Επέλλανεν με τη κόρη μου εδώ τζιαι μήνες ότι θέλει κατοικίδια.
Είπαμεν για τες φυλακές, είπαμεν ότι ο λόγος του να είσαι εσύ χαρούμενος όι μόνον δεν είναι αρκετός για να πάρεις ζώον αλλά είναι τζιαι ανήθικος, βάρβαρος, είπαμεν για την ευθύνην του να κρέμμεται η χαρά ενός ζωντανού που πάνω σου, είπαμεν για τα άγρια τζιαι τα ήμερα, είπαμεν για το ποιού είναι τζιαι ποιού δεν είναι ιδιοχτησία κάτι που ζιεί, είπαμεν για τζιείνα που τρώουνται τζιαι για τζιείνα που δεν τρώουνται...
Εκαταλήξαμεν τζιαι επιάσαμεν κατοικίδια. Όποιος εύρει τί, κερδίζει αφροζούα.
Είπαμεν για τες φυλακές, είπαμεν ότι ο λόγος του να είσαι εσύ χαρούμενος όι μόνον δεν είναι αρκετός για να πάρεις ζώον αλλά είναι τζιαι ανήθικος, βάρβαρος, είπαμεν για την ευθύνην του να κρέμμεται η χαρά ενός ζωντανού που πάνω σου, είπαμεν για τα άγρια τζιαι τα ήμερα, είπαμεν για το ποιού είναι τζιαι ποιού δεν είναι ιδιοχτησία κάτι που ζιεί, είπαμεν για τζιείνα που τρώουνται τζιαι για τζιείνα που δεν τρώουνται...
Εκαταλήξαμεν τζιαι επιάσαμεν κατοικίδια. Όποιος εύρει τί, κερδίζει αφροζούα.
28 σχόλια:
ποντικούθκια
Αφού είπαμεν εμιλήσαμεν για τες φυλακές, ήταν να πα να φυλακίσουμεν τα πιό έξυπνα ζώα τζιαι να τα κάμουμεν δυστυχισμένα; Άσε που έχουμεν τζιαι καττούν που μας φέρνει έναν την ημέραν που το χωράφιν τζιαι κατασπαράζει το μπροστά στα μμάθκια μας για να της λαλούμεν μπράβο!!!
Άλλον.
Y.Γ. ευχαριστώ για τες παρατηρήσεις πας το βιβλίο. Εκτίμησα το πολλά. Άσε που εν ήβρα χρόνον να τες ενσωματώσω, εν πολλά χρονοβόρα η διαδικασία να το ξανακομπιλάρεις τζιαι να το ανεβάσεις ξανά.
χρυσοψαρα ή κατι παρομοιο
Τό άκρον άωτον της φυλακής. Να έχεις το ζώον τζιαι να το θαυμάζεις μέσα στην φυλακήν που του έφτοιαξες. Εκτός που τους γυάλλινους τοίχους, το καημένον το ζώον έχει τζιαι την τοξικότηταν του νερού που ξηχάννεις να αλλάξεις. Άσε που άμαν το αλλάξεις τρώει τζιαι μιαν δόσην χλωρίνη.
Άλλον ζώον. Άμα θέλω να με πιάννει κατάθλιψη κάθουμαι τζιαι θωρώ τα χρυσόψαρα της κυπριακής πολιτικής μες την γιάλλαν της τηλεόρασης, εν εν ανάγγη να βασανίζω τζιαι τα καημένα τα ψάρκα :)))
Λαλείται να έχει τρόπον να έχεις ψάριν μες σε γιάλλαν τζιαι να ένει χαρούμενον τζιαι δεν τον εσκέφτηκα;
Κουνελάκια! (ευσεβείς πόθοι, πάντα ήθελα ένα.)
λύμπουρους
σχετικά με τα ψάρκα, δεν είναι καθόλου δύσκολο να τα εχεις ευτυχισμένα*. Φτάνει να μην είσαι ο typical fish keeper που τα ταιζει όποτε αθυμηθει τζε αλλάσσει το νερό όταν δεν θωρει τα ψάρκα μες την γυάλλα. Τζε η "γυάλλα" δεν πρεπει να είναι μια φιζούα (η σοτουα κατα τους δυτικοκυπραίους) με λλίον νερό.Η γυάλλα πρεπει να είναι με φίλτρα, ελεγχόμενη θερμοκρασία και ανάλογο του μεγέθους της πληθυσμό.
