Επιβίωση στα χρόνια της αγοράς.

Ήμουν λοιπόν σε νησίν καλοτζιαίριν τζιαιρόν. Οι τουρίστες μιλιούννια παρπατούν αχάπαροι, αργόσχολοι, καταναλώννουν τες στιγμές που γοράσαν που τους τουριστικούς πράχτορες. Επί τόπου, άλλοι πωλητές προσφέρουν τους ακριβά κινέζικα ενθύμια της μπακκίρας, για 2, 5, 7, 12 €. Φτηνοπληρωμένα, σκοτωμένα που την κούρασην καρσόνια, σερβίρουν ποσκούπηα βιομηχανικής παραγωγής στο πιάτον, μαειρεμένα με συνταγές στερεότυπης τοπικής κουζίνας. Η μηχανές της τουριστικής βιομηχανίας δουλέφκουν στο φουλ, κόφκοντας κέρδη για μιαν φούχταν καρχαρίες, παραμορφώννοντας φυσικόν κάλλος τζιαι αρχιτεκτονικήν κληρονομιάν, για να κάμουν την φύσην τζιαι το τοπίον εμπόρευμαν για κάθε τζιέπην. Μικροί εμποράκοι, από τον Πακιστανόν πλανόδιον, μέχρι τον μικροεπιχειρηματίαν που εμετάτρεψεν το παράνομον στιάδιν της γιαγιάς του σε ψαροκαθαριστήριον ποθκιών, ή σε περίπτερον παγωμένου γιαουρτιού, κάμνουν αρπαχτήν για να συνάξουν τα ψυχούθκια που αφήνει δίπλα της η μεγάλη μηχανή του μαζικου τουρισμού.

Μέσα σε τούτον τον κυκεώναν της αγοράς, κάποιος παλαβός, ποιός ηξέρει γιατί, έβαλεν πάνω σε έναν ππεριβάζιν καμπόσα κομματούθκια crassula ovata τζιαι μιαν επιγραφήν με αντρικόν γραφικόν χαραχτήραν: «servez-vous ». Ίσως ήταν γιατί δεν εκιάρισκεν να πετάξει τα κλαδέματα του παχύφυτου που κλάδεψεν, ίσως έβρισκεν το διασκεδαστικόν να πιάσει έναν κομμάτιν ζωής που την γλάστραν που εσυντήραν τζιαι το διασπείρει στες τέσσερεις γωνιές του κόσμου, μέσον ηλίθιων τουριστών, στο περιθώριον της αγοράς. Ίσως όμως τζιαι να έθελεν να εκφράσει κάτι. Να διακυρίξει στον περαστικόν τουρίσταν, ότι εδώ υπάρχει τζιαι άλλη κουλτούρα που την αγοράν, άλλοι αθρώποι που τους πωλητές, άλλες αξίες που την τιμήν σε ευρώ. Τα κομματούθκια του φυτού ήταν τοποθετημένα έναν-έναν με τόσην επιμέλειαν, που σίουρα δεν ήταν τυχαία πεταμένα πας το καρτερίμιν. Εθώρες έναν σεβασμόν για κάθε κλωνίν του φυτού, το οποίον είσιεν την βάσην του μέσα σε έναν δίσκον νερόν άμπα τζιαι διψάσει. Ο "πελλός που την κράσουλαν" έβαλεν τζιαι χαρτούθκια, για να μπορεί "ο πελάτης" να τυλίει το δώρον του, να μεν υποφέρει το φυτόν ώστι να φτάσει στον νέον του προορισμόν, να έβρει χώμαν να ριζώσει.

Ο άθρωπος που έστησεν τούτον το έργον ήταν σίουρα άθρωπος ερωτευμένος. Άθρωπος ανέραστος δεν μπορεί να βάλει τόσον μεράκκιν σε μιαν τόσον απλήν πράξην. Ίσως το έκαμεν για να αρέσει στην αγαπημένην του, κάμνοντας όπως κάμνουν μερικά αρσενικά πουλιά που δείχνουν τον καλλύττερον τους εαυτόν, σαν μέσον για να φλερτάρουν το τέριν που εθκιαλέξαν.

Το φκιορούιν της φωτογραφίας προέρκεται που τζιείνον το βουνάριν με τα κλωνούθκια libre-service. Έπιασα θκιό άμπα τζιαι δεν πιάσει το έναν. Εκουβάλησα τα στην λευκήν τζιαι πένθυμην Ελβετίαν, σαν να τζιαι εκουβάλουν μιαν ηλιαχτίδαν της Μεσογείου, έναν κομμάτιν ζωής, έναν κομμάτιν χαράς. Υποσχέθηκα του φυτού ότι θα το φροντίζω με συνέπειαν, σαν αντίβαρον που θα το πάρω σε έναν ανήλιαγον τόπον. Ετύλιξα τα κλωνούθκια με προσοχήν, βρέχοντας την εφημερίαν για να μεν τυρανιστούν πολλά στο ταξίδιν.

