Τρίτη 2 Απριλίου 2013

Έσιει κράτος. Ο Χριστόστομος τζιαι ο Αλκίνοος να ασχοληθούν με τα ιερά τους.


Εκατέβαιννα που το αεροπλάνον με κάποιαν διαφορετικήν συγκίνησην που άλλες φορές. Ομπρός μου, ένας Κυπραίος ποτζιείνους τους αππωμένους  που παν Σαββατοκυρίακον σε Ευρωπαϊκήν πρωτεύουσαν να ψουμνίσουν. Ετράβαν την πιο μεγάλην τσένταν καμπίνας Λουί Βουιτόν που εμπορούσεν να περάσει που το τσεκ ιν. Την εφόρτωσεν τόσον πολλά με ψουμνίσματα, που δεν την έσωννεν να την τραβήσει. Έπιαννεν τον τόπον ούλλον μες τον διάδρομον τζιαι έκοφκεν έναν αεροπλάνον κόσμον που εν έμπορεν να προχωρήσει. Ενόμιζεν ότι ήταν μόνος του, τζιαι επειδή τζιείνος ήταν φορτωμένος τζιαι χαρούμενος, οι άλλοι του το χρωστούσαν να καρτερούν πίσω του σαν τα χτηνά, μέχρι να τα καταφέρει να προχωρήσει. Επροχώραν λλίον τζι΄επεϊκλώννετουν η τσέντα μες τα πόθκια του τζιαι εσταμάταν πάλε να την ισιώσει. Εφώναζεν σαν τον κούλλουφον να τον ακούουν ούλλοι λαλώντας αερολογίες. Επειδή εχασκογέλαν η χαρτομένη του, εκαρτέραν να έβρουν τζιαι οι άλλοι αστείες τες χαζοχαρούμενες βλακείες που εξηστόμιζεν φωναχτά. «Να πάω έσσω μου να βάλω την σουβλούαμμου, να πιω την πυρούαν μου, όι μαλακίες». Υποθέτω ότι δεν θα του άρεσεν το ταξίδιν που έκαμεν να γεμώσει την Λουϊ Βουιτόν. «Μα έννεν σούβλαν, εν σουβλάκια που αγόρασεν η μάμμαααα, χα χα χα» ούρλιαζεν με τσιριλλιστήν φωνήν ακόμα πιο δυνατά η χαζοχαρούμενη χαρτωμένη.

Ταχάτες επογύρισα τους τζιαι επροχώρησα στο ιμιγκρέισιον. Επήα στην σειράν EU citizens/πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Έφτασα τζιαμαί τζιαι πριν να δώσω το διαβατήριον μου λαλώ του τελωνειακού «τα κυπριακά διαβατήρια δέχεστε τα σε τούτην την σειράν;» Εφήρτην που το γέλιος. Αυτόν είναι Κυπραίος μπάτσος. Ποτζιείνα τα παιθκιά του λαού που κάμνουν την διαφοράν. «Ακόμα να μας πούσιν τίποτε, αλλά δεν νομίζω να αλλάξει κάτι πριν από θκυο-τρείς εφτομάδες!». Έσκασεν μου αλλό έναν χαμόγελον να σπάσει τζιαι τζιείνου η ρουτίνα του τζιαι επροχώρησα να πιάω την τσένταν μου.

Φκαίννοντας έξω έδωκα πάνω σε κάτι κοπέλλες που εκαρτερούσαν κόσμον που την Ελλάδαν. Είχαν πάνω τους κάτι σήματα Cyprus Aid. Επροσπέρασα τες αλλά χωρίς να καταλάβω γιατί, εσηκωστήκαν τα καουρούθκια μου. Θέλεις εν το ύφος παναγίας, θέλεις εν η αυτάρκεια ότι εκάμναν κάτι το σημαντικόν, θέλεις εν τα ρούχα που φορούσαν… Επροσπέρασα τες με έναν εκνευρισμόν που μου εκόφκαν τζιαι τζιείνες τον δρόμον σαν να τζιαι ήταν μόνες τους τζιαμαί να καρτερούν. Επήα έξω τζιαι εκαρτέρουν τον αρφόν μου να έρτει να με πιάσει. Ανάδοξεν μου όμως τζιαι εστράφηκα πίσω.

