Τρίτη 6 Απριλίου 2010

Πράσινος καπιταλισμός τζιαι ρεπάνια μπλε.



Τους Εγγλέζους δεν τους εχώνεψα ποττέ. Που τον τζιαιρόν που άρκεψα να καταλάβω που τον κόσμον μου, εσσίσκιαζα τους κάθε πρωί την ώραν που επέρναν που τες βάσεις το λεωφορείον που μας έπαιρνεν σκολείο στη Σκάλα. Αν έχω ρατσισμόν μέσα μου σίουρα τζιει που φκαίννει σαν το φαρμάτζιν εν πας τους Εγγλέζους. Τζιαι άμαν λαλώ εγγλέζους, πιάννει το κολάνιν ούλες τες αγγλοσαξόνικες κουλτούρες. Που τους Καναδούς ως τους Αυστραλέζους, που τους Ιρλανδούς ως τους Σκωτσιέζους. Ακούω αγγλοσάξοναν να προφέρει την λέξη my money τζιαι φκάλλει σπυρούθκια ο κώλος μου.

Που αθθυμήθηκα τον ρατσισμό μου τωρά;

Την περασμένην εφτομάδαν είχα δκυό συναντήσεις. Η μια με έναν Κυπραίον δόχτοραν αγγλοσαξόνικης εκπαίδευσης, μάστρον κάπου στην κυβέρνησην, τζιαι η άλλη με έναν αγγλοσάξοναν διευθυντήν μιας τεχνικής υπηρεσίας κάπου στην Ελβετίαν. Τζιαι οι θκυο εφκάλαν μου με τον ίδιον στόμφον την ίδιαν φράσην, έχοντας την εντύπωσην μάλιστα ότι ήταν τζιαι ιεραποστόλοι του επιστημονικού ορθολογισμού.

Ο ένας λαλεί μου: «εν καλές οι ανανεώσιμες πηγές της ενέργειας αλλά πόσον τζιαιρόν θέλει να τες αποσβέσεις;»

Με τον άλλον εσυζητούσαμεν το μέλλον ενός κτηρίου 45΄000 τετραγωνικών μέτρων που εκτίστην το 70, του οποίου η όψη ππέφτει λουβούθκια που τα γερατεία τζιαι που καταναλώννει έναν καρατέλλον ενέργειαν. Είναι κατηγορίας G για να καταλάβετε, έναν σαράβαλλον που είναι για τα κτήρια αυτόν που είναι για τες λάμπες η λάμπα πυρακτώσεως, ή για τα αυτοκίνητα αυτόν που είναι έναν Zephyr του εξήντα. Εμιλούσαμεν για το κόστος ανακαίνισης των όψεων που λουβούν τζιαι του συστήματος αερισμού που αερίζει το κτήριο 12 φορές παραπάνω που μιαν κανονικήν σύγχρονην οικοδομήν.

— Θα ανακαινιστεί τωρά, 40 χρόνια μετά που την ημέραν που εκτίστην, είπα του. Την επόμενην φοράν που θα ανακαινιστεί σε 40 χρόνια, σύμφωνα με την γραφικήν παράστασην του Hubert, τα αποθέματα πετρελαίου στη γή θα είναι κάπου στο 60% των σημερινών αποθεμάτων. Θα ξοθκιάσετε 56 εκατομύρια, να μεν τα πετάξετε τζιαι να είναι το κτήριον παρωχημένον πριν την ώραν του...

Υπολόγισα του πόσην ενέργειαν θα εξοινονομίσει η θερμομόνωση του κτηρίου, τζιαι πόσην η μετατροπή του συστήματος αερισμού. Θα κάμουμεν 82% εξοικονόμησην με μιαν όπως πρέπει ανακαίνησην.

— Που τες δκυόμισι σσιλάες τόνους διοξύδιον του άνθρακα που ξερνά το κτήριον μες την ατμόσφαιραν σήμερα, θα γλυτώσουμεν τους δκυό σσιλιάες μετά την ανακαίνισην. Αν το υγροποιούσαμεν, τούτον ούλον το CO2 που εκπέμπεται στην ατμόσφαιραν για να θερμανθεί το κτήριον, θα έθελεν κάθε χρόνον πεηνταέναν φορτηγά των σαράντα τόνων να το ξηντιλίσουν. Τζιαι που να το πάρεις να το πετάξεις...

