Αυτήν την φοράν δεν έγραψα παραμύθιν από τον φανταστικόν κόσμον. Έγραψα εφιάλτην από τον πραγματικόν. 1550 λέξεις, 8-10 λεπτά δκιάβασμαν.
Το πρώτον ημίχρονον ετέλεισεν. Σύφφωνα με τες προβλέψεις των πιο έγκυρων επιστημόνων (Incopera 2006) η αθρωπότητα θα έσιει ξικοκκονίσει τα μισά αποθέματα πετρολάου κάπου μεταξύ 2009 τζαι 2019. Το πρώτον ημίχρονον ήταν τζείνον του πετρολάου του τρεξιμιού, του φα τζαι πέταξε, την ενέργειας της μούχτιν. Το δεύτερον εν ιξέρουμεν ακριβώς ίνταλοϊς εν να ΄ναι. Κάτι όμως ξέρουμεν.
Οι παίχτες εν ακόμα στην προθέρμασην: δκυό πολέμοι στον Περσικόν Κόλπον, ένας στο Αφχανιστάν, σφυρηλάτηση του Νοτίου Λιβάνου με τες πόμπες, απειλές προς την Περσίαν τζαι την Συρίαν...
Το μισόν πετρόλαον έκρουσαν το βασικά οι Αμερικάνοι τζαι οι Ευρωπαίοι. Για το υπόλοιπον επροστεθήκαν τζαι άλλοι μνηστήρες. Η Κίνα, η Ινδία, έχουν τεράστιες ανάγκες για την καλπάζουσαν οικονομικήν τους ανάπτυξην. Ο ρυθμός κατανάλωσης ούλον πάνω πάει, τζαι στες ανεπτυγμένες τζαι στες αναπτυσσόμενες περιοχές του πλανήτη. Συμπεραίνουμεν πάντως που τούτον ότι το δεύτερον ημίχρονον εν να πιο σύντομον. Το πρώτον ετράβησεν που το 1920 ώς το ... άτε χαρίζουμε για να μεν πει κανένας ότι καταστροφολογούμεν, ως το 2019. Το δεύτερον;
Κατά την ένερξην τούτης της νέας εποχής, η αθρωπότητα εν ιξέρει κόμα με ίντα ΄ν που ΄ν να αντικαταστήσει το πετρόλαον πον να λείψει. Όταν οι επιστήμονες εκάμαν την πρώτην πόμπαν υδρογόνου (που να μείνει μαύρη τζαι γέρημη) ελαλούσαν ότι σε 30 γρόνια εν να καταφέρουν να ελέξουν την πυρηνικήν αντίδρασην τζαι η παραγωγή ενέργειας που την σύντηξην των πυρήνων του υδρογόνου θα εγίνετουν πραγματικότητα. Ο άθρωπος θα έμοιαζεν του θεού που έκαμεν τον νήλιον. Κάθε χώρα ήταν να σιει έναν νηλιούδιν ελεγχόμενον να της διά ενέργειαν όσην τραβήσει η ψυσιή των αθρώπων που την κατοικούν.
Πρίν 15 γρόνια, όντας φρέσκος ερευνητής της ενέργειας του νήλιου (του φυσικού όι του ανθρωπογενούς), επισκέφτηκα το πυρηνικόν κύκλοτρον του Πολυτεχνείου της Λοζάννης (όι της Κοζάνης). Οι παλιοί είπαν μου ότε πρέπει να περιμένουμεν 30-40 γρόνια ως που να περάσουμεν που το πείραμαν σε πραγματικόν πυρηνικόν σταθμόν τζαι να έχουμεν άπλετην ενέργειαν να κρούσουμεν τζαι να πετάξουμεν. Φέτη, με την εχτόξευσην της τιμής του βαρελιού στα 80 δολάρια, ήδη παλιά καραβάνα στην έρευναν, επισκέφτηκα πάλε το πειραματικόν κύκλοτρον. Οι νέοι πυρηνικοί επιστήμονες που χειρίζουνται το κόσμημαν της Ελβετικής έρευνας είπαν μου τωρά ότι πρέπει να καρτερούμεν άλλα 40-50 χρόνια για να δαμάσουμεν την πυρηνικήν σύντηξην. Τζαι αν την δαμάσουμεν. Υπο την προϋπόθεσην μάλιστα ότι οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις θα περάσουν εις το ταμείον τζαι θα πληρώσουν τα δισεκατομμύρια για να κάμουν το ITER (πυρηνικόν ερευνητικόν κέντρον) στην νότιαν Γαλλίαν. Ζήσε Μάη μου να φάς τριφύλλιν. Όσον δε για τους συμβατικούς πυρηνικούς, εκτός που το αν κρεπάρει κανένας εν να πάθουμεν σιειρόττερα που το Τσιέρνομπιλ, υπάρχει τζαι το πρόβλημαν πού να βάλουμε τα άπλητα τους που κάμνουν τουλάχιστον 500-1000 χρόνια για να μπορέσει να τους κοντέψει πλάσμαν για χτήνόν. Τα δε αποθέματα ουρανίου έχουν τζαι τζείνα ημερομηνίαν λήξης, συντομόττερην μάλιστα που τζείνην του πετρολάου.
Μόνη εναλλαχτική συμβατική πηγή λοιπόν μεινίσκει το κάρβουνον. Έχουμεν κάρβουνον για καμιάν δκιακοσιάν χρόνια. Έλα όμως που κρούζοντας το πετρόλαον εκάμαμεν την υφήλιον θερμοκήπιον τζαι αν της βάλουμε τζαι άλλον διοξείδιον του άνθρακα εν να ψοφήσουμεν ούλοι σαν τους καραόλους μες την μαείρισσαν με το νερόν το γλιόν που τείνει να χογλάσει! (όποιος έσιει αμφιβολίαν για τες κλιματικές αλλαγές ας δει το έργον του Al Gore).
Την πρώτην περίοδον του δευτέρου ημιχρόνου της εποχής του πετρολάου θα την περάσουμεν όι μόνον με την αγωνίαν της μή εξεύρεσης υποκατάστατου, όι μόνον με τον φόβον να πνιούμεν μες τα απόβλητα αέρια μας, αλλά τζαι με την ανησυχίαν που δημιουργά η καλπάζουσα ζήτηση σε περίοδον μείωσης της παραγωγής. Αυτή η ανησυχία εν πολλά επικίνδυνον πράμαν για την ανθρωπότηταν. Ο ανταγωνισμός για το ποιος θα κυριαρχήσει πάνω στα κοιτάσματα ολοέναν θα δυναμώνει τζαι είναι αδύνατον να προβλέψουμεν που μπορεί να οδηγήσει. Η ενεργειακή ανασφάλεια δεν εν καλόν πράμαν, ούτε για την πολιτικήν, ούτε για την οικονομικήν παγκόσμιαν σταθερότηταν. Η επιθετική διάθεση μεταξύν των αθρώπων τζαι μεταξύν των εθνών ούτε πέφτει που τον ουρανόν, ούτε τζαι αποτέλεσμαν του τυχαίου είναι. Η όξυνση της ενεργειακής σπανιότητας χωρίς προοπτικήν υποκατάστατου του πετρολάου εν πολλά επικίνδυνον υλικόν υπόβαθρον της επιθετικότητας, ακόμα τζαι της αγριότητας. Εγώ πάντως μετά που θκιό παγκοσμίους πολέμους, μετά που τες σφαές των Τούτσι τζαι των Ούττου, μετά που τζείνα που εκάμαν οι Τούρτζοι έσσω μας, μετά που τζείνα που εκάμαν οι δικοί μας μες τους τουρκομαχαλλάες τζαι φκαίννουν τωρά στην φόρα, του αθρώπινου είδους δεν του έχω εμπιστοσύνην σχετικά με την ικανότηταν του να καταστρέψει. Μεν του δώκεις αφορμήν. Τζαι αυτή η πρωτοφανούσιμη σπάνη των ενεργειακών πόρων τζαι το κλίμαν που δημιουργείται εν μου αρέσκει καθόλου.
Μια βασική διαφορά μεταξύ πρώτου τζαι δευτέρου ημιχρόνου είναι ότι κατα την διάρκειαν του πρώτου εν εξέραμεν πόσον εν να κρατήσει. Κατα την διάρκειαν του δευτέρου μπορούμεν να προβλέψουμεν με σχετικήν ακρίβειαν το τέλος. Άπαξ τζαι η κούρβα της παραγωγής εκατσούνωσεν προς τα κάτω, ο αμερικάνος γεωφυσικος Hubert ήβρεν που το 1956 την μαθηματικήν συνάρτησην που προβλέπει το τι μέλλει γενέσθαι (βλέπε την πρώτην γραφικήν παράστασην). Που το 56 ο Hubert είπεν ότι το αμερικάνικον pic oil (όπως λαλούν το σημείον καμπής όπου η παραγωγή φτάνει το μέγιστον τζαι αρκεύκει να λλιανίσκει) θα ελάμβανεν χώραν το 1970. Κανένας εν του άκουσεν τζαι εφκάλλαν τον πελλόν. Τωρά η γραφική παράσταση του Hubert μας περιγράφει με μεγάλην αρκίβειαν το τι γίνεται τζαι το τι θα γινεί προσεχώς. Η λογική λοπόν του «ας περάσουμεν τωρά τζαι μετά βλέπουμεν» εμπόρεσεν να ποτζοιμίσει τον κόσμον στο πρώτον ημίχρονον, στο δεύτερον ημίχρονον όμως δεν ιστέκει. Ούτε τζαι θα μπορεί κανένας να πει πιον έναν αόριστον «μετά». Το μετά εν ποσπασμένον.
