Ξορισμένον τζιαι ζίλικουρτιν

Που ν'αννοίξει το μνήμαν σου

Που να λύσεις σαν το τζιερίν

Που να φκάλεις ζίλικουρτιν

Που να ΄σιεις τες κατάρες μου τζιαι τες καταρασιές μου

Που να φκούν οι κίττοι σου

Που να δεις τ΄αγγελούθκια

Που να καείς τζιαι ν΄άψεις

Που να κάτσιει γή πουπάνω σου τζιαι γιώ πουπανωθκιόν σου

Που να κορατζίσει η πέτσα σου

Που να λύσεις τζιαι να στάξεις

Που να μαυρίσει τ΄όνομαν σου

Που να μείνεις γέρημος τζιαι σκοτεινός

Που να μεν λύσεις

Που να ξερνάς καούρους (να πάθεις επιληψία)

Που να πιαστούν οι κωλοταυρίτες σου

Που να σε πάρει το ρέμαν του γιαλού

Που να σε νεκροφιλήσω

Που να σε μαυροσιυλλόϋρεύκουν

Που να σε φάει η βλαγκάρα

Που να σε φαν οι ατοί

Που να σου βάλουν οι μούγιες μπάσματα τζιαι οι γιατροί φυτίλλια

Που να στραωθείς τζιαι να σε τραβούν με το ράμμαν

Που να βκάλεις ξορισμένον

Που να σε δώ δεσπότην

Που να σε δω λέπρην

Που να σε πέρνουν πας το ξυλοκρέβατον

Που να φας την φάουσαν τζιαι την μύλλα σου

Που να ΄ρτουν τα χαπάρκα σου

Που να όψεσαι

Που να ξηλειφτεί η ράτσα σου

Που να σε πάρουν οι τέσσερις

Που σε φάν οι σιύλλοι

Που να κρούσει το σπίτι σου

Που να ψοφήσεις τζιαι να μεν ηβρεθεί χώμαν να σε σιεπάσουν

Που τον θυσαυρόν της Κυπριακής διαλέκτου του Δρ Γιαγκουλλή.

Ξέρεται πολλές γλώσσες που να έχουν έτσι πλούσιαν εκφραστικήν πανοπλίαν για να ξεράσει κάποιος το μίσος του για κάποιον; Σας προσκαλώ να ξαναεπισκευτήτε την θεωρία του Φρόυντ για το ταμπού της αφαίρεσης της ζωής του άλλου υπό το φως  τζιαι αυτής της συλλογής κατάρων. Σας προσκαλώ επίσης μετά που θα θκιαβάσετε την λίστα, να ξανασκεφτήτε την στάση μας σαν λαός προς τους άλλους λαούς, ιδίως προς αυτούς που μέρος τους έκαμεν κακό στον κυπριακόν λαό. Τζιαι την συμπεριφοράν μας σαν οργανωμένα σύνολα το έναν προς το άλλον.

Δεν είμαστιν λαός. Είμαστιν φάουσες.

Άτε να μέν σύρω τζιαι γω καμιάν κατάρα τωρά "που να ξεράνει η βί... σας", διότι μάλλον μόνον έτσι εν να γλυτώσει τουτος ο τόπος που το μίσος τζιαι τες κατάρες.