— Κκέλ ε λε τταν ντε ρεττοουρ (quel est le temps de retour, δηλαδή σε πόσα χρόνια θα πιάω τα λεφτά μου πίσω) λαλεί μου με την αγγλοσαξόνικην του προφοράν που τονίζει τα ττου τζιαι τα κκου τζιαι λαλεί όου αντις ου.

— Trois cent ans (300 γρόνια) είπα του με όλην την επιθετικότηταν που μπορώ να εκφράσω προς αγγλοσάξοναν. Θερμομονώννετε για να να φκάλετε ριάλλια, οξά γιατί εν ανάγγη;

Τουλάχιστον αυτός έβριξεν, διότι εκτός από αγγλοσάξονας, είναι τζιαι έξυπνος. Με τον αγγλοσάξοναν Κυπραίον (sic) που τα ξέρει ούλλα εσυζήτουν μιαν ώραν ώσπου τζιαι εβαρέθηκα τζιαι άφηκα τον στον κόσμον του με έναν «έ, εσείς ξέρετε καλλύττερα που οικονομία, εγώ εν τζιαι είμαι οικονομολόγος».

Αθθήμησεν μου τον εγγλέζον που με εσιόκκαρεν στο πρώτον ευρωπαϊκόν ερευνητικόν πρόγραμμαν για την εξοικονόμισην ενέργειας στο οποίον ελάμβανα μέρος προ δεκαετίας σαν νεαρός βοηθός. Ούλοι εσπάζαμεν τον νουν μας να μηχανευτούμεν ως που φτάννει η δύναμη μας να μεγιστοποιήσουμεν την απόδοσην των μέτρων εξοικονόμησης, τζιείνου, η μόνη του έννοια ήταν how much time to get his money back. Ήταν ο πρώτος με τον οποίον εμάλλωσα για τούτην την οικονομικίστικην λουβάνα.

Καλάν ρε γάρε. Θέλεις να υπολογίσεις πόσα χρόνια θα αποσβέσεις την επένδυσην σου. Παίρνεις οικολογικά μέτρα για να φκάλεις ριάλια; Οξά γιατί νιώθεις την ανάγκην να συμβάλεις στην μείωσην της ρύπανσης; Όταν αποφασίσεις να βάλεις μάρμαρον έσσω σου αντίς για κεραμικό, κάθεσαι να υπολογίσεις τον χρόνον απόσβεσης του; Όταν αποφασίζεις να κτίσεις 400 τετραγωνικά, αντίς για 150 που κανούν μιαν κανονικήν μικροαστικήν οικογένειαν να ζήσει καλά, κάθεσαι να υπολογίσεις χρόνον απόσβεσης; How much time to get your money back; οξά θέτεις την ερώτησην στο πουντζίν σου αν έχει τα λευτά για να πληρώσεις αυτόν που τραβά η ψυσιή σου;

Τζιαι άτε είσαι ππαραόπιστος αγγλοσάξονας που παίζει την μπακκίραν με τον πιστολόγκον. Άτε υπολόγισες τον χρόνον απόσβεσης. Με τι τιμήν του πετρελαίου θα τον υπολογίσεις;

Που την ημέραν που έκαμα τζιείνον τον καφκάν τζιαι έφαεν το Εγγλεζούιν κατάμουτρα ούλην μου την χολήν που εσύναξα τόσα χρόνια που στους αγγλοσάξονες σπαγγοραμμένους, η τιμή του πετρολάου επέρασεν που τα 250 φράγκα τα σσίλια λίτρα στα 1200. Το δασκαλεμένον της καπιταλιστικής οικονομίας εγγλεζούιν, του οποίου μόνον η λίρα βαρεί πας την πιλάντζαν της κρίσης, η τιμή που χρησιμοποίησε στον υπολογισμόν του εψήλωσεν κατά 4.8 φορές. Τζιαι μόνον 10 χρόνια επεράσαν που τότες. Όχι 40 που ζιει έναν κτήριον. Ακόμα τζιαι για τον ππαραόπιστον καπιτάλαν, ο υπολογισμός του ταχάτες επιστήμονα οικονομίζοντος μηχανικού (όπως λαλούμεν αρχιτεκτονίζων αρχιτέκτονας) έππεσεν 4.8 κέντρα τζιει που το κέντρον.