— Μα είσαστιν εσείς που συνάετε τρόφιμα;
— Ναι, έχουμεν εκδήλωση απόψε στην Λευκωσία, απάντησεν μου η μιά με μεγάλην χαράν που την επρόσεξα.
— Καλάν, ποιου διάτε τα τρόφιμα που συνάετε;
— Στα κοινοτικά παντοπωλεία, είπεν μου με απορίαν που ήμουν εντελώς ανίδεος.
— Ναι, αλλά ποιοι τα πιάνουν;
— Άπορες οικογένειες, είπεν μου με παραπάνω απορίαν.
— Καλάν, ευρωπαϊκή χώρα μέλος της Ένωσης τζιαι δεν έχετε γραφείον ευημερίας να διά βοήθειαν στες άπορες οικογένειες; Τι χώρα εν τούτη;
— Μα εμείς διούμεν σε ούλλους όσους έχουν ανάγκην.
— Μακαρόνια;
— Τζιαι άλλα τρόφιμα, πισκόττα, φατζιές, ρίζιν.
— Πισκότταν!! Τζιαι δεν αντρέπεστε να τσαλαπατάτε την αξιοπρέπειαν των αθρώπων να τους διάτε μακαρόνια για να κάμνετε εσείς το χόμπι σας; Έν γίνεται να μαζέψετε λεφτά τζιαι να τα δώσετε στο γραφείον ευημερείας να τα διανείμει χωρίς να κάμνετε παναΐρκα τζιαι να εκθέτεται τον κόσμον που έχει ανάγκην; Γιατί μακαρόνια τζιαι πισκόττα της μάρκας που θα επιλέξει ο δωρητής; Ο πελάτης μπορεί να θέλει λουβίν ή ελιές τσακκιστές. Εν κανεί που εφτωχοποιήθην κόσμος, πρέπει να τον ηκκιλιντζιροποιήσετε τζιόλας για να πάτε εσείς ή οι μαστόροι σας να δείξετε πρόσωπον; Είσαστιν ευαίσθητοι τζιαι θέλετε να βοηθήσετε κόσμον που έσιει ανάγκην. Εντάξει. Γιατί πρέπει όμως να τον εξεφτελίζετε έτσι τζιαι να το κάμνετε τζιαι τουτούκκιν τζιόλας; Τί, τζιαι ποιόν αντιπροσωπεύετε, τζιαι ποιοί εν οι σκοποί σας; Αν δείτε τον Αλκίνοον, να του πείτε ότι αγάπουν τον τζιαι επήαιννα τζιαι θώρουν τες συναυλίες του, αλλά με τούτα που κάμνει δεν πρόκειται να ξαναπατήσω για πολλήν τζιαιρόν. Φακκά μου στα νεύρα.

Έφυα φουρκαστος να μεν ξεφύγω που τα όρια της ευγένειας.

Αυτός ο εξευτελισμός τζιαι η απαξίωση του κράτους με φοβίζει. Ο αρχιεπίσκοπος θέλει να πουλήσει ψυχούλλαν τζιαι δεν θα αφήκει λέει κανέναν να πεινάσει. Ο Αλκίνοος συνάει μακαρόνια. Γιατί εν πααίννουν εθελοντές στο γραφείον ευημερίας;


Φκαίνοντας που την πόρταν του αεροδρομίου, ένας ταξιτζιής επαούριζεν «κλέφτες, γύπες λωποδύτες ως τον έναν σας». Δεν εκατάλαβα για ποιόν το ελάλεν. Εγώ πάντως αποφάσισα σε τούτον το ταξίδιν να διακινηθώ με τες επιχορηγημένες που το κράτος δημόσιες μεταφορές τζιαι να μεν πιάσω κλέφτες γύπες λωποδύτες. Την ανάρτησην τούτην έγραψα την μες το Λεωφορείον Λευκωσία-Λάρνακα. Στην επόμενην πέρκι σας γράψω για την εμπειρίαν μου να διακινηθώ με τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Ήδη χογλάζω που τα συναισθήματα.

30 σχόλια:

astronaftis είπε...

ο αρχιεπίσκοπος θα κάνει το παν να μην πεινάσει κανένας φτάνει να είναι ελληνοκύπριος χριστιανός ορθόδοξος.

ο αλκίνοος πριν έρτει να μας σώσει με μακαρόνια είπεν μας την ότι θα κλάψουμε για τις επαύλεις μας σε ένα αυτομαστιγωτικό άρθρο που έκαμε τον γύρο του διαδικτύου τζαι που αν δεν το πήρες είδηση τσιλ δαμέ.

Moonlight είπε...

Στο γραφείο ευημερίας δέχουνται εθελοντές; Για να κάμνουν τι;
Άμα το ίδιο το σύστημα έχει κολλήματα τύπου "εν φκάλλουμεν έξω αστυνομικούς για άλκοτεστ μέρα μεσομέριν"- επειδή οι αλκολικοί που παίρνουν μεθυσμένοι τα μωρούθκια τους νηπιαγωγείον ΕΝ κυκλογορούν πρωί, ή ΕΝ πίννουν το πρωίν, πρέπει να πάει η δασκάλα να κάμει επώνυμη καταγγελία, η οποία ούλλοι ξέρουμεν ότι που εμπιστευτική καταλήγει "ο κόσμος το΄χει τούμπανο κι εμείς κρυφό καμάρι"...

Εγώ εν θα ελάλουν όχι σε ένα κουτί μακαρόνια, ένα σακκούλλιν φατζή, ένα βαζούν φαί του μωρού, τζαι μια συσκευασία σερβιέττες αν τα είχα ανάγκη, επροσπάθισα πολλά να μπω στη θέση των ανθρώπων που το έχουν ανάγκην (γιατί σε λίο έννα το έχω τζι εγώ ανάγκην), τζαι εν βρίσκω πού εν το κακόν. Ο κόσμος κάμνει ό,τι μπορεί για να βοηθήσει τζείνους που εν μπορούν, τζαι ακόμα εν αρκή. Τζαι ρώτα όποιον θέλεις την μουτσούνα μου ούτε για πελλάρα εν την σύρνω χαμέ, ούτε καν για να δεχτώ τα αστεία των δικών μου. Ελπίζω (εν θα πω πιστεύκω) ότι ο κόσμος μας έννα οργανωθεί τζαι να βοηθήσει ο καθένας με ό,τι του περνά, όι μόνον με υλικά.
Επίσης, να σου θυμίσω πόσο έχασε ο κόσμος την εμπιστοσύνη του όσο αφορά τις εισφορές σε χρήματα τόσα χρόνια. Μια χαρά διούν λεφτά τόσα χρόνια, εν τωρά τελευταία με κάτι περίεργα που αρκέψαν να γίνουνται καχύποπτοι ούλλοι.

