Κυριακή 5 Ιανουαρίου 2014

Αφκά της αειφόρας ανάπτυξης

Αειφόρα ανάπτυξη. Είναι το παλιοκάραβον* πάνω στο οποίον φορτώννει ο κάθε πωλητής ότι πραμάθκιαν έσιει να πουλήσει ακριβά, σε αντιστάθμισμαν λλίην ύσηχην συνείδησην για το αγοραστήν ότι κάμνει το καθήκον του προς την φύσην.

Αν έξερεν ο αγοραστής τί έχει να να θυσιάσει για να συνάδει η ύπαρξη του με το γομάριν που μπορεί να φορτώσει η αφεντομουτσουνάρα του πάνω στην υφήλιον για να μπόρει να τον αντέξει, δεν θα εμίλαν για αειφόραν ανάπτυξην. Θα έβρισκεν άλλον μάρκεττιν γκάτζιετ.

Ζωή 2000W** σημαίνει για τον μέσον Κυπραίον να διαιρέσει διά 3 την ύλην που κρούζει για να συντηρήσει την ύπαρξη του. Που τζιειαμαί τζιαι τζιεί, τα υπόλοιπα είναι πράσινα γκατζιετάκια.

Οι αθρώποι που ταΐζουν την ύπαρξην τους με πολιτισμόν αντίς με καταναλωτικά άχρηστα υλικά, με κυρίως βιολογικά χόρτα, φρούτα, δημητριακά τζιαι ψυχανθή αντίς για κυρίως κρεατικά βιομηχανικής παραγωγής, που κινούνται κυρίως με τα πόθκια τους τζιαι με τα ποδήλατα τους αντίς για λιμουζίνες, έστω τζιαι hybrid, που κατοικούν σπίθκια που καταλιούν ενέργειαν λλιόττερην που 50 κιλοβατώρες το τετραγωνικόν τον χρόνον, είναι ελάχιστοι. Μονάδες. Για τούτους γράφω την ανάρτησην.

Επειδή με την κρίσην πολλοί θα αναγκαστούν ευτυχίσουν θέλοντας τζιαι μή, τζιαι όχι από επιλογήν, ζωήν 2000W, μπορούν τζιαι τούτοι να επωφεληθούν. Οι άλλοι... άστα. Μια οικονομία 200 ψωροβατώρων ανά βράσιμον αφκών δεν θα αλλάξει τίποτα μπροστά στες 52 500 κιλοβατώρες που καταλιεί η ύπαρξη τους τον χρόνον.

Βάλλεις λοιπόν μες το κασαρολλίν δύο δάχτυλα νερόν. Αντίθετα που ότι λαλούν οι μαείροι τζιαι οι μαγειρικές, δεν χρειάζεται να καλύφκουνται τα φκά που τον νερόν για να ψηθούν. Βάλλεις την βράστην στο μάξιμουμ ώστι να βράσει το νερόν.



Η πιο πάνω φωτογραφία είναι λάθος. Αν δεν στουππώσεις την μαείρισσαν εξίκκος σου οι οικονομία. Το σωστόν εν έτσι.


Μόλις χογλάσει το νερόν σβήννεις την βράστην τζιαι αφήννεις τα φκά να ψηθούν με το υπόλοιπον της θερμότητας που εσύναξεν το νερόν, η μαείρισσα τζιαι το αμμάτιν της σόπας. Αν η σόπα σας εν ιντάξιον, τα αφκά δεν θα ψηθούν διότι η σώπα όπως δεν έχει απώλειες τζιαι είναι κρυά. Σε τούτην την περίπτωσην, κατεβάζεις την ισχύν της σόπας στο ελάχιστον. Εδώ στην φωτογραφίαν το αμμάτιν το ιντάξιον έπιασεν 2 λεπτά τζιαι 20 δεφτερόλεπτα για να χογλάσει το νερόν. Μετά έβαλα το στο έναν. Αν ήταν κανονική σόπα απλά θα την έσβηννα.

Για μελάτα αφκά φκάλλεις τα που το νερόν τζιαι κρυανίσκεις τα στα 5 λεπτά. Για σφιχτά, αφήννεις τα ωσπου να κρυάνει το νερόν. Για ιμίσφιχτα φκάλλεις τα σε 15 λεπτά.