Μα δεν είναι βιώσιμες οι εναλλακτικές πηγές ενέργειας είπεν μου ο πασς οικονομίζων οικονομολόγος στη Λευκωσία. Καλάν ρε Κίλλη, ο πλανήτης εν βιώσιμος με τες συμβατικές; Η Κύπρος ολόκληρη εν βιώσιμη που εξαρτάται που τες πετρελαιοπηγές του κάθε τζιελλαπηά πρίγκηπα που τες κατέχει. Εν βιώσιμη που με απόφασην αριστερής κυβέρνησης ανεξαρτητοποιείται που τες καιρικές συνθήκες για να σιει νερόν για να εξαρτηθεί που έναν εξωτερικόν πόρον που έχει φυσικόν όριον οικονομικής εξάντλησεις 40 χρόνια; (Μπορεί να έχουμεν όριον φυσικής εξάντλησης του πετρελαίου 100 χρόνια, αλλά όταν τα αποθέματα ππέσουν κάτω που το 50%, ένας φυσικός πόρος γίνεται οικονομικά απρόσιτος, τζιαι όποιος δεν πιστεύκει ας μελετήσει την τιμήν του χαλκού σε σχέση με την κατάστασην των αποθεμάτων).

Όποιος αρωτά how much time to get his money back πον να θερμομονώσει το σπίτιν του, δείχνει ότι ακόμα δεν εκατάλαβεν σε ποιόν κόσμον ζιει. Οι πράσινοι ππαραόπιστοι πίννοντες νερόν στο όνομαν του καπιταλισμού, που έχουν το θράσος να θέλουν να δείξουν τζιαι πράσινον πνεύμαν φκάλλοντας τζιαι κκιάριν επιπλέον, αν θέλουν να έχει το πνεύμαν τζιαι κάποιαν ουσίαν, θα πρέπει να θκιαλέξουν. Ή θα επενδύουν για να φκάλουν λευτά να τα ξοθκιάσουν σε άλλα καταναλωτικά υλικά (δηλαδή πιάννω ρύπανση που την μιαν πούγκαν τζιαι βάλλω την στην άλλην), ή θα πληρώσουν ανάλογα με το πουντζίν τους την τιμήν της ρύπανσης, μειόννοντας την όσον τους επιτρέπει η οικονομική τους ευχαίρια.

Όποιος νομίζει σαν τον Ομπάμαν, σαν τον Σαρκοζίν τζιαι σαν τον Παπανδρέου ότι εν να αλλάξει τον καπιταλισμόν για να σώσει τον πλανήτην, πρέπει να ξέρει ότι η οικονομική απόσβεση των παραπάνω εναλλακτικών πηγών ενεργείας, όσον τζιαι των παραπάνω των επενδύσεων για εξοικονόμισην ενεργείας είναι πάνω που 100 χρόνια.

Ε και; Τι θα κάμουμεν; Θα πρέπει να κρούσουμεν μάνι-μάνι τα αποθέματα πετρολάου που διαθέτει η ανθρωπότητα για να ακριβώσει τζιαι να γινούν οι εναλλακτικές πηγές βιώσιμες έτσι ώστε να τις επιλέγει ελεύθερα ο ελεύθερος καταναλωτής για να σταματήσουμεν την ρύπανση; Να τρέξουμεν μια ώρα γληορήττερα προς την κατεύθυνσην που απευχόμαστεν για να μπορέσουμεν να την αποφύγουμεν; Δεν γίνεται να ακριβώσει η ενέργεια πριν να λείψει δια παντός ή πριν να γινεί η γη θερμοκήπιον;

Πράσινος καπιταλισμός δεν θα υπάρξει διότι άμαν το σύστημαν αξιών που καθορίζει την επιλογήν τζιαι την καταναλωτικήν συμπεριφοράν είναι το κέρδος τζιαι η μεγιστοποίηση του προσωπικού πλουτισμού, η πιλάντζα της επιλογής θα βαρεί πάντα προς την ρύπανση. Η ρύπανση είναι πιο φτηνή που την καθαριότηταν. Αν δεν ήταν, τότε ο καπιταλισμός θα ήταν ήδη πράσινος, δεν θα υπήρχαν ρίσκα από κλιματικές αλλαγές ή από εξάντλησην των μη ανανεώσιμων πρώτων υλών.

