Νώθω το δρώμαν των Κινεζούων, των Ιντιανούων, των Βιετναμεζούων, να μου γλύφει το πετσίν τζ̆αι ανακατσ̆ά η ψυσ̆ή μου. Η μιζέρκα πον μπλεμένη με κάθε ίναν της φτηνής φανελλούας, του ντζ̆ιν που τες εκπτώσεις, των πέντε κλάτσων συν δύο δωρεάν, μου φέρνει φαούραν στην συνείδησην. Το δηλητήριον χρώμαν, που βάφφει το δηλητηριασμένον παμπάτζιν, κάφκει μες την σκέψην μου, όπως τα ζιζανιοχτόνα που εκκαθαρίζουν τους κάμπους που ότι άλλην μορφήν ζωής εμφανιστεί αυθόρμητα μες την παμπακοφυτείαν. Το δερμάτινον σ̆ικάτον σακκούιν, αγορασμένον 80 € που την λαϊκήν στο Μοναστηράκιν, μου βρωμεί πτωμαΐλαν βασανισμένου χτηνού, που εσφάχτηκεν για να μπω εγώ μες την πέτσαν του, βρωμεί δυστυχίαν βασανισμένου Πακιστάνου που άφηνει καθημερινά , γέννημαν-βούττημαν, έναν μέρος που την ζωήν του μες τα χημικά των βυρσοδεψείων του Καράτσ̆ι για να μαλακώσει τζ̆αι να αποχρωματίσει το ακατέργαστον πετσίν, βρωμεί κακοπέρασην της βασανισμένης εργάτριας πον να το κόψει, πον να το ράψει, πον να το πακκετάρει, πον να το κουβαλήσει, πον να το πουλήσει, βρωμεί ρύπανσην βασανισμένης γης, που την βιάζουν να χωνέψει τον ζόλον τζ̆αι τα χημικά απόβλητα της διαδικασίας εξευγενισμού τζ̆αι εξαγνισμού του ξερού πτώματος.
Που όποθθεν το πιάεις βρωμεί το πράμαν. Όσα εκατάργησεν με θυσίες ο αγώνας των εργατικών κινημάτων που τον άγριονκαπιταλισμόν της βιομηχανικής επανάστασης στην Ευρώπην, η παγκοσμιοποίηση τα εμετεγκατέστησεν στες χώρες όπου ο μηνιαίος μισθός συγκρίνεται με την τιμήν του ντζ̆ιν που φορείς, συμπεριλαμβαννομένης της έκπτωσης 70%. Όσον πιο φτηνόν είναι το ρούχον που θα γοράσεις, τόσον η τιμή δακτυλοδείχνει την απανθρωπιάν, πάνω στην οποίαν κάθεται ο καπιταλισμός, η μόδα του, το λάιφ στάιλ του, τζ̆αι όσον πκι̮ο ακριβόν είναι, τόσον δαχτυλοδείχνει την κυνικότηταν του νόμου της υπεραξίας που τον συντηρεί τζ̆αι τον κάμνει να δρατζ̆άζει.
Άμαν βάλεις πας του γκούγκολ «Rana Plaza», οι ζωές που εν μπλεγμένες μες τα νήματα της βιομηχανικής μόδας που σε ντύννει, εν να πεταχτούν σαν τα φαντάσματα που τα ερείπια του εργοστασίου που εκαταπλάκωσεν τόσους εργάτες χωρίς καμιάν ελάχιστην ασφάλειαν. Πολλές ετικέττες, ανακατωμένες με τα πτώματα, έχουν τζιαι πιστοποίησην fair trade. Άμαν βάλεις leather Bangladesh, ο γκούγκολας θα σου φκάλει δίπλα που τα σ̆ικάτα δερμάτινα τους οχετούς που δηλητηριάζουν την γην τζ̆αι τους αθρώπους, θα σου φκάλει αθρώπους, των οποίων η πέτσα φειρνά με την νεκρήν πέτσαν που κατεργάζουνται. Όταν δε του βάλεις «Τurquie silicose », εν να σου φκάλει δίπλα που τα φθαρμένα μοδάτα ντζ̆ινς, ίσως της ακριβής, η της φτηνής μάρκας που φορείς, τα φθαρμένα πνευμόνια όσων Κούρδων εδουλέψαν εις τα εργοστάσια αμμοβολής ρούχων της Κωσταντινούπολης, εν να σου φκάλει τζ̆αι νεκροταφεία στο Κουρδιστάν τζ̆είνων που δεν αντέξαν την σιλίκωσην.
