Εξασφάλισα σπόρους γνήσιους που παραδοσιακήν άνεδρην παραγωγήν. Στην Σαντορίνην καλλιεργούν ακόμα τα περίφημα "ντοματάκια Σαντορίνης" τζιαι τα κατσούνια, έναν είδος αγγουρκού. Καλλιεργούν τα άνεδρα, όπως τα εκάμναν παραδοσιακά που πάντα. Παλιά πριν να καλλιεργούν τουριστικούς πάγκαλλους το νησίν, είσιεν τζιαι εργοστάσια παραδοσιακής σάρζας που τα άνεδρα τοματίνια. Από ότι ήβρα στο ίντερνετ, τωρά έσιει σε πολλά μικρόττερην κλίμακαν.
Φυσικά, η υγρασία της θάλασσας τζιαι η θερμομονωτικότητα της ηφαιστιακής άσπας (το γόνιμον ηφαιστιακόν χώμαν του νησιού) βοηθούν τόσον για να συνάεται υγρασία κατακαλότζιαιρα, όσον τζιαι στο να μεν εξατμίζεται που το χώμαν διότι το χώμαν δεν βράζει βαθκειά.
Για την Κύπρον, αρώτησα παλιούς, τζιαι έμαθα για παράδειγμαν ότι στο χωράφιν του παππού μου, μακρυά που τες θάλασσες τζιαι τες υγρασίες, εκαλλιεργούσαν παμπάτζιν τζιαι σισάμιν άνεδρα. Ο παππούς μου εφύτευκεν τζιαι παττιχούες άνεδρες στα κοτσινοχώρκα. Στο χωρκόν του άλλου μου του παππού πας τον Πενταδάχτυλον εφυτέφκαν τα ούλλα άνεδρα το καλοτζιαίριν. Τομάτες, αγγούρκα, παττίσιες. Άρα τζιαι στην Κύπρον η άνεδρη παραγωγή είναι ίσως δυνατή. Θέλεις όμως ποικιλίες άνεδρες τζιαι οι σπόροι εχαθήκαν. Τα άνεδρα είναι ούλλα μικρού μεγέθους για να μπορέσουν να νιώσουν τους καρπούς τζιαι να τους τελειώσουν πριν να πιάσουν οι πυράες οι μεγάλες. Είναι μικρά, αλλά έχουν δυνατή μυρωθκιά τζιαι γέυσην.
Όποιος θέλει να δοτζιμάσει να παράξει λλιόποτα ή άνεδρα τοματούδκιά ή κατσούνια, ας μου αφήκει μιαν διεύθυνσην να του στείλω σπόρον aceras@bluewin.ch
Προτείνω να φυτέψουμεν σε διάφορους τόπους τζιαι να κάμουμεν μιαν πειραματικήν φυθκιάν να δούμεν αν μπορούμεν να αναστήσουμεν τα άνεδρα ξανά στην Κύπρον.
Να φυτέψουμεν μιαν αυλατζιάν ποτισμένα κανονικά, μιαν ποτισμένα μιαν φοράν την εφτομάδαν, τζιαι μιαν τέλλια άνεδρα.
Για τα τέλλια άνεδρα εν τζιαι πάεις σαν τον αχάπαρον να τα φυτέψεις τζιαι να καρτεράς να καρπίσουν. Θέλει να κάμεις το χωράφιν που τα τωρά για να μπορέσει να τραβήσει καλά όσον νερόν ημπόρει. Τέλη του Γεννάρη ξανακάμνεις το χωράφιν διότι το χώμαν θα έσιει κάτσει. Απρίλλην, κόφκεις τα χόρτα που βλαστήσαν τζιαι αφήννεις τα να σσιεπάζουν το χώμαν για να μεν ξερανίσκει τζιαι φυτέφκεις τους σπόρους. Φυτέφκεις 4-5 σπόρους τζιαι μετά φκάλλεις τα φυτά τα αδύνατα για να αφήκεις έναν η θκυό δυνάμενα. Αν κοπρίσεις το χωράφιν πον να το κάμεις τον σιειμώναν με κόπριν χονεμένον ή με κομπόστον, θα έσιεις καλλύττερην παραγωγήν. Στην Ελβετίαν, έσιει μιαν τέχνην που βάλλεις ποκαλάμην ή φύλλα τζιαι σσιεπάζεις το χώμαν για να μεινίσει υγρόν πουκάτω.
Δεν εγγυούμαι ότι τα τοματούθκια θα έχουν την γλύκαν τζιείνων που παράγουν στην Σαντορίνην, διότι σίουρα θα παίζει πολλήν ρόλον στην γεύσην τζιαι το ηφαιστιακόν χώμαν της θηραϊκής γης. Αν δεν δοκιμάσεις όμως δεν μπορείς να ξέρεις.
Άτε, για στες τσάππες σας, αν έσιει κανένα μερακλήν, τζιαι καρτερώ μέιλ με διεύθυσην να πέψω σπόρον. Για το πως καλλιεργείς άνεδρα μπορεί να έβρετε τζιαι άλλες πληροφορίες γκουγκολάροντας
Τοματούες άνεδρες Σαντορινιές από τους bostanistas.gr
Φυσικά, η υγρασία της θάλασσας τζιαι η θερμομονωτικότητα της ηφαιστιακής άσπας (το γόνιμον ηφαιστιακόν χώμαν του νησιού) βοηθούν τόσον για να συνάεται υγρασία κατακαλότζιαιρα, όσον τζιαι στο να μεν εξατμίζεται που το χώμαν διότι το χώμαν δεν βράζει βαθκειά.