Εν θέλω να παρεξηγηθώ, εν κάμνω επίθεση, προσπαθώ να σου πω και τις δικές μου σκέψεις, ας εν τζαι νάκκον συγχυσμένες όπως μου έρκουνται!

patinios είπε...

Άλλον αλληλεγγη τζιαι άλλον ελεημοσύνη…

Unknown είπε...

Τζαι μεναν η αισθηση που μ' αφηνει το κειμενον σου, Ασερα (με ολον τον σεβασμο) ειναι οτι η ισια μας εν ιβρεθετε...

Ας προσγειωθουμεν νακκον στην πραγματικοτητα. Να τα δωσουμε στο Γραφειον Ευημεριας για να καμει τι? Να τα καρπωθει ποιος? Να τα πιαουν με μεσον ποιοι? Δις ις Σαϊπρους!

Ο θεσμος των κοινοτικων παντοπωλειων εν που τους καλυτερους υπο τις συνθηκες. Πιστευκω εν τιθεται θεμαν αξιοπρεπειας! Τιθεται οταν φτασει ο ανθρωπος σε μιαν καταστασην ανεχειας την οποιαν ο ιδιος εδημιουργησεν με λαθος χειρισμους. Οταν δεν ευθυνεται ο ιδιος για την κατασταση του τζι εφ' οσον ειμαστεν ουλλοι μαζι σε τουν την κατασταση, γινουμαστε πιον ενα!

Ανώνυμος είπε...

Ασέρα, έκπληξη και αμηχανία...Αυτά ήταν τα συναισθήματα μου διαβάζοντας την άποψη σου. Το ότι μάλιστα βάζεις στο ίδιο καλάθι τον Αλκίνοο και τον Αρχιεπίσκοπο, με αιφνιδίασε δυσάρεστα. Μήπως η οπτική σου στο συγκεκριμένο ζήτημα κάπου έχει λάθος;;
Ξανασκέφτου φίλε...
Δημήτρης

Aceras Anthropophorum είπε...

Η σχέση βοήθειας εν σχέση εξουσίας. Όποιος εν το εσκέφτην τούτον να κάτσει να το σκεφτεί τζιαι να σκεφτεί τζιαι ούλλα τα συνεπακόλουθα τούτης της σχέσης σαν τέθκοιας. Να το σκεφτούν ιδίως αυτοί που θέλουν να βοηθούνσιν.

Ο καθένας δικαιούται να έχει τες απόψεις του, τζιαι να τες λαλεί, ιδίως άμαν εν αρέσκουν. Τζιαι όποιου δεν του αρέσκει κάτι, εν καλά να προβληματίζεται γιατί δεν του αρέσει :))

Joy Tears είπε...

Παρόλο που εν συμφωνώ με τούτα που λαλείς, θα ήθελα να ακούσω λλίο παραπάνω το σκεπτικό σου.
Όπου το κράτος δυσκολεύκεται, αναλαμβάνουν οι πολίτες τζιαι τούτο έννεν ελεημοσύνη για μένα αλλά αλληλεγγύη.

Άσχετο. Τελικά έπιασε σε ο αρφός σου που το αεροδρόμιο ή επήες με το λεωφορείο? :)

Moonlight είπε...

Αν κάποιος κάμνει το γιατί θέλει να εκμεταλλευτεί μια κατάσταση και την εξουσία που λαλείς ότι του προσδίδει τούτη η σχέση που δημιουργείται, τότε ναι εν λάθος.
Αλλά πιστεύκεις ότι στην τελική ο κόσμος που επήεν ανώνυμα τζαι εκουβάλησεν μιαν τσένταν πάννες τζαι πούτρες τζαι καθαριστικά τζαι φαγιά για όποιον τα χρειαστεί, έκαμεν το για να εκμεταλλευτεί την κατάσταση τζαι είχεν κάτι να κερδίσει προσωπικά και μόνον, τότε μάλλον ίσως να ζεις πολλά χρόνια έξω τζαι να νομίζεις ότι ο λαός μας εν άλλος. Αλλά θέλω να πιστεύκω ότι είμαστεν πάνω που ούλλα άνθρωποι, τζαι γι'αυτό υπήρξεν τούτη η ανταπόκριση. ΑΠΛΑ εθέλαν να βοηθήσουν.

Sike είπε...

