Καλέ μου αναγνώστη...

όταν άρχισα να δημοσιεύκω τα γραφτά μου δεν εφαντάστηκα ότι τα παιχνίθκια του μυαλού μου θα είχαν τόσον μεγάλον σουξέ. Οι αντιδράσεις τζαι τα καλά λόγια που έλαβα, ο αριθμός των επισκεπτών που μεγαλώνει, εδώκαν μου θάρρος να ξαναστρωθώ στη δουλειά. Τα είχα παρατήσει εδώ τζαι θκιό τρία χρόνια. Ξαναρχίζω χάριν σε σάς. Επεξεργάζομαι τώρα "Τον δράκον που το νερόν". Είναι σχεδόν έτοιμος. Μέχρι να φτάσει, πααίνετε έναν γυρόν που τους ήρωες να κόψετε καμιάν κουβένταν με τον πελλόν που την πόρταν, η ακόμα που του moustacheto του αντροπιάρη, η ακόμα που της Λεμονιάς που επέρασεν δύσκολες ώρες.

Αν ενδιαφέρεστε για το οικολογικόν γίγνεσθαι θκιαβάστε της ιστορίαν της Νήσου του Πάσχα τζαι αν θέλετε μιαν καρικατούραν του Λευκωσιάτη σνόμπ πηαίνετε δαμαί.

Είναι τζαι οι άλλοι μπλογκερς. Μέχρι να ΄ρτει ο δράκος, περάστε που της Δρακούνας που γράφει μιαν ιστορίαν την ημέραν. Τζαι ο Φιρφιρής εν καλός με την μοναδικήν του απλοτηταν τζαι ευαισθησίαν. Η Δόχτορ Ψυχία έχει να σας διηγηθεί ιστορίες με γάτες και ποντίκια. Ο Λεξιπένητας αγωνιά που διχοτομείται η Κύπρος, ο Αδαής φωτογραφίζει τα όμορφα του κόσμου που τον περιβάλλει, το Ηλίθιο Αγρίνό καίγεται σαν τσιγάρο. Η Verity devotee φορεί μαύρα λόγω εκπομπών CO2. Αν έχεται ακόμα όρεξη για μπλογκοσεριάνι, τους υπόλοιπους Κυπραίους θα τους βρήτε που τα λινκς στις σελίδες που θα επισκευτείτε.

Εβίτα, εσύ που σ΄αρέσουν τα παραμύθια με τους δράκους, κάνε λίγο υπομονή. Ελπίζω μέχρι να τελειώσει ο δράκος που το νερόν να μη μου ξεφύγει καμιάν ημέρα τζαι να έρτει να σε φοητσιάσει.

Αναμένοντας τον Δράκον, αν θέλετε να δείτε πως γράφεται η χαρά με δοξάριν, πηαίνετε δαμαί , δαμαί , ή ακόμα δαμαί .