*τι είναι ευτυχία για ένα ζώω; Μεγάλο κεφάλαιο..
Miss_icetea ερώτηση: αν ήσουν εσύ κουνελλάκι πως θα έθελες να σε έχει μια καλή ανθρώπισσα για να προτιμάς να είσαι μαζίν της παρά ελεύθερη; Άν έχεις τρόπον που να μπορείς τζιαι να τον εφαρμόσεις, θα μπορούσεν. Όταν έβαλα αυτήν την ερώτησην της κόρης μου την έπιασεν φρίκη τζιαι είπεν ότι δεν θέλει κουνελάκι δυστυχισμένο (κατουρούν τζιαι όπου φτάσουν άμαν τα έχεις ελεύθερα μες το σπίτιν, δεν είναι κάττοι).
Εν ξέρω τι έπιασες- τζαι ελπίζω να μεννεν βόας- αλλά εγω έχω κάτι μήνες τωρά ένα shiλλουι τέλειο, τρυφερό,αγαπησιάρικο, που κάμνει σαν το πελλόν για μια αγκαλιά τζαι συγκινεί με πολλά!
Μπανανιστανέ λιμπούρους έχω δύο αποικίες. Άρα δεν θα πάρω κάτι που έχω. Η μια εν λιμπουρούθκια τζιαι έρκουνται που τα μέσα του Μάρτη μέχρι τον Ιούνιο. Άμα καθαρίζω τα τραπέχια τζιαι τους πάγκους δεν έρκουνται πάνω τζιαι μινίσκουν χαμαί, άρα δεν με ενοχλούν.
ΟΙ άλλοι εν μεγάλοι. Τεράστοιοι ποτζιοίνοι του δάσους. Οι τοίσιοι του σπιθκού μου εν έναν μέτρον πάχος πέτρα τζιαι ήρταν οι βλάκες τζιαι εκάμαν φωλιάν ακριβώς πας την γωνιάν της εξώπορτας. Φκαίνουν που τον Μάρτην ως των Άουστον - Σεττέβρην. Τον Μάην φκάλλουν φτερά σαν τους Κυπραίους τζιαι επι τρείς ημέρες κάμουν έναν ritual φανταστικόν ποιός θα πιάσει την βασίλισσαν. Το μόνον πρόβλημαν που έχω είναι ο τόπος που εθκιαλέξαν. Κάθε φοράν που μπαίννω έσσω, τσιλλώ πας την πόρταν που κλείει καμιάν δεκαρκάν. Η μισή λυμπουρκά είναι μέσα στο σπίτιν τζιαι η άλλη μισή στον ήλιον (για αυτόν εθκιαλέξαν τον τόπον διότι είναι καταλιάην τζαι προστατευμένον που την βροσιήν). Εσκέφτηκα να τους φάλω φολητόν για να μεν τους ησκοτώννω (αλλιώς δεν ενοχλούν, δεν μπαίνουν πέραν που μιαν περίμετρον 50 πόντους πιό μέσα στο σπίτιν). Μπροστά όμως στο παράδοξον να τους ησκοτώσω ούλους τζιαι να εξοντώσω την κοινωνίαν τους ή να σκοτώννω 10 όποτε κάμνει κλάκ η πόρτα, επέλεξα το δεύτερον. Αρώτησα έναν βιολόγον, τζιαι είπεν μου ότι δεν πειράζει, αναπληρώνει τους η βασίλισσα με το παραπάνω τζιαι ότι τζιαι στην φύσην έχουν πολλές απώλειες που τες βροσιές ή που άλλα ζώα. Έρκεται τζιαι έναν Όγρακας κάθε νύχτα τζιαι κάμνει ζέφκιν. Κάθεται τζιαι τρώει ως που να χορτάσει. Θα τρώει παραπάνω που ότι τρώει η πόρτα. Τον όγρακαν δεν τον τρώει η καττού διότι πητά της κάτι τοξικόν τζιαι απωθεί την. Είναι έναν μικρόν οικοσύστημαν :)))
Αν όλοι μιλούσαν έτσι στα παιθκιά τους, εν θα εγεμώνναν τα καταφύγια, εγκαταλελειμμένα, δυστυχισμένα σκυλάκια... Να της πεις ότι το να εξασφαλίζεις σε ένα σκυλάκι ένα καλύτερο περιβάλλον από αυτό των τσίγκων και των ττελιών, του τσιμέντου τζιαι των διάσπαρτων κότσιρων και να το παίρνεις σπίτι σου να το φροντίζεις και να του δίνεις κάτι καλύτερο απο αυτό στο οποίο βρισκόταν ( πριν το στείλουν και στην ευθανασία όπως κάνουν συνήθως για να "κάμουν τόπο"), είναι καθήκον μας.