βλέπω το ππόιντ σου αλλά εννά συμφωνήσω παραπάνω με τη γρούτα. Προσωπικά αν μου ελάλες να πάρω ρύζι τζιαι πάμπερς στο γραφείο ευημερίας, εμπορούσε να μεν πάρω γιατί ενηξέρω πού εννα καταλήξουν. Βλ. έλλειψη εμπιστοσύνης στο κράτος και τους φορείς του. Σοβαρά, έχω παραπάνω εμπιστοσύνη στον μπακάλη μου που έβαλε έναν κάλαθο με την επιγραφή "κοινωνικό παντοπωλείο". Τζιαι στο "βαγόνι αγάπης" που στέκουν πόξω που το σούπερμάρκετ τζιαι ζητούν όπως ψουμνίσεις κάτι τσας παραπάνω για να το δώσουν οι ίδιοι πάρακατω.

Επίσης, άμα δεν έshεις γάλα τζιαι ψωμί για τα μωρά σου, η αξιοπρέπεια εν το τελευταίο που σκέφτεσαι. Σε συνδυασμό με το ότι νιώθω πως ο κόσμος πλέον εν αντρέπεται για την κακή του οικονομική κατάσταση, επειδή βασικά εν άλλοι που τον εφέραν δαμέ εν μία νυχτί.

Για παράδειγμα, παλιότερα, αν ετύχαινε να δώσω την κάρτα μου στο ταμείο τζιαι να μεν περνά, αντρέπουμουν. Ένιωθα ότι ούλλοι εθωρούσαν με τζι εσκέφτουνταν «άδε την, εν εκουμάνταρεν, έφαν τα να δούμε πάνω σε τι, τζιαι τωρά εν βαστά να γοράσει φαϊ». Σήμερα όμως (τες τελευταίες 2 εφτομάδες) εν νιώθω καμίαν απολύτως ντροπή αν δεν περάσει η κάρτα μου ή αν δεν έχω αρκετά μετρητά να γοράσω κάτι γιατί νιώθω ότι έννεν εγώ που φταίω. Κάποιοι άλλοι [ανώμαλοι] που εμπλοκκάραν την πρόσβαση στα λεφτά μου, κάποιοι άλλοι αποφασίζουν πόσα δικαιούμαι να τραβώ κάθε μέρα κτλ. Οπότε νιώθω πιο πολλή αλληλοκατανόηση και αλληλεγγύη in the air. Αν λειφτώ τα πάμπερς, εν αντρέπουμαι να δεχτώ μερικά που κάποιον. Ή γάλα, ή λαχανικά, ή σερβιέττες που λαλεί τζι η μουν. No pun intended, haha. Ahem.

Brenda είπε...

Αρέσκει μου νομίζω τούτο που λες...αν το κατάλαβα σωστά δηλαδή :)

Είναι και η θεωρία της απενοχοποίησης του κράτους από τις ευθύνες του με εκδηλώσεις τύπου ραδιομαραθώνιος. Από την άλλη αν βάλεις σε μια ζυγαριά την αξιοπρέπεια και το γεμάτο στομάχι προς τα που θα γύρει; Σκέφτομαι διάφορα..

Disciple είπε...

Καταλαβαίνω τι λαλείς.

Πρέπει να δούμε παρακατω, τζιαι όι μόνο το σήμερα.
Πες σήμερα εμαζεύτηκεν 9.000 κόσμος, που επήρε μακαρόνια τζιαι καθαριστικά για να τα πκιάσουν αθρωποι που εν έχουν πολλά λεφτα.

Μετά που 1 χρόνο, πόσοι που τους 9.000 εννα μπορούν να δώκουν πράματα για άλλους;

Που τζίνους που επιάσαν σήμερα τη βοήθεια, πόσοι εννα κρέμμουνται που λλόου της για να φάσιν;

Εν καλή η ελεημοσυνη, αλλά εν βοηθά κανένα να ξανασταθεί στα πόθκια του. Εν αλλαγές στις πολιτικές που θέλουμε, εν αλλαγές στον τρόπο που θωρούμε το κράτος, που απαιτούμε πράματα που το κράτος.

Εάν τούτοι οι 9.000 αντί για την τάφρο, επηαίνναν μπροστά που την βουλή τζιαι ετραγουδούσαν, αν επηαίνναν μπροστά που τα σπίθκια των βουλευτών τζιαι των τραπεζιτών τζιαι ετραγουδούσαν...τι εννα εγίνετουν;

postbabylon είπε...

ναι αλλά άμμαν οι υποδομές εν λειτουργούν ρε ασέρα δημιουργούνται παράλληλες. Ειμαι μάζι σου, ενάντια στην δημιουργία παράλληλων υποδομών, αλλά αντιλαμβάννεσαι ότι ωστι να ξεκινησει το γραφείο ευημερίας να λειτουργά σωστά έσιει κόσμον ποννα παιθάνει της πείνας.
Δυστυχώς.

Ανώνυμος είπε...

Τζιαι γω διαφωνω μαζι σου ασερα

Andreas

Moonlight είπε...

Σωστοί...και στο θέμα "απενοχοποίησης" του θέματος, και στο θέμα "οι υποδομές του κράτους δεν λειτουργούν, άρα ας πάμε στο πλαν μπι", και στο θέμα "δεν σάζουνται τα πράματα έτσι, εν αλλού οι αλλαγές που χρειάζουνται". Αλλά έννα αφήσεις τον γείτονα σου, το θείο σου, το βαφτιστικό σου, τον συνάδελφο σου να πεινάσει άμα ξέρεις ότι εν του αξίζει τζιόλας; Όσο μπορούμε βοηθούμε, τζαι ελπίζουμε ότι έννα στήσουμε και το κράτος μαζί.