Ο καπιταλισμός θα πρασινίσει όταν οι επιλογές των ανθρώπων τζιαι των κοινωνιών θα αποφεύγουν την ρύπανσην τζιαι την αλόγιστην εξάντλησην των πηγών που ανοίκουν τζιαι σε άλλες γενιές. Σε έναν οικονομικόν πεδίον όπου οι συναλλαγές τζιαι η κατανάλωση καθορίζονται που την τιμήν που ορίζει ο ανταγωνισμός τζιαι το ισοζύγιον μεταξύ προσφοράς τζιαι ζήτησης, το πιο φτηνόν θα είναι πάντα αυτόν που ρυπαίνει παραπάνω. Η δε ολική ρύπανση δεν εξαρτάται μόνον που τον βαθμόν ρύπανσης που παράγει η διαδικασία παραγωγής ενός αγαθού. Εξαρτάται τζαι που τον ρυθμόν κατανάλωσης. Σε μιαν οικονομίαν που η ανάπτυξη είναι ο δείκτης ευρωστίας τζιαι η τιμή το κριτήριον επιλογής, πράσινες επιλογές θα υπάρχουν μόνον για το θεαθήναι.

Αν αλλάξουμεν τον δείχτην τζιαι στην θέσην της ποσοτικής ανάπτυξης της οικονομίας βάλουμεν την ποιοτικήν ωφέλεια τζιαι στην θέσην της τιμής βάλουμεν την ποιοτικήν αξία, δεν θα μιλούμεν πλέον για καπιταλισμόν. Ούτε τζιαι για σοσιαλισμό βέβαια. Ίσως μιλούμεν για το μέλλων οικονομικόν σύστημα που η φύση θα επιβάλει στους αθρώπους να φανταστούν.

Πράσινος καπιταλισμός, πράσινη αγορά, πράσινα άλογα τζιαι ρεπάνια πλε.

Μείνετε τζιειαμαί, ο ένας να πιωρώννει τα ριάλλια του να κρούζει πετρόλαον για να θερμαίνει το σπίτιν του σε μιάν χώραν όπου ο νήλιος λάμπει 300 μέρες τον χρόνον, τζιαι ο άλλος να πα να πετάξει 46 εκατομύρια για να κάμει το κτήριον που διαχειρίζεται όμορφον, συνεχίζοντας να παράγει 2’500 τόνους CO2 τον χρόνον μες την ατμόσφαιραν. One day you are goint to get your money back.

12 σχόλια:

ΚΛΕΙΔΑΡΙΘΜΟΣ είπε...

Διαβάζοντας την ανάρτηση θυμήθηκα το έργο “Total Recall” . Αν δεν κάνω λάθος έβλεπαν βίντεο πως ήταν η γη με δέντρα και ελάφια ... και έξω ξεραΐλα ... αντί να «διορθώσουμε» τούτο τον πλανήτη ήντα πιστεύκω εννα μετακομίσουμε σε άλλο...

ΚΥΠΡΟΛΕΩΝ είπε...

Acera, παρολο που συμφωνω μαζι σου για την αναγκη προστασια του περιβαλλοντος εν νομιζεις οτι ορισμενοι που πουλουν "πρασινες" υπηρεσιες τζιαι προϊντα προσπαθουν να εκμεταλευτουν τον κοσμο? Εγιω εν εκαταλαβα γιατι ουλλα τα πραματα που εν οικολογικα πρεπει ναν τζιαι εξωφρενικα ακριβα. Νομιζω ενα μερος των αυξημενων τιμων παει στο γεγονος οτι μας επιασαν στο μαϊτταπι τζιαι εκμεταλευκουνται τον κοσμο. Χωρις να βρεθει το οικονομικο μοντελο τα πραματα εν θα κινουνται προς την σωστη κατευθυνση.

Antonis είπε...

