Σάββατο 24 Αυγούστου 2013

Το καλλύττερον λάδιν

Το καλλύττερον λάδιν που έφαα είναι της ελιάς τζιαι είναι βιολογικόν



Δεν ξέρω αν το βρίσκεις στην Κύπρον, βρίσκεις το όμως στο βιολογικόν κατάστημαν bioμελισσάνθη στην Αθήναν, Δημοκρίτου 13 μαζίν με τες πιο εύγευστες ελιές που εδοκίμασα ποττέ. Τζιειαμαί βρίσκεις επίσης τζιαι την πιο μυρωδάτην ρίγανην. Βλαστά στον Ταΐγετον.

Κύπριοι παραγωγοί βιολογικής καλλιέργειας, οι Καλαμαράδες βάλλουν σας γιαλιά. Γεύση, ποιότητα, χρηστικότητα του πακεταρίσματος, αισθητική της ετικέττας. Τα πάντα σε κάμνουν να τρώεις τζιαι να σιαίρεσαι. Να σιαίρεσαι όπως σιαίρουνται οι καραόλοι, οι πεταλούδες, τα πουλιά που ήρταν να ξαναφωλιάσουν μες τους ελαιώνες.

Τόσον εύγεστον εν το λάδιν που δεν κιάρω να πετάξω τα ττενεκκούθκια.

Το αγουρέλαιον τζιαι το φυλλικόν που κάμνουν οι αθρώποι στην Λακωνίαν, είναι φάρμακον. Βουττάς το ψουμίν το βραστόν με λλίην ρίγανην τζιαι λλίον άλας τζιαι γιανίσκεις τζιαι που την κρίσην πιλέ. Νεσταίννει τζιαι απωθεί τζιαι την δυσωδίαν των μέσων μαζικής κατάθλιψης που επλάκωσεν τους τόπους. 

7 σχόλια:

stalamatia είπε...

Αρεσκει μου τζιαι μενα το λάδιν της ελιάς βρίσκω δακάτω που είμαι .Ο ελαιώνας που παρολίγον να τον κάψουν πριν λλιες ημερες ούλον δαμέ που ειμαι στον νομό Φωκίδας φκάλλει καλόν λάιν ένεν βιολογικόν ,ουτε τζιαι ακουσα να φκάλλεις δαμε που ειμαι κανενας βιολογικό.Ο δισκος ολα τα λεφτά μαζό με τα πιριλιά
υ.γ. εν τζιαι τα παχύφυτα σου ομορφα μαζι με τα ττενεκκούθκια

Aceras Anthropophorum είπε...

Όλοι άχρηστοι δηλαδή στην Φωκίδα. Διούν της ψατζιής τζιαι άφτει. Εν αλήθκει όμως ότι θέλει γνώσην για να κρατήσεις τα δεντρά χωρίς ψεκάσματα, τζιαι η μόρφωση δεν είναι στην πούγκαν του καθενός.

Kai Na Katharisoume Tous Kakomoutsounous είπε...

Οι κυπαραίοι λαδοπαραγωγοί είναι πολύ πίσω. Αρκετοί ασχολούνται με βιολογική παραγωγή, παράγουν σχετικά καλό βιολάδι αλλά δεν έχουν υπόθεση για αγουραιλεο και φυλλικό. Προσπάθησα να πείσω κάποιους να ασχοληθούν όμως χωρίς επιτυχία.

astronaftis είπε...

εν έχω άποψη για το βιολογικό λάδι, εμείς εν ψεκάζουμε τις ελιές μας, αλλά ενευρίασα που εν εσκέφτηκα να κόψω έστω μιαν ττενάκκα στο πλάι. γιατί εδώκαν μου 8 τζι έκοψά τες ούλλες πουπάνω. όμορφα πράματα που έκαμες.

Aceras Anthropophorum είπε...

Έδωκεν μου ένας μπλογκοφίλος λάδιν του οποίου εσύνθεσεν μυρωθκιές που κυπριακά βότανα τζιαι ήταν κάτι απίθανον. Θέλει όμως πολλήν γνώσην, πείραμαν, κόπον τζιαι ψηλήν αίσθησην για να περάσεις που το ερασιτεχνικόν στην σοβαρήν δημιουργίαν, στην βιοτεχνίαν. Ίσως τζιαι λλίον χρήμαν για επένδυσην, αλλά όι απαραίτητα. Έσιει τζιαι άλλους τρόπους. Για να γινεί μια τελειότητα πρέπει να υπάρχουν ούλλα, τζιαι συνήθως κάτι λείπει. Η ζωή εν γεμάτη μιδοσότζιν προσπάθειες, τζιαι μέσα μέσα βρέθεται ένας άθρωπος που του κάθουνται ούλλα. Του Σακελαρόπουλου που την Λακωνίαν φαίνεται έκατσεν του να τα έχει ούλλα τζιαι να θέλει τζιόλας να τα αξιοποιήσει για να δημιουργήσει.