Δεσποσύνη, πιστεύκεις ότι έννα έδρωννεν το φτιν κανενού αν ετραγουδούσαν αλλού; Προτιμώ να εν ενωμένος ο κόσμος σε κάτι κοινό, τζαι απλά να απαιτούμε πάλε από κοινού (με άλλες ενέργειες) να σταθεί το κράτος αντάξιο του λαού που είμαστεν.

Άσερα επολλολόησα στο ποστ σου, αλλά ρε γμτ, εν θέλουμε να κάμουμε διάλογο; :S Σόρρυ για την κατάχρηση, έννα περιοριστώ.

Diasporos είπε...

Ο νούς σου πάει πολλά μακρά αδερφέ μου. Σε λλίο που εννα εν ούλλοι άποροι εννα το καταλάβουν τούτον που είπες. ΠΟΝΝΑ ΜΑΣ ΣΤΕΛΛΟΥΝ ΜΑΚΑΡΟΥΝΙΑ ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΜΑΣ ΟΙ ΕΥΡΩΠΕΟΙ.

Αντζιελοσιασμένη Μάγισσα είπε...

Εσυνακτήκαν 9-10-20 σιυλλιάες κόσμος τζιαι επήραν ξηράν τροφήν - που το πλεόνασμαν ή το υστέρημαν τους. Εδόθηκεν/ επαραχωρήθηκεν/ εδωρίστηκεν όπως θέλεις πέ το μέσω των κοινωνικών παντοπωλείων μια τσέντα πράματα σε κόσμον που έσιει ανάγκη.
Τον άλλο μήνα ήντα μπου εννά γινεί? Άλλη μια συναυλία? Εννά γίνουνται συναυλίες κάθε μήνα δηλαδή? Γιατί ο κόσμος που έσιει ανάγκην εν τζιαι λλιανίσκει ή σώζεται με μια τσέντα τρόφιμα.
Ποιοί λειτουργούν τα κοινωνικά παντοπωλεία? Οι μητροπόλεις τζιαι οι δήμοι. Εεεε, οι μητροπώλεις, αντί να κτίζουνε εκκλησιές είσιαμε τα βουνά με γρανίτες τζιαι χρυσά μανουάλια τζιαι πολυελαίους με σβαρόφσκι, γιατί εν κάμνει ταμείο υποτροφιών για να σπουδάζουν τα παιδκιά όσων έχουν ανάγκη. Οι δήμοι - που έτσι τζι' αλλιώς εν που τους φόρους των δημοτών τους που λειτουργούν - αντί για κοινωνικά παντοπωλεία γιατί εν αξιοποιούν τα σχολεία για να κάμνουν δραστηριότητες εις τα μωρά τα απογεύματα τζιαι τες αργίες που εν έχουν που να τα αφήκουν οι γονιοί τους?

Ποιά εν τα κριτήρια για να γίνει αποδεκτός κάποιος σε κοινωνικόν παντοπωλείο? Τζιαι τζιείνοι ούλλοι που απορρίπτουνται, παύουν να έχουν ανάγκην?

Την αλληλεγγύη την ο κόσμος δείχνει την κάθημέρα. Εν μπόρω να πιστέψω ότι τζιείνοι που επήαν στη συναυλία, ήταν η πρώτη φορά που εθέλαν να δείξουν αλληλεγγύην, ούτε τζιαι η τελευταία.

Τωρά αν θα δημιουργηθούν παράλληλες δομές που λαλεί η ππόστ που πάνω ένει ξέρω. Αν' νναιν όπως το ραδιομαραθώνιο ή όπως άλλους διάφορους, εν είμαι σίουρη αν θα τυγχάννουν της ίδιας αντιμετώπισης επειδή εννά έσιει πίσω μιαν πρώτην κυρία - όποια τζιαι να εν τούτη. Τζιείνες ούλλες που έν'νναιν "πρώτες", ένναιν κυρίες, επειδή έχουν ανάγκη?

Αλαβρός Ταξίαρχος είπε...

Συγγνώμη φίλε μου αλλά για πρώτη φορά βρίσκεις με αντίθετο. Κράτος ΕΝ ΕΣΙΕΙ. Πολλά απλα, κάμε ενα μινι-δημοψήφισμα τζαι ρώτα τους Κυπραίους να σου πούν την άποψη τους τζαι κατα ποσο (αν υπάρχει) το εμπιστέυκουνται. Ένεν χόμπι εν πόνος. Του Κυπραίου εν του αρέσκει να βλέπει τον άλλο να πονεί, να πεινά, να πεθανίσκει.

Αν ο παίχτης που ήταν μπροστά σου στο αεροπλάνο εν το δικό σου πρότυπο του Κυπραίου (που εν λεω, υπάρχει), εμένα το πρότυπο μου εν ο γέρος που εβούρησε να βάλει 50 ευρώ στο ταμείο αλλυλεγγυης τζαι τα κοπελλούθκια που εδώκαν cash της γιαγιάς που έν ηξερε να χρησιμοποιήσει ΑΤΜ.