Τα πράματα που περιγράφεις νομίζω έχουν παραπάνω να κάμουν με την αθρώπινην φύσην παρά με με κουλτούρα, νοοτροπίαν, ορθολογισμόν, ή φιλοσοφίαν του καθενού. Τζαι εγώ εκνευρίζουμαι με τον κάθε μαλάκαν που μου το παίζει εκσυγχρονιστής τζαι ορθολογιστής που σε ό,τι έσιει να κάμει με μακροπρόσθεσμην επένδυσην που εν εσιει μετρήσιμα χαρακτηριστικά (τουλάχιστον με συμβατικές μεθόδους) νομίζει ότι βάλλει σε στη γωνιάν άμαν σου λαλεί "εν ωραία ούλλα τούτα, αλλά πόσον cost-effective ένει;" Το πλάσμαν πολλά δύσκολα εννά αλλάξει κάτι στη ζωήν του τζαι να επενδύσει σε κάτι που του φαίνεται αχρείαστον με μακροπρόθεσμην προοπτικήν εκτός αν κόψει τέλλεια μέσα, τζαι μάλιστα πολλά άσσυμα. Τζαι τζιαμαί εννα σιονόσει ριάλλια πέρα που τον οποιοδήποτε "ορθολογισμόν" που επικαλείτουν πριν. Ο κάθε γιατρός εννα σου το επιβεβαιώσει τούτον. Σε ό,τι αφορά τες "ορθολογιστικές" οικονομικές πολιτικές, εγώ έχω να δώκω έναν άλλον παράδειγμαν. Άμαν μετά το Δεύτερο Παγκόσμιον Πόλεμον η οικονομικές βοήθειες εσιονόνουνταν αλόιστα, το σχέδιον Μάρσιαλ επέτασσεν ριάλλια ποτζεί τζαι ποδά σε ολόκληρην την Ευρώπην (τα παραπάνω εκ των οποίων ετρώουνταν που τον κάθε κεντηκελένην), εκάμαν την Παγκόσμιαν Τράπεζαν τζαι το IMF που ελειτουργούσαν με πολλά διαφορετικόν τρόπον που το τωρά. Τότες κανένας εν εβρέθην να πει "εν ωραία ούλλα τούτα, αλλά πόσον cost-effective ένει;" Τζαι ο λόγος ήταν το ότι τότε η κοινωνικοοικονική αστάθεια στην Ευρώπην (τζαι αλλού) αθθύμιζεν τους τον κομμουνιστικόν κίνδυνο, οπότε ήταν έτοιμοι να σιονώσουν ριάλλα με κάθε κόστος, χωρίς να σκέφτουνται cost-effectiveness. Ριάλλια που σήμερα δεν τολμά κανένας να επενδύσει. Μόνον άμαν έσιεις μιαν προοπτικήν που φαντάζει καταστροφικήν (είτε εν μες τον νουν σου είτε όι) σιονώνεις τα ριάλλια. Τζαι πολλά φοούμαι ότι αν μεν υπάρχει η προοπτική της οικολογικής καταστροφής, εν θα σταματήσουμεν να σκεφτούμεν το πότε εννα αποσβεστεί η επένδυση.

the Idiot Mouflon είπε...

Ταξικός, οικολογικός διαχωρισμός;

http://mpoufles.blogspot.com/2010/04/blog-post_06.html

AND

http://theopemptou.blogspot.com/2010/04/blog-post.html

Ανώνυμος είπε...

Ωραίον θέμαν άνοιξες, που δεν μπορεί να τελειώσει με λλία σχόλια.

Πιστεύω είσαι λλίον μονόχνοτος: πολλά λλίοι πλεον σκέφτονται στην πράξην αν τζείνον που κάμνουν είναι σοσιαλιστικόν ή καπιταλιστικόν (εκτός ίσως που την κυβέρνησην μας σε κάποια θέματα – λόγω απειρίας).

Βάλλουν κάποιες αρχές, τζιαι μια είναι ας πούμεν η ενίσχυση των εναλλακτικών μορφών ενέργειας, τζιαι μετά αναλόγως του πόσον καλοί μάνατζερς είναι, καταφέρνουν ή όχι να πετύχουν κάποια πράματα.

Το κλειδί για ανθρώπους όπως τον Ομπάμα, τον Σαρκοζί, και ίσως τον ΓΑΠ, είναι η διαχείριση, όχι ο ιδεολογικός θρίαμβος.

Ακόμα τζιαι στην Κύπρον, πράματα που ελαλούσαν οι περιβαλλοντιστές πριν 20 χρόνια, αρχίζουν να πιάνουν τόπο (σιγά – σιγά, πολλά σιγά!), τζιαι αν δεν είχαμεν το μεγάλον άλλοθι, θα ήταν καλύτερα τα πράματα.