Πρέπει να ψάξεις πολλά για να έβρεις έναν κομμάτιν ρούχον χωρίς ενσωματωμένην εισαγόμενην φτώσιαν, χωρίς ενσωματωμένην εξαθλίωσην, χωρίς ενσωματωμένην ξημαρισμένην γκρίζαν ενέργειαν ή γκρίζα απόβλητα που εμείναν μες τον αέραν η μες το νερόν κάπου στην Ασίαν. Άμαν ψάχνεις όμως βρίσκεις.
Εκοίταζα μέσα στο τρένο τί τσένταν κρατούν οι επιβάτες. Γύρω στο 5-10% κρατούν τσένταν της Freitag, καμωμένην που ανακυκλωμένον μουσ̆αμμά φορτηκού, ανακυκλωμένα airbag των αυτοκινήτων, ανακυκλωμένα εσσωτερικά των ποδηλάτων, φτιαγμένην αποκλειστικά στην Ελβετίαν. Καταφέρνουν να τες πουλούν στες μέτριες τιμές προϊόντων πολυτελείας, πληρώννοντας ελβετικούς μισθούς για τα εργατικά, τζ̆αι διόντας αξίαν σε έναν ευτελές υλικόν με μιαν καλλιτεχνικήν πράξην του ντιζάινερ που θα κόψει με το κκάττερ του το κομμάτιν του μουσ̆αμμά του οποίου το μοναδικόν σχέδιον, το μοναδικόν χρώμαν, το ιδιαίτερον επίπεδον παλιώματος θα σου αρέσει εσέναν μες το μαχαζίν που θα γοράσεις την τσένταν, το σακκίδιον, το πορτοφόλιν. Άμαν φύεις που το τρένον τζ̆αι πκι̮άσεις το μετρό για το πανεπιστήμιον, 30 με 50% των επιβατών θα κρατούν τα σακκίδια της Freitag. Επιτέλους τζ̆αι μια μόδα ήθους. Τούτη εν μια πραγματική πολυτέλεια.
Από το φορτικόν ως στην τσένταν λέει η ιστορία τους.
http://www.freitag.ch/about/production#headline
Κάθουμαι τζ̆αι σκέφτουμαι τί είναι που κάμνει τζ̆αι μέσα σε τούτην την κοινωνίαν που έτυχεν να ζιώ πκι̮άννουν τέθκει̮ες επιχειρηματικές δραστηριότητες. Ένι ο πολιτισμός τζ̆αι οι αξίες των αθρώπων που θα δημιουργήσουν την ζήτησην; οξά η δημιουργικότητα τζ̆αι η ιδιοφυία του επιχειρηματικού μοντέλλου που θα δημιουργήσει την προσφοράν; Όποια τζ̆αι να είναι η απάντηση πάντως, σ̆αίρουμαι που η τσέντα μου εδώ τζ̆αι χρόνια δεν κουβαλεί μιζέρεκαν τζ̆αι δυστυχίαν αθρώπων μέσα, τζ̆αι που το τζ̆ουνούρκον μου παντελόνιν δεν θα είναι σκνηφόν από φαντάσματα της χωρίς όρια εκμετάλλευσης αθθρώπου από άθθρωπον. Θα είναι βιοδιασπαζόμενον άμαν θα λύσει σε πολλά-πολλά χρόνια, αφού μου διούν τζ̆αι τρία χρόνια εγγύησην, τζ̆αι θα μπορώ να επαναχρησιμοποιήσω τζ̆αι τα κουμπιά του για άλλες χρήσεις, λένε.
Που όποθθεν το πιάεις βρωμεί το πράμαν. Όσα εκατάργησεν με θυσίες ο αγώνας των εργατικών κινημάτων που τον άγριονκαπιταλισμόν της βιομηχανικής επανάστασης στην Ευρώπην, η παγκοσμιοποίηση τα εμετεγκατέστησεν στες χώρες όπου ο μηνιαίος μισθός συγκρίνεται με την τιμήν του ντζ̆ιν που φορείς, συμπεριλαμβαννομένης της έκπτωσης 70%. Όσον πιο φτηνόν είναι το ρούχον που θα γοράσεις, τόσον η τιμή δακτυλοδείχνει την απανθρωπιάν, πάνω στην οποίαν κάθεται ο καπιταλισμός, η μόδα του, το λάιφ στάιλ του, τζ̆αι όσον πκι̮ο ακριβόν είναι, τόσον δαχτυλοδείχνει την κυνικότηταν του νόμου της υπεραξίας που τον συντηρεί τζ̆αι τον κάμνει να δρατζ̆άζει.
