Ο κόσμος προχωρά. Ξέρω το. Μπορεί να μεν μαθαίνουμεν ούλλοι να κουβεντιάζουμεν ύσηχα τζιαι απλά. Κάποιοι όμως μαθαίνουμεν τζιαι πάμε πιο μπροστά.
Άμαν εμείς δεν τραγουδάμε για να ξεχωρίσουμεν αδερφέ μου απ΄τον κόσμον, ο κόσμος σμίει που μόνος του.
Καταλαβαινόμαστε τώρα. Δεν χρειάζονται περσότερα.
Αφιερώννω το σε σέναν που μου έστειλες μέιλ Πέτρο, Ανδρέα, Γιώργη ή ότι τζιαι να λέγεσαι.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
μέσα σε λίγα λεπτά και μέσω των στίχων αντιλήφθηκα ότι πολλοί καλλιτέχνες (ξέρω τέτοιους), θέλουν να είναι για να ξεχωρίζουν από τους υπόλοιπους. οι αληθινοί όμως είναι αυτοί που είναι ήσυχοι και απλοί. να 'σαι καλά.
Ασέρα, ευχαριστώ. Εχρειάζουμουν το σήμερα
Να'σαι καλά
Δημοσίευση σχολίου