
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Ο Aceras Anthropophorum εν ένα μικρόν φυτόν της οικογένειας των ορχιδέων. Βλαστά πας τες ξεροκαφκάλλες. Ζητά λλία πράματα για να ζήσει: ελευθερίαν, ησυχίαν τζαι ελάχιστες υλικές προϋποθέσεις. Στην Κύπρον εξιλείφτην λόγω της αλοάρκαστης ανάπτυξης. Αν κάποιος τον δει κάπου, να μεν το πει κανενού. Να μου πέψει μήνυμαν να πάμεν να θαυμάσουμεν τα φκιόρα του μαζίν τον Απρίλην. Υπόσχουμαι ότι δε θα τσαλαπατήσω ότι βλαστά γυρόν. Αναζητώ τζαι άλλου είδους ανθρωποφέρουσες ιδέες που τείνουν να ξιλειφτούν.
8 σχόλια:
Μα έντα καλλιτεχνικό φκιορούιν εν τούτο, ούλλο χαμόγελο τζιαι λεπτότητα?
Μόνο στες άλπεις έσιει τοσον ευγενικά αγριολούλλουδα.
«κάμετε τσιλ» αααααχαχχαχαχαχαχααχ!!! - αφήνεις με να το λαλώ;
panemorfo! euxaristoume!
Εν πολλά όμορφο σαν να τζιαι απλώνει τα σιερούθκια του προς το μέρος μας.
Μετά το τσίλ εν ακόμα πιο όμορφο. Εν τέλειον. Ευχαριστούμεν που τα βάθη της καρκιάς μας. Αν έσιει τζια μυρωθκιάν πρέπει να είναι θεός.
Σιαιρετούμεν,
Διάσπορε εγύρισα τον κόσμον ούλλον τζιαι τα φκιόρα τ΄άγρια βρίσκω τα παντού αριστουργήματα της πλάσης. Πρέπει όμως να αλλάξεις διάστασην για να τα συγκόψεις. Ο φακός ο μάκρο βοηθά πολλά. Τουλάχιστον για την αρκήν.
Κλικ φαίνεσται μου πολλά αγγλοσαξονιά. Τσιλ έσιει χάζιν. Τζιαι βεβαίως μπορείς να το χρησημοποιείς sike.
Ιων δεν έσιυψα να το μυριστώ αλλά εν έναν τεράστιον σκιάδιον περίπου 10 πόντους διάμετρον όπου είχεν καμιάν δεκαπενταρκάν έντομα που εκάμναν ζέφκιν με τους χυμούς.
Ασερα τί θα έλεες για "τσίλλαρε?
ουάου
πρίττι
λεπτομέρεια
Δημοσίευση σχολίου