Ο άνθρωπος μπορεί να φροντίζει τα ζώα και όταν του δίνεται η ευκαιρία πρέπει να το κάνει.
Υ.Γ. Με γεια τα σκυλάκια ....
Μανανιστανέ για τα ψάρκα ίσως, αλλά θα είχα μεγάλην αγωνίαν άμπα τζιαι ξεφύγει μου το PH του νερού τζιαι δηλτιριάσω τα με τα ίδια τους τα απορρίμματα. Αλλά για μέναν παραμένει το ερώτημαν αν τα 125΄000 κιβικά εκατοστά χώρος για κάθε ψάριν είναι πραγματικά αρκετός χώρος για να είναι έναν ψάριν ευχαριστιμένον. Αλλάσσω την λέξην ευτυχισμένον τζιαι διότι εν πολλά ανθρωπομορφικόν. Βάλλω ευχαριστιμένον. Δηλαδή αν θα επέλεγεν μόνον του τζιείνον το περιβάλλον. Όταν αρώτησαν την κόρην μου που της ήρτεν η ιδέαν για ψάριν αν αυτής θα της άρεσκεν να την πάρει κάποιος γίγαντας τζιαι να την βάλει μες την γιάλλαν για να την θωρεί επειδή θα την αγαπά, έπιασεν την φρίκη τζιαι απόρριψεν την ιδέαν.
Άρα σκέφτου άλλον. Με τους λιμπούρους εκόντεψες αλλά ήρταν μόνοι τους, με τα ψάρκα δεν θεωρώ τον εαυτόν μου ικανόν να τους προσφέρω κάτι πον ναν ευχαριστημένα.
Ανώνυμος μετά την συζήτησην θα εκατάλαβες ότι δεν μπορεί να είναι βόας. Επιπλέον τούτον φέρνουν τον τζιαι που άλλα κλίματα.
Σκυλλάκιν θα εμπορούσεν αν δεν εταξίδευα πολλά τζιαι αναστάτωννα το πον να γυρεύκει τον αρχηγόν της αγέλης του. Επίσης δεν ξέρω αν θα έβρισκα χρόνον να το κάμνω ευχαριστημένον προσφέροντας του αρκετοόν περίπατον που είναι ζωτική ανάγκη για τζιείνον.
Θωρώ τον τζιύρην μου τζιαι τον γαμπρόν μου που ο ένας έχει τους φυλακισμένους μες την κλούβαν τζιαι ο άλλος διμμένον νηστικόν τζιαι διψασμένον πας την μυξιάν τζιαι πιάννει με οργή τζιαι κατάθλιψη. Το να μαλλώννω μαζίν τους δεν έχει αποτέλεσμαν. Έρκεται τζιαι το επιχείρημαν "αγαπούν με τζιαι εν αφοσίωμένοι σε μέναν", παίρνω τους τζιαι τζιυνύην...
Η Κύπρος είναι ο πιο άθλιος τόπος για τα σκυλιά.
Εύχουμαι σου το σκυλλάκιν σου να είναι το ίδιον ευχαριστημένον μαζί σου όσον είσαι τζιαι σύ.
Δοκησίσοφη από ότι έγραψες μέχρι σήμερα εκατάλαβα ότι είσαι η μόνη μπλόγκερ που εγνώρισα μέχρι σήμερα που θεωρεί τα ζώα σαν άτομα που έχουν ανάγκην να υπάρξουν πέραν τζιαι ανεξάρτητα που τον ναρκισσισμόν του ευεργέτη τους. Είμαι σίουρος ότι τα δικά σου εν ποτζιείνα που αν είχαν την απιλογήν να έρτουν μαζί σου ή να παν αλλού θα έρκουνταν μαζί σου.