Αυτή η μέθοδος σύφφωνα με το Ελβετικόν εργαστήριον SALT καταλιεί 88 Wh (βατώρες), έναντυ 77 Wh που καταλιεί μια μηχανή ενεργειακής κατηγορίας Α που βράζει αφκά,  έναντυ 270 - 300 της συνηθισμένης μεθόδου που γεμώννεις την μισήν μαείρισσαν με νερόν τζιαι βράζεις τα μέσα κολυμπάτα χωρίς στούππωμαν.

Εννοείται ότι τα ειφόρα αφκά πρέπει να είναι βιολογικά (ή σπιθκιάσιμα από όρνιθες που τρώσιν καθαρά) τζιαι όχι μόνον. Για να έχει ηθικήν συνοχήν πράξη, πρέπει να έρκουνται τζιαι που όρνιθες ευτυχισμένες. Όρνιθες που δεν κολυμπούν μες τες τσιλλάρες τους σε 1 μ2 κλουβίν, που πατούν χαμαί, που φκαίννουν έξω τζιαι θκιανεύκουνται (προσοχή στους αλουπούς), που τρώσιν ποικιλίαν φαγιών, οτιδήποτε εκτός που τροφές που ξημαρισμένα από ψατζιές δημητριακά ή μεταλλαγμένες σόγιες τζιαι σιταροπούλλες.

(Η μάνα μου που θαρκιέται ότι έσιει αφκά σπιθκιάσιμα εξομολογήθηκεν μου ότι αν δεν βάλει των όρνιθων της τζιαι αφκοτροφήν εν γεννούν. Όταν έλεγξα τί έσιει μέσα η αφκοτροφή τζιαι είδα εκτός που τα μεταλλαγμένα τζιαι έναν σωρόν ξημαρισιές που δεν έχουν όνομαν αλλά κώδικες, είπα της να τα φάει μόνη της τα σπιθκιάσιμα της. )

Άτε καλήν όρεξην τζιαι ελπίζω να έβρετε αφκά καθαρά που ευτυχισμένες όρνιθες να δοκιμάσετε την τέγνην μόνοι σας.


Τζιαι έναν γλωσσοδέτην με αφκά: επανάλαβε γλήορα γλήορα "εφτά αφκά οφτά, οχτώ αφκά οφτά" τζιαι πέ μου πόσες φορές το είπεν η γλώσσα σου χωρίς να μπερδευτεί.

*Παλιοκάραβον η έννοια της αειφόρας ανάπτυξης διότι το Brundtland Report εν που το 1987 τζιαι άρκεψεν να παλλινίσκει χωρίς να γινεί τίποτε ή να ανανεωθεί ή να εμβαθυνθεί τζιαι πολλά η σκέψη.

**Κοινωνία των 2000W είναι μια κοινωνία στην οποίαν το οικονομικόν προτσές καταναλώννει ανά κεφαλήν ενέργειαν ισοδύναμην με μιαν μηχανήν 2000W. Ο κάθε άθρωπος δηλαδή καταναλώννει 2000W X 365 μέρες X 24 ώρες = 17 520 kWh. Αν ο άθρωπος έβρει τον τρόπον να ευτυχίσει με τόσην ενέργειαν, τότε η γή μπόρει να αντέξει το γομάριν 10 000 000 αθρώπων. Είναι η ποσότητα ενέργειας με την οποίαν μπορούν όλοι οι μέλλοντες κάτοικοι της γής να επιβιώσουν αξιοπρεπώς έχοντας τες ίδιες ευκαιρίες επιβίωσης. Αυτήν την στιγμήν, η Αμερικάνικη κοινωνία εν των 12 000W η Ευρωπαϊκή των 7 000 W, η Ελβετική των 6000 W, όσον τζιαι η Κυπραίικη, η κοινωνία του Αφχανιστάν ή της Μπάγκλαντές των 200 W. Kοινωνία των 2000W ήταν η Δυτικοευρωπαϊκή το 1960 τζιαι η Κυπριακή γύρω στο 1988 επί Κυπριανού /Βασιλείου, τότε που πολλοί Κυπραίοι εζήσαν τα καλλύττερα τους χρόνια χωρίς να είναι χρεωμένοι ή άνεργοι.

