Πόψε ήμουν μόνος μου έσσω. Εσσιυλλοβαρκούμουν να μαειρέψω. Δακάτω ντελίβερι τζιαι ποτέθκοια δεν έσιει. Ακόμα να αρκοντίνουν οι Ελβετοί τζιαι να μεν μαειρεύκουν.
Είπα να μεν φάω. Αλλά τα γέρημα ήταν να τρυπήσει το στομάσσιν μου που την πείναν.
Να κάμω λουβκιά; Έπρεπεν να τα είχα φουσκώσει που τα ψες. Να κάμω ρουβίθκια, σιείρου σιειρόττερα. Να κάμω πουρκούριν, μαυρον τζιαι γέρημον. Έφαα εψές έναν αηδέστατον γλοιώδες πουρκούριν κριθαρένον τζιαι εποστράφηκα τα δημητριακά για μιαν εφτομάδαν.
Φαεινή ιδέα. Αθθημήθηκα ότι είχα έσσω ζύμην έτοιμην (τζιαι βιολογικήν παρακαλώ), μοτσαρέλλαν (πάλε βιολογικήν), κολοκούθκια (βιολογικά που την λαϊκήν), βασιλικόν (βιολογικόν γιώρκιν).
Έφκαλα τα υλικά: ζύμην, έναν αφκόν, φύλλα βασιλιτζιάς, 3 κολοκούθκια, 2 πομηλόρκα, ρήγανην. Κάτι λείπει. Ψάχνω την μοτσαρέλλαν! τίποτε. Τζιαι όμως εγόρασα θκυό. Εφάαν τες τα κοπελλούθκια. Εσαλαβάτησα αλλά εγώ τα ελάλουν, εγώ τα άκουα. Τι θα κάμω τωρά; Πάλε νυστικός.
Α!!!
Μια ρικόττα στο βάθος του ψυγείου που την εγόρασα για να την κάμω με το ροδόστεμμαν τζιαι την κανέλλαν (ρικόττα εν η αναρή η φρέσκα).
Αντίς μοτσαρέλλαν ας δοτζιμάσουμεν αναρήν.
Ενώ εμίλουν με αγαπημένον πρόσωπον στο σκάιμπ άννοιξα το φύλλον που το πακκέττον μες το σινούιν, άννοιξα έναν αφκόν τζιαι άπλωσα το πάνω (για να μεν τραβά τα ζουμιά το φύλλον τζιαι να μαλαθκιανίσκει τζιαι να έρκεται ξεροψημένον), έβαλα καμιάν δεκαρκά φυλλά βασιλιτζιάς τζιαι άπλωσα τζιαι την αναρήν πουπάνω
Ιδού το αποτέλεσμαν. Έτσι γευσάτην τάρταν δεν έφαα στην ζωήν μου. Μούζιν να σιει η μοτσαρέλλα μπροστά στην αναρήν. Που τα τωρά τζιαι να πάει άλλαξεν η συνταγή. Η ρικόττα έσιει πιο πλούσιαν γεύσην, εν πιο γλυτζιά, εν λλιόττερον λιπαρή. Τζιαι τερκάζει τζιαι καλλύττερα τζιαι με το κολοκούιν, τζιαι με την τομάταν. Την επόμενην φοράν θα την δοτζιμάζω με αγκινάρες.
Είπα να μεν φάω. Αλλά τα γέρημα ήταν να τρυπήσει το στομάσσιν μου που την πείναν.
Να κάμω λουβκιά; Έπρεπεν να τα είχα φουσκώσει που τα ψες. Να κάμω ρουβίθκια, σιείρου σιειρόττερα. Να κάμω πουρκούριν, μαυρον τζιαι γέρημον. Έφαα εψές έναν αηδέστατον γλοιώδες πουρκούριν κριθαρένον τζιαι εποστράφηκα τα δημητριακά για μιαν εφτομάδαν.
Φαεινή ιδέα. Αθθημήθηκα ότι είχα έσσω ζύμην έτοιμην (τζιαι βιολογικήν παρακαλώ), μοτσαρέλλαν (πάλε βιολογικήν), κολοκούθκια (βιολογικά που την λαϊκήν), βασιλικόν (βιολογικόν γιώρκιν).
Έφκαλα τα υλικά: ζύμην, έναν αφκόν, φύλλα βασιλιτζιάς, 3 κολοκούθκια, 2 πομηλόρκα, ρήγανην. Κάτι λείπει. Ψάχνω την μοτσαρέλλαν! τίποτε. Τζιαι όμως εγόρασα θκυό. Εφάαν τες τα κοπελλούθκια. Εσαλαβάτησα αλλά εγώ τα ελάλουν, εγώ τα άκουα. Τι θα κάμω τωρά; Πάλε νυστικός.
Α!!!
Μια ρικόττα στο βάθος του ψυγείου που την εγόρασα για να την κάμω με το ροδόστεμμαν τζιαι την κανέλλαν (ρικόττα εν η αναρή η φρέσκα).
