Αρχιτεκτονικές χαρές

Προψές ήμουν στα εγκαίνια ενός μικρού κτηρίου όπου σχεδιάζουνται μερικά που τα πιο όμορφα ρολόγια του κόσμου. Τα ρολόγια που γράφουν ποίηση όι με τες λέξεις αλλά με τα μικρογρανάτζια, με τες μικροσούστες, με τους μικρομηχανισμούς. Ρολόγια που δεν χρειάζουνται σε τίποτε. Που όμως είναι όμορφα, που σε κάμνουν να νοιώθεις άθρωπος μες το σύμπαν, που σου δείχνουν με ακρίβειαν μοίρας τον γεωγραφικόν βορράν τζιαι που μετρούν τον χρόνον με ακρίβειαν που δεν χάννει λεπτόν στην ζωήν ολόκληρην του ρολογιού. Ρολόγια χρονοδότες της ζωής τζιαι της χαράς.

Σχεδιάζουνται που χαρούμενα πλάσματα που αγαπούν την ζωήν, την δουλειάν τζιαι το πράμαν το καλόν.

Μπαίνεις μες τα νεόκτιστα εργαστήρια τζιαι νομίζεις πως είσαι σε σαλόνι. Η ποιότητα του φωτός διά μορφήν στον χώρον τζιαι κάμνει τον άθρωπον που εν μέσα να τον ηνοιώθει πόσον όμορφος είναι, να νοιώθει ο ίδιος όμορφα, να νοιώθει ο ίδιος όμορφος, να νοιώθει την τύχην που έχει να δουλεύκει να δημιουργεί την ομορκιάν. Η λεπτομέρεια τζιαι η ποιότητα της εκτέλεσης των κολόνων, των τοίχων, των σουβάδων, των πελεκανικών, των πογιάδων αναδεικνύει ακόμα παραπάνω την αίσθησην της αναλογίας τζιαι του ορθού λογισμού του αθρώπου που εδημιούργησεν τον χώρον τζιείνον πρώτα μες την σκέψην του τζιαι ύστερα πας το χαρτίν για να δώκει την ιδέαν στους μαστόρους να το κάμουν κτήριον. Η αίσθηση πιάννει που έξω άπλετον καλόν φως που τα μεγάλα παράθυρα χωρίς κάδρωμαν που σου φέρνουν το έξω μέσα σαν πανέμορφους λιτούς πράσινους ζωντανούς πίνακες. Η λιτή γραμμή, η ακριβής αναλογία, η απουσία του περιττού φκάλλει μιαν σύχρονην τζιουνούρκαν αισθητικήν όπου το όμορφον γίνεται που την όμορφα διατεταμένην παρουσίαν του απαραίτητου τζιαι μόνον.

Εκούστησεν 1800 € το τετραγωνικόν μέτρο, 470 € το κιβικόν. Όσον κουστίζουν οι φτηνές εργατικές κατοικίες στην Ελβετίαν, όσον κουστίζουν τα κυβερνητικά γραφεία «κυπριακής» ποιότητας στην Λευκωσία. Τζιαι είναι έναν αριστούργημαν όπου μπαίνει μέσα ο πελάτης του κατασκευαστή του μηχανισμού της πανάκριβης μάρκας ρολογιού τζιαι νοιώθει την ποιότηταν πον να γοράσει τζιαι την σοβαρότηταν της δουλειάς πον να του πουλήσουν.

Ο Κύριος Ωρολογοποιός φκαίνει συγκινημένος να κάμει την μικρήν λιτήν ομιλίαν του τζιαι να ευχαριστήσει τους καλεσμένους.