Εφύτεψα τα μέσα σε θκυό ττενεκκούθια του λαθκιού τζιαι τα έβαλα στο πιο ηλιόλουστον παράθυρον του σπιθκιού. Το έναν έπιασεν, το άλλον εποσίτισεν τζιαι σιγά σιγά ούλλα τα κλωνούθκια του ελουβήσαν. Ο κύριος κορμός εσάπηκεν τζιαι οι νάκρες με τα φύλλα, πάντα ζωντανά, εκοπήκαν τζι εππέσαν. Άφηκα τα τζιειαμαί που εππέσαν στην βάσην του ττενεκκουθκιού, το οποίον εκράταν κάποιαν υγρασίαν. Εθώρουν τα φυτά με κάποιαν θλίψην, νοιώθωντας ενοχές, ότι για δικόν μου βίτσιον βασανίζω τα. Με προθεσην να τους δώσω χαράν, έβαλα τα σε έναν περιβάλλον που τα καταπνιει, όπως μου καταπνίει ώρες ώρες τζιαι την δικήν μου χαράν, που δεν έσιει  νήλλιον. Δίπλα που τες γλαστρούες ανακύκλωσης, έχω χρόνια τζιαι καμπόσα περιοδικά για ανακύκλωσην που δεν κιάρω να πετάξω. Πάνω - πάνω έτυχεν να είναι στο εξώφυλλον ο Φουκώ, τζιαι βλέποντας το φυτόν να προσπαθεί να επιβιώσει συνθέτοντας μες το οικοσύστημαν που του επέβαλεν η δική μου εξουσία, η δική μου επιλογή, εσκέφτουμουν την ελευθερίαν που έχω μπροστά στους κανόνες τζιαι τες αρχές του συστήματος κοινωνικών σχέσεων μέσα στο οποίον πρέπει το δικόν μου άτομον να επιβιώσει. 

Ίσως ο λόγος που έπιασα θκυό κλωνούθκια να είναι για να φροντίζω έναν για μέναν τζιαι έναν για το πλάσμαν που αγαπώ. Βλέποντας το έναν κλωνούδιν να μαρανίσκει έπιαννεν με έναν άχχος λες τζιαι εφίρναν η δική  μου η ψυσιή. Επειδή ακόμα τα φύλλα ήταν πράσινα δεν επέταξα τα κλωνούθκια που ελουβήσαν. Εμείναν τζιαμαί λουβημένα πάνω που μήναν να ξερανίσκουν όπως εξέρανεν η ψυσιή μου να τα θωρεί.

Όταν επήα να τα συνάξω να καθαρίσει ο τόπος, ήβρα ούλλα τα πολουβίθκια βλαστημένα. Το κλωνίν που εφύτεψα ήταν πολλά μεγάλον για να μπορέσει να συντηρήσει, με ανύπαρκτον ριζικόν σύστημαν, ούλλα τζιείνα τα κλωνιά. Σαν στρατηγηκήν επιβίωσης επέλεξεν να ξεράνει τζιαι να ρίξει τες νάκρες κάτω για να αλαφρύνουν που τους παλλιούς κορμούς τζιαι έχουν παραπάνω τύχην να επιβιώσουν. Τζιαι όντως οι νακρούες ήβραν κάποιαν υγρασίαν στην βάσην του ττενεκκουθκιού τζιαι εριζώσαν. Όπως ήταν αλαφρές, εμπορούσαν να επιβιώσουν με τα λλία που εμπορούσεν να τους προσφέρει το περιβάλλον μες το οποίον εβρεθήκαν. Τωρά εφύτεψα τες σε ξεχωριστά ττενεκκούθκια τζιαι έχω 7 μιτσιές κράσουλες σύν την μεγάλην, η οποία έπιασεν που την πρώτην. Θα δωρίσω τες 6 σε φίλους που αγαπώ, συνεχίζοντας την στρατηγικήν που εφάρμοσεν το φυτόν να αυξήσει τες πιθανότητες του να επιβιώσει. Σε 7 διαφορετικά περιβάλλοντα, το φυτόν που έσιει τόσην ενέργειαν να ζήσει, θα έσιει παραπάνω πιθανότητες να επιβιώσει.

Έβαλα μιαν που τες βλαστημένες νακρούες με τες τρυφερές ριζούες πας την στήβην που τα περιοδικά τζι΄εφωτογράφησαν την τζιαι ανάρτησαν την πας το μπλόγκ. Επ΄ευκαιρίας, έπιασα τζιαι το περιοδικόν που είσιεν αφιέρωμαν τον Φουκώ τζιαι εθκιάβασα το ως την τελευταίαν σελίδαν. Ήβρα τζιαι ούλλες του τες συνεντέυξεις του πάνω στο youtube. Έτσι τζιαιρούς που ζιούμεν, εν χρήσιμον ότι θκιαβάσεις της αξίας που την ιστορίαν για τους μηχανισμούς εξουσίας.

Θα αφήκω έναν ζευκάριν κράσουλες να τες θωρώ τζιαι να σιαίρουμαι να τες φροντίζω. Θα τες θωρώ να ριζώννουν τζιαι να αναπτύσσουνται όπως ριζώννει τζιαι αναπτύσσεται η αγάπη μες την ψυσιήν θκυό πλασμάτων. Ελπίζω ότι τα φυτά θα σιαίρουνται, παρά τες αντίξοες συνθήκες που τους επιβάλλει το περιβάλλον τους με νήλλιον λλίον τζιαι με κρυάδαν πολλήν.

Προέκταση της ιστορίας το βίντεο που ακολουθεί.