Πάεις μες το δάσος με το πλάσμαν που φοάται. Βρίσκεις τόπον φοβερόν. Κάμνεις νησκιάν (προσέχοντας να μεν κρούσεις το δάσος). Άφτεις ξυλούθκια ξερά. Πιάννεις το πλάσμαν που φοάται που το σιαίριν
Παρπατάς μαζίν του τζιαι βάλλεις τον να πεταχτεί που πάνω που την φωθκιάν μια φοράν.
Μετά ξανά, πάντα κρατώντας το που το σιαίριν
Τζιαι τρίτην με τον ίδιον τρόπον
Μετά μιαν μόνον του το πλάσμαν
Διάς του να πιάει άλας τζιαι να το βάλει σε έναν φεντζιανούιν νερόν.
Βάλλεις το να βάλει έναν τσίγγον πας την φωθκιάν που ετρασσιέλησεν
Ενόσω βράζει ο τσίγγος που την φωδκιάν θκιαβάζεις του
Πέρα αντίπερα του ποταμού
Δεντρόν του φόου εβλάστησεν
Ετζιοιμάτουν τζιαι εφοάτου
Έφκα φόε του πλασμάτου
Η ζωή σε κατατρέσει
Με την πόαν με την σιάιραν
με την αρκυρήν μασιαίραν
τζιαι βάλλεις τον να γύρει το φεντζιανούιν που την αλάρμην πάνω στον τσίγγον τον βραστόν.
Ούλλοι οι φόοι του πλασμάτου φκαίννουν πας τον τσίγγον ζωγραφιστοί τζιαι μπόρει να τους θκιαβάσει. Αν θέλει να τους δεί τζιαι δει τους, καθαρίζει η ψυσιή του που τζιείνα που το βασανιούν.
Εν για σέναν που το έγραψα καλέ μου φίλε.
14 σχόλια:
Βρε Ασερά, ξέριες γιατί ένα Αγρινό μπορεί ναν' Ηλίθιο;
Διότι παρότι εν η φύση του Άγρια επιμένει να ζει στη πόλη, σαν ήμερο.
Δεν φοβάμαι το δάσος, έμαθα -κακώς -να φοβάμαι την απουσία "πολιτισμού".
Να ντυθείς σαμανός, να με θκιαβάσεις;
Ούφφου! Θέλω τζιαι εγιώ !
Πέρσι έμαθα για τούτον το "έφκαρμαν του φόου" εγώ. Τον φόο του πόνου ήνταλως τον φκάλλεις; Ήνταλως τον θορείς πάς στον τσίγκον;
O πόνος εν πόνος που ήδη ένοιωσες τζιαι για να προστατευτείς που λλόου του το υποδυνείδητον σου απώθησεν το τζιαι εσιιέπασεν το με τρακόσιες στρώσεις νάρκωσης. Ο φόος εν η alert που σου διά το υποσυνείδητον σου που ξέρει που έθαψεν τον πεθαμμένον φόον να μεν κοντέψεις στην περιοχήν. Το σήμαν είναι να νοιώθεις μιαν μικρήν (ή μεγάλην ανάλογα με τον κίνδυνον) δόσην του πόνου που ένοιωσες ήδη. Αν το υποσυνείδητον σου έχει vital interest μπορεί να κάμνει τζιαι amplification του σήματος για να προσέχεις παραπάνω.
Αν μιλάμεν για πονούιν αλλά που είναι εντούτοις ανοχλητικόν, το έφκαρμαν του φόυ μπορεί να λυτρώσει. Θα δείς (αν το θέλεις) τον φόον τον παρσαμωμένον να γραφτεί πας τον τσίγγον. Τα μωρά (που θέλουν) θωρούν τον πάντα. Έχει που φκάλλουν τον φόον τζιαι με καλάιν λιωμένον που σιονώννουν πάνω σε κρυόν τσίγγον.
Αν μιλαμε για σοβαρόν πόνον, μπορεί να θέλεις τζιαι πεντέξι χρόνια ψυχανάλυση, τζιαι αν οι προστρατευτικές επιστρώσεις εγινήκαν χημικές αντιδράσεις, μπορεί να θέλεις τζιαι χάπια για να σε φέρουν στο ισοζύγιον.