Για αυτά του καταφυγίου συμφωνώ με το συγκριτικόν. Αλλά υπάρχει τζιαι η ευθανασία, διότι το να είναι κάπως πιο ευχαριστημένα έσσω σου που τους τσίγγους τζιαι τον υπερπληθυσμόν στο καταφύγιον δεν είναι αρκετόν να πρέπει να υπαρχουν.
Για να μεν υπάρχει η ευθανασία πρέπει οι αθρώποι να μάθουν να στειρώνουν τους κάττους τους, τους σσιύλλους τους (είναι τζιαι κάτι ευρώ)τζιαι να σκέφτουνται πέραν που το αρφάλιν τους. Όποιος αφήννει την κάτταν του να γεννά τζιαι δεν ξέρει ήδη ποιός θα τα υιοθετήσει, να ξέρει ότι θα τα φάει ο υποσιτισμός, η θάνατος μετά την δυστυχίαν της αρρώσκιας που φέρνει ο υπερπερπλυθισμός, οι κυνηγοί των αδέσποτων, οι φόλλες των αθρώπων στους οποίους τα καημέναν θα κολληθούν πέρκι τους συντηρήσουν...
Με τα ebooks δεν ήβρα χρόνον την περασμένην εφτομάδαν για το μπλόγκ, αλλά σέβομαι την ανάγκην να ντζίζει κάποιος το χαρτίν, να μυρίζει την μυρωθκιάν του κλπ. Τζιαι σσυφφωνώ ότι το να θκιαβάζεις στο κκομπιούτερ δεν είναι δουλειά.
ΜΙΣΙΑΡΟΣ
Μισιαρούς που τρών τζαι σκνίπες!
Κοιτάζω τα δύο προηγούμενα σχόλια και την ώρα που εστάλησαν.....!!!!!
Λαμβάννοντας υπόψην ούλλα τα πιο πάνω τζιαι κυρίως ότι η κόρη σου εν ενδιάμεσα των ηλικιών του μίντι τζιαι μίνι ανθρωπουθκιών εζήτησα τη βοήθειαν του κοινού! :)
Το μίντι ανθρωπούϊν αναφώνησεν με ενθουσιασμόν "μισιαρός" συμφωνόντας με το ζάκο τζιαι τον εκκαθαριστή κακομούτσουνων. Το μίνι ανθρωπούϊν εμμένει στο συιλλούϊ αφού εν το πρόσφατον απόκτημαν.
Εγιώ λαλώ έσιεις πολλές επιλογές: βατραχούδκια, σιελωνούες, πασχαλίτσες τζιαι τσουρούες.
Καταλάβω τη διαδικασίαν, γιατί τούτες τες συζητήσεις έχουμεν τωρά που καλοτζιαιρκάζει τζιαι βκαίννουν έξω. Ζώα που εδοκιμαστήκαν - τζιαι άλλα επετύχαν άλλα όι: κάττοι, σιύλλοι, κουνέλλια, σιελώνες, γουρούνι, πάπια με παπιά, εεε κανεί! :)
ααααααααα νναιι τζιια ποντικούθκια, τζιαι χάμπστερ τζιαι κάτι άλλα της οικογένειας!
κουρκουτάες?
Κάττους που άμμαν σε βαρεθούν λαλούν σου πάι πάι τζιαι παν τον γυρόν τους.
Το καλλύττερο κατοικίδιο με διαφορά.
Μεταξοσκώληκες;
ή τσουρουες ή κοτοπουλακια ή πεζουνουθκια.
Με βάσιν τες ευαισθησίες που έσιεις για τα ζωντανά, τα πεζούνια θα σου εκάμνασιν! Είναι τζιαί κατοικίδια τζιαί ελεύθερα. Ελπίζω ναν τούτα που έπιασες.
Α είπεν το η Dis! Τωρά το πρόσεξα!
Pet rocks!!!
http://www.youtube.com/watch?v=kDaZUs02vD4&feature=related
Απάντηση στα τελευταία σχόλια εν η ανάρτηση που έβαλα μετά που τούτην.
Δημοσίευση σχολίου