Άμαν βάλεις πας του γκούγκολ «Rana Plaza», οι ζωές που εν μπλεγμένες μες τα νήματα της βιομηχανικής μόδας που σε ντύννει, εν να πεταχτούν σαν τα φαντάσματα που τα ερείπια του εργοστασίου που εκαταπλάκωσεν τόσους εργάτες χωρίς καμιάν ελάχιστην ασφάλειαν. Πολλές ετικέττες, ανακατωμένες με τα πτώματα, έχουν τζιαι πιστοποίησην fair trade. Άμαν βάλεις leather Bangladesh, ο γκούγκολας θα σου φκάλει δίπλα που τα σ̆ικάτα δερμάτινα τους οχετούς που δηλητηριάζουν την γην τζ̆αι τους αθρώπους, θα σου φκάλει αθρώπους, των οποίων η πέτσα φειρνά με την νεκρήν πέτσαν που κατεργάζουνται. Όταν δε του βάλεις «Τurquie silicose », εν να σου φκάλει δίπλα που τα φθαρμένα μοδάτα ντζ̆ινς, ίσως της ακριβής, η της φτηνής μάρκας που φορείς, τα φθαρμένα πνευμόνια όσων Κούρδων εδουλέψαν εις τα εργοστάσια αμμοβολής ρούχων της Κωσταντινούπολης, εν να σου φκάλει τζ̆αι νεκροταφεία στο Κουρδιστάν τζ̆είνων που δεν αντέξαν την σιλίκωσην.
Πρέπει να ψάξεις πολλά για να έβρεις έναν κομμάτιν ρούχον χωρίς ενσωματωμένην εισαγόμενην φτώσιαν, χωρίς ενσωματωμένην εξαθλίωσην, χωρίς ενσωματωμένην ξημαρισμένην γκρίζαν ενέργειαν ή γκρίζα απόβλητα που εμείναν μες τον αέραν η μες το νερόν κάπου στην Ασίαν. Άμαν ψάχνεις όμως βρίσκεις.
Εκοίταζα μέσα στο τρένο τί τσένταν κρατούν οι επιβάτες. Γύρω στο 5-10% κρατούν τσένταν της Freitag, καμωμένην που ανακυκλωμένον μουσ̆αμμά φορτηκού, ανακυκλωμένα airbag των αυτοκινήτων, ανακυκλωμένα εσσωτερικά των ποδηλάτων, φτιαγμένην αποκλειστικά στην Ελβετίαν. Καταφέρνουν να τες πουλούν στες μέτριες τιμές προϊόντων πολυτελείας, πληρώννοντας ελβετικούς μισθούς για τα εργατικά, τζ̆αι διόντας αξίαν σε έναν ευτελές υλικόν με μιαν καλλιτεχνικήν πράξην του ντιζάινερ που θα κόψει με το κκάττερ του το κομμάτιν του μουσ̆αμμά του οποίου το μοναδικόν σχέδιον, το μοναδικόν χρώμαν, το ιδιαίτερον επίπεδον παλιώματος θα σου αρέσει εσέναν μες το μαχαζίν που θα γοράσεις την τσένταν, το σακκίδιον, το πορτοφόλιν. Άμαν φύεις που το τρένον τζ̆αι πκι̮άσεις το μετρό για το πανεπιστήμιον, 30 με 50% των επιβατών θα κρατούν τα σακκίδια της Freitag. Επιτέλους τζ̆αι μια μόδα ήθους. Τούτη εν μια πραγματική πολυτέλεια.
Από το φορτικόν ως στην τσένταν λέει η ιστορία τους.
http://www.freitag.ch/about/production#headline
Κάθουμαι τζ̆αι σκέφτουμαι τί είναι που κάμνει τζ̆αι μέσα σε τούτην την κοινωνίαν που έτυχεν να ζιώ πκι̮άννουν τέθκει̮ες επιχειρηματικές δραστηριότητες. Ένι ο πολιτισμός τζ̆αι οι αξίες των αθρώπων που θα δημιουργήσουν την ζήτησην; οξά η δημιουργικότητα τζ̆αι η ιδιοφυία του επιχειρηματικού μοντέλλου που θα δημιουργήσει την προσφοράν; Όποια τζ̆αι να είναι η απάντηση πάντως, σ̆αίρουμαι που η τσέντα μου εδώ τζ̆αι χρόνια δεν κουβαλεί μιζέρεκαν τζ̆αι δυστυχίαν αθρώπων μέσα, τζ̆αι που το τζ̆ουνούρκον μου παντελόνιν δεν θα είναι σκνηφόν από φαντάσματα της χωρίς όρια εκμετάλλευσης αθθρώπου από άθθρωπον. Θα είναι βιοδιασπαζόμενον άμαν θα λύσει σε πολλά-πολλά χρόνια, αφού μου διούν τζ̆αι τρία χρόνια εγγύησην, τζ̆αι θα μπορώ να επαναχρησιμοποιήσω τζ̆αι τα κουμπιά του για άλλες χρήσεις, λένε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου