Μπαίνουμε στη ύστερην εποχήν του πετρελαίου

Αυτήν την φοράν δεν έγραψα παραμύθιν από τον φανταστικόν κόσμον. Έγραψα εφιάλτην από τον πραγματικόν. 1550 λέξεις, 8-10 λεπτά δκιάβασμαν.

Το πρώτον ημίχρονον ετέλεισεν. Σύφφωνα με τες προβλέψεις των πιο έγκυρων επιστημόνων (Incopera 2006) η αθρωπότητα θα έσιει ξικοκκονίσει τα μισά αποθέματα πετρολάου κάπου μεταξύ 2009 τζαι 2019. Το πρώτον ημίχρονον ήταν τζείνον του πετρολάου του τρεξιμιού, του φα τζαι πέταξε, την ενέργειας της μούχτιν. Το δεύτερον εν ιξέρουμεν ακριβώς ίνταλοϊς εν να ΄ναι. Κάτι όμως ξέρουμεν.

Οι παίχτες εν ακόμα στην προθέρμασην: δκυό πολέμοι στον Περσικόν Κόλπον, ένας στο Αφχανιστάν, σφυρηλάτηση του Νοτίου Λιβάνου με τες πόμπες, απειλές προς την Περσίαν τζαι την Συρίαν...



Το μισόν πετρόλαον έκρουσαν το βασικά οι Αμερικάνοι τζαι οι Ευρωπαίοι. Για το υπόλοιπον επροστεθήκαν τζαι άλλοι μνηστήρες. Η Κίνα, η Ινδία, έχουν τεράστιες ανάγκες για την καλπάζουσαν οικονομικήν τους ανάπτυξην. Ο ρυθμός κατανάλωσης ούλον πάνω πάει, τζαι στες ανεπτυγμένες τζαι στες αναπτυσσόμενες περιοχές του πλανήτη. Συμπεραίνουμεν πάντως που τούτον ότι το δεύτερον ημίχρονον εν να πιο σύντομον. Το πρώτον ετράβησεν που το 1920 ώς το ... άτε χαρίζουμε για να μεν πει κανένας ότι καταστροφολογούμεν, ως το 2019. Το δεύτερον;

Κατά την ένερξην τούτης της νέας εποχής, η αθρωπότητα εν ιξέρει κόμα με ίντα ΄ν που ΄ν να αντικαταστήσει το πετρόλαον πον να λείψει. Όταν οι επιστήμονες εκάμαν την πρώτην πόμπαν υδρογόνου (που να μείνει μαύρη τζαι γέρημη) ελαλούσαν ότι σε 30 γρόνια εν να καταφέρουν να ελέξουν την πυρηνικήν αντίδρασην τζαι η παραγωγή ενέργειας που την σύντηξην των πυρήνων του υδρογόνου θα εγίνετουν πραγματικότητα. Ο άθρωπος θα έμοιαζεν του θεού που έκαμεν τον νήλιον. Κάθε χώρα ήταν να σιει έναν νηλιούδιν ελεγχόμενον να της διά ενέργειαν όσην τραβήσει η ψυσιή των αθρώπων που την κατοικούν.