Αυτόν που λες πως η φύση, ή η διαθεσιμότητα των πόρων θα είναι εκείνη που θα καθορίσει το επόμενο οικονομικό σύστημα διαχείρισης είναι ίσως το πιο σοφό.

Μήπως και τα άλλα συστήματα δεν καθορίστηκαν που τες εκάστοτε συνθήκες;

firfiris είπε...

Εγώ ανησυχώ για τον περιβαλλοντικόν φασισμόν ο οποίος υφέρπει με αυξητική τάσην τις μέρες μας από την επιστημόνικήν κοινότητα, και μάλιστα σε σημείον που να παραποιούν στοιχεία για να αποδείξουν ότι ο πλανήτης υπερθερμαίνεται!!! Επιστήμονες που διαμορφώνουν στοιχεία για να συμφωνούν μες τις θεωρίες τους και όχι το αντίθετο. Οι περιβαλλοντολόγοι (οι ίδιοι που την δεκαετία του 70 ανησυχούσαν για την παγκόσμια ψύξη!!!!) αμέσως έχουν δίκαιο ενώ οι υπόλοιποι εν σκληροί καπιταλιστές που εβαλθήκαν να καταστρέψουντ τον πλανήτη.

Με το ίδιο σκεπτικό αγαπητέ Ασέρα, γιατί να μεν κυκλοφορούμεν ούλλοι με ηλεκτρικό αυτοκίνητο; Τί κάμνει την δική σου ηθική τζιαι αντίληψη για το τί εστί 'όφελος' (περιβαλλοντικό, οικονομικό, ηθικό) που την άποψη του εγγλέζου ο οποίος το βλέπει αυστηρά χρηματικά; Κυκλοφοράς με ηλεκτρονικό αυτοκίνητο εσύ; Θα είχες απαίτηση να το κάνουμε όλοι μας, αφού είναι ξεκάθαρα πιο περιβαλλοντικό!
Γιατί να μεν αναγκάσουμε τις Αφρικανικές χώρες να ζούν σε ακόμη περισσότερη εξαθλίωση βάζοντας τες να χρησιμοποιήσουν ακριβότερες και πιο περιβαλλοντικές μορφές παραγωγής ενέργειας από τον άνθρακα και το πετρέλαιο;

Ας πούμεν ότι επεράστηκεν νομοθεσία για όλα τα σπίτια να είναι ενεργειακά αποδοτικά. Θα πιάσουμεν τζιαι τον φτωχόν τον πρόσφυγαν που την Ανθούπολην να τον αναγκάσουμεν να βάλει φωτοβολταϊκά; Θα πιάμεν την στετέν την σιηράτη που τες Γερακίες να βάλει double glazing παράθυρα γιατί έτσι νομίζουμεν εμείς οι περιβαλλοντιστές; Τζιαι αν θα τα επιδοτήσουμεν τούτα ούλλα πόθθεν εννά έβρουμεν λεφτά ; Που πια αναπτυξιακά προγράμματα να κόψουμεν;

Στην δική σου περίπτωση καλέ μου φίλε, έγινες μάρτυρας κακών πρακτικών τζιαι κινήτρων. Ο άνθρωπος της ιστορίας σου απλά έβλεπεν το όφελος του το προσωπικό το οποίο καθορίζει ο ίδιος όπως θέλει. Ακριβώς όπως κάμνεις τζι εσύ.

Συνήθως συμφωνώ μαζί σου, αλλά όϊ σήμερα.

Aceras Anthropophorum είπε...

@Κλειδάριθμε δεν έιμαι καταστροφιστής. Δεν πιστέφκω ότι πάμε προς την καταστροφή. Νομίζω ότι πάμε προς καλλύττερη ζωή. Δεν πιστεύω ότι είναι ο φόβος του κακού που θα οδηγήσει τον άνθρωπο προς το αγαθό. Απλά θωρώ μή συνοχή στα θέλω μας, ατομικά τζιαι συλλογικά, σε σχέση με την αντικειμενική πραγματικότητα τζιαι τες ουσιαστικές ανάγκες.