Τα "μακαρονούθκια" εν ενας ελάχιστος τροπος να δείξουμε ΓΙΑ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ οτι μπορούμε να ενωθούμε. Μεν μας το χαλάσετε τζαι τούτο με το να γίνεστε κυνικοί. Είτε ονομαζεται αλληλεγγύη,λλιοψυσιά, τσαλαπάτημαν της αξιοπρέπειας η ακόμα τζαι τύψεις που εμέις ειμαστε καλα τζαι οι αλλοι οϊ, εγω βλέπω οτι ο ο σκοπός αγιάζει τα μέσα.

DROP 34 είπε...

Η μεγάλη πλειοψηφία των "χορτασμένων" που επήαν να "βοηθήσουν" τους νηστικούς, εν καλοταϊσμένοι λόγω αδικιών που εκάμασιν παλιόττερα εναντίον των ίδιων τούτων αθρώπων. Εν η γεναίκα του αφεντικού που επλουσίευκεν πάσ' τη ράσιην των μισταρκών του που εκάμναν ούλλην την δουλειάν, εν η γεναίκα του δικηγόρου που επούλησεν τον πελάτην του για λλίους ππαράες στην ασφαλιστικήν τζιαί αντί να τον βοηθήσει στο δικαστήριον να πιάει την αποζημίωσιν έθαψεν τον σαν είσιεν το δίκαιον, εν η κόρη του κτηματολόγου που τον επαράσυρεν πάνω στα περιουσιακά για να σάσει τον φίλον του τζιαί άρπαξε τζι' ο ίδιος το παξίσιην του, εν ο παπάς που τον εκάρφωσεν για άθεον κουμουνιστήν τζιαί έχασεν την θέσιν που εδιεκδίκαν στην κυβέρνησιν, εν η γεναίκα του αστυνομικού που έκατσεν του αστυνόμου τζι'έκλεισεν την υπόθεσιν που έφταιεν ο κλέφτης ο άντρας της, εν η κόρη του λογιστή που εκατάκλευκεν το κράτος για να σάσει τους πελάτες του . . . . . . .

Εγώ ξέρω ότι για να υπάρχουν άνθρωποι που είναι σε θέσιν να κάμουν ελεημοσύνες, πάει να πει ότι προηγουμένως εγινήκαν λεηλασίες νόμιμες τζιαί παράνομες. Τζιαί δεν είμαι σίγουρος γιατί τρέχουν να κάμουν τούτες τες ελεημοσύνες. Εν για να ικανοποιήσουν τον εγωισμόν τους, ή εν ενστικτώδης αυτοάμυνα για τα κεκτημένα τους; Διότι ο πεινασμένος έν τζιαί ξέρεις πάνω σε ποιόν εν μουντάρει για ν' αρπάξει κάτι να φάει. Πάντως η ελεημοσύνη εμέναν δεν μου ικανοποιά καθόλου το παράπονον μου. Βρίσκω δίκαιον του Ασέρα.

Ο ίδιος είπε...

Πάω στοίχημαν ότι μέσα σε τούν' τους ούλους τους ελεήμονες, περιόπτην θέσιν είσιεν τζιαί τζιείνη η απερίγραπτη Ιωάννα, που έφαεν την θέσιν του πιο άξιου αδρώπου μεσ' την Κύπρον να κατέχει τέθκιαν θέσιν, του Θεοπέμπτου, απλά τζιαί μόνον επειδή η "κυρία" εξατίμασεν μερικές φορές τον Χριστόφιαν.

Sike είπε...

απλά και μόνο χάριν των πρακτικών, να σημειώσω τη διαφωνία μου με το σχόλιο του DROP 34. Το βρίσκω άδικο τζιαι ισοπεδωτικό τζιαι δείγμα άγνοιας του όρου «υστέρημα, από το».

Ρητορική ερώτηση: δηλαδή εσύ, DROP 34, αν κρατάς μόνο 10 ευρώ πάνω σου τζιαι σε μιαν εφτομάν εννά ξαναπληρωθείς, έθθα γοράσεις μιαν φραντζιόλα 50 σεντ σε ένα μωρό που επανειλημμένα έρχεται στο σχολείο χωρίς σάντουιτς τζιαι θωρεί τους άλλους που τρώσιν τζιαι σιγοκλαίει. Επειδή έννεν προϊόν λεηλασίας τα 10 ευρώ σου, έθθα κάμεις ελεημοσύνη.

DROP 34 είπε...

Φίλε Sike δεν υποστηρίζω ότι εγώ είμαι σωστός. Απλά μέσα από την πείραν της ζωής είδα λλίον φως. Ναι θα την κάμω την "ελεημοσύνην". Μπορεί να την κάμω λλίον πιο διακριτικά για να μεν προσβάλω το μωρόν, αν τα καταφέρω. Διότι έχω την ισχυρήν πεποίθησιν ότι κάθε φοράν που "ελεείς" τον άλλον ταυτόχρονα εξεφτελίζεις τον τζιόλις τζιαί ικανοποιάς τζιαί έναν ερρωστημένον εγωισμόν σου (εγώ έτσι νιώθω). Μπορεί να του πέψω το σάντουιτσ με έναν άλλον μωρόν ή με έναν άλλον τρόπον αλλά να μεν δει τα σκατόμουτρα μου, για να μεν υποχρεωθεί (διάβαζε εξεφτελιστεί) απέναντι μου τζιαί για να μεν κάμει τζιαί παρασυρτώ να κορτώσω που εγωισμόν απέναντι που το μωρόν σαν να τζιαί λαλώ του πάρε κι' εσύ μικρόν φτωχόν παιδίν, άδε ίντα ωραίος είμαι; Δεν είμαι λογοτέχνης φίλε μου ούτε ρήτορας. Ελπίζω να εκατάλαβες τί προσπαθώ να πω τζιαί δεν τα πολλοκαταφέρνω. Αν δεν εκατάλαβες σόρρυ η δύναμη μου στο γραψίμιον ως δαμέ ένει.