Πρίν 15 γρόνια, όντας φρέσκος ερευνητής της ενέργειας του νήλιου (του φυσικού όι του ανθρωπογενούς), επισκέφτηκα το πυρηνικόν κύκλοτρον του Πολυτεχνείου της Λοζάννης (όι της Κοζάνης). Οι παλιοί είπαν μου ότε πρέπει να περιμένουμεν 30-40 γρόνια ως που να περάσουμεν που το πείραμαν σε πραγματικόν πυρηνικόν σταθμόν τζαι να έχουμεν άπλετην ενέργειαν να κρούσουμεν τζαι να πετάξουμεν. Φέτη, με την εχτόξευσην της τιμής του βαρελιού στα 80 δολάρια, ήδη παλιά καραβάνα στην έρευναν, επισκέφτηκα πάλε το πειραματικόν κύκλοτρον. Οι νέοι πυρηνικοί επιστήμονες που χειρίζουνται το κόσμημαν της Ελβετικής έρευνας είπαν μου τωρά ότι πρέπει να καρτερούμεν άλλα 40-50 χρόνια για να δαμάσουμεν την πυρηνικήν σύντηξην. Τζαι αν την δαμάσουμεν. Υπο την προϋπόθεσην μάλιστα ότι οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις θα περάσουν εις το ταμείον τζαι θα πληρώσουν τα δισεκατομμύρια για να κάμουν το ITER (πυρηνικόν ερευνητικόν κέντρον) στην νότιαν Γαλλίαν. Ζήσε Μάη μου να φάς τριφύλλιν. Όσον δε για τους συμβατικούς πυρηνικούς, εκτός που το αν κρεπάρει κανένας εν να πάθουμεν σιειρόττερα που το Τσιέρνομπιλ, υπάρχει τζαι το πρόβλημαν πού να βάλουμε τα άπλητα τους που κάμνουν τουλάχιστον 500-1000 χρόνια για να μπορέσει να τους κοντέψει πλάσμαν για χτήνόν. Τα δε αποθέματα ουρανίου έχουν τζαι τζείνα ημερομηνίαν λήξης, συντομόττερην μάλιστα που τζείνην του πετρολάου.

Μόνη εναλλαχτική συμβατική πηγή λοιπόν μεινίσκει το κάρβουνον. Έχουμεν κάρβουνον για καμιάν δκιακοσιάν χρόνια. Έλα όμως που κρούζοντας το πετρόλαον εκάμαμεν την υφήλιον θερμοκήπιον τζαι αν της βάλουμε τζαι άλλον διοξείδιον του άνθρακα εν να ψοφήσουμεν ούλοι σαν τους καραόλους μες την μαείρισσαν με το νερόν το γλιόν που τείνει να χογλάσει! (όποιος έσιει αμφιβολίαν για τες κλιματικές αλλαγές ας δει το έργον του Al Gore).



Την πρώτην περίοδον του δευτέρου ημιχρόνου της εποχής του πετρολάου θα την περάσουμεν όι μόνον με την αγωνίαν της μή εξεύρεσης υποκατάστατου, όι μόνον με τον φόβον να πνιούμεν μες τα απόβλητα αέρια μας, αλλά τζαι με την ανησυχίαν που δημιουργά η καλπάζουσα ζήτηση σε περίοδον μείωσης της παραγωγής. Αυτή η ανησυχία εν πολλά επικίνδυνον πράμαν για την ανθρωπότηταν. Ο ανταγωνισμός για το ποιος θα κυριαρχήσει πάνω στα κοιτάσματα ολοέναν θα δυναμώνει τζαι είναι αδύνατον να προβλέψουμεν που μπορεί να οδηγήσει. Η ενεργειακή ανασφάλεια δεν εν καλόν πράμαν, ούτε για την πολιτικήν, ούτε για την οικονομικήν παγκόσμιαν σταθερότηταν. Η επιθετική διάθεση μεταξύν των αθρώπων τζαι μεταξύν των εθνών ούτε πέφτει που τον ουρανόν, ούτε τζαι αποτέλεσμαν του τυχαίου είναι. Η όξυνση της ενεργειακής σπανιότητας χωρίς προοπτικήν υποκατάστατου του πετρολάου εν πολλά επικίνδυνον υλικόν υπόβαθρον της επιθετικότητας, ακόμα τζαι της αγριότητας. Εγώ πάντως μετά που θκιό παγκοσμίους πολέμους, μετά που τες σφαές των Τούτσι τζαι των Ούττου, μετά που τζείνα που εκάμαν οι Τούρτζοι έσσω μας, μετά που τζείνα που εκάμαν οι δικοί μας μες τους τουρκομαχαλλάες τζαι φκαίννουν τωρά στην φόρα, του αθρώπινου είδους δεν του έχω εμπιστοσύνην σχετικά με την ικανότηταν του να καταστρέψει. Μεν του δώκεις αφορμήν. Τζαι αυτή η πρωτοφανούσιμη σπάνη των ενεργειακών πόρων τζαι το κλίμαν που δημιουργείται εν μου αρέσκει καθόλου.