@Κυπρολέοντα δεν είναι μόνο πράσινους κλέφτες που έχει. Άνοιξε τα μμάθκια σου να γοράζεις που τους έντιμους. Όταν γοράζεις τσαντάκι Louis-Vuiton τζιαι σόβρακο Kalvin Klein τι πληρώνεις; Να ξεχωρίζουμε την κλεψιά της IN πράσινης αγοράς που το αντικειμενικό κόστος μιας δουλειάς. Ο άλλος στο προηγούμενο μου ποστ πουλεί αέρα στη Στασικράτους τζιαι δεν είναι πράσινος... Ότι εν ακριβό από κλεψιά, αννοίεις τα μμάθκια σου τζιαι πιάννεις προσφορά που παραπάνω που ένα. Ότι εν ακριβό διότι κουστίζει, θωρείς αν έχει υπαλλακτική λύση της ίδιας περιβαλλοντικής ποιότητας, τζιαι μετά αποφασίζεις αν θέλεις να το πληρώσεις.

@Αντώνη, με την αναφορά στο Marechal Plan έπιασες την ιδέα. Αν το βάλουμε σε εθνική βάση για παράδειγμα, η απεξάρτηση της Κύπρου που το πετρέλαιο είναι μια ανάγκη που πρέπει να δουλευτεί που την κυβέρνηση τζιαι που τη βουλή με τον ίδιο τρόπο που αντικρύσαν την ανάγκη να συνδεθεί η Πάφος με την Λεμεσό με αυτοκινητόδρομο.

@Mouflon ο ταξικό διαχωρισμός υπάρχει έτσι τζιαι αλλιώς τζιαι όλα τα μέτρα που λαμβάνονται, είτε εν για την οικολογία, είται για το δημοσιονομικό νοικοτζύρεμα, ο αδύνατος θα συνεχίσει να χάννει. Έτσι εν ο καπιταλισμός. Από την άλλην όμως, δεν μπορεί να καταστρέφεις την γήν αλόγιστα για να την μοιράσεις στην στετέν του Φιρφιρή που τες Γερατζιές. Άσε δεν που η στετέ του Φιρφιρή δεν το εζήτησεν, τζιαι αν συγκρίνεις τι ρύπανση φκάλλει αυτή η γεναίκα σε σχέσην με αυτήν που φκάλλει ο άγγονας της, θα δεις ότι δεν είναι αυτή που κάμνει το κοινωνικόν πρόβλημα της εξάντλησης των φυσικών μή ανανεώσιμων πόρων τζιαι της υπερ-ρύπανσης του περιβάλλοντος.

@Firfiri το άρθρον εγράφτην για να τοποθετηθεί ακριβώς στην αντίθετην κατεύθυνση προς την δική σου τοποθέτηση. Ο πράσινος φασισμός έχει αντίβαρον τον φασισμόν της αγοράς τζιαι δεν είναι το θέμαν. Το θέμαν επίσεις δεν είναι η στετέ σου στες Γερατζιές ή ο αξαθλιομένος στην Αφρικήν. Αυτοί δεν βαρούν τίποτε πάνω στον πλανήτη. Ένας Αμερικάνος της μεσαίας τάξης βαρεί περιβαλλοντικά μεταξύ 10 τζιαι 100 φορές παραπάνω που την στετέ σου τη σιηράτη. Για τα θέλω φίλε μου Φιρφίριε, υπάρχουν τα ατομικά, υπάρχουν τζιαι τα συλλογικά. Τα ατομικά περιορίζονται που νόμους, τους οποίους συζητούμε συλλογικά τζιαι συναποφασίζουμε με βάση την δημοκρατία. Όπως δεν μπορώ να πα να γαμήσω ή να πάω να σκοτώσω όποιον μου πεί το θέλω μου δεν μπορώ να ξημαρίζω τον δημόσιο ή τον ζωτικό χώρο τους άλλους όσο μου γουστάρει. Όταν η ατομική σου επιλογή έχει επίπτωση πάνω στον συνάνθρωπο σου, πάνω στο χωρκό σου, πάνω στη χώρα σου, πάνω στον πλανήτη, η ελευθερία σου εξαρτάται από κανόνες που αποφασίζει δημοκρατικά το κοινωνικό σύνολο. Η ιστορία της μεγιστοποίησης της συλλογικής ευτυχίας σαν άρθροισμαν των optimum ατομικών επιλογών είναι ακριβώς μια παρωχημένη ληγμένη λουβάνα που ορίζει τον "ορθολογισμό" αυτών που με ενευριάσαν τζιαι στην οποία εσύ άφτεις τζιαιρί. Πον να ρτεις στην Ελβετία, να βρεθούμε να σου δώκω έναν οικολογικό να της άψεις :))