Στην Κύπρον κάμνει τζιαι πολλήν κακόν η αγγλική επιρροή. "Το εγκλέζικον εν το καλόν", ακόμα τζιαι η εγγλέζικη ασχήμια, κακογουστιά, αντιαισθητική, αδηφαγία, κερδομανία, ππαραοπιστία, ππαραοδουλεία, ο βούτηρος κκέρι γκόουτ, η μαραγαρίνη μπλού παν, τα κκόφλεξ, οι πατάτες οι τηανιτές μες το φυστικέλαιον τζιαι τα φτανά του σιοίρου που τα λαλούν τωρά κάτι σαν "σπαρ ριπς" ή κάτι παρόμοιον. Αραβοσιτέλαιον Αμβροσία, 8.45€ τα 4 λίτρα, το άκρον άοτον της αγγλικής επιρροής. Η Κύπρος σε αγγλικήν βέρσιον.

Ακόμα τζιαι στα βιολογικά, για τα οποία ενδιαφέρτηκα λλίον, θωρώ την κακογουστιάν του εγγλέζικου ππάκειτζιν συνδιασμένην με μιαν μεγαλομανίαν του Κυπραίου που μόλις πετύχει κάτι, θέλει να φάει τον κόσμον επειδή σαν λίμπουρος έφκαλεν φτερά.

Υπάρχουν όμως τζιαι οι απίθανοι συνδυασμοί που φκάλλουν αθρώπους τζιαι έργα "d'exception", τζιαι σίουρα έσιει τζιαι στην Κύπρον αλλά τους ξέρω λλίον. Όπως εν σπάνιοι εν τζιαι κρυμμένοι.

Τα συνήθη κανάλια επικοινωνίας αν ενδιαφερτούν για κάποιον εξαίρετον άθρωπον ή έργον, εν για να τον χρησημοποιήσουν να πουλήσουν διαφήμησην που τον θέλουν. Τζιαι μέσα σε τούτον το κύκλωμαν συνήθως ο άθρωπος πουλιέται, ξηπουλά το έργον του, γίνεται σύστημαν τζιαι πάει τζιαι χάννεται μες τον όχλον τζιαι τον κόσμον της κατανάλωσης. Τα ίδια τα προϊόντα δεν έχουν πκιον ψυσιήν, δεν τα θέλει ο άθρωπος για να τα αισθανθεί, να χαρεί την αξίαν τους, να χαρεί την προσφοράν του δημιουργού τους. Θέλει τα για να τα γοράσει, να τα καταναλώσει, μηχανικά, σε έναν processus pervers όσον πιο φτηνά γοράσω, τόσον παραπάνω θα μπορέσω να γοράσω για να καταναλώσω, με την αντίστοιχην άλλην όψην του νομίσματος, όσον πιο ακριβά πουλήσω, όσον παραπάνω πουλήσω, τόσον θα γίνω μεγάλος τζιαι τρανός. Εγώ τζιαι τα κοπελλούθκια μου. Ο άθρωπος που είναι δαμέσα δεν εκατάλαβα τζιαι δεν θέλω να καταλάβω, διότι έτσι άθρωπον δεν τον θέλω.

Με την διάλυσην των συνόρων έσιει τζιαι κάτι το καλόν. Ο Έλληνα, ο Ισπανός, ο Ελβετός, ο Γάλλος σωστός παραγωγός μπορεί να φτάσει τζιαι να γινεί γνωστός σε παραπάνω κόσμον. Μια μικρή αγορά του προϊόντος ψηλής ποιότητας γίνεται πιο μεγάλη τζιαι διά του ευκαιρίαν να υπάρξει. Ένας μικρός κόσμος γίνεται πιο μεγάλος τζιαι η μοναξιά των αθρώπων εκτός συστήματος παραπάνω υποφερτή.

Aceras Anthropophorum είπε...

Έφκην ανάρτησην η απάντηση σου και να Καθαρίσουμεν τους Κακομούτσουνους. :))

Aceras Anthropophorum είπε...

Νίκο πως έχει, έχει βιολογικόν ελαιόλαδον στην Κύπρον. Πουλούν το τζιαι στο αεροδρόμιον.

Τούτον όμως που έβαλα εδώ, δεν είναι απλά βιολογικόν. Είναι ελαιόλαδον. Σύχρονον, με την γεύσην πουπάνω τζιαι υπεράνω του βιολογικού που είναι απλά μια προϋπόθεση όπως θα έπρεπε να είναι για ούλλην την παραγωγήν.

Βιολογικόν δεν φτάνει πλέον.