«Σιαιρούμαστιν να δουλεύκουμεν μες τον τζιουνούρκον μας χώρον. Η χαρά μας φκαίννει τζιαι πας την δουλειά μας. Που την ημέραν που δουλεύκουμεν δαμέσα εκερδίσαμεν θκυό διεθνής διακρίσεις. Το κτήριον μας δεν σέβεται μόνον την όμορφη πράσινη φύση που μας περιβάλλει. Σέβεται την φύσην στην ολότηταν της. Έχτίσαμεν κτίριον μηδενικών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα. Έχουμεν φυσικόν κλιματισμόν που μας διά φυσικήν δροσιάν χωρίς κρυά ρεύματα τζιαι μηχανές που κάμνουν θόρυβον τζιαι βάλλουν μες τον χώρον ξημαρισιές τζιαι βακτηρίδια. Φέτος το καλοτζιαίριν δεν έφκην η θερμοκρασία πάνω που τους 26 °C χωρίς να δουλέψει μια μηχανή. Τον σιειμώναν έχουμεν μιαν ευχάριστην τζιαι άνετην βράστην χωρίς να φκάλλουμεν ρύπους μες την ατμόσφαιραν. Δεν έθελα να βάλω γεωθερμικήν αντλίαν θερμότητας διότι λειτουργεί με ηλεκτρισμόν τζιαι ο ηλεκτρισμός φκάλλει ραδιοενεργές ξημαρισιές για να παραχθεί. Ερίξαμεν τόσον κάτω όμως την κατανάλωσην που μπορώ να τον παράξω όπως τον θέλω εγώ. Όλος ο ηλεκτρισμός που εκαταλήσαμεν φέτος θα μπορεί να παραχθεί που την στέγην των γκαράζ πον να κτίσουμεν. Τζιαι του χρόνου θα είμαστιν ενεργειακά αυτόνομοι.»

Αντιλήφτηκα τζιείνην την στιγμήν ότι έκαμα το πρώτον κτήριον με μηδέν κατανάλωσην ενεργείας στην Γενεύην. Χωρίς καν να το συνειδητοποιήσω. Τζιαι μέχρι εχτές που ήδη υπήρχεν, υποστήριζα ότι είναι αδύνατον να γινεί έτσι πράμαν.

Αθθυμήθηκα πριν 5 χρόνια που μου ετηλεφώνησεν ένας μιτσής τζιαι είπεν μου «κύριε είδα σας εχτές που εκάματε μιαν διάλεξην για τα οικολογικά κτήρια τζιαι θέλω να δουλέψουμεν μαζί για το πρώτον κτήριον πον να σχεδιάσω». Άρεσεν μου η φωνή του. Εφάνην μου καλόν πλάσμαν. «Πνιμένοι που την δουλειάν δεν πιάννουμεν άλλους πελάτες. Αλλά αφούς εν το πρώτο σας κτήριον, έλατε να τα πούμεν», είπα του.

Εσύγκοψα τον που μιας αρκής ότι εν τσιακκούιν, ότι κόφκει ο νους του, ότι εν δουλευτής, ότι εκοπίασεν για να μάθει τζιαι δεν θα κωλώσει να κοπιάσει για να πετύχει κάτι καλόν.

Δεν είναι μόνον που επετύχαμεν να φκάλουμεν έναν κτήριον μηδενικής κατανάλωσης. Είναι που το επίτευγμαν τούτον έγινεν μόνον με αρχιτεκτονικά μέσα. Η μόνες μηχανές που έχει πάνω του είναι μια μικρή αντλία θερμότητας τζιαι 280 μέτρα ππάρκιν καλυμμένον με φωτοβολταϊκά πανέλλα αντίς με τσίγκους. Αυτή εν η οικολογική αρχιτεκτονική. Τούτη που δεν το φωνάζει. Τούτην που δεν θωρείς τίποτε το παράξενον πάνω της πέρα που την αίσθησην του ωραίου.

Ο μιτσής νιόφκαρτος αρχιτέκτονας που μόλις είσιεν πιάσει δίπλωμαν πριν πέντε χρόνια έγινεν ήδη μεγάλος. Η καλή μέρα φαίνεται που το πρωΐν. Έτσι αθρώπους σιαίρεσαι να τους έσιεις πελάτες τζιαι να δουλέφκεις μαζίν τους.

Σήμμερα είμαι πολλά χαρούμενος που την δουλειά μου.

Φωτογραφίες δεν έσιει διότι εν πολλά δύσκολον να αποδωθεί η αίσθηση του φωτός μες τους χώρους από μη φωτογράφους.