Από την πείραν μου στην ζωήν, που "ελέησα" πολλούς τζιαί εισέπραξα μίσος, τζιαί για τζιείνον τον μίσος εγένουμουν σσιήλλος, μετά που πολλήν περίσκεψιν τζιαί συνομιλίαν με τον βαθύττερον εαυτόν μου, εκατάληξα στο συμπέρασμαν ότι ούλλοι είχασιν δίκαιον τζιαί εγώ άδικον. Είχαν ΟΥΛΛΟΙ δίκαιον που με εμισήσασιν επειδή τους "ελέησα". Διότι που την μιαν εβοήθουν τους τζιαί που την άλλην εξεφτέλιζα τους χωρίς να το καταλαβαίνω. Που τότες ότι κάμω, κάμνω το κρυφά. Πέρκει γλυτώσω. Αλλά ο κωλοεγωισμός μου πάλε φκαρισκιέται το. Έτσι έριξα το βάρος πάνω στην προσπάθειαν μου να αλλάξω τες συνθήκες παρά να συμβάλλω στη δημιουργίαν ανθρώπων που να χρήζουν ελεημοσύνης τζιαί να τους την κάμνω εγώ ο "ωραίος". Έγινα αριστερός.

Aceras Anthropophorum είπε...

έκατσα τζιαι εσχολίασα χωρίς καμιάν διάθεσην αντιπαράθεσης. Το browser αποφάσισεν να μπλογκάρει τζιαι έχασα όλον το κείμενον. Επειδή τα κείμενα που φκάιννουν που την καρκιάν δεν ηξαναφκαίννουν ούτε καν παρόμοια, αντίς για τζιούνούρκο σχόλιο σας κάμνω ένα δωράκι: το άρθρο του Παναγιώτη Σταυρινίδη

Έτο δαμαί

http://cyprusnews.eu/panagiotis-staurianidis/1071685-2013-04-03-20-46-58.html

Τζιαι αν βάλετε τούτο

http://cyprusnews.eu/panagiotis-staurianidis/

θα έβρετε τζιαι άλλα, ειδικά τζιείνα που αναφέρονται στην νεκκλησιά.

Sike είπε...

μήνυμαν ελήφθην DROP34

Τούτο που περιγράφεις εν όντως ο ορισμός της σωστής ελεημορύνης, εν τω κρυπτώ δηλαδή. Να μην γνωρίζει η δεξιά σου τι ποιεί η αριστερά σου. Κτλ.

«Αλλά ο κωλοεγωισμός μου πάλε φκαρισκιέται το» - Στη θέση σου δεν θα αυτομαστιγωνόμουν τόσο, αν και υψίστη αρετή η ταπεινοφροσύνη. «Φκαρισκιέσαι» που χαρίζεις ένα βούκκο ψωμί στον πεινασμένο τζι εν θα πονεί την τζοιλιάν του. Ενόσω βοηθάς εν τω κρυπτώ τζι εν σε θωρεί κανένας, φκαριστήθου το άφοα :)

Πώς αλλάζεις τες συνθήκες; Ενδιαφέρει με, μπορεί να είμαστε συνάδελφοι.



υ.γ. συγνώμη ασέρα που καταχρώμαι το ποστ σου για τες ηθικολογίες μου

DROP 34 είπε...

"Πώς αλλάζεις τες συνθήκες;"

Το ελάχιστον που πρέπει να γινεί, είναι η παροχή δωρεάν σίτισης, υγείας τζιαί παιδείας από το κράτος. Ας έχει ο άλλος εκατομμύρια, ας έχει αεροπλάνα. Όταν τζιαί ο τελευταίος άθρωπος πάνω στην γήν έχει τούτα τα τρία, το πιο πολλήν κακόν πάνω στη γη θα έχει εξαφανιστεί. Μα είναι αδύνατον; Γιατί πότε επροσπαθήσαμεν να το κάμουμεν τζιαί εστάθηκεν αδύνατον;

Αλλά επαρακάμαμεν το πράγματι. Εγώ δαμέ ετέλειωσα, ας πουν οι άλλοι τη γνώμην τους. Ελπίζω να μεν εκούρασα.

kyriakos είπε...

τζείνο το κείμενο για τες συγκοινωνίες καρτερούμεν το κόμα..

Unknown είπε...