Μια βασική διαφορά μεταξύ πρώτου τζαι δευτέρου ημιχρόνου είναι ότι κατα την διάρκειαν του πρώτου εν εξέραμεν πόσον εν να κρατήσει. Κατα την διάρκειαν του δευτέρου μπορούμεν να προβλέψουμεν με σχετικήν ακρίβειαν το τέλος. Άπαξ τζαι η κούρβα της παραγωγής εκατσούνωσεν προς τα κάτω, ο αμερικάνος γεωφυσικος Hubert ήβρεν που το 1956 την μαθηματικήν συνάρτησην που προβλέπει το τι μέλλει γενέσθαι (βλέπε την πρώτην γραφικήν παράστασην). Που το 56 ο Hubert είπεν ότι το αμερικάνικον pic oil (όπως λαλούν το σημείον καμπής όπου η παραγωγή φτάνει το μέγιστον τζαι αρκεύκει να λλιανίσκει) θα ελάμβανεν χώραν το 1970. Κανένας εν του άκουσεν τζαι εφκάλλαν τον πελλόν. Τωρά η γραφική παράσταση του Hubert μας περιγράφει με μεγάλην αρκίβειαν το τι γίνεται τζαι το τι θα γινεί προσεχώς. Η λογική λοπόν του «ας περάσουμεν τωρά τζαι μετά βλέπουμεν» εμπόρεσεν να ποτζοιμίσει τον κόσμον στο πρώτον ημίχρονον, στο δεύτερον ημίχρονον όμως δεν ιστέκει. Ούτε τζαι θα μπορεί κανένας να πει πιον έναν αόριστον «μετά». Το μετά εν ποσπασμένον.

Τωρά θα λέμεν «σε 45, 35, 25, 15 χρόνια» Η διαφορά μεταξύ το «μετά» τζαι του «σε 25 χρόνια» είναι μεγάλη τζαι φορτισμένη με βαρετές ηθικές επιπτώσεις. Τζείνους που ΄ν να ζήσουν μετά μπορεί τζαι να μεν τους ιγνωρίσουμεν ποττέ μας. Άλλωστε έχουν τζαιρόν να λαχτίσουν τον κώλον τους να εύρουν υποκατάστατον των ενεργειακών πόρων που αποτελούν την βάσην του σημερινού πολιτισμού. Με τζείνους όμως πον να ζήσουν σε 45, 35, 25 γρόνια ζιούμεν μιτά τους. Εν τα πλάσματα που αγαπήσαμεν παραπάνω στον κόσμον. Τζαι υποκατάστατον του πετρολάου που κρούζουμεν αλοάρκαστα για να πάμεν βολτίσταν δεν τους αφήνουμεν. Τζαι τα μωρά μας θα το χρειάζουνται το μαυρογέρημον για να παν δουλειάν, όχι για βολτίτσαν τζαι καπάρτισμαν. Η δική μας γενιά θα πρέπει κατά το δεύτερον ημίχρονον της ύστερης εποχής του υδρογονάνθρακα να αντέξει τες ερινύες της αρπαγής τζαι της αλοάρκαστης σπατάλης του μεριδίου των παιθκιών μας.

Οι ηθικές επιπτώσεις της σημερινής μας συμπεριφοράς είναι ίσως οι πιο ανώδυνες. Οι επιπτώσεις πάνω στην άυξησην της τιμής του πετρολάου εν ναν πιο αβάσταχτες. Τωρά χασμουρκέται ο πρόεδρος του Ιράν τζαι η τιμή του πετρολάου ξεβαίννει στο 75 δολάρια. Φανταστείτε πόσον δύσκολον ένι να φανταστούμεν τες επιπτώσεις όταν θα εν οι νόμοι της φύσης που εν να επιβάλλουν πτώσην της παραγωγής, την ώραν μάλιστα που η ζήτηση εν να αυξάνεται. Εν λλιόττερον δύκολον πάντως να προβλέψουμεν τες επιπτώσεις πάνω στη ζωήν μας όταν θα κοστίζει 50, 70, 100, 200 λίρες να γεμώσουμεν το τιπόζιτον του αυτοκινήτου.

Μια σειρά βασανιστικά ερωτήματα πρέπει να μας απασχολήσουν πριν ξεκινήσει το δεύτερον ημίχρονον για καλά. Ποιος εν να νώσει πιο βαρετές τες επιπτώσεις; Ο πλούσιος οξά ο φτωχός; Τζείνος που κατοικά την πόλην οξά το χωρκόν; Ο αργότης οξά ο δάσκαλος; Ίνταν που να γινεί με τον ενεργοβόρον μας τουρισμόν εις την Κύπρον, με τες μεταφορές αθρώπων τζαι πραμάθκιας, την παραγωγήν τσιμέττου, τα σπίθκια που χτίζουμεν τζαι που χωρίς θέρμασην τζαι κλιματισμόν γίνουνται ακατοίκητα; Οι μεγάλοι παίχτες επιάσαν ήδη θέσεις. Η αμερική βρίσκεται στο Ιράκ, στην Κεντρικήν Ασίαν, στο Αφχανιστάν, στην Σαουδικήν Αραβίαν τζαι προσπαθεί να βάλει σιέριν τζαι στο Ιράν. Πως προετοιμάζεται μια μιτσιά χώρα όπως η Κύπρος να αντιμετωπίσει την κατάστασην πέρα που το να υποστεί της σπάνην τζαι τες αυξημένες, ίσως αβάσταχτες τιμές; Υπάρχουν άλλες λύσεις πέρα που την στέρησην;

Η Αθρωπότητα βρίσκεται σε σοφαρόν αδιέξοδον. Που την μιάν έσιει να αντιμετωπίσει την εξάντλησην των ενεργειακών πόρων, που την άλλην τες κλιματικές αλλαγές. Προς το παρόν κουκκουμώνει τζαι καμώννεται ότι εν τρέσιει τίποτε. Οι συνέπειες εν τόσον τρομερές που προτιμά να κάμνει πως εν θωρεί τον κίνδυνον. Η στρατηγηκή όμως του στρουφοκάμηλου φέρνει αποτέλεσμαν όταν ο κίνδυνος εν εν υπαρκτός, όταν το λιοντάριν εν εν τζειαμέ ή άμαν εν χορτασμένον.

Μαζί με την αθρωπότηταν τζαι η Κύπρος. «Ότι θα κάμουν οι άλλοι θα κάμουμεν τζαι μεις» είπεν μου μια φοράν ένας αρχηγός κόμματος. Στην Ελβετίαν τζαι την Γερμανίαν εξεκινήσαν ήδη οι σχεδιασμοί για την κοινωνίαν των 2 ½ αλόγων κατά κεφαλήν αντί της σημερινής των 8. Στην Κύπρον προσπαθούμεν ακόμα να λύσουμεν τα προβλήματα που εδημιουργήσεν η προηγούμενη μας γενιά από την ανικανότηταν της να αυτοκυβερνηθεί χωρίς τύρανον. Θάφκουμεν ακόμα τους τελευταίους άταφους που εσύραν οι άγριοι μες τα χαντάτζια τζαι μες τους λάκκους το 63 τζαι το 74.

Το πετρόλαον συνεχίζει να λιφκει. Η θερμοκρασία της γής ανεβαίνει. Το ρολόιν προχωρά. Τικ τακ, τικ τακ. Όταν το αγγονούδιν του κυρίου Παπαδόπουλλου για το οποίον διά ζωήν, όταν το αγγονούδιν του Δημήτρη του Χριστόφκια που ίσως να γινεί ο επόμενος πρόεδρος, όταν το αγγονούδιν του κυρίου Αναστασιάδη θα είναι της ηλικίας μου, η παραγωγή πετρολάου θα είναι στο 60% της σημερινής σύφωνα με την κούρβαν του Hubert. Η δε ζήτηση πάνω απο 4 φορές την σημερινή. Η θερμοκρασία της γης θα είναι πάνω απο 2 βαθμούς της σημερινής διότι οι ηγέτες του G8 δεν εδεχτήκαν την εισήγησην της κυρίας Μέρκελ να περιορίσουν τες εκπομπές του διοξειδίου του άνθρακα άμπα τζαι χάσουν καμιάν μπακκίραν. Το ρολόιν εν τω μεταξύ προχωρεί. Τικ τακ, τικ τακ.