Αντίς μοτσαρέλλαν ας δοτζιμάσουμεν αναρήν.
Ενώ εμίλουν με αγαπημένον πρόσωπον στο σκάιμπ άννοιξα το φύλλον που το πακκέττον μες το σινούιν, άννοιξα έναν αφκόν τζιαι άπλωσα το πάνω (για να μεν τραβά τα ζουμιά το φύλλον τζιαι να μαλαθκιανίσκει τζιαι να έρκεται ξεροψημένον), έβαλα καμιάν δεκαρκά φυλλά βασιλιτζιάς τζιαι άπλωσα τζιαι την αναρήν πουπάνω
Έκοψα 3 κολοκούθκια ροδέλλες, θκυό πομηλορούθκια (πομηλορούθκια γλυτζιά, όι τομάτες), έβαλα τζιαι λλίη ρήγανην τζιαι έτρυψα τζιαι λλίον τυρίν πουπάνω αντίς να αλατίσω.
Ιδού το αποτέλεσμαν. Έτσι γευσάτην τάρταν δεν έφαα στην ζωήν μου. Μούζιν να σιει η μοτσαρέλλα μπροστά στην αναρήν. Που τα τωρά τζιαι να πάει άλλαξεν η συνταγή. Η ρικόττα έσιει πιο πλούσιαν γεύσην, εν πιο γλυτζιά, εν λλιόττερον λιπαρή. Τζιαι τερκάζει τζιαι καλλύττερα τζιαι με το κολοκούιν, τζιαι με την τομάταν. Την επόμενην φοράν θα την δοτζιμάζω με αγκινάρες.
30 λεπτά δουλειά. Πέντε να την κάμεις τζιαι 25 να την ηψήσεις. Εσυνέχισα την κουβένταν μου στο σκάιμπ τρώοντας. Η μόνη σικκίρτηση είναι που δεν μπορείς να του δώκεις του άλλου έναν κομμάτιν να δοτζιμάσει που την οθόνην. Θωρεί σε σιόρ να τρώεις, τρέχουν τα σάλλια, λαλείς πόσον χαρούμενος είσαι με το ευτυχές ατύχημαν, τζιαι δεν μπορείς να τζιεράσεις έναν κομμάτιν να μοιραστείς στο έπακρον την χαράν σου. Έτσι εν οι ψηφιακές επικοινωνίες. Πάντα έχουν μέσα κάτι το μισοδότζιν.
6 σχόλια:
2 ppalies ekames wraiotatin tartouan! Eides, amman to plasman en efeuretikon!
Ti tha ekamnen o metanastis dixa tou skype? Tzi egw vallw to pas to pangon tziai maeirefkw, tz'exw tin filin mou na mou kamnei pareouan pou makria...
Nostos 2.0!
Χαζίριν ετρέξασιν τα σάλια μας μεσομερκάτικα! Ποννα το δοκιμάσεις με τες αγκινάρες, σύρε τζαι κανέναν αγρέλλιν :)
Για να έχεις υπομονή να μαγειρέψεις καλοφαϊες, σημαίνει δεν επεινούσες τραγικά.. . Εχουμε και λέμε :
"Έφκαλα τα υλικά: ζύμην, έναν αφκόν, φύλλα βασιλιτζιάς, 3 κολοκούθκια, 2 πομηλόρκα, ρήγανην".
Εγώ αν τα είχα τούτα, τζιαι επεινούσα, θα: ετηάνιζα το αυκό με τα κολοκούθκια τζιαι θα έτρωα τις τομάτες έτσι ( σαν τα μήλα). Τες βασιλιτζιές θα τις άφηνα στη γλάστρα και τη ρίγανη στο ποτσί της. Αλλά, οκ, περί ορέξεως..
Υ.Γ. Α! Βρίσκω απαράδεκτο το γεγονός που δεν είχες ψουμί.
Xa xa!! την αναρήν εξήασες την μες το ψυγείον.
Για το ψουμίν, ακριβώς εγίνην τούτον ούλλον τα παναϊριν διότι δεν είχα ψουμίν τζιαι ήδη ενύχτωσεν να πάω να έβρω. Τον ρόλον του ψουμιού τον έπαιξεν η ζύμη.
Ίνβικτε, τες αγγινάρες θα τες δοτζιμάσω λίαν συντόμως τωρά που εν η εποχή τους δακάτω
Ποστ, δοκίμασε την αναρήν στην τάρταν να δείς τι ωραίον πράμαν που είναι.
Εν το μεταξύν έβαλες μου ιδέες παρόλον που δεν είμαστεν φίλοι με την αναρήν (εκτός τζι αννέν μες σε πουρέκκιν)
Τα πιο νόστιμα φαγια τελικα εν τουτα τα αξιππα μαϊρεμενα Εγιω μιαν φοραν εκαμα μονο με τοματα τζιαι λλίην φετα που ειχα .Ενε θελα να φαω τα φασόλια!!!
Δημοσίευση σχολίου