Η μορφές κακοποίησης των ζώων δεν έχουν τελειωμόν.

Τούτος είναι ο Φριντ. Έναν τρομοκρατημένον σ̆σ̆υλλίν που εσυνάξαν που έναν καταφύγιον για να κάμει φωτογράφισην ο Αναστασιάδης με ζώον.

Επήαν τζι΄εθκιαλέξαν του έναν σ̆σ̆υλλιν που το καταφύγιον που να πουλά. Σ̆σ̆υλλίν λαλούν οι κανόνες επικοινωνίας, τζιαι αν είναι δυνατόν μαύρον. Πουλά παραπάνω. Μαύρος ο σ̆σ̆ύλλος του Ομπάμα, μαύρος του Ολλάντ, μαύρος του Mακρόν. Για να πιάννουν μαύρους τούτοι κάτι θα ξέρουν. 

Η απολιτικοποίηση του βασανισμού των ζώων φτάννει ακόμα μέχρι τζιαι την κτηνωδίαν να τα βασανίζουν οι ίδιοι που φωτογραφίζουνται ότι τάχα εν να τα προστατεψουν. Εβρέθην τζ̆ουνούρκα χρήση. Τωρά θα τα βασανίζουν τζιαι για μασκόττες της προεκλογικής. Τρέντυ όνομαν, ράτσαν, τζιαι που καταφύγιον. Που καταφύγιον ντροπήν του ανθρώπινου πολιτισμού, αποτέλεσμαν των πολιτικών που εφαρμοστήκαν τα τελευταία χρόνια που τζιείνους που υποτίθετε αν ηψηφίσετε θα σώσουν τα ζώα που την βαρβαρότηταν. Ούτε τσίππα αντροπής. Απ΄ον αντρέπεται, ο κόσμος εν δικός του.

Μόλις είδα την φωτογραφίαν εφαίνετουν το σ̆σ̆υλλούιν ότι εν φοβισμένον. Τί σχέσην έσ̆ει με το ζωάκιν ο γέροντας με το κοστούμιν που παίζει θέατρον με τρυφερόν βλέμμαν; Μπορεί οι φωτογράφοι να εθκιαλέξαν γραβάταν να πααίννει ασσορτίν με την μουτσουνούαν της ράτσας του σ̆σ̆υλλουθκιού που εφέραν, το φοβισμένον του αμμάτιν εν εμπορέσαν να του το κάμουν φώτοσιοπ.

Ένας άνθρωπος που έσ̆ει μιαν ελάχιστην σχέσην με ζώον, νοιώθει την ψεφκιάν τζιαι το δικηγοριλλίκκιν του πωλητή μες το θέατρον. Κάθε φωτογράφηση διάσημων ανθρώπων έσ̆ει έναν ελάχιστον θεατρινισμόν, εντάξει. Εδώ όμως δεν μιλούμεν για θεατρινισμόν. Μιλούμεν για κανονικόν δούλεμαν. Τζιαι να ήταν μόνον το δούλεμαν, 5 χρόνια μας δουλεύκουν. Πως μπορεί να χαραχτηρήσει κάποιος την πράξην να βασανίζουν έναν σ̆σ̆υλλούιν για να δείξουν ότι το προστατεύκουν; Έσπασεν μας τούτος, φαίνεται να είπαν οι « κοπελλούες » του προεδρικού που ήβραν τον πελάν τους με το ανώμαλον φοβισμένον, δερμένον, βασανισμένον, εγκαταλελειμμένον σ̆σ̆υλλίν.

Τούτος έφαεν τζιαι το άλλον που τον επήραν επίσης στα καταφύγια λλίες μέρες πριν να ψηφίσουν οι οικολόγοι αν θα τον υποστηρίξουν στες εκλογές. Τζ̆αι τζ̆είνος τες ίδιες χαζοχαρούμενες πόζες δίπλα που τα σ̆σ̆υλλούθκια τζ̆αι τα καττούθκια που εγκαταλείψαν τα χτήνη που συντηρούν τον ανεξέλεγκτον πολλαπλασιασμόν.

