Οι μέρες αλλάσσουν, το πεζούλιν του παραθύρου μου αλλάσσει αναλόγως των αθρώπων που περνούν που μπροστά του, των αντικειμένων που τυγχάνουν τζιειαμαί, της γεννικής διάθεσης...
Κυριακή 28 Νοεμβρίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Ο Aceras Anthropophorum εν ένα μικρόν φυτόν της οικογένειας των ορχιδέων. Βλαστά πας τες ξεροκαφκάλλες. Ζητά λλία πράματα για να ζήσει: ελευθερίαν, ησυχίαν τζαι ελάχιστες υλικές προϋποθέσεις. Στην Κύπρον εξιλείφτην λόγω της αλοάρκαστης ανάπτυξης. Αν κάποιος τον δει κάπου, να μεν το πει κανενού. Να μου πέψει μήνυμαν να πάμεν να θαυμάσουμεν τα φκιόρα του μαζίν τον Απρίλην. Υπόσχουμαι ότι δε θα τσαλαπατήσω ότι βλαστά γυρόν. Αναζητώ τζαι άλλου είδους ανθρωποφέρουσες ιδέες που τείνουν να ξιλειφτούν.
7 σχόλια:
Έκαμες μας ωραίαν σύθθεσην τζιαμαί Άσερα. Ειδικά τζείντο κότσσινίζον ύφασμαν που κάτι χώννει, φαίνεσται μου σαν τες χαρές της ζωής που πρέπει να τες ποσσιεπάσεις
Η ανάρτηση είναι συνέχεια αυτής
http://acerasanthropophorum.blogspot.com/2010/07/blog-post_11.html
και αυτής
http://acerasanthropophorum.blogspot.com/2010/08/blog-post_25.html
και αυτής
http://acerasanthropophorum.blogspot.com/2010/08/blog-post_28.html
Η κόκκινη τσόχα, όπως τζιαι το καπέλο είναι για τον σιειμώνα. Αν προσέξεις έξω που το παράθυρο έχει 20 πόντους σιόνι.
Τζείνο το καπέλο αθθυμίζει μου ένα γνωστό μου...
Τον λένε Τόρστεν, είναι Γερμανός που νομίζει πως εν' Έλληνας τζιαι τσας ο Χέμινγουεη.
Τζιήνη η κότσιηνη η τσόχα εν σαν να τζιαι εν όπως τα φαντάσματα των καρτούν εφανήστη μου έσιει τζιαι ματούθκια τζιαι μούττη. Το σιόνι φαίνετε μες την γλάστρα.
Εν θέλω να παραλληλίσω ότι τάχα μου έρκετε μια ζεστασιά για σένα από κάπου αλλού ,γιατί ου εν να μάσιεσε,εν λαλώ τίποτε.Καλή βδομάδα χι χι χι.
A dancer and an admirer!! EA
Πολλά ωραία σύνθεση Αcera. Αν την έκαμνε κανένας φτασμένος καλιτέχνης είσιεν να γραφτούν σιηλλιάες σχόλια τζιαι να πάει τζιαι μιαν περιουσία. Όμως αλήθκεια εν πολλά όμορφη σύνθεση
Δημοσίευση σχολίου