Δε συμφωνώ Acera. Tα Restos du Coeur (www.restosducoeur.org/)εδώ και τριάντα χρόνια σχεδόν ταΐζουν φτωχούς και άστεγους με τρόφιμα που δωρίζονται από ιδιώτες και εταιρίες. Πού; Στη Γαλλία. Σε μια χώρα όπως τη Γαλλία όπου η κοινωνική πρόνοια, οι υποδομές και το κοινωνικό κράτος γενικά είναι 20-30 σκαλιά ανώτερα από την Κύπρο έχει χώρο για κοινωνική αλληλεγγύη και στην Κύπρο δεν έχει;;;;

Ανώνυμος είπε...

Η απαξίωση του Κοινωνικού Κράτους ήταν ο πρώτος στόχος της Θάτσερ (είπε της ο Φρήμαν) και τα κατάφερε μια χαρά αυτή και οι επίγονοι της που τον Μπλαιρ ώς τον Φούλη.

Ακου "Δεν έχω εμπιστοσύνη στο κράτος και τους φορείς του" ... Τουλάχιστον έσιεις εμπιστοσύνη στον Μιτσίδη τζιαι στον Δωρίδη.
Σαστίκαμε.

Συνεχίστε έτσι μικροαστάκια. Μια χαρά πάμε.

ΑΧΠ (το προνόμιο του φτωχού)

-----

Ανώνυμος είπε...

Αύριο που για χίλιους δκυό λόγους εν να ποκάτσει η "αλληλεγγύη" σου (αναφέρομαι σε όσους ήβραν την υπόθεση με τα μακαρονούθκια κουλ) γιατί ετράβησε την μικροαστική σου ελεημοσύνη κάποιος άλλος "ανώτερος" σκοπός (μπορεί να βάλουν τζιαι κανένα άιφονο βραβείο τζιόλης) εν να δώ εγώ ποιός εν να σάζει το φτωχό. Αφού στο μεταξύ το τμήμα ευημερίας έχει απαξιωθεί από εσέ και τους όμοιους σου. Αύριο που εν να πουλήσουν τους Οργ.Κρατικής Ωφελείας γιατί εν κηφήνες που δουλεύκουν τζημέσα, όπως σου αρέσκει να τους απαξιώνεις, εν να δώ πού εν να πάεις να σταθείς, ποιός εν να μειώνει το ρεύμα για να σταθεί η οικονομία, ποιός εν να δανείζει στο κράτος που τα πλεονάσματα του.

Ούτε Λαικά Παντοπωλεία, ούτε Ιατρεία των Φτωχών. Αλλά, περισσότερο κράτος, Εθνικό Σχέδιο Υγείας. Επίταξη τροφίμων και γιατρών ή φορολόγηση στα τρόφιμα πολυτελείας και στις αμοιβές των ιδιωτικών γιατρών 90%.

Αν με ρωτάς εμένα πάντως εν ούλλα πουκούυππισμα που θέλουσιν. Ολοι οι πόροι στο κράτος, άμεση κρατικοποίηση τους (ας ξεκινήσουμε που τζιείντα αεροδρόμια, κούρεμα τζιαμέ εν έσιει?) Λαικές επιτροπές για την διαχείρηση τους, Δυνατά Συνδικάτα, απόλυτη Κρατική Εξουσία.

Για ο Φτωχός για ο Πλούσιος. Τζιαι τους θκυό ο τόπος εν μπόρει να τους ταίσει.

ΑΧΠ

Ανώνυμος είπε...

Επίσκεψη στο Οίκημα «Προμηθέας» στη Λάρνακα όπου στεγάζεται το Σωματείο «ΜΑΝΑ» πραγματοποίησε σήμερα ο Γενικός Γραμματέας του ΑΚΕΛ Αντρος Κυπριανού, ο οποίος παρέδωσε τρόφιμα σε οικογένειες που έχουν ανάγκη από βοήθεια λόγω της οικονομικής κρίσης που μαστίζει την Κύπρο.
εε πε μας να δουμε!!!!!!!!!!!

Ανώνυμος είπε...

Ανώνυμε των 4:45, το να μεν καταλάβεις την διαφορά μεταξύ ταξικής αλληλεγγύης (το σωματείο ΜΑΝΑ) τζιαι φιλανθρωπίας του αστού (π.χ. εκκλησιαστικές επιτροπές, Φιλόπτωχος Αδελφότητα) δείχνει για ότ είσαι Λούμπεν για Αστός. Τζιαι στες 2 περιπτώσεις ... . Το ότι δεν εκατάλαβες ακόμα ότι δεν είναι θέμα αστικών πολιτικών κομμάτων αλλά θέμα Τάξης/Ταξικό δείχνει την αχαπαροσύνη σου.

Οσο για τον ΓΓ του ΑΚΕΛ δεν ξέρω τι ο ίδιος προσωπικά εκφράζει: ταξική αλληλεγγύη ή αστική φιλανθρωπία. Δικό του πρόβλημα.

Ξέρω σίουρα ότι μες το ΑΚΕΛ έχει πολλή κόσμο φτωχό που θα είναι ο πρώτος που θα την φάει λόγω της τελευταίας κρίσης του Καπιταλισμού ΚΑΙ της εγκληματικής νυν κυβέρνησης που συμπληρώνει την ατέλειωτη πλην πληρωμένη εκδούλευση που ανέλαβε για τον Καπιταλισμό από το 1974.

ΑΧΠ (το προνόμιο του φτωχού)