Οι ίδιοι ανίκανοι πολιτικοί να φανταστούν τζιαι να εφαρμόσουν μιαν σύχρονην τζιαι πολιτισμένην νομοθεσίαν που τα προσφέρει μιαν ελάχιστην προστασίαν τζ̆αι αξιοπρεπήν διαβίωσην για τα ζώα έχουν το θράσος να κάμνουν παναϊρκα τζ̆αι να τα βασανίζουν με φωτογραφίσεις. Έχουμεν ανάμισι εκατομμύρια αδέσποτους αστείρωτους κάττους τζιαι εκατοντάες σ̆σ̆ιλιάες βαρελλόσ̆σ̆υλλους που θα περάσουν μιαν ζωήν δημμένοι δίπλα που έναν βαρέλλιν, μιαν κάσ̆ιαν, πολλές φορές με δίχα μιαν κουππούν νερόν. Άλλοι έχουν τα για χαϊδευτήρκα, άλλοι για φτηνούς συναγερμούς ασφαλείας με καύσιμον ποφάγια ή έναν κομμάτιν ψουμίν, άλλοι έχουν τα για να φκάλλουν το θήραμαν τζ̆αι να βουρούν να το φέρνουν που τα λαγκάθκια σκοτωμένον πας τον περτικοδέτην, άλλοι έχουν τα για να τα δείχνουν ή για να δείχνουνται. Σπάνιοι είναι τζιείνοι που τα έχουν για να τους προσφέρουν μιαν ζωήν κοντά στες ανάγκες τους, μια σχέσην όπως βολεύκει τα ζώα όι τους ίδιους.

Τούτη η προεκλογική εγίνην έναν τσ̆ιρκουλον, με βασανισμένα πλάσματα τζ̆αι ότι συνεπάγει το θέαμαν με ζώα. Τούτη η ιστορία με τα ζώα τελικά εν ο καθρέφτης που δείχνει ούλλην την υποκρισίαν για ούλλα τα θέματα. Η μοναξιά τζ̆αι η δυστυχία του Φρίν πουκάτω που το γραφείον της « κοπελλούας » εν η μοναξιά τζ̆̆αι η δυστυχία του νέου που εσπούδασεν ψυχολογίαν στην Γαλλίαν τζ̆αι δουλεύκει χαμάλης στο αεροδρόμιον να ξηφορτώννει βαλίτσες, γιορτάζοντας το success story της οικονομίας με 900€ τον μήναν ζουρά. Εν η υποκρισία που πουλούν στον υπάλληλον του μολ ή του χαμπουρκεράδικου, που δουλεύκει κοσπεντάωρον για 4.80 € την ώραν, ότι ώραν τζιαι ότι μέραν τζιαι να του φωνάξουν, Κυριακής συμπεριλαμβαννομένης. Η « σωτηρία » του Φρίντ που το καταφύγειον εν η σωτηρία που προσφέρουν τα 600 του ΕΕΕ, τζ̆αι ο φόος μες τ΄αμμάτιν του εν ο φόος του μιτσή, που του εδώκαν δουλειάν για 800€, να βρίσσει άμπα τζ̆αι απολύσουν τον. Το ψέμαν της ούλλης υπόθεσης εν η αλήθκεια του ρουσφεθκιού που πουλιέται για αξιοκρατία, για αριστοκρατία ή για ισονομία. Η πάνω φωτογραφία εν η μίζερη πραγματικότητα της Κύπρου που καρτερά να πλουτίσουν οι φίλοι τζιαι τα σόγια των Κυβερνώντων για να σείρουν κανέναν κομμάτιν ψουμίν στην σ̆σ̆ύλλαν την εργαζόμενην τάξην, τζιαι η φωτογραφία η πουκάτω εν το succes story των γορασμένων μέσων, η μούστρα της φτιασιδωμένης στατιστικής με 3% ανάπτυξην για τους εχούμενους τζιαι τους beautiful people.

Η Σωτηρία του Φριντ που το καταφύγιον εν η σωτηρία της Κύπρου που την κατοχήν, η επανένωση του με μιαν στοργικήν οικογένειαν, εν η επανένωση του τόπου μας που δεν εγίνην ενώ εμπόρηεν να γινεί. Η ζωή του Φρίντ δεν θα μοιάζει με τον κόσμον που του ετάξαν. Κανένας δεν θα ασχοληθεί μαζί του ανάλογα με τες ανάγκες του. Αν κάποιος θα ασχοληθεί θα είναι ανάλογα με την χρήσην που μπορεί έσ̆ει τζιαι με την υπεραξίαν που μπορεί να φκάλει πουπάνω του. 

Πόσην παραποθκιάν μπορεί να έσ̆ει μέσα το δικηγοριλλίκκιν του προέδρου "ο Φριντ με βοηθά να απαλλαγώ από το άγχος της ημέρας". Πως έναν αγχωμένον πλάσμαν, φοβισμένον, αμόρφωτον, αρκομένον μπορεί να είναι anxiolytique;  

Ούλλα έναν ψέμαν, τζιαι μια αηδία, μια ασχήμια που άσχημους ανθρώπους, άσχημους συμβουλάτορες, στιγνούς υπολογιστές, μάστορες της υποκρισίας τζιαι του δικηγοριλλικιού.

Κράτα Φριντ. Αντίς να χώννεσαι πουκάτω που τα τραπέζια, φύε τους. Σε όποιον τζ̆αι να δώκεις έξω που τζ̆ειμέσα θα σε προσέχει καλλύττερα. Τον προηγούμενον σου ετσίλλησεν τον η λιμουζίνα του κυρίου με το στοργικόν χαμόγελον.