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

"Κυπριακή γύρω στο 1988 επί Κυπριανού /Βασιλείου, τότε που πολλοί Κυπραίοι εζήσαν τα καλλύττερα τους χρόνια χωρίς να είναι χρεωμένοι ή άνεργοι"


..ΡΩΤΑ ΜΑΣ ΤΖΙΑΙ ΜΑΣ ΤΙ ΕΖΗΣΑΜΕ ΕΚΕΙΝΑ ΤΑ ΑΠΑΙΣΙΑ ΧΡΟΝΙΑ...
ΦΤΩΣΕΙΑ, ΔΥΣΤΥΧΙΑ, ΑΠΕΝΤΑΡΙΑ...
ΤΖΙΑΙ ΕΠΑΛΕΥΚΑΜΕΝ ΤΟ, ΟΣΟΝ ΕΠΑΛΕΥΚΕΤΟΥΝ...


"Οι αθρώποι που ταΐζουν την ύπαρξην τους με πολιτισμόν αντίς με καταναλωτικά άχρηστα υλικά, με κυρίως βιολογικά χόρτα, φρούτα, δημητριακά τζιαι ψυχανθή αντίς για κυρίως κρεατικά βιομηχανικής παραγωγής"...

ΝΟΜΙΖΩ ΑΝ ΕΙΧΑΝ ΤΗΝ ΕΠΙΛΟΓΗ ΑΥΤΗ ΣΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΠΑΝΤΟΠΩΛΕΙΑ, ΘΑ ΕΧΑΙΡΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΦΤΩΧΟΙ ΤΗΣ ΕΚΤΙΜΗΣΗΣ ΣΟΥ. ΚΑΝΤΕ ΚΑΤΙ ΝΑ ΤΗΝ ΕΧΟΥΝ, Η ΚΑΛΥΤΕΡΑ, ΑΣ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΚΑΤΙ ΝΑ ΜΗΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΕΙ ΣΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΠΑΝΤΟΠΩΛΕΙΑ..

ΚΑΙ ΕΛΑ ΜΕΤΑ ΝΑ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΑΕΙΦΟΡΟ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΑΙ ΓΙΑ ΑΥΓΑ ΜΕΛΑΤΑ :)))

Disciple είπε...

έτο τί κάμνει η "αειφόρος ανάπτυξη" με τους χορτοφάγους τους χίπστερ.

http://tvxs.gr/news/periballon/i-sogia-katabroxthizei-toys-anthropoys

Συμφωνώ σε πολλά μαζί σου.(ειδικά με το βράσιμο των αυκών:) Εξαναέγραψες κάτι παρόμοιο πριν χρόνια, τζιαι που τότε όποτε βράζω κάτι, σιειπάζω το τζιαι θυμούμαι σε.)

Αν περιμένουμε όμως την κρίση για να αλλάξει κάτι, σάστα τζιαι εγύρασιν.
Τίποτε εν γίνεται με το ζόρι. Αν φτωσιύνει ο κόσμος, εννα καταναλώνει λιόττερο, ώσπου να μπορέσει να καταναλώσει παραπάνω. Αν δεν αλλάξει κάποιος συνειδητά, κατόπιν σκέψης, εν αλλάσει καθόλου τζιαι ποττέ. μπορεί να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα, αλλά μόλις του δωθεί η ευκαιρία εννα ξαναγυρίσει στα παλιά. Η φτώσιεια έννεν ποττέ λύση.

Brundtland Report...άλλο αστείο. Λογούθκια ωραία. Γιατί πάλε...εν θέλουμε να αλλάξουμε.

υ.γ Το γλωσσοδέτην είπα τον 3 ταπεινές φορές.

Unknown είπε...

Το πιο ενδιαφέρον μάθημα στο μεταπτυχιακό μου που μου άνοιξεν νάκκον τα μάθκια μου είσιεν σχέση με την κριτική της αειφορίας. Ναι, κρύφκουνται πολλά πράματα πίσω που τούτον τον τεχνιτό όρο!

