Άτε, πριν να πάω να ππέσω να σας βάλω έναν πετσεττάκιν. Κάμετε τσίλ πάνω να το πλώσετε πάνω στην οθόνη σας. Πάρτε το σαν συγνώμη για ούλλα τα σεντόνια στα οποία σας υπέβαλα μέχρι σήμμερα.
Τρίτη 2 Ιουνίου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
8 σχόλια:
Μα έντα καλλιτεχνικό φκιορούιν εν τούτο, ούλλο χαμόγελο τζιαι λεπτότητα?
Μόνο στες άλπεις έσιει τοσον ευγενικά αγριολούλλουδα.
«κάμετε τσιλ» αααααχαχχαχαχαχαχααχ!!! - αφήνεις με να το λαλώ;
panemorfo! euxaristoume!
Εν πολλά όμορφο σαν να τζιαι απλώνει τα σιερούθκια του προς το μέρος μας.
Μετά το τσίλ εν ακόμα πιο όμορφο. Εν τέλειον. Ευχαριστούμεν που τα βάθη της καρκιάς μας. Αν έσιει τζια μυρωθκιάν πρέπει να είναι θεός.
Σιαιρετούμεν,
Διάσπορε εγύρισα τον κόσμον ούλλον τζιαι τα φκιόρα τ΄άγρια βρίσκω τα παντού αριστουργήματα της πλάσης. Πρέπει όμως να αλλάξεις διάστασην για να τα συγκόψεις. Ο φακός ο μάκρο βοηθά πολλά. Τουλάχιστον για την αρκήν.
Κλικ φαίνεσται μου πολλά αγγλοσαξονιά. Τσιλ έσιει χάζιν. Τζιαι βεβαίως μπορείς να το χρησημοποιείς sike.
Ιων δεν έσιυψα να το μυριστώ αλλά εν έναν τεράστιον σκιάδιον περίπου 10 πόντους διάμετρον όπου είχεν καμιάν δεκαπενταρκάν έντομα που εκάμναν ζέφκιν με τους χυμούς.
Ασερα τί θα έλεες για "τσίλλαρε?
ουάου
πρίττι
λεπτομέρεια
Δημοσίευση σχολίου