@Στροβολιώτη το ζήτημαν που έθεσα δεν είναι ο θρίαμβος ή η πτώση μιας ιδιολογίας. Το ζήτημαν είναι οι επιπτώσεις από αποφάσεις που βασίζονται σε έναν ξοφλιμένο τζιαι παρωχημένο σύστημα αξιών που δεν συνάνει με την κατάσταση των αποθεμάτων μη ανανεώσιμων πηγών ενεργείας τζιαι την κατάσταση της ρύπανσης του πλανήτη.

@Τζιαι Φιρφιρή μου, εγώ δεν θέλω να επιβάλω σε κανένα τίποτε. Α θέλει ο κόσμος να ζιεί μες τη βρώμα τζιαι την ρύπανση, αν θέλει να ξηντηλίσει τα πάντα τζιαι να μεν αφήκει τίποτε για τες επόμενες γεναιές, το ηθικόν πρόβλημαν εν δικόν του. Εγώ ατομικά τζιαι τα παιθκιά μου, κάπου θα έβρουμεν μιαν γονιάν καθαρήν να ζήσουμεν γλυτζιά την ζωήν μας.

Pak είπε...

Acera, εγιώ είμαι μιτά σου.. Κάποια πράματα τα οποιά εν φώς φανάρι, εγω βαρκούμαι να τα συζητώ. Το ότι ο πλανήτης πάει να τα παίξει (μάλλον να τον παίξουμε) εν ηλίου φαεινότερον. Τζιαι αν τα παίξει με για καπιταλισμόν εννα μείνει τόπος, με για σοσιαλισμό, με για πράσινους με για ππέρπολ..

Τωρά όσον αφορά τα υπόλοιπα λεγόμενα, άμαν κάποιος θέλει να δικαιολογήσει τζιείνα που κάμνει τζιαι να τους προσδώσει ιδεολογικό τζιαι ηθικό υπόβαθρο μπορεί να το κάμει άνετα. Κάτι τέθκιο ήθελα να πώ τζιαι δαμέ

http://pak-theblogofpak.blogspot.com/2008/05/blog-post.html

Αμά θέλεις να αποδείξεις ότι το άσπρο εν μαύρο, μπορείς να το κάμεις, να γράψεις τζιαι άρθρο με πάμπολλες αναφορές μάλιστα τζιαι να σου το δημοσιευσουν τζιαι σε έγκριτο επιστημονικό περιοδικό.

Οπόταν, παρετάτε τες φλυαρίες τζιαι σβήστε καμια πρίζα.

Άτε κανεί να γράφω, σβήνω το... οικονομία..

Aurora είπε...

Με έκανες να σκεφτώ, ευχαριστώ.
Ωραία τα λες, συμφωνώ.
Αλλά ο άνθρωπος, ως ον, είναι πολύ μαλάκας. Το αποδεικνύει και η Ιστορία. Εννοώ ότι γενικά είναι πλέον τόσο βαθιά μέσα μας η τάση της αρπαχτής, ποτέ δεν σκεφτόμαστε μακροπρόθεσμα.
Συμφωνώ λοιπόν με τον Antonis που λέει: «Τζαι πολλά φοούμαι ότι αν μεν υπάρχει η προοπτική της οικολογικής καταστροφής, εν θα σταματήσουμεν να σκεφτούμεν το πότε εννα αποσβεστεί η επένδυση.»
Έτσι είναι η ανθρώπινη φύση. Αν δεν φτάσει στα πρόθυρα της καταστροφής παίζει πελλόν. Και έχει και την άλλη τάση: «Τι θα αλλάξει αν κάμω εγώ οικονομία; Γιατί οι άλλοι κάμνουν;».

Oyld Nick είπε...

Φάε σκατά ρε άρρωστε. Μου φωνασκείς κιόλα για μέλλοντα. Με το 'να ποδάρι στο λάκκο.

Νεκροζώντανε.

Aceras Anthropophorum είπε...

ενδιαφέρουσα αντίδραση. ιδίως αν είσαι ενήληκας

Aurora είπε...

Χα χαχα!! Έλεος. Νόμιζα ότι γνωρίζεστε...