Δευτέρα 2 Ιανουαρίου 2012

Γεύσεις που την Ελλάδαν του αύριο


Με 6.20€ μπορείτε να δοτζιμάσετε γεύσεις που την κοινωνίαν του αύριο. Βιολογικόν λάδιν Καλαμάτας κλιματικά ουδέτερον. Ή το άλλον, βιολογικόν αγουρέλαιον Γέρας που την Μυτιλήνην. 
Ξέρετε τι σημαίνει κλιματικά ουδέτερον; Σημαίνει ότι το χωράφιν μέσα στο οποίον εκαλλιεργήθην αυτόν που θα φάτε, εκτός που το προϊόν, επαρήξεν τζιαι την απαιτούμενη ανανεώσιμη ενέργεια που εχρειάστηκεν για να παραχθεί το προϊόν, να συσκευαστεί τζιαι να φτάσει στο τραπέζιν σας.
Ο αγρότης του αύριον δεν είναι κούνος. Δεν είναι αγράμματος που θέλει να κάθεται τζιαι να τον πκιορώννει το κράτος ή να πιάννει επιχορηγήσεις που την Ευρωπαϊκήν Ένωσην. Ούτε τζιαι πκιάννει τες επιχορηγήσεις, ή πουλεί τα μισά του χωράφκια σε οικόπεδα, για να γοράζει μερσεντάρες τζιαι να καπαρτίζει σαν το γύφτον που εκέρδισεν το λαχείον του.
Ο αγρότης του αυριον εν τζιείνος που έπιασεν τες επιχορηγήσεις τζιαι τες επένδυσεν. Εκτός που λάδιν, σιτάριν, πατάτες, το χωράφιν του παράγει τζιαι την απαιτούμενην ενέργειαν για την καλλιέργειαν. Εκτός που επενδύσεις σε μηχανές επένδυσεν τζιαι σε γνώσην. Έμαθεν την επιστήμην να καλλιεργεί φυτά τζιαι μεν ηγρειάζεται να τα λούννει με δηλητήρια για να μεν του τρώει την παραγωγήν ο δάκος, ο περονόσπορος ή η λίτα. Πας τα δεντρά του έρκουνται τζιαι φουλιάζουν πουλιά τζιαι δεν ηψοφούν που τα ψεκάσματα. Τα έντομα βρίσκονται σε ισοζύγιον τζιαι τα βλαβερά περιορίζονται που τα ωφέλημα ή που τα πουλιά που τα τρώσιν. Το χώμαν εν καρπερόν που βιολίπασμαν τζιαι όι που χημικά νίτρα τζιαι φωσφόρα. Αερίζουν το, οργώννουν το, αναζωογονούν το τα σκουλούτζια της γης με δίχα ενέργειαν.  Το χωράφιν εν έναν οργανικόν οικοσύστημαν σε ισοζύγιον.
Ο αγρότης του αύριον δουλέφκει με μεράκκιν να σου δώσει κάτι να το φάεις τζιαι να ευφρανθεί η ψυσιή σου. Τζιαι νώθει ότι τρως τζιαι σιαίρεσαι τζιαι σιαίρεται τζιαι τζιείνος.
Εδοτζίμασα τα τζιαι τα θκυο βιολογικά λάθκια της φωτογραφίας. Έβαλα λλίον αγουρέλαιον Γέρας τζιαι λλίον κανονικόν βιολογικόν λάιν Καλαμάτας μες σε μικρόν διαφανές πιατούιν με φόντον έναν άσπρον πιάτον για να φαίνεται καλλύττερα μες το χρώμαν του λαθκιού η ζωή του. Έπιασα βραστόν ψουμίν βιολογικόν με προζύμιν τζιαι έκαμα βουττίν. Με τρεις κόκκους άλας της θάλασσας πουπάνω αναδείχτηκεν μια που τες γεύσεις της Ελλάδας του αύριον, μια γεύση που σου ευφραίνει την ψυσιήν.


Το αγουρέλαιον είτε βιολογικόν είτε ξημαρισμένον τρώεται φρέσκον πριν να ταντζίνει, το κανονικόν βιολογικόν λάδιν το σέβεσαι τζιαι δεν το κάφκεις να το τρώεις ζωντανόν με δίχα τοξίνες πουπάνω που το φαΐν ούλλον μυρωθκιάν.



3 σχόλια:

astronaftis είπε...

αρέσκουν μου οι αισιόδοξές σου αναρτήσεις.

εγώ θα το σιόνωννα πάνω σε ποξαμάτι μαύρο, μαζί με ρίγανη τζιαι γάλαν όξινον...

δες τζιαι τούτο το ρομαντικό/αισιόδοξο αλλά τζιαι κάπως άσχετον

Disdaimona είπε...

εμέναν άρεσε μου ότι μεσα που την ποιότητα του προϊόντος αναδεικνύεται τζαι η ποιότητα τζείνου που το παρήγαγε.

ότι η εργασία εν ζωντανό πράμα όπως το παραγόμενο προϊόν, τζαι αν το παραγώμενο προϊόν αναζωογωνεί τζαι ο παραγωγός εν κάποιος που εν θετικά ενεργός μέσα στην εργασία του.

συνήθως η οικολογία αναδεικνύεται ως προς το λάιφστάιλ της τζαι όι ως προς την ποιότητα του συνόλου της ζωής που προαπαιτεί στη βάση της εργασίας.

δαμέ υπαρχει ο σεβασμός στον άνθρωπο τζαι όι η ατομιστική χρήση ενός καλού προϊόντος.

μες το πιατούιν βουττίν. :)

Diasporos είπε...

Αμάν τζι ετρέξαν τα σάλια μου. Έν έξερα πως εμάθαν έτσι τεχνικές οι συντοπίτες. Πιάννω που την καλιφόρνιαν κάτι λάθκια παρόμοια μα εν $40 το λίτρον. Τούτον πόσα ήταν αέρφιν?


Τζιαι καλή σσου χρονιάν ρέ.