Αν εν μικρός ο πόνος του φόυ, έσιει μιαν γεναίκαν εις τες Βρυσούλλες που ξέρει τζιαι φκάλλει καλά τους φόους. Τζιείνη αντίς "η ζωή σε κατατρέσιει" λαλεί "ο Γριστός σε κατατρέσιει". Πάλε δουλέφκει, φτάννει να το πιστεύκει ο Σιαμάνος.
Αγρινέ, φοάσαι την απουσίαν πολιτισμού τζιαι για αυτόν εθκιάλεξες την πόλην;
Τρακόσια θκιαβάσματα να σου κάμω, αν δεν ηθκιαβάσουν οι συμπολίτες σου ο φόος δου δεν θα φκεί, διότι δεν είναι φόος, είναι πραγματικότητα.
Νεράιδα, έκοψα μακρυά :))
Θέλει τζιαι μουσικήν φίλε το έφκαρμαν του φόου, εμψυχώννει τον φοητσιασμένον, τζιαι καλεί να έρτουν τα Θετικά του σύμπαντος για να βάλουν το σιέριν τους.
Εγώ είχα ακουστά με το καλάι (επήρε μια φοράν η μάνα μου την αρφή μου που ήταν μιτσιά τζιαι εφκάλαν της τον με καλάι .Είπαν ότι το καλάι εσιώνοσεν το μέσα σε νερό που το κρατούσαν πάνω από το κεφάλι της αρφής μου.
Η αλήθκια ένι ότι εν πολλοπυστέυκω έτσι πράματα.
... 'φτάνει να το πιστεύκει' :)
- Είδες σσυίλλον μαύρον;
- Ναι!
- Εφοήθηκές τον;
- ;
Κάθε χωρκόν είσιεν το πρόσωπο ( συνήθως γυναίκα )τζείνον που έφκαλλεν τον φόον. Έκαμνεν τζιαι γιατροσόφκια ( ήντα σπουδάια λέξη ) τζιαι ήταν μες την καθημερινότητα τούτα ούλλα.
Συνήθως επαίρναν τα μωρά τους οι μανάες.
Μιαν φοράν που εστραμπούληξα ( όϊ τζιαι τόσον σπουδαία λέξη, εκτός τζιαι αν είμαι προκατελειμμένος ) το σιέριν μου, η μάνα μου επήρεν με στην Παούρενα ( ιταλικά η λέξη 'παούρα' σημαίνει φόος ). Αφού της είπεν τα καθέκαστα, ότι δηλαδή επήα να παίξω μάππα με τους μιάλους τζιαι έκαμα τον πορτάρη τζιαι που την φατσιά της μάππας εβλήηκεν το σιέριν μου, ( στον καρπό ) έπιασεν λάδι καλόν τζιαι έτριφεν μου το ώραν πολλήν. Εγιώ το φτωχόν εφύρνουμουν που τον πόνο. ( Στο τέλος έμεινεν μου ο φόος αντί να γιάνει το σιέριν μου ).
Ως τωρά άμαν σκορσάρω λλίον το σιέριν μου, πονώ το.
Πολλές φορές όμως είχαν πέραση τα γιατροσόφκια.
Ήταν όμως πρόσωπα απαραίτητα για κάθε τόπο τζιαι ξεχωριστές φυσιογνωμίες.
Στην περιοχή μας εχρησιμοποιούσαν τη μέθοδο με το καλάϊ. Την φωθκιάν για να λίσει το καλάϊ, αφταίνναν την με τα κοτσιρογάουρα ( άλλη μια σπουδαία λέξη, παρά τη δυσοσμίαν της ).
A, Τζιαι η φωτογραφία σου εν ένας δράκος του δάσους, φοϊτσιάρικος
ΚΚαιλί
Τούτον που λαλείς που μας επήαινεν η μάνα μας άμαν εφακκούσαμε το σιέρι μας ή (εζαοπατούσαμε) το πόδι μας,είχαμεν τζιαι εμείς μια γεναίκα με τα γιατροφόφκια τζιαι με το λάδιν έτριφκεν μας τζιαμέ που πονούσαμε.
το γρασίδι πας τα δέντρα εν αρρώστια; όπως την ψώρα;
To γρασιδιν είναι βρύα. Συμβιώννουν απόλυτα με τα δεντρά σε υγρά κλίματα. Κρατούν υγρασίαν σαν το σφογγάριν τζιαι παίζουν έναν εξαιρετικά σημαντικόν ρόλον στην οργάνωσην του οικοσυστήματος
Δημοσίευση σχολίου