Τωρά θα λέμεν «σε 45, 35, 25, 15 χρόνια» Η διαφορά μεταξύ το «μετά» τζαι του «σε 25 χρόνια» είναι μεγάλη τζαι φορτισμένη με βαρετές ηθικές επιπτώσεις. Τζείνους που ΄ν να ζήσουν μετά μπορεί τζαι να μεν τους ιγνωρίσουμεν ποττέ μας. Άλλωστε έχουν τζαιρόν να λαχτίσουν τον κώλον τους να εύρουν υποκατάστατον των ενεργειακών πόρων που αποτελούν την βάσην του σημερινού πολιτισμού. Με τζείνους όμως πον να ζήσουν σε 45, 35, 25 γρόνια ζιούμεν μιτά τους. Εν τα πλάσματα που αγαπήσαμεν παραπάνω στον κόσμον. Τζαι υποκατάστατον του πετρολάου που κρούζουμεν αλοάρκαστα για να πάμεν βολτίσταν δεν τους αφήνουμεν. Τζαι τα μωρά μας θα το χρειάζουνται το μαυρογέρημον για να παν δουλειάν, όχι για βολτίτσαν τζαι καπάρτισμαν. Η δική μας γενιά θα πρέπει κατά το δεύτερον ημίχρονον της ύστερης εποχής του υδρογονάνθρακα να αντέξει τες ερινύες της αρπαγής τζαι της αλοάρκαστης σπατάλης του μεριδίου των παιθκιών μας.
Οι ηθικές επιπτώσεις της σημερινής μας συμπεριφοράς είναι ίσως οι πιο ανώδυνες. Οι επιπτώσεις πάνω στην άυξησην της τιμής του πετρολάου εν ναν πιο αβάσταχτες. Τωρά χασμουρκέται ο πρόεδρος του Ιράν τζαι η τιμή του πετρολάου ξεβαίννει στο 75 δολάρια. Φανταστείτε πόσον δύσκολον ένι να φανταστούμεν τες επιπτώσεις όταν θα εν οι νόμοι της φύσης που εν να επιβάλλουν πτώσην της παραγωγής, την ώραν μάλιστα που η ζήτηση εν να αυξάνεται. Εν λλιόττερον δύκολον πάντως να προβλέψουμεν τες επιπτώσεις πάνω στη ζωήν μας όταν θα κοστίζει 50, 70, 100, 200 λίρες να γεμώσουμεν το τιπόζιτον του αυτοκινήτου.
Μια σειρά βασανιστικά ερωτήματα πρέπει να μας απασχολήσουν πριν ξεκινήσει το δεύτερον ημίχρονον για καλά. Ποιος εν να νώσει πιο βαρετές τες επιπτώσεις; Ο πλούσιος οξά ο φτωχός; Τζείνος που κατοικά την πόλην οξά το χωρκόν; Ο αργότης οξά ο δάσκαλος; Ίνταν που να γινεί με τον ενεργοβόρον μας τουρισμόν εις την Κύπρον, με τες μεταφορές αθρώπων τζαι πραμάθκιας, την παραγωγήν τσιμέττου, τα σπίθκια που χτίζουμεν τζαι που χωρίς θέρμασην τζαι κλιματισμόν γίνουνται ακατοίκητα; Οι μεγάλοι παίχτες επιάσαν ήδη θέσεις. Η αμερική βρίσκεται στο Ιράκ, στην Κεντρικήν Ασίαν, στο Αφχανιστάν, στην Σαουδικήν Αραβίαν τζαι προσπαθεί να βάλει σιέριν τζαι στο Ιράν. Πως προετοιμάζεται μια μιτσιά χώρα όπως η Κύπρος να αντιμετωπίσει την κατάστασην πέρα που το να υποστεί της σπάνην τζαι τες αυξημένες, ίσως αβάσταχτες τιμές; Υπάρχουν άλλες λύσεις πέρα που την στέρησην;
Η Αθρωπότητα βρίσκεται σε σοφαρόν αδιέξοδον. Που την μιάν έσιει να αντιμετωπίσει την εξάντλησην των ενεργειακών πόρων, που την άλλην τες κλιματικές αλλαγές. Προς το παρόν κουκκουμώνει τζαι καμώννεται ότι εν τρέσιει τίποτε. Οι συνέπειες εν τόσον τρομερές που προτιμά να κάμνει πως εν θωρεί τον κίνδυνον. Η στρατηγηκή όμως του στρουφοκάμηλου φέρνει αποτέλεσμαν όταν ο κίνδυνος εν εν υπαρκτός, όταν το λιοντάριν εν εν τζειαμέ ή άμαν εν χορτασμένον.