Δύο πολλά καλές αναφορές για όποιον ενδιαφέρεται:
1. The shaky ground of sustainability| D.Worster| http://public.wsu.edu/~ericsson/worster.pdf
2.Hijacking Sustainability| A. Parr| http://books.google.com.cy/books/about/Hijacking_Sustainability.html?id=bfrfAAAAMAAJ&redir_esc=y

+ ένα site που υπολογίζει πόσους πλανήτες θα εχρειάζετουν ούλη η ανθρωπότητα αν εζούσεν όπως τον καθένα μας! --> http://calculator.bioregional.com/

Anef_Oriwn είπε...

Αγαπητέ Aceras,

Πολύ θα ‘θελα επιτέλους να δω από ΕΣΑΣ τους ειδικούς σε περιβαλλοντικά ζητήματα κι έναν ολοκληρωμένο κείμενο για το τι εστί αειφόρος ανάπτυξη για την Κύπρο και πώς οργανωμένα και συγκροτημένα θα μπορούσαν να τροχοδρομηθούν κάποιες κινήσεις ουσίας...

Να πω όμως τζιαι θκυο κουβέντες για τες όρνιχες:
Η όρνιχα εν το πιο λαίμαργο, το πιο κατζιάρικο, το πιο επιθετικό [εναντίον άλλων όρνιχων –μόνο στους πετεινούς “κάθεται” προσοχή!] και το πιο μαννό οικόσιτο πουλλίν... Ξανίζει και τρώει τα πάντα [ακόμα και ακαθαρσίες όταν κυκλοφορά ελεύθερη], ενώ δεν αφήνει άλλη όρνιχα να της κοντέψει τζιαμέ που ξανίζει [νεκατώνει τα χώματα] για να βρει τροφή...
Η Μάνα ΜΟΥ τες ορνιχες της, έχει τες μέσα σε γουμάν. Εν τες αφήνει ξαπόλυτες [ελεύθερες] γιατί εν να τις ξανίζουν τα λουλουδικά/φκιορά της... Εκτός όμως που τροφή έτοιμη, βάλλει τους και ‘ποφάγια [ας πούμεν μακαρόνια βραστά] τζιαι ψουμιά παλιά αφού τα φουσκώσει στο νερό για να μαλακώσουν, κάποτε βράζει τους τζιαι πατάτες, αλλά βάλλεις τους τζιαι χόρτα φρέσκα τζιαι λαχανικά τζιαι φρούτα που έχουν μαράνει... Τζιαι τ’ αφκά τους εν ολοκότσσιηνα! [Εγιώ πάντως, στα πεζούνια μου βάλλω τζιαι τριφύλλιν!]...
Για τες όρνιχες της Μάνας ΜΟΥ δείτε και μια σχετική ανάρτηση ΜΟΥ εδώ: http://aneforiwn.blogspot.com/2009/11/682009.html
Κι έχω ακόμα μια στα σκαριά που θα συνοδεύεται μάλιστα και με φωτογραφίες...

astronaftis είπε...

μόλις έφαα θκυο μελάτα! που τα δικά μας. εν τες αφήννω έξω πλέον γιατί έχω αλουπούς τζαι αδέσποτα κοντά, αλλά βάλλω τους χόρτα δικά μας τζαι ψουμιά μουλιασμένα. τζαι ποττέ εν εφάαν τροφή έτοιμη. γεννούν κάθε 2 μέρες που έναν αφκόν.

οι όρνιθες εν παλιοχαρακτήρες σαν τους ανθρώπους, μόνο που εν το κρύφκουν.

με τον τρόπον σου ενιξέρω πόσα εγλύτωσα που ευρώ, αλλά που χρόνον εγλύτωσα πολλύν! σε 3-4 λεπτά ήταν έτοιμα. πράματα που εν κοντά στον νου αλλά εν τα κάμνουμεν (πχ ότι έννεν ανάγκη να τα χώννει το νερό έθθελεις τζαι ασέρα να σου το πει αλλά έτσι μας έμαθεν η μάνα μας).