαριστήσω προσφέροντας σας ότι μπόρω έτσι που μακρυά: έναν ψηφιακόν τζ̆έρασμαν. 

Δεν το ανακαλύψαμεν στην Κύπρον, ανακαλύψαν το άλλοι Μεσογειακοί, που τον τζ̆αιρόν τους Ασσύριους τζ̆αι τους Μεσοποταμίτες. Εκουβαλήσαν το οι Σαρατζ̆ινοί στην Μεσόγειον ούλλην τζ̆αι ετελειοποιήσαν το οι αθρώποι στον Νότον του Πιεμόντε στην Ιταλίαν. Οι Γενοβέζοι λαλούν το Φαρινάταν, τζ̆αι εκάμναν το σε λαϊκά μαϊρκά που τα ελαλούσαν sciamadda, όπου ετραούδούσαν με την εργαθκιάν που επήαιννεν να φάει καλλιτέχνες όπως τον Fabrizzio de Andre τον μακαρίτην.




Αφιερώννω σας το τζ̆αι τούτον

Στην Νίκαιαν της Γαλλίας το ίδιον φαίν λαλούν το socca.

Η φαρινάτα γίνην πάλε σύχρονη τροφή, διότι εκτός πον εύγευστη τζ̆αι γλήορη (30 λεπτά δουλειά με το ψήσιμον), εν τζ̆αι θρεπτική χωρίς να βαρεί πας την Τζυράν που λαλείτε τζ̆αι στα τραούθκι̮α σας, ειδικά αν τα υλικά εν ούλλα βιολογικά.

Να βάλετε 300 γρ αλεύριν του ρουβυθκιού (ζητάτε το που τα βιολογικά μαχαζιά) σε 900 ml νερόν, άλας τζ̆αι έναν αέραν ελαιόλαδον. Να το νεκατώσετε καλά να διαλυθούν τα κουτρουβούθκι̮α. Να βάλετε χαρτίν ψησίματος σε έναν σινίν, τζ̆αι να γύρετε έναν φεντζ̆ανούιν λάιν καλόν πας το χαρτίν πριν να γύρετε μέσα το σ̆ιλαρούιν με το ρεβυθθάλευρον. Πρέπει να εν 3-4 μιλίμετρα πάχος να μεν έρτει πασ̆ύν. Βάρτε το στον φούρνον στους 220 °C για 20 λεπτά ή τζ̆αι παραπάνω αν σας αρέσει κουκκουριστόν. Άμαν το φκάλετε, τρώετε σκέττον με ρίγανην, ή με ότι σαλατούν γουστάρετε πουπάνω. 

Μπόνους επειδή είσαστιν Λεβέντες (όι να πάρετε πάνω σας τζ̆αι να αππωθήτε χα!), δική μου παραλλαγή: τρίφω τζ̆αι καμπόσον ντζ̆ιντζερ μέσα πον εν Μεσογειακόν, τζ̆αι βάλλω τζ̆αι τον χυμόν ενός οξίνου με το λεμονότριμμαν του.


Στην υγείαν σας, τζ̆αι η τύχη να με αξιώσει να βρεθώ σε καμιάν φοράν στην Κύπρον πουν να παίζετε να χορέψω τον Αζιζιέν σας.



3 σχόλια:

Η ωραία ζυμωμένη είπε...

μακράν το καλύττερο κυπριακό συγκρότημα!

Kai Na Katharisoume Tous Kakomoutsounous είπε...

Συμφωνούμεν!
Άρεσέν μου το "να αντιστέκεστε στον κάθε χερκελέν που ξημαρίζει την ομορκιάν.", δηλαδή στους κακομούτσουνους!

Aceras Anthropophorum είπε...

Φίλε μα εν που τούτον που εν εμπνευσμένη η έκφραση :)

Ελπίζω να ξηπίκρανες που την κρίση, να θωρείς λλιόττερον τοξικές ειδήσεις τζιαι να έβρεις την παλιάν σου δημιουργικήν καθαριστικήν δύναμην τζιαι σύ σαν τους Ντουμανήες που ξησιειλά που μέσα τους.

Ωραία ζυμωμένη, το "μακράν" ππέφτει λλίον :))