Μαζί με την αθρωπότηταν τζαι η Κύπρος. «Ότι θα κάμουν οι άλλοι θα κάμουμεν τζαι μεις» είπεν μου μια φοράν ένας αρχηγός κόμματος. Στην Ελβετίαν τζαι την Γερμανίαν εξεκινήσαν ήδη οι σχεδιασμοί για την κοινωνίαν των 2 ½ αλόγων κατά κεφαλήν αντί της σημερινής των 8. Στην Κύπρον προσπαθούμεν ακόμα να λύσουμεν τα προβλήματα που εδημιουργήσεν η προηγούμενη μας γενιά από την ανικανότηταν της να αυτοκυβερνηθεί χωρίς τύρανον. Θάφκουμεν ακόμα τους τελευταίους άταφους που εσύραν οι άγριοι μες τα χαντάτζια τζαι μες τους λάκκους το 63 τζαι το 74.
Το πετρόλαον συνεχίζει να λιφκει. Η θερμοκρασία της γής ανεβαίνει. Το ρολόιν προχωρά. Τικ τακ, τικ τακ. Όταν το αγγονούδιν του κυρίου Παπαδόπουλλου για το οποίον διά ζωήν, όταν το αγγονούδιν του Δημήτρη του Χριστόφκια που ίσως να γινεί ο επόμενος πρόεδρος, όταν το αγγονούδιν του κυρίου Αναστασιάδη θα είναι της ηλικίας μου, η παραγωγή πετρολάου θα είναι στο 60% της σημερινής σύφωνα με την κούρβαν του Hubert. Η δε ζήτηση πάνω απο 4 φορές την σημερινή. Η θερμοκρασία της γης θα είναι πάνω απο 2 βαθμούς της σημερινής διότι οι ηγέτες του G8 δεν εδεχτήκαν την εισήγησην της κυρίας Μέρκελ να περιορίσουν τες εκπομπές του διοξειδίου του άνθρακα άμπα τζαι χάσουν καμιάν μπακκίραν. Το ρολόιν εν τω μεταξύ προχωρεί. Τικ τακ, τικ τακ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
11 σχόλια:
Το κείμενο σου είναι απαίσιο (εφιαλτικό) αλλά και πολύ διαφωτιστικό. Η κάθε χώρα πρέπει να ξυπνήσει τους κατοίκους της. Ακόμα κοιμόμαστε και τα έχουμε όλα γραμμένα στα ..χ...ίδια μας.
Πρέπει να παρθούν μέτρα με νόμους για να σταματήσει η αλόγιστη χρήση ενέργειας. ΑΡΧΙΣΤΕ ΛΕΥΚΩΣΙΑΤΕΣ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΛΕΩΦΟΡΕΙΑ ΓΑΜΩΤΟΚΕΡΑΤΟΜΟΥ
Αγαπητέ Νόουποτι η συνειδητοποίηση του κόσμου πιάννει 10 χρόνια σε περίοδον μη κρίσης τζαι μεταξύ 3 μήνες τζαι τρία χρόνια σε περίοδον κρίσης. Αν γινεί αλλό κανένας πόλεμος στο προσεχές μέλλον τζαι ξεβεί η τιμή του πετρολάου στα 120 δολλάρια ο μισθός του απλού εργάτη δεν θα κανεί για να γεμώννει το τιπόζιτον να πάει δουλειάν. Θέλει δεν θέλει θα πιάσει λεωφορείον.
Εγώ δεν πιστεύω ότι ο κόσμος μπορεί να ευεσθητοποιηθεί τζαι απο μόνος του να αλλάξει συμπεριφοράν από συνείδησην. Κάτι πρωτοπόροι που θα το κάμουν για άλλους λόγους ίσως (να είναι ινν, να διαφέρουν, να δείξουν πως εν ανώτεροι, μορφωμένοι κλπ.). Σαν άτομα διαθετουμεν νευρώνες δισεκατομύρια , εξυπνάδαν τζαι πανουργίαν ανιστόρητην . Σαν σύνολον να σπάσει η πέτρα αν διαθέτουμεν 5-10 νευρώνες τζαι η εξυπνάδα μας δεν νομίζω να ξεπερνά τζείνην του μεταξοσκώλυκα. Το να καρτεράς τον κόσμον σαν σύνολον να σκευτεί όπως εσύ τζαι εγώ, έστω όπως τζαι ο πιό ηλήθιος αφελής άνθρωπος είναι μάταιον.