Κατσούνια άνεδρα που τον Αργυρόν Σαντορίνη
Για την Κύπρον, αρώτησα παλιούς, τζιαι έμαθα για παράδειγμαν ότι στο χωράφιν του παππού μου, μακρυά που τες θάλασσες τζιαι τες υγρασίες, εκαλλιεργούσαν παμπάτζιν τζιαι σισάμιν άνεδρα. Ο παππούς μου εφύτευκεν τζιαι παττιχούες άνεδρες στα κοτσινοχώρκα. Στο χωρκόν του άλλου μου του παππού πας τον Πενταδάχτυλον εφυτέφκαν τα ούλλα άνεδρα το καλοτζιαίριν. Τομάτες, αγγούρκα, παττίσιες. Άρα τζιαι στην Κύπρον η άνεδρη παραγωγή είναι ίσως δυνατή. Θέλεις όμως ποικιλίες άνεδρες τζιαι οι σπόροι εχαθήκαν. Τα άνεδρα είναι ούλλα μικρού μεγέθους για να μπορέσουν να νιώσουν τους καρπούς τζιαι να τους τελειώσουν πριν να πιάσουν οι πυράες οι μεγάλες. Είναι μικρά, αλλά έχουν δυνατή μυρωθκιά τζιαι γέυσην.
Όποιος θέλει να δοτζιμάσει να παράξει λλιόποτα ή άνεδρα τοματούδκιά ή κατσούνια, ας μου αφήκει μιαν διεύθυνσην να του στείλω σπόρον aceras@bluewin.ch
Προτείνω να φυτέψουμεν σε διάφορους τόπους τζιαι να κάμουμεν μιαν πειραματικήν φυθκιάν να δούμεν αν μπορούμεν να αναστήσουμεν τα άνεδρα ξανά στην Κύπρον.
Να φυτέψουμεν μιαν αυλατζιάν ποτισμένα κανονικά, μιαν ποτισμένα μιαν φοράν την εφτομάδαν, τζιαι μιαν τέλλια άνεδρα.
Για τα τέλλια άνεδρα εν τζιαι πάεις σαν τον αχάπαρον να τα φυτέψεις τζιαι να καρτεράς να καρπίσουν. Θέλει να κάμεις το χωράφιν που τα τωρά για να μπορέσει να τραβήσει καλά όσον νερόν ημπόρει. Τέλη του Γεννάρη ξανακάμνεις το χωράφιν διότι το χώμαν θα έσιει κάτσει. Απρίλλην, κόφκεις τα χόρτα που βλαστήσαν τζιαι αφήννεις τα να σσιεπάζουν το χώμαν για να μεν ξερανίσκει τζιαι φυτέφκεις τους σπόρους. Φυτέφκεις 4-5 σπόρους τζιαι μετά φκάλλεις τα φυτά τα αδύνατα για να αφήκεις έναν η θκυό δυνάμενα. Αν κοπρίσεις το χωράφιν πον να το κάμεις τον σιειμώναν με κόπριν χονεμένον ή με κομπόστον, θα έσιεις καλλύττερην παραγωγήν. Στην Ελβετίαν, έσιει μιαν τέχνην που βάλλεις ποκαλάμην ή φύλλα τζιαι σσιεπάζεις το χώμαν για να μεινίσει υγρόν πουκάτω.
Δεν εγγυούμαι ότι τα τοματούθκια θα έχουν την γλύκαν τζιείνων που παράγουν στην Σαντορίνην, διότι σίουρα θα παίζει πολλήν ρόλον στην γεύσην τζιαι το ηφαιστιακόν χώμαν της θηραϊκής γης. Αν δεν δοκιμάσεις όμως δεν μπορείς να ξέρεις.
Άτε, για στες τσάππες σας, αν έσιει κανένα μερακλήν, τζιαι καρτερώ μέιλ με διεύθυσην να πέψω σπόρον. Για το πως καλλιεργείς άνεδρα μπορεί να έβρετε τζιαι άλλες πληροφορίες γκουγκολάροντας
3 σχόλια:
Γεια σου! Άμαν κάμνει το λουβίν τζαι τα πεπονούθκια(!) άνυδρα γιατί να μεν κάμνουν τζαι οι τοματούες. Σίουρα κάμνουν στο χωρκό μου.
Θαυμάζω όσους πετυχαίνουν να γιορκίσουν με τέτοιον τρόπο, φαίνεταί μου μεγάλη επιστήμη.
Εγιώ λοιπόν ενδιαφέρουμαι για σπόρους αλλά ντρέπουμαι να ζητήσω γιατί εν εκατάφερα να βλαστήσω τους σπόρους παττιχούας που μου έδωκες. Αλλά πάλε ξέρω εννα μου δώκεις.
Για την ακουαπονίαν μάλλον εν κάμνουν α; Εννα ήταν ο ορισμός του οξύμωρου :)
Στο χωρκόν μου δεν εκαλλιεργούσαν άνεδρα, δεν θυμούμαι εγώ τουλάχιστο, διότι πάντα είχαμε νερά τρεξιμιά, τζιαι διατρήσεις. Αλλά να δοκιμάσω. Είχα σκοπόν να ζητήσω που τον Νίκον τον Λαζάρου, που τους σπόρους που θα του στείλεις ελάχιστους για δοκιμή.
ιων
Δημοσίευση σχολίου