Όσοι σκεύτονται όμως τζαι προβληματίζονται μπορούν να επιδράσουν πάνω σε τζείνους που κάμνουν νόμους, διατάγματα, προγραμματίζουν δημόσια έργα να καναλιζάρουν την συμπεριφοράν του καθενός μας με μέτρα διάφορα. Θα επανέλθω σε άλλον ποστ στο ζήτημα μέτρα.
Εν πάσει περιπτώσει, όσον απαισιόδοξον τζαι να φαίνεται το κείμενον, εγώ έχω εμπιστοσύνην στην ικανότηταν του ανθρώπου να αντιδράσει έγκαιρα έστω τζαι με τους 5-10 νευρώνες που διαθέτει σαν είδος.
Ασερα έτσι είναι η πραγματικότητα εφιαλτική παρόλο που προσπαθώ να μεν είμαι απαισιόδοξη πιστεύω ότι η πραγματικότητα τις πιο πολλές φορές είναι εφιαλτική. Εγώ ένα χρόνο τώρα που πάω γυμνάσιο νυκτερινό εκτός των άλλων μαθημάτων κάνουμε και για το περιβάλλον ,εκεί έμαθα για το φαινόμενο του θερμοκηπίου πιο αναλυτικά και πολλά άλλα που δεν τα γνώριζα σχεδόν καθόλου.ΟΙ ειδικοί να κάνουν προγράματα και να βγαίνουν στην τηλεόραση να ενημερώνουν το κόσμο και όχι μόνο να λένε για το ποιός πήδηξε ποιάκαι τι φορέσανε στίς δεξιώσεις οι διάφορες κότες.Για μένα αυτά που γράφεις είναι και μάθημα ,φροντιστήριο κανονικό ,δεν πιστεύω να μου ζητήσεις δίδακτρα?.Νοσταλγία
Ινδία-Κίνα να βλέπεις για λύσεις, εκεί οι ανάγκες της ανάπτυξης θα επιβάλουν μια τέτοια εξέλιξη. Ίσως;
@stamatia. Χαίρομαι για την θέληση σου να πιάσεις μαθήματα παράτζαιρα. Πάντως κάτι που φκαίνει παράτζαιρα έσιει παραπάνω γευση. Το ότι σας διδάσκουν τα περιβαλλοντικά δείχνει ότι η ανατολική Μεσόγειος δεν είναι μεσαίωνας όπως λαλούν κάποιοι. Επωφελούμαι της ευκαιρίας για να διορθώσω το προηγούμενον μου σχόλιο που είπα ότι θέλει 10 χρόνια η συνηδητοποίηση σε περίοδο μή κρίσης. Νομίζω ότι θέλει 30 - 40 χρόνια. Όσον τζαιρόν θέλει να πεθάνει η γενιά που κάμνει κουμάντον τωρά τζαι να πιάσει τα ινία η γενιά που μορφώνεται διαφορετικά. Φαντάσου τους μηχανικούς, αρχιτέχτοντες, οικονομολόγους που εν τωρά 40-60 χρονών να πρέπει να αλλάξουν ότι εμάθαν. Θα αντισταθούν τζαι θα πούν ότι τούτα ούλλα ε βλακείες.
@Αγρκοτζεράμιον: Προς το παρόν η Κίνα τζαι η Ινδία αντιγράφουν μας με τον χείριστον τρόπον. Η Κίνα έχει τες πιό ξιμαρισμένες πόλεις από πλευράς ποιότητας του αέρα, μετατοπίζει εκατοντάδες χιλιάδες κόσμον, πόλεις ολόκληρες για να κάμει φράγματα να φκάλλει ηλεκτρισμόν χωρίς να λοαρκάζει, όι βιοποικιλότηταν, ούτε καν τα κοινωνικά προβλήματα που δημιουργούν τέτοιες πρακτικές, ποτάρει τα πάντα πας το κάρβουνον που διαθέτει αυθονον τζαι ας εκπέμπει 2-3 φορές περίτου διοξίδιον του άνθρακα για να φκάλεις μιαν κιλοβατώραν ενέργειαν. Εγώ ποντάρω παραπάνω πας την Ευρώπην. Είναι για το μόνον που της βρίσκω κάποιαν ανωτερότηταν που τους άλλους.
Ναι αλλά έχουν να διαχειριστούν δις. πληθυσμό και όταν αρχίσουν τα σοβαρά προβλήματα ίσως -λέω, ίσως -κάνουν στροφή.
Από όσα ξέρεις, ποιες χώρες ξοδεύουν τα περισσότερα στις έρευνες για εναλλακτικές πηγές ενέργειας;
Αγρινό Ηλίθιο
Έτσι είναι δυστυχώς. Τα πανεπιστήμια στις πλείστες χώρες αναπαράγουν την αστική ιδεολογία, την κυρίαρχη σήμερα ιδεολογία, κατευθύνοντας τους νέους επιστήμονες να ασκήσουν την επιστήμη τους προς όφελος του κέρδους και όχι του περιβάλλοντος.
Ένας π.χ. χημικός μηχανικός, θα εργοδοτηθεί σε μια εταιρεία είτε για να εξεύρει τρόπους μείωσης του κόστους των υλικών και μεγιστοποίησης του κέρδους(άσχετα αν με αυτό τον τρόπο θα βλάψει και λιγάκι το περιβάλλον), είτε θα εργοδοτηθεί για να εφευρίσκει τρόπους δημιουργίας μιας κάλπικης βιτρίνας της εταιρείας, ότι δηλαδή διαθέτει και περιβαλλοντική συνείδηση κτλ.
http://proletariakon.blogspot.com/
@Αγρινόν Οι χώρες που μόνες τους δεν ξοδεύκουν τζαι πολλά. Η Ευρωπαική Ένωση όμως ξοθκιάζει πάρα πολλά στα ερευνητικά της προγράμματα για το περιβάλλον τζαι για την ενέργειαν. Η Αμερική από τον καιρόν του Κάρτερ δεν φακκά (ακόμα?) πενιάν. Οι χώρες τωρά ατομικά... Nομίζω ότι η Γερμανία εν καλή, ίσως λογω της παρουσίας των πρασίνων στον προηγούμενον κυβερνητικόν συνασπισμόν, οι Σκανδιναυοί λόγω "σοσιαλιστικής ευαισθησίας" της κοινωνίας, κάτι πιό μικροί, Αυστρία, Ελβετία εν αρκετά προχωρημένοι. Που την άλλην οι Ιάπωνες εν ομπροστά στα φωτοβολταϊκα τζαι στα αυτοκίνητα για τα οποία η ευρωπαϊκή βιομηχανία κάμνει μεσάνυχτα. Οι Εγγλέζοι είναι ακόμα στο "how much time to get my money back" πριν επενδύσουν για το περιβάλλον και βασικά βρίσκονται στον μεσαίωνα χειρότερα τζαι που τους Κυπραίους που προσπαθούν να τους αντιγράψουν σαμπως τζαι ήταν καλλύττεροι. Λές τζαι επενδύεις για το περιβάλλον για να φκάλεις ριάλια. Αλλά τι καρτεράς που τους Εγγλέζους... Τωρά τέλεια στο τέλος κάποιος είπεν του Τονυ ότι μπορούμεν να φκάλουμεν πολλούς ππαράδες που την τεχνολογίαν χάί τεκ που μειώνει τες εκπομπές CO2 τζαι έσυρεν κάτι πορτους του στύλ η Αγγλία θα μειώσει κατά 2/3 τες εκπομπές της μέχρι το 2020 αλλά νομίζω ότι εν λόγια του αέρα. Μακάρι ναν αλοιώς.
Ο Σαρκοζύ επείσεις κατσιαρίζει για το περιβάλλον αλλά από ότι φαίνεται είναι για να πουλήσει παραπάνω πυρηνικούς σταθμούς αλλάσσοντας μιαν τεχνολογίαν του θανάτου με άλλην. Θα δούμε τζαι αυτού το ποιόν του. Νομίζω όμως ότι εν πόρτοι για να συγχίζει την κοινήν γνώμη.
Η ερώτηση σου όμως έχει ένα bug μέσα φίλε μου. Μιά ενεργειακή πολιτική δεν βασίζεται πάνω στες εναλλαχτικές πηγές ενεργείας διότι δεν έχει εναλλαχτικήν πηγήν ενεργείας που να αντέχει την ζήτησην της προϊστορικής μας τεχνολογίας που χρησημοποιεί 1 κιλοβατώραν τζαι πετάσσει 10. Πρέπει πρώτα να επενδύσουμεν για να μειώσουμεν την ζήτησην ενεργείας πριν να παράξουμεν ευγενήν ενέργειαν. Είναι σαν να ταΐζεις τους σιοίρους με σιμιδάλλιν, τον γάρον με μαϊτανόν, τον πεινασμένον με χαβιάριν. Είναι σαν να ξοθκιάζεις τα λευτά σου για το κκεραζούδιν που θα βάλεις πάνω σε μιάν τούρταν τζαι ακόμα τούρταν δεν έχεις. Οι εναλλαχτικές πηγές ενεργείας έχουν νόημαν αν μειώσουμεν τες ανάγγες μας σε ενέργειαν στην ευρώπην κατά 4 φορές τζαι κάπου 2 1/2 φορές στην κύπρον. Δηλαδή πρέπει να ξανασχεδιάσουμεν τον κόσμον μας. Έχουνεν πολλη δουλειάν μπροστά μας. Όρεξη να έχουμεν τζαι ιδέες.
Συγνώμην για τα μεγάλα κείμενα αλλά έσιει τόσα να πείς.
@ Προλετάριε Σωστά αυτά που λαλείς. Αν μείνουμεν όμως στην κριτικήν της αστικής ιδεολογίας που σίγουρα δεν έχει απάντησην στα προβλήματα που έθεσα δεν προχωρούμεν τζαι πολλά. Η αριστερά πολλές φορές έχει πιό αντιδραστικές (από πλευράς περιβάλλοντος ) θέσεις. Χρειάζεται μια σοβαρή κριτική σκέψη που θα γεννήσει τις προτάσεις της αριστεράς που ακόμα δεν έχει για το περιβάλλον (και δεν μηλώ για την Κύπρον μόνον). Η Κούβα πάντως, για να έρτω πίσω στην ερώτησην του Αγρινού είναι η χώρα που έχει όχι μόνον λόγια και έρευνα να παρουσιάσει για το περιβάλλον αλλά τζαι έργα. Εκεί δύο παράγοντες, ο παράγοντας ανάγγη, τζαι ο παράγοντας ανθρωποκεντρική ιδεολογία εβοηθήσαν στο να γινούν θάυματα στον τομέαν του περιβάλλοντος. Ίσως έχουμεν πολλά να μάθουμε που λλόου τους. Το μόνον που εγώ δεν θα είμουν προσωπικά διαθετιμένος να ζήσω τόσην στέρησην ελευθερίας για μιαν efficient περιβαλλοντικήν πολιτικήν. Να λοιπόν μια πρόκληση για την αριστεράν: πώς να συγκεράσει ανθρωποκεντρικήν τζαι οικολογικήν κοινωνίαν με την ελευθερίαν; Άραγες σου θα μπορούσαν να γινούν αυτά που γίνουνται στην Κούβαν χωρίς κουρπάτζιν τζαι απομόνωσην που τον έξω κόσμον; Αν όχι πρέπει να εύρουν οι αριστεροί άλλον τρόπον. Αναμένουμεν.
Ασερα παράτσιαιρα ξεπαράτσιαιρα εν ότι καλύτερο έκαμα για τον εαυτό μου ,παρόλο που που στο θέμα του χρόνου ζορίζομαι ΄πάρα πολύ ,γιατί μόλιςγυρίσω από τη δουλειά έχψ μία ώρα περιθώριο να φάω να ετοιμαστώ ,να παρω το λεωφορείο για να πάω στη διπλανή πόλη που είναι το σχολείο 4-5 ώρες μάθημα .
Είναι σχολεία δεύτερης ευκαιρίας,και είναι προγράματα της ευρωπαϊκής ένωσης. Έχω φτιάξει μπλόγκ και μόλις βρω χρόνο θα γράψω γιαυτό.Έχω βάλει μια ανάρτηση στο όνομα stalamatia με άλλο θέμα βλέπεις το νοσταλγία το άλλαξα γιατί το είχα μπερδέψει και δεν μπορούσα να βγάλω άκρη έτσι έφτιξα άλλο από την αρχή.Τώρα σε ζάλισα .
Η Κύπρος εν ενα μικροσκοπικό κομμάτι γης τζιαι η τύχη του πλανήτη εν εξαρτάται που μας, ούτε καν η τύχη της Μεσογείου.
Εν συμφωνώ ότι εν κατακριτέα τούτη η άποψη,γιατί έτσι εν τα πράματα στο κόσμο.Που την Ευρώπη φέρνουμε τα αυτοκίνητα που κρούζουν πετρέλαιο, που την Ευρώπη εννά φέρουμε τζιαι τα αυτοκίνητα που κρούζουν ροδόσταμα(λέμεν τωρά).Εν θα έχουμε τζιαι επιλογή ούτως ή άλλως γιατί εννα μας αναγκάσει η Ε.Ε. Πως δηλαδή μπορούμε να κάμουμε κάτι που δεν κάμνουν οι άλλοι; Εχουμε ποταμούς όπως τους Ευρωπαίους για να παράγουμε ρεύμα ή έχουμε κάτι σιλιάες τετραγωνικά χιλιόμετρα όφκερης γης για να την γεμώσουμε με ηλιακούς συλλέκτες όπως τους Ισπανούς; Εν καλά να παίζουν τους έξυπνους τούτοι τζιαι να περιμένουν ότι η κάθε χώρα μπορεί να τους ακολουθήσει στις πολιτικές τους.
Επομένως εν υπάρχει λόγος να μεν τζοιμούμαι τες νύχτες επειδή εννα καταστραφεί ο πλανήτης, εν μπορώ να κάμω τίποτε εγώ. Αν θα γινούμε όπως το Mad Max fine, αν δεν θα γενούμε πάλι fine, εν εξαρτάται που μας.
@Passager: Θα ήταν αφέλεια να πιστεύει κανένας ότι η κύπρος μπορεί να σώσει τον κόσμον, η έστω να αλλάξει οτιδήποτε απο την πορείαν του προς την υπερθέρμανσην της ατμόσφαιρας τζαι την εξαφάνησην των μή ανανεώσιμων πόρων. Τόσον αφέλεια βέβαια όσο το να περιμένει από τους άλλους να κάμουν κάτι για αυτήν στο να αντιμετωπίσει τες επιπτώσεις αυτών των φαινομένων.
Υπάρχουν δηλαδή δύο διαστάσεις στο πρόβλημαν. Η μία είναι τι κάνουμεν για να αλλάξει η ανθρωπότητα πορείαν. Εσύ λες να συνεχίζουμεν να τζοιμούμαστιν ύσηχοι. Εγώ δεν έχω να προτείνω τίποτε τζαι δεν κάμνω τζαι τίποτε παραπάνω. Απλά κουβεντιάζω να περνά η ώρα. Το κάμνω σαν οικουμενίτης (όπως θα λέγαμεν πολίτης για θέματα διακυβέρνησης του καντουνιού μας). Με την λογική σου σαν πολίτης δεν θα επήαιννες να ψηφήσεις τζαι δεν θα συζήτας πολιτικά. Μπορεί τζαι να μεν πααίννεις, δεν αλλάσσει τζαι τίποτε σε κλίμακαν ατόμου. Αυτούς που πααίννουν δεν μπορείς όμως να τους θεωρήσεις σιελιόνια. Αλλάσσουν κάτι στην κλίμακαν του συνόλου. Αν κανένας δεν εφάκκαν πενιάν δεν θα υπήρχεν η έννοια της δημοκρατίας, Έτσι όπως και δεν θα υπάρξει στην κλίμακαν της οικουμένης οποιαδήποτε αλλάγή αν ο κάθε οικουμενίτης δεν φακκά πενιάν για το τί γίνεται σε επίπεδον υφηλίου, είτε σε μικρήν χώραν ζει, είτε σε μεγάλην. Εν ζήτημαν όμως προσωπικής επιλογής.
Η άλλη διάσταση του προβλήματος είναι τοπική. Πον να ακριβώσει το πετρόλαον πολλά, υπάρχουν επιπτώσεις που θα είναι δισβάσταχτες αν η Κύπρος, έστω τζαι σαν μικρός τόπος, δεν πάρει μέτρα τωρά για να τες προλάβει. Δημόσιες μεταφορές, ποιότητα των οικοδομών, επιμόρφωση του κόσμου να μάθει να μεν πετάσσει την ενέργειαν αλοάρκαστα, είναι πράματα που πιάννουν 10-30 χρόνια επένδυσης για να γινεί κάτι. Σε 10 χρόνια θα είναι πολλά αργά, τζαι αν ξυπνήσουμεν σε 10 χρόνια θα πρέπει να περιμένουμεν άλλα 10-20 χρόνια για να δούμεν τα πρώτα σημάθκια των αποτελεσμάτων, δηλαδή όταν η δυνατότητα παραγωγής πετρελαίου θα είναι γύρω στο 70-80% της σημερινής. Αν ενδιαφέρεσαι δηλαδή για την πολιτικήν, είναι θέμαν που σε ενδιαφέρει έστω τζαι αν σαν οικουμενίτης δεν φακκάς πενιάν. Μπορεί βέβαια να μεν ενδιαφέρεσαι ούτε για πολιτικά. Πάλιν ζήτημαν προσωπικής επιλογής.
Τζαι μεν νομίζεις ότι άμαν σε απασχολούν αυτά τα πράματα δεν τζοιμάσαι την νύχταν. Εγώ μόλις καμμίσω τα μμάθκια μου ποτζοιμούμαι σαν τον τάκκον. Άλλωστε εν ώρα να πάω να ποταξαρώσω ;0
Δημοσίευση σχολίου